Στο σημερινό «Α μπα»: απολύτως φυσιολογικό

Στο σημερινό «Α μπα»: απολύτως φυσιολογικό Facebook Twitter
82

 

__________________
1.

 

Αμπίτσα, καλήσπερα. Ελπίζω να είσαι καλά.

Θα ήθελα την γνώμη σου γιατί αφενός σε διαβάζω συχνά και εκτιμώ τις απόψεις σου και την οξυδέρκειά σου, αφετέρου επειδή η γνώμη ενός τρίτου θα ήταν χρήσιμη.

Είμαι με ένα παλλικάρι εδώ και 18 μήνες, μένουμε μαζί και γενικά είναι όλα καλά. Το μόνο πρόβλημα που ἐχω είναι ότι κάθε μερικές βδομάδες, ο πρώην του τού στέλνει μηνύματα και μια φορά η συζήτηση μετετράπη σε φλερτ (κάτι σχετικά με το ότι ήταν καλός στο σεξ. Μου το είπε χτες το βράδυ και μου είπε ότι πάντα έτσι μιλούσαν. Είμαι η πρώτη του σχέση μετά από αυτόν (6 χρόνια πέρασαν) και δεν ξέρω αν είναι επειδή δεν καταλαβαίνει ότι ίσως τώρα δεν θα έπρεπε θα μιλάει έτσι ή επειδή δεν έχει λήξει ακόμη όπως θα έπρεπε. Ο ίδιος μου είπε ότι λείπει στον πρώην του και γι᾽αυτό μιλάνε συχνά (ενίοτε ο πρώην αυτός του στέλνει μηνύματα για διακοπές που έκαναν παλιά, αλλά ο δικός μου, ομολογώ, σπάνια απαντα, συνήθως αφότου ο άλλος έχει στείλει 3 ή 4 follow ups μηνύματα), ότι το φλερτ δεν ήταν απόρροια συναισθημάτων που έχει τώρα, και ότι του αρέσει που του δείχνει ενδιαφέρον, όπως θα άρεσε σε οποιονδήποτε. Εγώ δεν νοιώθω άνετα με αυτό, και μού είπε οτι ζηλεύω και ότι θα σταματήσει να έχει αυτόν τον τόνο, αλλά μού είπε ότι εγώ εχώ το πρόβλημα μιας και δεν είχε κακές διαθέσεις (και επειδή ο πρώην του μένει στη Νέα Ζηλανδία). Ομολογώ ότι μέσα στη στεναχώρια μου χτες ήθελα να τον χωρίσω, αλλά αφού κοιμήθηκα σκέφτηκα ότι δεν αξίζει να χωρίσω για αυτό (είναι όντως καλή αυτή η σχέση, συμφωνούμε σε πολλά, μας αρέσουν κοινά πράγματα, έχουμε παρόμοια σχέδια για το μέλλον, και μιλάμε με ειλικρίνεια για όλα). Η ερώτησή μου είναι αν αυτό είναι κάτι που είναι γενικά ανησυχητικό, ή απλά εγώ άγχομαι γιατί δεν έχω τι να κάνω.- Wagnerite

Οι «μη κακές του διαθέσεις» δεν είναι αρκετές για να ακυρώσει τα συναισθήματά σου. Αν σπρώξει κάποιον κατά λάθος, θα του πει ότι κακώς διαμαρτύρεται, αφού δεν υπήρχε κακή διάθεση; Ή θα εξηγήσει στον άλλον ότι θα μπορούσε να μην είχε πονέσει, αν είχε προετοιμαστεί κατάλληλα;


Όταν κάποιος σου προκαλεί στενοχώρια με τις πράξεις σου, και όταν διαμαρτύρεσαι σου εξηγεί γιατί κάνεις λάθος που στενοχωριέσαι, δεν μπαίνει καν στον κόπο να δικαιολογηθεί. Σε αγνοεί. Αγνοεί αυτό που αισθάνεσαι, και δεν το αναγνωρίζει.


Δεν είναι μόνο ότι φλερτάρει. Tο εξηγεί όπως το εξηγεί, θα μπορούσε να μην σε πειράζει. Όμως σε πειράζει, και το mansplaining που κάνει είναι υποτιμητικό.

