Στο σημερινό ‘Α, μπα’: έντεκα πράγματα που μου έμαθε η ζωή

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: έντεκα πράγματα που μου έμαθε η ζωή Facebook Twitter
92


________________
1.

Μου λες αγαπητή μου Α, μπα, εσύ που ξέρεις και τα πολλά και τα λίγα, τι να κάνω όταν ανοίγω τις κουρτίνες και βλέπω έναν κήπο και πολύ μουντάδα αντί για θάλασσα και ήλιο;;- είδα φως


Να ευχαριστείς το Μεγάλο Πνεύμα.

________________
2.


Τι σημαινει να ξερεις πραγματικα ποιος εισαι . –Αννα


Το «πραγματικά» ας το αφαιρέσουμε, δημιουργεί προσδοκίες και ένταση. Το να ξέρεις ποιος είσαι είναι το να ξέρεις τι μπορείς να κάνεις αλλά κυρίως τι ΔΕ μπορείς να κάνεις. Όχι τόσο επειδή δε θέλεις (κι αυτό σημαντικό είναι) αλλά κυριολεκτικά, τι δε μπορείς να κάνεις. Δεν πιστεύω καθόλου στο «δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει μόνο δε θέλω». Υπάρχουν πολλά που δε μπορούμε να κάνουμε, και είναι σοφία να ξέρεις τους περιορισμούς σου.


Αυτό για να το μάθεις όμως, χρειάζεται να φτάσεις πολλές φορές στα όριά σου, όχι ζορίζοντάς τα, αλλά εξερευνώντας τα. Όχι με την ροκ εν ρολ έννοια, του να φτάσεις στα δικά σου όρια φτάνοντας τους άλλους στα δικά τους, αλλά εξερευνώντας με θάρρος τις δυνατότητες που έχεις, μέχρι τέλους. Αυτό είναι πολύ δύσκολο γιατί επηρεαζόμαστε πάρα πολύ από τους άλλους, από την κοινωνία, από φίλους και γονείς, από περιοδικά και λοιπά. Είναι δύσκολο να στηρίξεις ότι θέλεις να γίνεις αγρότης (αν και τώρα έχει γίνει πάλι της μόδας) ενώ κατά τους άλλους θα γινόσουν ένας θαυμάσιος δικηγόρος.

________________
3.


... Είμαι μπερδεμένη, κουρασμένη, φαίνομαι γερασμένη, κλαίω συχνά πυκνά και σκέφτομαι πολύ συχνά να τα παρατήσω. 35 ... και μισό. Χωρίς δουλειά, χωρίς δεσμό, χωρίς παιδιά... νοιώθοντας το υποτιμητικό βλέμμα της οικογένειας και της κοινωνίας. Δεν λέω και κάτι καινούριο λέγοντας ότι έχω πτυχίο και 2 μεταπτυχιακά ε? Να τα παρατήσω να κάνω τί? Να πεθάνω? έ όχι... και ένας καφές να πιώ και να κοιτώ τον ήλιο φτάνει. Απλά προσπαθώ να βρω έμπνευση σε αυτήν την ζωή να κάνω κάτι. Βαρέθηκα να πολεμώ για να ζήσω. Τίποτα πια να μην μου έρχεται εύκολα? Να πρέπει να ιδρώσω, να κουραστώ, να αγχωθώ, να βγάλω 25 καινούριες άσπρες τρίχες για να πω ότι κατάφερα κάτι. Ασυναρτησίες έ? Φυσικά όλοι οι άνθρωποι προσπαθούν. Μου λείπει το χαμόγελο μου. Μου λείπει η ευτυχία μου. Μου λείπει η αισιοδοξία μου-ΠοιάΔενΞέρω

Αχ βρε παιδί μου, πολύ στενοχωριέμαι που ταλαιπωρείσαι. Δε σου έχει περάσει από το μυαλό ότι μπορεί να έχεις κατάθλιψη; Μπορεί αυτό να φταίει... Μου είναι δύσκολο να το γράφω αυτό γιατί μπορεί να κάνω μεγάλο λάθος, αλλά μπορεί και όχι, και αν υπάρχει μια πιθανότητα να πω κάτι που δεν έχεις σκεφτεί ήδη... είναι αυτό.

________________
4.

Αναρωτιέμαι αν το αγόρι μου είναι gay και αν έχει νόημα να συνεχίσω μαζι του.
Δεδομένα σχέσης:
Εγώ 29, αυτός 31, 6 μήνες μαζί
Επικοινωνία, γέλιο, κοινή οπτική ζωής, ρομαντισμός, ελευθερίες:
είμαι οκ
Σεξ: δεν είμαι οκ

Υποψίες για gay thing:
1. Έχει 5-6 φορές αναφερθεί στον εαυτό του με πρόσωπο θηλυκό (δλδ "είμαι χαρούμενη")
2. Έχει μειωμένη ερωτική επιθυμία (τύπου εγώ κι αυτός στο κρεβάτι να μου κάνει μασάζ , φιλιά τρυφερά ναι αλλά σεξ γιοκ)
3. Τρέχει πολύ τα πράγματα και μιλά για συγκατοίκηση, οικογένεια, παιδιά. Εγώ είμαι χαλαρή σε αυτά.
4. Μιλά με ένα φίλο του παντρεμένο σχεδόν καθημερινά με ύφος "άντρα μου" κτλ

Γενικά είναι τύπος που θέλει να ευχαριστεί άλλους και ψάχνει αποδοχή. Τι λες?

Λέω ότι το αγόρι σου είναι γκέι.

________________
5.


Αγαπητή Α,μπα;,

Ποιος είναι ο αγαπημένος σου περίπατος στη Νεα Υόρκη;
Σε ακολουθώ στο instagram και πάντα χαίρομαι να βλέπω τις φωτογραφίες που ανεβάζεις!- micro-t

Δε θα είμαι ιδιαίτερα πρωτότυπη. H αγαπημένη μου βόλτα είναι να παίρνω το Crosstown bus, που διασχίζει το Central Park από δυτικά προς τα ανατολικά, να περπατάω παράλληλα με το πάρκο στην Πέμπτη Λεωφόρο και να καταλήγω στο Metropolitan Museum. Μετά να γυρνάω περπατώντας μέσα από το πάρκο.


Αλλά όπου και να περπατήσεις σ' αυτή την πόλη, αν δεν έχει χιονοθύελλα, ωραία είναι. Απλώς εγώ έχω ξετρελαθεί με το Metropolitan. Δεν το χορταίνω με τίποτα.

Η διαδρομή παρακάτω, στο περίπου:

________________
6.


Αγαπητή α μπα, αγαπώ τον Justin Bieber. Στενοχωριέμαι τόσο πολύ που έχει πάρει στραβό δρόμο και πιστεύω πως αν γνώριζε μια καλή κοπέλα σαν εμένα θα άλλαζε ζωή. Είμαι 25 χρονώ αλλά πιστεύω πως θα μπορούσα να τον πάρω απ' το χέρι και να τον βγάλω από τον βούρκο, να του δείξω πόσο όμορφη είναι η ζωή και να τον οδηγήσω στον ίσιο δρόμο. Πες μου τι να κάνω;- then i saw his face and now i' m a beliber

Να γίνεις στριπτιζέζ και να συχνάζεις στα κλαμπ που συχνάζει. Κάποτε θα σε ψωνίσει, δε μπορεί. Κι έτσι θα τον πολεμήσεις με τα όπλα του!

________________
7.


Aμπα είσαι ένας ανθρωπος που κανει μπαμ απο μακρια οτι εχει κατακτησει σε μεγαλο βαθμο -αν οχι τελειως- την αυτογνωσια του.ειμαι 18 χρονων και μου φαινεται πως μολις τωρα εχω συνειδητοποιησει πως τα τελευταια χρονια ειχα παρει τον λαθος δρομο που δεν οδηγουσε ουτε σε ωριμοτητα ουτε σε αυτογνωσια ουτε σε τιποτα.μαλλον δε πολυ περισσοτερο συνεχιζα να μαι μια αντιδραστικη 15χρονη που ενοιωθε οτι δεν την καταλαβαιναν οι αλλοι ισως γιατι και η ιδια δεν καταλαβαινε πως λειτουργουσαν οι αλλοι.μολις τωρα πριν τα χριστουγεννα καταλαβα οτι βρεθηκα σε "αδιεξοδο",οτι αυτη η κατασταση δεν γινεται να συνεχιστει και πρεπει να αλλαξω.να δω τη ζωη αλλιως αν και αυτο δεν ειναι παντα ευκολο.τελως παντων αυτο που ζητω απο σενα ειναι να μου ελεγες 10 πολυ σημαντικα πραγματα που σου εχει μαθει η ζωη ως τωρα. που σε βοηθησε να ωριμασεις και γενικα που σε εκανε τη ζωη πιο ευκολη απο πριν. Η αληθεια ειναι σεχω σαν παραδειγμα και προσπαθω να προσεγγισω τον τροπο που σκεφτεσαι γιατι νομιζω πως καθενας μπορει να μαθει πραγματα απο καποιον σαν εσενα αν αποφασισει να ειναι λιγο πιο ανοιχτομυαλος.- καθοδον για την αληθεια

Τα 10 πολύ σημαντικά πράγματα που μου έμαθε η ζωή;


Πω πω, λίγο βαρύγδουπο, και αν δεν είναι βαρύγδουπο, είναι δήθεν.


Τέλος πάντων επειδή είμαι πολύ χαρούμενη που ένας άνθρωπος 18 χρονών με θεωρεί αρκετά κουλ ώστε να ζητήσει συμβουλή, θα σου πω. Αλλά μην τα δέσεις και κόμπο, ε; Εμείς περιμένουμε από εσάς να μας πείτε τι είναι η ζωή.

1. Δεν υπάρχει άνθρωπος που μπορεί να σου καλύψει το κενό που έχεις μέσα σου.


2. Είμαστε όλοι μόνοι μας – είμαστε τυχαία εδώ – θα πεθάνουμε μόνοι μας - αυτό δε σημαίνει ότι η ζωή είναι μάταιη. Το νόημα της ζωής είναι η ζωή.


3. Το πιο σημαντικό από όλα είναι η αγάπη. Και αυτή που δίνεις, και αυτή που δέχεσαι. Διάλεξε προσεχτικά αυτούς που την αξίζουν, και δώσε την ολόψυχα χωρίς αμφιβολίες.


4. Μην είσαι καλή για να εξαγοράσεις την ανταπόδοση. Αυτό είναι οπορτουνισμός. Μην εκπλήσσεσαι όταν δεν σου ανταποδίδουν συναισθήματα. Είσαι ελεύθερη να τα αποσύρεις.


5. Φρόντισε τον εαυτό σου για να σου το ανταποδώσει. Η εμφάνιση δεν είναι ασήμαντη. Όμως μην περιμένεις παθητικά να σε «εκτιμήσουν». Το πιο σημαντικό είναι η μόρφωση και η καλλιέργεια, αυτή που βρίσκεται και εντός και εκτός ιδρυμάτων μόρφωσης. Μάθε να διδάσκεις τον εαυτό σου.


6. Μην φοβάσαι να παραδεχτείς τα λάθη που έκανες και κάνεις, τις λάθος παρέες που έκανες, το χρόνο που έχασες άσκοπα. Μην φοβάσαι να χαλάσεις φιλίες, σχέσεις, να αρχίσεις από την αρχή. Αρκεί όμως (ΠΟΛΥ ΣΗΜΑΝΤΙΚΟ) να αξιολογείς πάντα με ειλικρίνεια το ΓΙΑΤΙ έγινε ό,τι έγινε, να αναγνωρίζεις τις ευθύνες σου και να μην κάνεις ξανά τα ίδια λάθη.


7. Μην ζηλεύεις και μην ανταγωνίζεσαι χίμαιρες. Πολλές ζωές φαίνονται ωραίες απ' έξω, αλλά ο καθένας σηκώνει τον δικό του σταυρό.


8. Μην πιστεύεις ότι «από όλους μπορείς να μάθεις κάτι». Από μερικούς όχι μόνο δε μαθαίνεις, αλλά ξεχνάς και αυτά που ήξερες. Μερικοί είναι επικίνδυνοι. Μην νομίζεις ότι είσαι άτρωτη. Να αποφεύγεις και να φοβάσαι τις κακοτοπιές, τους ψεύτες, τους κακούς, τους ζηλιάρηδες, τους τοξικούς ανθρώπους όσο πιο πολύ γίνεται. Δεν μπορείς να τους αποφύγεις όλους, αλλά μην πας γυρεύοντας και μην νομίζεις ότι αποδεικνύεις κάτι με τέτοιες μάχες. Ακόμη και τα λιοντάρια δεν πάνε γυρεύοντας στις αναμετρήσεις. Η πρώτη τους αντίδραση είναι πάντα μεταβολή και δρόμος!


9. Μην περιμένεις να είσαι τέλεια, και μην μαστιγώνεσαι επειδή είσαι ατελής. Δεν χρειάζεται να αυτοπροσδιοριστείς στο χιλιοστό, ούτε μπορείς. Παρατήρησε, αλλά μην αναλύεις τον εαυτό σου σα να είσαι ο ψυχίατρός του, σε όλα έξω θα πέφτεις. Δεν έχει σημασία ποια είσαι, έχει περισσότερη σημασία πόσο πρόθυμη είσαι να γίνεις καλύτερη.


10. Μίλα για τον εαυτό σου όσο πιο λίγο γίνεται. Παρατήρησε τους γύρω σου όσο πιο πολύ μπορείς.

και ένα ακόμη, δε γίνεται χωρίς αυτό

11. Μην περιμένεις να βρεις τις απαντήσεις μόνη σου. Όλες οι απαντήσεις έχουν ήδη δοθεί. Θα τις βρεις στην κλασική λογοτεχνία.