Και μια επανάληψη για όλους μας: όταν κάποιος λέει ότι οι πράξεις μας τον πληγώνουν, δεν απαντάμε «κάνεις λάθος που σε πειράζει αυτό, και θα σου εξηγήσω γιατί». Επειδή προσπαθούμε να εξελιχθούμε από το στάδιο του παιδικού εγωισμού, κάνουμε ένα βήμα παραπέρα, και βγαίνοντας από την φούσκα της μακαριότητας μας, ρωτάμε με σκοπό να καταλάβουμε: «δεν καταλαβαίνω γιατί σε πείραξε αυτό που έκανα/είπα. Μπορείς να με βοηθήσεις να καταλάβω;»


Τιπ: το ίδιο ακριβώς – μα ακριβώς – ισχύει όταν μια ομάδα (μαύροι, γυναίκες, κάποια μειονότητα) διαμαρτύρεται για μια λέξη, για μια πράξη, για μία διαφήμιση. Δεν δικαιολογούμε την αδιαφορία μας με το μάντρα της «πολιτικής ορθότητας», αλλά πλησιάζουμε τους άλλους και προσπαθούμε να καταλάβουμε, ακούγοντας, και όχι εξηγώντας.

 

__________________
2.

 

Ειναι η πρωτη μου σχεση. Ειμαι πολυ δοτικη, ειλικρινης, θελω να κανω οτιδηποτε μπορω για αυτον (σε ολους τους τομεις) και ειναι παντοτε η προτεραιοτητα μου στο προγραμμα μου. Ο,τι και να κανω η εχω να κανω, τα αφηνω ολα στη στιγμη για να τον δω αν μου πει οτι θελει να βρεθουμε. Αυτος δεν ειναι σαν εμενα, ειναι παρτακιας. Θελω να πιστευω οτι θα αλλαξει, εστω λιγακι. Απλα ειμαι πολυ ερωτευμενη μαζι του. Η κολλητη μου, μου λεει οτι αυτος λογω της συμπεριφορας μου με θεωρει δεδομενη και οτι δεν ειναι καλο αυτο και πρεπει να το παιζω και μη διαθεσιμη, να υπαρχει μυστηριο για τη ζωη μου, να εχει αμφιβολιες και να τον ψιλογραφω. Λενα, εγω ενεργω αυθορμητα και δεν εχω τακτικες, ουτε παιζω παιχνιδακια. Κακο; Ποια η γνωμη σου; Μηπως εχει δικιο η φιλη που λεει οτι οι αντρες κολλανε με το φτυσιμο; Να αλλαξω;

Δεν χρειάζεται ούτε να έχεις τακτικές, ούτε να παίζεις παιχνιδάκια. Αυτό δεν είναι καθόλου κακό. Αυτό που είναι πολύ κακό είναι ότι δεν κρατάς ένα προσωπικό χώρο για να αναπτυχθείς. Ο προσωπικός χώρος μπορεί να είναι και κυριολεκτικός, αλλά σίγουρα πρέπει να είναι μεταφορικός. Υπάρχουν πράγματα που πρέπει να κάνεις για τον εαυτό σου, πράγματα που μπορείς να κάνεις μόνο με τον εαυτό σου, και στιγμές που πρέπει να είσαι μόνο με τον εαυτό σου, που δεν μπορείς να παραχωρήσεις σε απολύτως κανέναν άλλον. Μερικές φορές, ο εαυτός σου πρέπει να έρχεται πρώτος. Αλλιώς, δεν μπορείς να βάλεις κανέναν άλλον στη ζωή σου.


Όταν είναι κάποιος πάντα η πρώτη σου προτεραιότητα, του δείχνεις ότι δεν υπολογίζεις τον εαυτό σου, και όταν δίνεις αυτό το μήνυμα στους άλλους, τους επιτρέπεις να μην σε σέβονται. Δεν ξέρω αν είναι παρτάκιας αυτός. Ούτε εσύ ξέρεις. Δεν έχεις καταφέρει να μάθεις γιατί δεν τον αφήνεις να σου δείξει, προσπαθώντας να τον τραβήξεις προς το μέρος σου, υποχρεώνοντας τον να έρθει με το μέρος σου, επειδή τον διευκολύνεις.


Αυτό που κάνεις στον εαυτό σου είναι πολύ σκληρό. Είναι πολύ πιο σκληρό από οποιαδήποτε αδιαφορία μπορεί να σου δείξει ο πάσα ένας που «ερωτεύτηκες». H προσωπική ακεραιότητα είναι το ελάχιστο που έχεις, και το πιο σημαντικό.