92

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
4. Όντως είναι, αλλά γιατί ο τύπος να είναι γκέι και να είναι σε σχέση με γυναίκα; Λες και είμαστε στη δεκαετία του 50 τι να πεις7. Αν σε έχω καταλάβει καλά Α Μπα είμαι σίγουρος ότι απεχθάνεσαι τις ρετσέτες γιατί τις θεωρείς δηθενιά και πατρονάρισμα. Το ότι κάθισες και τα έγραψες λοιπόν σου δίνει έξτρα κρέντιτ.
Συμβουλές για να ωριμάσεις μην ψάχνεις γιατί δεν υπάρχουν. Οι εμπειρίες δε μεταβιβάζονται υπό καμία έννοια. Και είναι το σύνολό τους (αυτό που αποκαλούμε πείρα), καθώς και ο τρόπος που συνολικά ή/και επιμέρους το επεξεργάζεται και το αξιοποιεί το κάθε άτομο, εκείνο που επηρρεάζει τη διαδικασία της ωρίμανσής του. Θα σου συνέστηνα, βέβαια, να μη βιάζεσαι να ωριμάσεις, αν και αυτό είναι αυτόματη διαδικασία, όταν συμβαίνει, ίσως επίσης και απόρροια της συνειδητοποιημένης ανάγκης μας, βεβαίως, να συμβεί, εξού και βρίσκω πολύ φυσικό να βιάζεσαι και να αναζητάς σύντομα εγχειρίδια, ειδικά σ' αυτήν την ηλικία. Η οξεία συνειδητοποίηση και συμμετοχή στη ζωή, καθώς και η χαλαρότητα, το χιούμορ αρκούν σ' αυτή τη φάση, ως παραινέσεις, για να μεταμορφωθείς σταδιακά και να το απολαύσεις. Από εκεί και έπειτα, φρόντισε να βρίσκεσαι σε καλή επαφή με τον ευατό σου, να τον σέβεσαι και να διερευνήσεις προσωπικά με σκοπό να μάθεις ότι (και με ποιους τρόπους) είναι πολύ σημαντικό να μη χάνεις την αίσθηση της δικής σου αξιοπρέπειας, όπου κι αν είσαι, όπως κι αν είσαι, ό, τι κι αν αντιμετωπίζεις. Η προσωπική αίσθηση της αξιοπρέπειας, την οποία κανένας απολύτως και τίποτα δεν μπορεί να διασαλεύσει από μέσα σου, μόλις την κατακτήσεις (εκτός πιθανόν από κάτι που θα σου στερήσει την αυτοσυνειδησία σου, πχ. μια εκφυλιστική νόσο), είναι αυτό που σου προσδίδει την εγνωσμένη αυταξία σου ως Άνθρωπος. Αμφισβήτησέ τα όλα και όλους, αν έτσι νιώθεις. Αμφισβήτησέ με. Κι αυτό είναι μια καλή συμβουλή. Μ' αρέσει που είπα ότι δεν υπάρχουν συμβουλές για να ωριμάσεις, για να με διαψεύσω στις αμέσως επόμενες φράσεις μου. Μεγάλη παγίδα η τάση του καθένα να λειτουργεί συμβουλευτικά. Αλλιώς δε θα υπήρχαν κι αυτές οι στήλες. Γι' αυτό, σου λέω, μην αναζητάς συμβουλές γιατί όσο ζητάς θα σου δίνουν.
τις χρειάζομαι τις απαντήσεις. Έχεις πάντως απόλυτο δίκιο δε θα με βοηθήσουν άμα δε τα έχω περάσει. Όμως για αρχή είναι μια πρόσθετη γνώση. Τα βάζω στο πίσω μέρος του μυαλού μου, με το καιρό τα επεξεργάζομαι και αργά ή γρήγορα άμα το δω στη συμπεριφορά μου θα πω "α αυτό κάνω τώρα που είπε η αμπα πχ"και θα προσπαθήσω να το αλλάξω.οι απαντήσεις σε βοηθάν να τα εντοπίσεις γρηγορότερα πιστεύω. Η αλήθεια είναι ότι όλοι όταν τους λέω γι αυτό το θέμα της ωρίμανσης μου συνιστούν να μη τα σκέφτομαι αυτά ακόμα, να απολαύσω τα νιάτα μου κ.α. και αυτό με στεναχωρεί. Πιστεύω πια, το βλέπω ότι η ζωή είναι ένας συνεχόμενος αγώνας με τον εαυτό μας, να τον κάνουμε καλύτερο. Να εντοπίζουμε τα λάθη μας, να δημιουργούμε την πρόθεση να αλλάξουμε, αχ είναι πολλά και διάφορα.Το θέμα είναι ότι για να το κάνεις αυτό πρέπει να σαι σε επαγρύπνηση γιατί η πλειοψηφία από αυτά που κάνουμε είναι ασυνείδητα και τα περνάμε στο ντούκου και μετά αναρωτιόμαστε γιατί μας συμβαίνουν περίεργα.Εγώ δεν είχα σπιθαμή αυτοπεποίθησης.Όμως μέσα μου ήξερα ότι είμαι ικανή για όλα.Πώς το εξηγείς αυτό?Εμένα με πείραζε.να ξέρεις ότι μπορείς αλλά οι πράξεις/σκέψεις να λένε άλλα?είναι άσχημο πράμα, σε εμποδίζει στη καθημερινότητα σου. Ε, έπρεπε να αλλάξω. Πολλές οι συγκρούσεις, έπρεπε να μειωθούν.Σεβασμός στον εαυτό μηδέν. Σου λέω είχα πολύ δουλειά, ακόμα έχω αλλά πλέον πιο χαλαρά.Τα πολύ βαριά φύγανε.
Aν είσαι όντως δεκαοχτώ χρονών, τότε σε βρίσκω μάλλον αγχωμένη χωρίς λόγο. Είναι οπωσδήποτε μια στιγμή ωρίμανσης από μόνη της η φάση που περνάς, οπότε θα σου απαντηθούν κάποια ερωτήματα και θα σου προκύψουν κάποια άλλα μέχρι κάποια στιγμή να απαντηθούν κι αυτά και να γεννηθούν με τη σειρά τους τα επόμενα, σε μια μάλλον ψιλοαέναη διαδικασία κατά την οποία ξεκλειδώνεις (έστω και σε ανύποπτη στιγμή) την πόρτα που, φτάνοντας μετά από ζυμώσεις στο σημείο, χτυπούσες εναγωνίως, για να ξεχυθείς ανακουφισμένος στο δρόμο που οδηγεί στην επόμενη, αμπαρωμένη καλύτερα, αλλά εδώ εσύ, έχοντας ήδη ξεκλειδώσει μία, αρχίζεις να γνωρίζεις περίπου τι μπορεί να συμβαίνει, και αυτή τη φορά θα προσπαθήσεις καλύτερα μέχρι κι αυτό το κλειδί να βρεθεί για να προχωρήσεις ως την επόμενη κ.ο.κ. Αυτή είναι η ωρίμανση και η κατάκτηση όλων αυτών των κλειδιών είναι το επίπεδο ωριμότητας και αυτογνωσίας και αυτοσυνειδησίας που (θα) έχεις κατακτήσει. Τί γενικόλογη συμβουλή μπορεί να σου δώσει ο καθένας πάνω σ' αυτό, τώρα; Τα βασικά στα είπα. Στα είπε και η Λένα, αν και με τη δέκατη συμβουλή της εγώ διαφωνώ ριζικά (όλες οι απαντήσεις δεν έχουν δοθεί μόνο μέσα από την κλασική λογοτεχνία - και σου μιλάει η Νανίνα Ζολά, ε; - αλλά και μέσα από τη φιλοσοφία και μέσα από την σύγχρονη λογοτεχνία, και μέσα από όλη την τέχνη γενικά, και μέσα από την επιστήμη και μέσα από τις θρησκείες και μέσα από τη ζωή την ίδια πολύ περισσότερο. Ωστόσο, όσες απαντήσεις κι αν πάρεις έξωθεν, οι μόνες απαντήσεις που αξίζει να κρατήσεις είναι αυτές που θα έχεις δώσει εσύ : αυτά είναι τα κλειδιά που έλεγα, μπορεί να τα συναντήσεις τυχαία κάπου ή να στα πασάρουν ή να τα βρεις με διεξοδική έρευνα ή να τα φτιάξεις μόνη σου απ' την αρχή, αλλά αν δεν καταφέρει το καθένα να ανοίξει τη δική σου πόρτα διάπλατα, δεν είναι το δικό σου κλειδί, ακόμα κι αν ανοίγει τις πόρτες όλων των άλλων. Αυτό, λοιπόν, που θα το πετύχει είναι το ζητούμενο· εξού, και τότε, δε θα έχεις καμιά αμφιβολία για αυτήν την απάντηση, τότε θα την έχεις δώσει εσύ), και με άλλες της συμβουλές μπορεί να διαφωνώ, μικρή σημασία έχει. Μην περιμένεις να σου δώσουμε φαΐ στο πιάτο, που δεν είσαι σε θέση να εκτιμήσεις γιατί σου είναι άγνωστα τα υλικά (και επειδή μου απάντησες πάνω σε αυτό, να το πάω ακομα παραπέρα) και όλη η προετοιμασία, η ιστορία του πιάτου και εντέλει η ιστορία του φαγητού καλά καλά. Αντιλαμβάνεσαι τί εννοώ, πιστεύω. Είναι