__________________
3.


Α,μπα καλησπέρα.. Υπήρξα ερωτευμένη με μια γυναίκα για παραπανω απο εναν χρονο.. Στο παράλληλο ωστοσο ήρθαμε πολυ κοντα σαν άνθρωποι.. Την αγάπησα (περα απο καθε ερωτικο συναίσθημα που ειχα για αυτήν) σαν ανθρωπο χωρίς πλαίσια.. Αγάπησα αυτο που ειναι.. Ετσι σιγα σιγα,λιγο με την καθημερινή τριβή κ λιγο με την συνήθεια που επέρχεται λόγω της τριβής κατάφερα να την απομυθοποιησω και να την βαλω στο κουτάκι του "friend zone".. Πρόσφατα ωστοσο έτυχε και κάναμε ερωτα.. Κ έκτοτε εχω μπερδευτεί αρκετα.. Δεν ξερω αν επέστρεψαν στην επιφάνεια τα συναισθήματα που έτρεφα τοσο καιρο ή αν μ βγαίνει μια "κτητικότητα" λόγω εγωισμού καθαρα.. Δεν σήμαινε τιποτα για εκείνη και ειναι σαν να μην εγινε ποτε.. Ομως πραγματικα πιάνω τον εαυτο μου να πειραζεται οταν αναφέρεται ενα άλλο προσωπο.. Θα ηθελα αφενός μια γνώμη για το τι μπορει να ισχυει Εν τελει κ πιθανούς τρόπους διαχείρισης αφετέρου.. Ευχαριστω προκαταβολικά..

Έχουμε ακούσει πολλά στο 'α μπα', αλλά πάντα υπάρχει χώρος για νέες εκπλήξεις.


Το «έτυχε και κάναμε έρωτα» μπαίνει από σήμερα στο πάνθεον των φράσεων που μας έχουν μείνει.


Μου έχουν τύχει πολλά πράγματα. Άλλα κοινά και άλλα καθόλου κοινά – μερικά επειδή ήμουν στο λάθος σημείο τη λάθος στιγμή, άλλα επειδή ήμουν στο σωστό σημείο την λάθος στιγμή, με όλους τους συνδυασμούς, κάποια που τα προκάλεσα μόνη μου, κάποια που δεν μπορούσα να προβλέψω. Ποτέ μα ποτέ όμως δεν «έτυχε» να κάνω έρωτα. Δεν ξέρω. Από την άλλη, ούτε λαχείο έτυχε να μου πέσει. Ίσως δεν το έχω προσπαθήσει αρκετά;


Αγαπητή φίλη, ελπίζω να μην παίρνεις κατάκαρδα το πείραγμα. Όμως ειλικρινά, δεν είναι δυνατόν να έτυχε να κάνατε έρωτα. Δεν ήταν ποτέ φίλη σου, όσο και να το προσπάθησες (και καλά έκανες και το προσπάθησες, γιατί είχε φανεί ότι δεν υπάρχει ανταπόκριση). Αυτή κατάλαβε ότι της έχεις αδυναμία, δοκίμασε μεζεδάκι, και προχώρησε. Σου άρεσε πριν, σου αρέσει και τώρα, και τώρα που σε φτύνει, πληγώνεσαι. Δεν είναι κάποιο μυστήριο που χρειάζεται ερμηνεία.


Η διαχείριση είναι μία, και είναι αυτή που δεν εφαρμόζεται ποτέ. Απομάκρυνση μέχρι την ανάρρωση, και επαναπροσδιορισμός της σχέσης.

__________________
4.

τα θερμά μου συγχαρητήρια για τη στήλη σου είναι πολύπλευρη και διευρυμένη, βοηθώντας πολλούς με τις απόψεις σου.Μια ερώτηση -σκέψη και εγώ σε παρακαλώ και σε ευχαριστώ για το χώρο και το χρόνο σου. Πως ορίζεις την πραγματική φιλία μεταξύ αντρών και γυναικών? υπάρχει ορισμός? μπερδεύεται η φιλία με τον έρωτα?μπορεί να γίνει η είναι άτοπο?και αν γίνεται ποιος χάνει?η φιλία η ο έρωτάς?τι αξίζει τελικά??να είσαι πραγματικός φίλος με τον άλλον η ερωτευμένος και κάποια στιγμή να τελειώσει όπως τελειώνουν όλοι οι έρωτες κάποτε??το λες, το ζεις έτσι όπως είναι όπως πρέπει να είναι η το θάβεις? πως παραιτείσαι από τη φιλία και ζητάς έρωτά? η και το ανάποδο? είμαι 44 και πάντα το έχω απορία ειδικά τώρα που μεγαλώνουν τα παιδιά μου σε εφηβεία και ίσως χρειαστούν την ταπεινή μου άποψη.. ευχαριστώ.