ωραίο και χρήσιμο (σε συνάρτηση, βέβαια με τις δεξιότητές σου, το χαρακτήρα σου, τις ανάγκες σου, τις δυνατότητές σου, την τύχη σου) να μαθαίνεις όσο το δυνατόν περισσότερα για όλα αυτά είτε οργανωμένα είτε τυχαία κι αποσπασματικά, αλλά ζητάς στ' αλήθεια κάτι τέτοιο, τώρα; Αδύνατον. Με ρώτησες πως μπορώ να εξηγήσω ότι ενώ δεν είχες σπιθαμή αυτοπεποίθησης, μέσα σου ήξερες ότι ήσουν ικανή για όλα και ότι, ενώ το γνώριζες διαισθητικά, οι σκέψεις σου και οι πράξεις σου υποδήλωναν κάτι διαφορετικό. Ήσουν στην εφηβεία, ήσουν μπερδεμένη, ήσουν ανώριμη, ήσουν φυσιολογικός άνθρωπος δηλαδή. Έτσι το εξηγώ. Δεν ανακαλύπτεις την Αμερική, όλοι ζήσαμε αυτή τη φάση (πολλοί μείνανε μετεξεταστέοι και τη ζουν ακόμα στα -άντα και στα -ήντα, με βλέμμα στα... -όντα θα μου πεις; δεν ξέρω, ο καθείς όπως νιώθει, νομίζει και μπορεί) αλλά, ειλικρινά, είσαι χαριτωμένη, όπως καθένας σ' αυτήν την ηλικία που νομίζει πως αυτό κάνει. Και αυτό είναι το ωραίο και η χαρά της ζωής - να νιώθεις ότι ανακαλύπτεις την Αμερική σου (ή την Αμερική του κόσμου) με ενθουσιασμό, με τα δικά σου μάτια, δηλαδή για πρώτη φορά, και να μην επιτρέπεις σε κανέναν να σε πείσει ότι με τα δικά του είναι συναρπαστικότερη. Έτσι είναι. Όπως τη βλέπεις. Και λίγο σε ζηλεύω. Αν και δεν ξεχνάω τη στιγμή - την κάθε στιγμή - που πρωτοαντίκριζα κι εγώ τις δικές μου. Και τα βαριά δε φύγανε. Νομίζεις. Κάθε φάση είναι μοναδική σε κέρδη και απώλειες. Και η δουλειά που λες ότι έχεις πολλή να κάνεις ακόμα, προφανέστατα· αυτή η δουλειά δεν τελειώνει ποτέ, λιγότερο ή περισσότερο διαμορφωνόμαστε διαρκώς, οπότε είναι κουτό να σταματάμε και να τα παρατάμε. Αυτοί που σου λένε να ζήσεις τα νιάτα σου και σε εκνευρίζει, δεν μπορείς να διανοηθείς ούτε στο ελάχιστο αυτή τη στιγμή, λόγω δεκαοχτώ χρόνων, ΠΟΣΟ ΨΗΛΟ ΒΟΥΝΟ ΔΙΚΙΟ έχουν! Γεύσου τη χαρά της ζωής με ηδονή ή/και ψυχική ευφορία, όποια κι αν είναι αυτή για 'σένα. Εσύ ορίζεις μόνο με τι χαίρεσαι και με τι λυπάσαι - απόλαυση λέγεται. Διεκδίκησε τον έρωτα και το όνειρο (εάν κρίνεις ότι μπορείς και θέλεις). Τραγούδησε το δικό σου τραγούδι. Βρες τη δική σου φωνή. Άκου την μέσα σου, εκεί είναι, περιμένει να μεστώσει για να δοκιμάσει δειλά τον ήχο της. Πλάσε τη δική σου ταυτότητα. Χρεώσου τα λάθη της, πιστώσου τις επιτυχίες της. Μη φοβηθείς ποτέ τη μοναξιά, αν μοιάζει απαραίτητη. Η απουσία μπορεί να σου φαίνεται στην αρχή ακατανόητο φορτίο αλλά πίστεψέ με, αν επιμείνεις λίγο, έχει πολλά να σου πει. Όσοι είχαν την τύχη να κοιτάξουν την απουσία κατάματα, έμαθαν πολλά από αυτήν. Θα προσδιορίσει την ταυτότητα και τις ανάγκες σου, μακριά από τις προσδοκίες και τις εντυπώσεις των άλλων για 'σένα. Μακριά από αυτούς που επηρρεάζουν την κρίση σου. Στο μεγάλο σχολείο της ωριμότητας, αυτή στοιχειοθετεί κεφαλαιώδες μάθημα για την τέχνη της ζωής (που φοβάμαι ελάχιστοι άνθρωποι έχουν παρακολουθήσει, πόσω μάλλον περάσει με επιτυχία). Υπάρχει κι άλλο μεγάλο κεφάλαιο και λέγεται θάνατος. Η σχέση του κάθε ατόμου με το θάνατο υποδεικνύει και τη σχέση του με τη ζωή. Είναι οι δύο όψεις του ίδιου νομίσματος - κι ας μην το εννοούν πολλοί. Αλλά λέω να μη συνεχίσω, ας μην προτρέχεις σ' αυτό, ας μείνεις στην άγνοια, βρε αδερφέ... (φιλοσοφώντας μεγαλοφώνως) Βάλε γερά θεμέλια προσπαθώντας να αυτονομηθείς, παίδεψε το μυαλό σου, καλλιέργησε την καρδιά σου. Αργά αλλά σταθερά, θα τα καταφέρεις. Σου έχω δώσει (συνολικά και στα δύο μου σχόλια) ήδη πολλές συμβουλές, παρά την πρωταρχική μου αυθόρμητη αντίδραση σ' αυτό, τόσες που, αν τις αριθμήσεις και τις τακτοποιήσεις, θαρρώ πως φτάνουν και ίσως ξεπερνούν τις δέκα... (η Α, μπα; έφαγε τη σκόνη μου!)
ναι δεν είμαι 18 πλέον, έγινα 19 :P στο αγχωμένη μπράβο πάντως έπεσες μέσα.Τα τελευταία χρόνια έχω πολύ άγχος για τα πάντα κι αυτός ήταν ένας ακόμα λόγος που ήθελα να ωριμάσω γρήγορα για να βγω απ'όλα αυτά τα παράλογα που έχω στο μυαλό μου και με κάνουν αγχώδη.Πάντως πολύ ωραία τα λόγια σου, με πολύ νόημα,βάθος, πλάτος, σε νοιώθω πραγματικά!!ενθουσιάστηκα γι αυτή την παρομοίωση με την αμερική! όντως σ'όλη αυτή τη διαδικασία όταν συνειδητοποιώ κάτι νοιώθω σαν να χω κατακτήσει ένα μέρος του κόσμου!και είναι κατόρθωμα για μένα γιατί ανακαλύπτω το δικό μου κόσμο και γενικά το πως λειτουργεί πραγματικά ο κόσμος γύρω μου, όπως και να χει είναι συναρπαστικό το συναίσθημα!Όσον αφορά το φαί στο πιάτο δε βλέπω έτσι τις συμβουλές. Πιο πολύ ζητάω τη συνταγή και το δικό μου καθήκον είναι να βρω τα υλικά για να φτιάξω το φαί. Πιστεύω κάπως έτσι λειτουργούν οι συμβουλές.Και μέσα σ'όλα προσπαθώ να χαρώ τη ζωή.Βασικά προσπαθώ να μάθω να τη χαίρομαι γιατί την έχω χάσει λίγο την μπάλα σ'αυτό το θέμα τελευταία.Ίσως και γι αυτό να με εκνευρίζουν όταν μου λένε να περνάω καλά.Γιατί ξέρω ότι ακόμα έχω δυσκολίες μέσα μου που με εμποδίζουν να αφεθώ εντελώς...Αλλά γιατί να με ζηλεύεις? Φαίνεσαι μια χαρά άτομο συνειδητοποιημένο πρέπει να σαι περήφανη:) Αυτή τη μοναξιά που λες την έχω μες στις άκρες βιώσει από την ώρα που μετακόμισα για σπουδές, εύκολα μπορείς να απομονωθείς και να μείνεις μοναχός και παίζει και να με βοήθησε να συνειδητοποιήσω πράγματα για μένα όχι όμως με όμορφο τρόπο..Σου ξαναλέω πάντως με άγγιξαν πολύ τα λόγια σου! είναι κομμένα και ραμμένα στο δικό μου στυλ ψυχοσύνθεσης!Να σαι καλά :)