Η φιλία και ο έρωτας δεν είναι από άλλο πλανήτη. Δεν είναι ανταγωνιστικές σχέσεις, το ένα δεν αποκλείει, ούτε διαλύει το άλλο, και το ένα δεν είναι ανώτερο του άλλου. Όταν συνυπάρχουν σε ίσες δόσεις δημιουργείται η τέλεια αιωνόβια σχέση.


Οι «φιλίες» δεν χαλάνε από τους «έρωτες». Όταν χαλάνε σχέσεις είναι επειδή προκύπτει ανισότητα και κάποιος βγαίνει κυρίαρχος, κάποιος θύμα. Αυτό γίνεται και στις φιλίες, και στους έρωτες. Απλώς στους έρωτες γίνεται ενίοτε πάρα πολύ γρήγορα, ακόμα και μέσα σε ώρες, και είναι πολύ πιο ξεκάθαρο, γιατί είναι φανερό ποιος από τους δύο θέλει περισσότερα από τον άλλον, και η ήττα είναι πιο τρανταχτή, γιατί είναι πολύ πιο προσωπική.


Αυτό που είναι χρήσιμο να μάθουν τα παιδιά σου είναι να μην βαφτίζουν εύκολα τις σχέσεις τους ως φιλίες και έρωτες, γιατί αυτό που λέμε, αυτό ισχύει, γιατί όπως είπε ένας κάπως κυνικός κύριος κάποτε, ο Lee Atwater, perception is reality. Πρέπει να προσέχουν πολύ ποιον βάζουν στη ζωή τους, είτε ως φίλους, είτε ως εραστές, γιατί η ανισορροπία θα έρθει, και η απόρριψη θα έρθει, σε όλες τις μορφές. Οπότε, είναι σημαντικό να έχουν ποιοτικούς ανθρώπους γύρω τους, για να απορριφθούν με ευγένεια όταν έρθει η κούφια η ώρα. Αυτό σημαίνει ότι και τα παιδιά σου πρέπει να έχουν το σθένος και την ακεραιότητα να απορρίπτουν επίσης με ευγένεια, και αυτό είναι πιο δύσκολο από τη λύση του ψευδοδιλήμματος «είμαστε φίλοι ή εραστές».


Και κάτι ακόμα: μην χρησιμοποιείς την λέξη «πραγματική» για λέξεις όπως φιλία και έρωτες. Δημιουργείς παράλογες προσδοκίες και απαιτήσεις στις επόμενες γενιές. Δεν υπάρχει τέλεια σχέση, γιατί δεν υπάρχουν τέλειοι άνθρωποι. Όλα πραγματικά είναι, και όλα ψεύτικα επίσης. Αν δεν δεχτούμε τις δικές μας ανεπάρκειες πρώτα, θα περιμένουμε μια ζωή τον τέλειο φίλο/εραστή που δεν κάνει κανένα λάθος.

__________________
5.


Γεια σου Α μπα μου! Με βασανίζει το εξής... Εδώ κι ένα χρόνο έχω γνωρίσει μια γυναίκα με την οποία δουλεύουμε στον ίδιο χώρο. Δεν είναι συνάδελφός μου απλά δουλεύει απέναντι απο το κατάστημα που δουλεύω εγώ, κι υπάρχει οπτική επαφή συνεχώς, εκτός κι αν κάποια απο τις δυο μας είναι απασχολημένη. Εγώ είμαι εικοσιένα, κι εκείνη τριανταεννιά παντρεμένη με ένα παιδάκι. Από τότε που ξεκίνησα να δουλεύω, την έχω πιάσει άπειρες φορές να με κοιτάει έντονα (το περίεργο δεν είναι τόσο αυτό, αφού είμαστε απέναντι κι αναπόφευκτα κοιταζόμαστε) αλλά ο τρόπος που το κάνει. Δεν θα πάρει το βλέμμα της απο πάνω μου ποτέ πρώτη, και μου δίνει μονίμως την εντύπωση ότι κάτι θέλει να μου πει. Παρ΄ όλα αυτά, πιστεύω ότι δεν τίθεται θέμα ερωτικής έλξης, όχι από το γεγονός ότι είναι παντρεμένη, αλλά επειδή έχω καταλάβει ότι είναι ένας άνθρωπος που δεν θα καταπίεζε την σεξουαλικότητά του. Κι επίσης φαίνεται πολύ αφοσιωμένη στον άντρα της και την οικογένεια της, με τρόπο ειλικρινή. Αυτό που δεν καταλαβαίνω, επειδή εμπιστεύομαι πολύ την διαίσθησή μου, είναι γιατί με τρώει η περιέργεια και γιατί έχω την αίσθηση ότι κάτι όντως δεν είναι απλά μες το μυαλό μου. Εμένα μου αρέσει, αλλά όχι τόσο ώστε να την σκέφτομαι εκτός από τις ώρες που την βλέπω, που σημαίνει ότι δεν φαντάζομαι καταστάσεις που δεν ισχύουν. Το βλέμμα της είναι τόσο έντονο, κι ακόμα πιο έντονο είναι αυτό που υπάρχει στον αέρα, άρα τι μπορεί να συμβαίνει; Πως μπορεί δύο τόσο αντιφατικές απόψεις να συνηπάρχουν στον ίδιο βαθμό μέσα μου; Εκεί που λέω "αποκλείεται, έχεις τη μύγα και μυγιάζεσαι", κάτι θα κάνει, και θα με κάνει να πιστεύω ότι όντως μπορεί να της αρέσω! Είναι πολύ προκλητική... Μία φορά πήγα να της πω "Χ. τι είναι; Τι θες;". Απορώ πως κρατήθηκα! Πες μου τη γνώμη σου σε παρακαλώ... Έχω σκεφτεί αυτό που δεν της είπα τότε να το πω επίτηδες μια μέρα που θα έχω την ευκαιρία να δω τι θα μου απαντήσει! Αλλά φοβάμαι μη γίνω εντελώς ρεζίλι... Μήπως υπάρχει και κάποια άλλη εκδοχή που δεν βλέπω; Σε ευχαριστώ πολύ