@ καρδια μαρουλιουΩ! Μα σε αντιλαμβάνομαι πλήρως. Επομένως, αφού είσαι σε διεργασίες τέτοιες, τόσο νωρίς, είναι πολύ αισιόδοξο σημάδι, για 'σένα. Βρίσκεσαι σ' αυτή τη φάση που όλα τα πράγματα που ανακαλύπτεις έχουν μέσα τους την ουσία και το νόημα του πρωτόγνωρου που φέρνει τον ενθουσιασμό, τη λύσσα για ζωή και τη σπίθα για νέες αφετηρίες, νέους δρόμους. Είναι μεγάλη δύναμη αυτή που έχεις, εκμεταλλεύσου την προς όφελός σου (δημιουργικά και όχι καταστροφικά). Όπου τη βλέπω τη θαυμάζω και τη ζηλεύω (ε, μα, είναι να μην το ζηλεύεις αυτό;) κυρίως επειδή στην πορεία μειώνεται αισθητά. Εφόσον, λοιπόν, επιθυμείς με πάθος να μπεις ενεργά και με όρεξη στη διαδικασία αυτής της ανακάλυψης και προσωπικής εξέλιξης, κάν' το με πιο ενδεδειγμένους τρόπους : Διάβασε πολύ (λογοτεχνία, άρθρα, μυθοπλασία, βιβλία σχετικά με τα τρέχοντα ενδιαφέροντά σου). Συζήτα με ανθρώπους που εκτιμάς όποτε βρίσκεις ευκαιρία (όχι ζητώντας τους συμβουλές για να ωριμάσεις), βάλ' τους, ακόμα, στη ζωή σου, αν θεωρείς ότι μπορείς και ότι θα σε βοηθήσει, αλλά μην τους τοποθετείς σε βάθρο γιατί η πίστη σε αυθεντίες ποδηγετεί την ελευθερία της σκέψης. Μίλα μαζί τους και άσ' τους να γίνουν οι δάσκαλοί σου χωρίς να το ξέρουν. Καταπιάσου με αυτά και αυτούς που σε ενδιαφέρουν, σε εμπνέουν, σε αφορούν αυτή τη στιγμή και μη διστάσεις να αλλάζεις προτιμήσεις και κατευθύνσεις (τώρα ή στο μέλλον), αν πάψει το ειλικρινές ατόφιο ενδιαφέρον σου για κάτι/κάποιον, διότι δεν είναι τίποτα δεδομένο, παρά μόνο εκείνη τη στιγμή που το ζεις (και, επίσης, συμβαίνουν και απρόοπτα). Έτσι, σιγά σιγά θα διευρυνθούν οι ορίζοντές σουμ θα διανοίξεις τον δικό σου εσωτερικό κόσμο και θα κάνεις τις δικές σου εσωτερικές και εξωτερικές επιλογές.Μην ξεχνάς ότι η καλοπέραση δεν αποκλείει τίποτα από τα όσα ανέφερα και γι' αυτό, επιμένω, παράλληλα ρούφηξε τη ζωή σε όλο το μεγαλείο της. Χωρίς να βιάζεσαι πάντα - να θυμάσαι ότι η αδράνεια είναι μεγάλο χάρισμα (είναι ο τρόπος της φύσης να σου λέει αν και πότε είσαι έτοιμη για κάτι). Η παρόρμηση είναι κι αυτή χρήσιμη, αλλά όταν είναι αποτέλεσμα βιωμένης γνώσης, όχι της έλλειψής της. Είναι και τα δύο εργαλεία και πρέπει να μάθεις πότε να χρησιμοποιείς το καθένα σωστά, για να μην πέφτεις σε κακοτοπιές. Νά 'σαι καλά κι εσύ. Χαίρομαι αν σε διαφώτισα κάπου.
γλυκιά μου τα λόγια σου με εμπνέουν και μου δίνουν μεγάλη χαρά και δύναμη!Είναι πραγματικά πολύ όμορφο να κάνεις συζητήσεις με νόημα με ανθρώπους σαν και σένα!Μόνο που δεν τους βρίσκεις εύκολα. Πιο πολύ βρίσκω άτομα του τύπου αυτό-είναι-το-σωστό-μη-κοιτάς-εμένα-που-κάνω-άλλα.Μεγάλη απογοήτευση όσον αφορά το τελευταίο..Πρέπει να ναι χαρούμενοι όσοι σε έχουν γύρω τους!Είσαι μεγάλη έμπνευση!Ελπίζω να φτάσω κάποτε κι εγώ σ'αυτό το σημείο να λέω μεστά λόγια κι όχι μπούρδες!
#7 αυτή η υπέροχη λίστα με πήγε συνειρμικά στο παρακάτω ποίημα. Κ.Π.ΚαβάφηςΚι αν δεν μπορείς να κάμεις την ζωή σου όπως την θέλεις,τούτο προσπάθησε τουλάχιστονόσο μπορείς: μην την εξευτελίζειςμες στην πολλή συνάφεια του κόσμου,μες στες πολλές κινήσεις κι ομιλίες.Μην την εξευτελίζεις πιαίνοντάς την,γυρίζοντας συχνά κ' εκθέτοντάς την,στων σχέσεων και των συναναστροφώντην καθημερινήν ανοησία,ως που να γίνει σα μιά ξένη φορτική.Σκέφτομαι, να τυπώσω μια εντεκάδα από μπλουζάκια και να φοράω ένα κάθε μέρα, έτσι για υπενθύμιση. Σ'ευχαριστώ Α μπα!!
#1 Στην σημερινή Νέα Υόρκη βρίσκεσαι; Μουντάδα καιρός αλλά καταπράσινη.Λοιπόν αν έχεις καιρό βγες στο κήπο σου, σκάψε μερικούς μικρούς λάκκους, φύτεψε λουλούδια και ότι θέλει η ψυχή σου, λίγο βασιλικό, πότισε τον νέο κήπο, και τα νέα βλαστάρια σου. Θα ξεχάσεις προσωρινά, βλέποντας τα να μεγαλώνουν και να ανθίζουν.Πάρε ένα εισιτήριο για Ελλάδα. Πάμε Ελλάδα; Αν δεν μπορούμε, αγοράζουμε ένα μεγάλο πόστερ από τοπίο της Ελλάδας με καταγάλανη θάλασσα και πολύ φως, το βάζουμε σε ένα κάδρο στον τοίχο, καλά να φωτίζεται, βάζουμε και τα αγαπημένα μας cd με ελληνικά τραγούδια και ονειρευόμαστε μέχρι να έρθει το χαμόγελο. Εδώ στην Νέα Υόρκη ευτυχώς είναι περιτριγυρισμένη από θάλασσα. Όπου και να κοιτάξω βλέπω ωκεανό και ποτάμια. Μια μονοήμερη εκδρομή στις παραλίες ανατολικά ή νότια αρκεί να επιστρέψει κάποιος ανανεωμένος. #5 Για μένα είναι οι γέφυρες της Νέας Υόρκης, μέρα και νύχτα. Η θέα της πόλης και της θάλασσας από το συνονόματο νησί, το Brooklyn Heights, οι παραλιακοί πεζόδρομοι για περίπατο. Την Άνοιξη και το Φθινόπωρο ο Βοτανικός κήπος και το Central Park, The Bronx Zoo. Αλλά δεν αντέχεται η πολυκοσμία, ο θόρυβος, τα Σαββατοκύριακα το καλοκαίρι. The East End is the end of it. Η αμμουδιά με τα πεύκα που θυμίζει Ελλάδα.
Ρε παιδιά, αυτό το "μαθαίνεις κι από τους τοξικούς, τσιγκούνηδες κλπ κλπ κάτι, τα όριά σου/ να τους αποφεύγεις κλπ" δεν είναι επιχείρημα "να 'χαμε να λεγαμε"; Εντάξει, από τον πρώτο κόπανο που συνάντησες στη ζωή σου το μαθες αυτό. Από τον επόμενο δεν έχεις τίποτα να μάθεις (άρα έχει δίκιο η Λένα). Αν τον κάνεις παρέα, μάλλον σημαίνει ότι δεν έμαθες να τους αποφεύγεις, όπως έλεγες.
Α μην το λες, ξέρεις τι ποικιλία υπάρχει σε κόπανους; Για 'μένα η εμπειρία έγκειται στο να τρως όλο και λιγότερο χρόνο με κάθε νέο κόπανο. Να μη μπαίνεις στο τριπάκι ότι θα τον ανεχθείς/αλλάξεις/συνηθίσεις.Μέχρι να μάθεις να βλέπεις τον κόπανο και να λες "σε (ανα)γνωρίζω από την όψη" θέλεις πολλά γαλόνια νομίζω!
Και πάλι όμως ισχύει αυτό που λέει η Λένα. Με μαθηματικούς όρους δηλαδή, αν οι άνθρωποι είναι χ, αυτοί που έχουν κάτι να μας μάθουν δεν είναι πάλι χ, είναι χ-ψ. Υπάρχει ένα υποσύνολο που δεν έχει να μας μάθει τίποτα ή μπορεί να μας κάνει να ξεχάσουμε αυτά που ξέραμε. Έστω κι αν χρειάζεσαι πολλά γαλόνια για να τους αναγνωρίσεις.Υ.Γ. Νομίζω ότι αυτό είναι κι ένα καλό τεστ ευφυΐας, στους πόσους κόπανους μαθαίνεις να τους αναγνωρίζεις.
Iris και Parisie, λυπάμαι αλλά η σκληρή αλήθεια είναι ότι στα ερωτικά θέματα, η όλη υπόθεση είναι ζάρι, καθότι η λογική δεν πολυχωράει εκεί μέσα. Το έχω δει δεκάδες φορές και το έχω ζήσει και ο ίδιος. Όση εμπειρία και να αποκτήσεις, πάντα κάποια στιγμή θα ξανάκανεις το ίδιο λάθος, μάλλον επειδή υπάρχουν συναισθηματικά κενά που ψάχνεις να καλύψεις. Η μόνη ίσως αποτελεσματική λύση είναι να κλείνεις την μπουκαπόρτα και να απομονώνεις τον εαυτό σου συναισθηματικά. Αλλά και εκεί πολλές φορές τα μπάζουν νερά.
Απαπά, όχι τη μπουκαπόρτα! Καθόλου λύσει δεν είναι να απομονώνεις τον εαυτό σου συναισθηματικά. Απλώς πρέπει να μην αφήνεις στην άκρη τη λογική. Το να κλείνεσαι και να βλέπεις τους πάντες με αρνητική προδιάθεση, (με τη νοοτροπία δλδ όλοι είναι κόπανοι μέχρις αποδείξεως του εναντίου) κάνει κανείς εξίσου λάθος με το να τα δίνει πάντα όλα και να κλείνει τ'αυτιά σε όλα τα προειδοποιητικά καμπανάκια. Ίσως μάλιστα κάνει και μεγαλύτερο κακό, γιατί μαζί με τον εαυτό του πληγώνει και αθώο κόσμο.
Α,μπα είμαι 20 και διαβάζω τη στήλη σου αρκετά συχνά..Μπήκα στον κόπο να φτιάξω προφίλ μόνο και μόνο για να σου πω ότι η απάντηση στο #7 ήταν ό,τι πιο μεστό έχω διαβάσει από συμβουλές κλπ προς ανθρώπους της ηλικίας μου! Thumbs up λοιπόν!
#7Αγαπητό μου παιδί, ασφαλώς και μαθαίνουμε κάτι απ' όλους τους ανθρώπους. Κι απ' τους καλούς και τους σοφούς, τους αδιάφορους, τους ψεύτες και τους κακούς, τους ζηλιάρηδες και τους τοξικούς και η λίστα είναι μεγάλη. Αυτά που μεταξύ άλλων μαθαίνουμε είναι τί εγκρίνουμε και τί δεν εγκρίνουμε. Τί μάς κάνει και τί δεν μάς κάνει, σύμφωνα με το σύστημα αξιών μας. Τί κρατάμε και τί πετάμε. Τί αποδεχόμαστε και τί αποστρεφόμαστε. Τί ανεχόμαστε και τί απορρίπτουμε εν τέλει. Όλη αυτή την γνώση που μας προσφέρει δωρεάν η ζωή και οι χαρακτήρες των ανθρώπων γύρω μας μπορεί να την εκμεταλλευτεί κανείς για να μάθει τί πρέπει να κάνει για να μην γίνει σαν κι αυτούς που μπορούμε να μιλήσουμε την ίδια γλώσσα.
#7Αγαπητό μου παιδί απ' όλους τους ανθρώπους μαθαίνουμε κάτι. Κι απ' τους καλούς και τους σοφούς και τους ψεύτες και τους κακούς, τους ζηλιάρηδες και τους τοξικούς και η λίστα είναι μεγάλη. Μαθαίνουμε τί μας κάνει και τί δεν μας κάνει. Τί εγκρίνουμε και τί δεν εγκρίνουμε. Τί κρατάμε και τί πετάμε. Τί είναι αποδεκτό ή όχι από το σύστημα αξιών μας. Με δύο λόγια, ας εκμεταλλευτούμε όλη αυτή τη δωρεάν γνώση που μας προσφέρει η ζωή και οι χαρακτήρες των ανθρώπων γύρω μας για να μάθουμε τί πρέπει να κάνει κανείς για να μην γίνει σαν κι αυτούς.
#3 Κορίτσι μου, αυτό που πρέπει πρώτα να συνειδητοποιήσεις είναι ότι με τα λόγια σου εκφράζεται μια ολόκληρη γενιά στη χώρα μας. Αυτοί οι άνεργοι 30-40 είναι η γενιά που πλήττεται περισσότερο από την κρίση. Της κόβουν τα φτερά πάνω που ξεκίναγε την επαγγελματική της ζωή, πάνω που ήταν έτοιμη να δημιουργήσει οικογένεια ή να την αναπτύξει. Όλα όσα σου συμβαίνουν δεν είναι προσωπικά. Χωρίς δουλειά, ούτε η κοινωνικότητα, ούτε η ψυχολογική κατάσταση μπορούν να ισορροπήσουν. Να ξέρεις ότι για τίποτε από αυτά δεν φταις εσύ. Δεν γίνεται να αλλάξεις μια αντικειμενική πραγματικότητα που συντρίβει ανελέητα ανθρώπους και ζωές. Τι να κάνεις; Φρόντισε τον εαυτό σου. Προσπάθησε να επιβιώσεις, είσαι στη ζούγκλα. Πρώτα απ' όλα ΜΗ ΜΕΝΕΙΣ ΜΟΝΗ. Όσο και δύσκολο να σου φαίνεται βγες από το σπίτι, αναζήτησε φίλους, γνωστούς, συγγενείς, συναδέλφους, συμφοιτητές. Μοιράσου το πρόβλημα, άκου ιδέες προτάσεις, αντάλλαξε εμπειρίες. Έτσι θα νιώσεις ΠΟΛΥ καλύτερα. Θα δεις ότι δεν είσαι μόνη και τουλάχιστον θα πάρεις δύναμη για να παλέψεις, στη χειρότερη περίπτωση. Στην καλύτερη θα πάρεις βοήθεια. Κάποια πρόταση θα σκάσει, κάποια ωραία ιδέα, κάποιο χέρι θα σε στηρίξει. Κορίτσι μου, μέσα σ' αυτή τη μαυρίλα αναδύονται οι πιο ουσιαστικές ανθρώπινες σχέσεις. Έχεις μια ευκαιρία πολύτιμη: Να βρεις τους καλύτερους φίλους, τον καλύτερο σύντροφο. Θα δεις, όλα θα πάνε καλά.
Να συμπληρώσω,σαν σφήνα που είμαι (lol) ότι ακόμα και αν η βόλτες που κάνεις μέσα στη μέρα σού φαίνονται ανιαρές,η αξία τους είναι ουσιαστική και την καταλαβαίνεις στο τέλος,στο κλείσιμο της μέρας.Η ικανοποίηση θα έρθει και θα την καταλάβεις σίγουρα.Μια χαρά τα λες anastasias.
Κάνε γρήγορα όμως γιατί η Αμπά είναι αστέρι αλλά όσο πάει απομακρύνεται γρήγορα! Το Δεκέμβριο ήταν 0,05 έτη φωτός μακριά και τώρα έχει φτάσει τα 0,15. (Κοινώς θες 4 μήνες για να πάει το μύνημά σου και να επιστρέψει)
#3Η μελαγχολία ή η κατάθλιψη μπορεί να διαστρεβλώσουν την αντίληψή μας για τα προβλήματά μας, τη σοβαρότητά τους ή μη και στο τέλος να μας εξαντλήσουν. Επειδή ο κόσμος του internet δεν προσφέρεται για βαθυστόχαστες αναλύσεις και συμπεράσματα σε τόσο ευαίσθητα και κρίσιμα προσωπικά ζητήματα και ο,τιδήποτε ειπωθεί εδώ θα' ναι μόνο ένα quick fix, είσαι σίγουρη ότι οι απαντήσεις που ψάχνεις μπορούν να βρεθούν σε μια στήλη ερωταπαντήσεων και σχολίων; Και εγώ και εσύ ξέρουμε ότι δεν είναι. Είναι μάλλον το ζόρι και η μαυρίλα που παρέμεναν εγκλωβισμένα για καιρό κι έψαχναν τρόπους να εκφραστούν...Σπρώξε τον εαυτό σου να αναζητήσει την έξοδο από το τέλμα σε πιο κατάλληλα και ειδικά περιβάλλοντα αλλά σε κάθε περίπτωση ανάλαβε δράση, επίμονη δράση γιατί μόνον έτσι θα δημιουργηθούν προοπτικές...take action, take more action and push on daily γιατί η προοπτική δεν εξαρτάται ούτε από την τύχη, ούτε από τον καιρό, την άτιμη την κοινωνία ή τα χρήματα. Είναι συνδυασμός συγκεκριμένης και εστιασμένης δράσης.#7Δεκάλογος από τώρα; Και μετά τα 70 τί θα κάνουμε;; Θα ήθελα να σου πω να μην βιάζεσαι και ότι σημασία έχει να κερδίσεις εμπειρίες που θα σου επιτρέψουν να συνειδητοποιήσεις τον εαυτό σου, τί θέλεις και τί ψάχνεις στους άλλους αλλά φοβάμαι ότι ήδη ακούγομαι σαν πολύξερη δασκάλα στ' αυτιά σου. Γι' αυτό δεν θα σου πω τίποτα, όχι επειδή δεν θα μπορέσεις να καταλάβεις αλλά επειδή δεν έχουμε το δικαίωμα να σε οδηγήσουμε βιαστικά σε ένα σημείο, χωρίς να διανύσεις μόνη σου τη διαδρομή. Πρέπει να συνειδητοποιήσεις μόνη σου τις εμπειρίες και τις σοφίες που βιάζεσαι να προλάβεις από τα 18. Είναι η πορεία που σε οδηγεί σε συμπεράσματα και όχι η περιγραφή ενός αποτελέσματος από εμάς. Άλλωστε μόνη σου με τη βοήθεια της ίδιας της ζωής δεν έφτασες στο συμπέρασμα και στη συνειδητοποίηση "...συνεχιζα να' μαι μια αντιδραστικη 15χρονη που ενοιωθε οτι δεν την καταλαβαιναν οι αλλοι ισως γιατι και η ιδια δεν καταλαβαινε πως λειτουργουσαν οι αλλοι. μολις τωρα πριν τα χριστουγεννα καταλαβα οτι βρεθηκα σε "αδιεξοδο", οτι αυτη η κατασταση δεν γινεται να συνεχιστει και πρεπει να αλλαξω.να δω τη ζωη αλλιως αν και αυτο δεν ειναι παντα ευκολο."
Σοφές οι συμβουλές της Λένας, σοφή και η Noble Savage. Δεν υπάρχει gps στην ζωή με λεπτομερείς οδηγίες για κάθε σταυροδρόμι που συναντάμε και δεν πρέπει να παραμένουμε αδρανείς. Η συνείδηση, η βούληση, η δράση, η μνήμη και η αγάπη είναι για να μας βοηθήσουν να αποφασίσουμε σωστά. Ας προσπαθήσουμε να μην κάνουμε τους άλλους να πάθουν αυτό που δεν θέλουμε να πάθουμε εμείς, η ζωή μας θα γίνει και θα είναι αν όχι με λιγότερα λάθη,τουλάχιστον πιο δίκαια. Να επιδιώκουμε δικαιοσύνη. Πολλοί συγχέουν την δίκαια τιμωρία με την εκδίκηση. Αυτός που αφήνει τον θύτη ανενόχλητο να περιμένει συνέχεια με μεγαλύτερη θρασύτητα. Ένα πράγμα έχω παρατηρήσει ότι συμβαίνει. Όσο περισσότερο αγαπάς και βοηθάς τον συνάνθρωπο που σε χρειάζεται τόσο περισσότερο η ψυχή αισθάνεται μια μοναδικά διαφορετικά από τις άλλες ευτυχία. Παίρνει μορφή η έμφυτη συναίσθηση ότι ο άνθρωπος μπορεί να ξεπεράσει τον εαυτό του με ελεύθερη θέληση και την βοήθεια του Θεού.
@ καρδια μαρουλιουΜπερδεύεις την κατευθυνόμενη ελευθερία με την ελεύθερη βούληση.Το «it´s my way or the highway» δε συνιστά ελεύθερη βούληση.Με όλο το σεβασμό.
@καρδια μαρουλιουΝομίζω ότι το είπα ξεκάθαρα αυτό.Μιας και ρωτάς όμως,ναι,δεν πρόκειται περί ελευθερίας.Οταν κάποιος (ποιος άραγε) σου θέτει ή αυτό ή το άλλο δεν είναι ελευθερία,καθώς εγώ μπορεί να θέλω κάποια τρίτη,τέταρτη οδό.Μπορεί να θέλω να φτάσω στα άκρα που μου επιτρέπει η φυσιολογία μου και σοκολάτα στο χοιρινό μου.Τέλοσπάντων,για να καταλάβεις πού στέκομαι : δεν υπάρχει θεός,μεταξύ μας τα κανονίζουμε όλ΄αυτά.Αλήθεια πάντως δεν είχα διάθεση σε καμία περίπτωση να προσβάλω τα πιστεύω σου,αν συνέβη κάτι τέτοιο.Φίλοι;
bagle, Κατευθυνόμενη ελευθερία; Ωραία, νέος ορισμός της ελεύθερης βούλησης. Δεν είναι καθόλου ξεκάθαρος. Τι είναι Ελευθερία; Απαιτήσεις χωρίς όρια; Πάρε ελευθερία χωρίς να δώσεις; Κράτα την δική σου ανέπαφη και κερμάτισε κάποιου άλλου;Πιστεύω να καταλαβαίνουμε ότι ο δικός σου ορισμός της ελεύθερη βούλησης, που επειδή δεν έχει γνώση, άρα δεν έχει και όρια, είναι περισσότερο σκλαβωμένη σε πάθη. Δεν είναι ελεύθερη βούληση παρά μόνο "θέλω και κάνω".Πως αποφασίζουμε από όσα περνάνε από το νου μας αυτά που είναι πραγματικά ελεύθερη βούληση και μπορούν να γίνουν ελεύθερη πράξη και ποια μπορεί να γίνουν πράξη εγκλήματος εναντίον άλλων ή εναντίον του εαυτού μας;Δεν χρειάζεται πρώτα να επιτρέψουμε την έμφυτη συνείδηση μας ελεύθερη να ακουστεί, μαζί με την καρδιά μας και την λογική μας;Ο Θεός πραγματικά δημιούργησε έναν ελεύθερα σκεπτόμενο άνθρωπο και του έδωσε από την αρχή την δυνατότητα να ζεί και να αμαρτάνει, δηλαδή να αφήνει την ψυχή του απροστάτευτη και σε σύγκρουση με τον δημιουργό της. Αν ο Θεός ήθελε σε οποιαδήποτε στιγμή να σταματήσει την Εύα ή τον Αδάμ από παρακοή, να τους στερήσει δηλαδή την ελεύθερη βούληση, θα τους έκανε να τα ξεχάσουν όλα. Το φίδι, τι τους είπε και τον καρπό.Το ίδιο εύκολα μπορούσε να σταματήσει κάποιον που θα αποφάσιζε να δολοφονήσει ή να αυτοκτονήσει. Δηλαδή να καταστρέψει κάτι που δεν δημιούργησε, την ψυχή του. Εκεί μπορεί να φτάσει "η θέληση για άκρα που επιτρέπει η φυσιολογία σου" όπως θέλεις και αυτό γίνεται η χειρότερη πραγματικότητα της άναρχης βούλησης όταν σε μερικούς ανθρώπους η απόγνωση ξεπερνά τα όρια της Γνώσης των πράξεων τους.Δεν έχουμε όλες τις απαντήσεις, δεν έχουμε φτάσει κοντά στην θέωση, αντίθετα όλο περισσότερο αγνοούμε ότι ίσως απομακρυνόμαστε. Είναι πολύ πιο σύνθετο θέμα από την δική μου εξήγηση, την δική σου όρεξη για σοκολάτα στο χοιρινό και κάποιου άλλου που πιστεύει ότι η Ελεύθερη Βούληση δεν χρειάζεται Γνώση του Καλού και του Κακού. Από τον Λόγο αρχίζει η Γνώση και από την όσο το δυνατόν εφαρμογή του.
@καρδια μαρουλιουCool!Ανησυχώ καμιά φορά γιατί ο γραπτός λόγος χωρίς να συνοδεύεται από εκφράσεις μπορεί να φανεί περισσότερο αιχμηρός από την αρχική πρόθεση.
@Anonymous LibertyΕυχαριστώ για τη συγκροτημένη σου απάντηση σε ένα κάποιο δηκτικό σχόλιό μου.Ομολογώ ότι μου πήρε ώρα για να αποφασίσω να απαντήσω,συνήθως είναι μάταιες τέτοιου είδους συζητήσεις.Σύστημα ηθικών αξιών δεν έχεις μόνο εσύ,αλλά κι εγώ.Με τη διαφορά ότι εγώ δεν ισχυρίζομαι ότι πηγάζει από κάποιο θεό.Δεν αναφέρθηκα πουθενά σε ασυδοσία και το συμπέρανες αυθαίρετα,ήθελα να δείξω την πολυπλοκότητα στην επιλογή και τίποτα περισσότερο.Η πραγματικότητα αντιβαίνει το δογματισμό τού ή μαζί μου ή στην κόλαση,όποια κι αν είναι.Ακόμα κι έτσι όμως,εσύ εξακολουθείς να αντιλαμβάνεσαι αυτόν τον ψυχαναγκασμό ως ελεύθερη βούληση.Μάλιστα στηριγμένος στη βίβλο και σε παραβολές που μεταφέρονται σε σένα από ανθρώπους.Ολα έργα ανθρώπων.Οπως με μεγάλη ευκολία ισχυρίζονται οι χριστιανοί για την επίπλαστη θρησκεία των μουσουλμάνων και των υπολοίπων.Αυτό συμβαίνει για ένα και μόνο λόγο,πιστεύεις.Κάτι που λείπει από μένα.Δε σε ψέγω γι΄αυτό και δεν είμαι καλύτερος από κανέναν.Ομως,παρορμητικά,έπρεπε να σχολιάσω το αντιφατικό της τελευταίας πρότασης όπου βρίσκεις τη βοήθεια του θεού χρήσιμη σε κάτι όπως η ελεύθερη βούληση.Κάτι τελευταίο,θεωρώ μεγάλο foul να υποτιμάς τη σχέση μου με τη γνώση ή οποιουδήποτε τρίτου δεν ασπάζεται την άποψή σου για την ελεύθερη βούληση.Εχουν ακουμπήσει το θέμα φιλόσοφοι όπου τα λεγόμενά τους έχουν απείρως μεγαλύτερη αξία από τα δικά σου.Φιλικά.
bagle,Παρακαλώ, το δηκτικό σχόλιο σου ήταν από εκείνα που προάγουν και όχι που μολύνουν τον καλό διάλογο. Ο διάλογος για σημαντικά θέματα, που έχουν σαν επίκεντρο την ανθρωπότητα και την ζωή στην Γη, μπορεί να φαίνεται μάταιος αλλά αν σταματήσει να γίνεται, η ζωή μας γίνεται όλο πιο μηδενιστική ή υλιστική...η έσχατη ματαιότητα. Ένας ώριμος άνθρωπος με κάποια αντίληψη της Γνώσης καταλαβαίνει ότι η δημιουργία ή η καταστροφή μιας ζωής χωρίς αιτία είναι η πιο ακραία μορφή παραλογισμού. Οι νόμοι της φύσης μπορεί να μας φαίνονται αλλά δεν είναι παράλογοι, ούτε αυτοκαταστροφικοί, αντίθετα έχουν θεμελιωθεί από μια Σοφία που μερικές φορές ξεπερνά τα ανθρώπινα όρια νόησης. Θα αναρωτηθεί κάποιος, αν γίνεται αυτό τότε τι μας κάνει να έχουμε συνείδηση της Σοφίας όταν ακόμη ξεπερνά την λογική μας και δεν μπορούμε να την καταλάβουμε; Η έμφυτη συνείδηση, η Πίστη και η προσευχή, αυτοσυγκέντρωση για άλλους, μας βοηθεί αν όχι να καταλάβουμε, τουλάχιστον να είμαστε έτοιμοι να καταλάβουμε όταν ακόμη μια ευκαιρία μας δοθεί.. Ελεύθερη Βούληση από μόνη της, χωρίς ηθική και ψυχική διαύγεια, γίνεται αιτία καταστροφής.Σύστημα ηθικών αξιών είχαν και οι Ισραηλίτες και πολύ καλό για την εποχή τους με τις δέκα εντολές, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είχαν ή διέσωσαν την σοφία εκείνη, την Γνώση του Καλού και του Κακού. Απεμπόλησαν ή θανάτωσαν τους προφήτες, τις φωνές διαμαρτυρίας για το κατρακύλισμα τους, έφτασαν να διαστρέψουν τους "νόμους" , το σύστημα ηθικών αξιών, ακόμα και στην αλόγιστη καταδίκη του Υιού του Θεού. Ο Ιησούς είπε ότι δεν ήρθε για να αντικαταστήσει ολότελα αυτό το σύστημα αξιών αλλά για να το συμπληρώσει, να το βελτιώσει και την ίδια στιγμή να το κάνει πιο απλό για όλους. Από 613 εντολές που είχαν σε μόνο δύο εντολές. "Θα αγαπάς τον Θεό σου με όλη την καρδιά σου, με όλη την ψυχή σου, με όλη την νόηση σου. Θα αγαπάς τον πλησίον σου σαν τον εαυτό σου." Για να μπορεί κάποιος να τηρήσει την εντολή του Θεού να αγαπά τον συνάνθρωπο του πρέπει πρώτα απ' όλα να αγαπά τον Δημιουργό του, και εντολέα του νόμου για τον συνάνθρωπό του.Ο Ιησούς είπε "Ο Θεός δεν είναι ο Θεός των νεκρών αλλά των ζωντανών. Δηλαδή ας μην φροντίζουμε να κάνουμε τις ηθικές μας αξίες πράξη μετά που θα πεθάνουμε αλλά όταν ζούμε. Γράφεις bagle ότι έχεις κάποιο σύστημα αξιών διαφορετικό από το δικό μου και ότι δεν πηγάζει από κάποιο Θεό. Από που πηγάζει το σύστημα αξιών σου;Αν δεν βασίζεται σε κανένα ανθρώπινο νόμο που πηγάζει από κάποια πίστη ή γνώση του Θεού, όσο ατελής και να είναι, τότε από τι πηγάζει; Αν κάποιος δεν είχε καμιά επαφή ή μάθηση με συστήματα αξιών βασισμένα σε κάποια ανώτερη δύναμη, τότε το σύστημα αξιών αυτού του απομονωμένου ατόμου πηγάζει μόνο από μια έμφυτη συνείδηση του τι είναι καλό και κακό. Δηλαδή πάλι θα έχει βάση σε κάτι που ο Θεός δημιούργησε στη συνείδηση του. Χωρίς τίποτα, χωρίς δάσκαλο, αλλά ούτε συνείδηση για να καταλάβει τι είναι ηθικό, αυτό το ον θα ήταν ένα ζώο με μόνο ένστικτα. Ακόμα και οι πρωτόγονοι άνθρωποι είχαν συνείδηση και αργότερα θρησκεία. Αρχίζει να παίρνει ένα καθορισμένο σχήμα και γίνεται σύστημα αξιών, μαζί με την συνείδηση, όταν κάποιος πρωτόγονος έκανε ταφή ή τιμή προς νεκρό. Όταν για πρώτη φορά αποφασίζει να μεταφέρει και να θάψει το σώμα κάποιου άλλου, να δαπανήσει πολύτιμη ενέργεια αντί σε ένστικτο αυτοσυντήρησης και διαιώνισης του είδους του αλλά σαν συμβολική τιμή προς το άψυχο σώμα του συνάνθρωπου του. Όλα τα συστήματα ηθικών αξιών αθεϊστών ή αγνωστικιστών στην πραγματικότητα βασίζονται σε θρησκευτικές ηθικές αξίες. Αυτές οι αξίες μπορεί να είναι ατελείς, αλλά είναι τόσο συνυφασμένες με τον ανθρώπινο πολιτισμό που αυτοί που τις αρνούνται ασυζητητί, δεν καταλαβαίνουν πραγματικά τον εαυτό τους και την κοινωνία τους. Το κάνουν όχι με λογικά κίνητρα αλλά με κίνητρα απέχθειας στον ρόλο που παίζουν τα ανθρώπινα πάθη στην έκφραση της θρησκείας. Ο Ιησούς με την κριτική του για τους φαρισαίους και υποκριτές, με την μόνη άσκηση βίας που θυμάμαι πάνω στους διαφθορείς της θρησκείας και του Λόγου του Θεού, έδειξε την κατάπτωση και το μέλλον εκείνων που ενώ πρέπει να διδάσκουν τον Λόγο του Θεού αυθαιρετούν την εξουσίας τους και τον διαστρέφουν. Ευαγγέλιο Ματθαίου 23.1 και 22.15Το «μαζί μου ή στην κόλαση» δεν είναι όπως το νομίζεις. Αν σκεφθείς την κόλαση σαν αιώνια απομάκρυνση και απώλεια του αγγίγματος της ψυχής σου από τον Δημιουργό της. Υπάρχει πριν από αυτό μια ολόκληρη ζωή ευκαιριών για προσπάθεια και μετάνοια, δηλαδή αναγνώριση και Γνώση του εαυτού, του κινδύνου κακίας και αμαρτίας προς τον συνάνθρωπο. Αν δεν μπορείς να πιστέψεις σε 613 εντολές και να τις εφαρμόσεις προσπάθησε τις δύο του Ιησού. «Αγάπη στον Θεό και στον συνάνθρωπο.». «Μην κρίνετε και καταδικάζετε για να μην κριθείτε». Η ανθρώπινη ισότητα στο έπακρο. Η Δικαιοσύνη είναι αναπόσπαστο μέρος της πίστης στον Θεό των Ευαγγελίων αλλά όχι σαν εκδίκηση και τιμωρία αλλά σαν σύνεση και ευκαιρία για μετάνοια. Όλες οι θρησκείες που γράφουν για αγάπη προς τον συνάνθρωπο και πίστη στον ένα Θεό είναι θεόπνευστες με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο. Ο Ιησούς υιός Θεού στάλθηκε από τον Πατέρα να συμπληρώσει τα κενά που δημιούργησαν οι άνθρωποι, πολλοί από αυτούς ιερείς.Η ζωή είναι τόσο σύντομη και με τόσες αντιφάσεις, πάθη, υλικές και ηδονιστικές παγίδες της ανθρώπινης υπερβολής. Είναι τόσο δύσκολα να διακρίνουμε το Καλό από το Κακό γιατί έχουμε αμβλύνει την Γνώση παρά του ότι μας δόθηκε τόσες πολλές φορές και τόσο ξεκάθαρα έγγραφη. Για αυτό τον λόγο χρειάζεται η βοήθεια του Λόγου του Θεού σαν Οδηγού και αν δεν πιστεύουμε στον άνθρωπο "αντιπρόσωπο" ας πιστέψουμε στον Λόγο του Ιησού των Ευαγγελίων. Η ελεύθερη βούληση τυφλώθηκε από την ζήλια ώστε να φτάσει στον πρώτο φόνο. Μια πέτρα το εργαλείο του φονικού. Δεν είναι λοιπόν καθόλου αντιφατικό όταν ο δημιουργός προσπαθεί να βοηθήσει το δημιούργημα του να καταλάβει τις διαστάσεις και τους κινδύνους της ελεύθερης βούλησης πριν φτάσει στο σημείο που είναι πολύ αργά.Δεν υποτιμώ κανενός γνώση απλώς την εκτιμώ και προσπαθώ όχι μόνο να την αυξήσω αλλά την ίδια στιγμή ερευνώντας να αυξήσω την δική μου μέσω ενός παραγωγικού διαλόγου. Δεν υπάρχει κάποιος φιλόσοφος που δεν έχει επηρεαστεί από την έννοια του Θεού έστω όπως τον καταλάβαινε αυτός ή οι συνάνθρωποι του. Δεν υπάρχει φιλοσοφία εν κενώ.Φιλικά επίσης.
Θα ηθελα να γινω παλι 18, να βρω μια Α,μπα και να μου κανει tatoo στον εγκεφαλο αυτο το "μην εισαι καλη για να εξαγορασεις την ανταποδοση" ( το υπολοιπο δε χωραει, δεν εχω αρκετα μεγαλο εγκεφαλο). Ζηταω πολλα;
<Δεν πιστεύω καθόλου στο «δεν υπάρχει δε μπορώ, υπάρχει μόνο δε θέλω».> Το λέω χρόνια τώρα αλλά κανείς δεν ακούει στον μικρόκοσμό μου. Άσε που αυτοί που το ισχυρίζονται δεν αποδίδουν καθόλου στο "δε θέλω" τους τις αποτυχίες τους και δεν αναφέρομαι καθόλου στην εύκολη περίπτωση γονιών που χρησιμοποιούν για ευνόητους λόγους την ατάκα στα παιδιά τους. Να είσαι καλά χρυσόστομη! Μούφτιαξες το κέφι.Σ' ευχαριστώ Λένα, μούφτιαξες το κέφι.
7. Λένα πρέπει να σου πω πως εκτύπωσα και φύλαξα την απάντησή σου για να τη συζητήσω κάποια μέρα με τα παιδιά μου (αυτά που δεν έχω αποκτήσει ακόμα - λεπτομέρεια!).