Εμπιστεύεσαι την διαίσθηση σου τόσο ώστε να είσαι σίγουρη ότι «είναι άνθρωπος που δεν θα καταπίεζε την σεξουαλικότητα του» και ότι φαίνεται «πολύ αφοσιωμένη στον άντρα της και την οικογένεια της, με τρόπο ειλικρινή». Μου φαίνεται ότι ούτε η ίδια δεν ξέρει τόσο καλά τον εαυτό της.


Η εκδοχή που ίσως να μη βλέπεις είναι ότι δεν πρέπει να εμπιστεύεσαι τόσο ακράδαντα την διαίσθηση σου. Μολαταύτα, πες ότι σου ρίχνει καυτές ματιές. Αυτό αλλάζει το γεγονός ότι είναι παντρεμένη με παιδί;

__________________
6.

Αλήθεια, συμπαθώ την λίγο μεγάλη και κάπως με εμπρόσθια κλίση μύτη μου. 40 χρόνια την έχω, εξάλλου. Ομως, βλέποντας μια γνωστή που πρόσφατα λιμάρισε εντέχνως κάποια κοκκαλάκια της ρινικής περιοχής και την ανασχημάτισε επιτυχέστατα με αποτέλεσμα αμέσως να φυγουν από πάνω της 5-10 χρόνια, καλύτερα κι από λίφτινγκ λέμε, σκάω και βασανίζομαι. Δικαίως;- Υakyak

Δεν έφυγαν 5-10 χρόνια από πάνω της. Ενδεχομένως να σου φαίνεται πιο όμορφη, και έχουμε μάθει να ταυτίζουμε το «όμορφος» με το «νέος». Εσύ τι θέλεις; Να γίνεις πιο όμορφη ή πιο νέα; Πριν πάρεις οποιαδήποτε απόφαση, πρέπει να σιγουρευτείς ότι αναγνωρίζεις τις επιθυμίες σου όπως είναι, και προσαρμόζεις τις προσδοκίες στην πραγματικότητα.

__________________
7.


Πάντα Αμπά, με χάλαγε σε μένα το ότι ενώ έχω καταπιαστεί με τα μύρια όσα από χόμπυ κι ασχολίες (από φωτογραφία μέχρι σκι με ενδιάμεσα καμμια 10ρια ακόμα) δεν έχω ποτέ πραγματικά παθιαστεί με κάτι απ' αυτά. Ναι μεν, ωραία ήταν, κάτι μάθαμε, πάμε παρακάτω, μην το ζορίζουμε. Ανησυχώ. Βλέπω φίλους που μεταμορφώνονται λάμποντας σε μιλόνγκες ή που κάθε ΣΚ παίρνουν τα βουνά και περπατάνε πανευτυχείς και ζηλεύω. Ασε που δε μπορώ να δεσμευτώ με το γυμναστήριο. Είμαι νορμάλ;- Υakyak


Εντελώς.


82

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#4.Η φιλία και ο έρωτας μοιράζονται κοινά χαρακτηριστικά.Θαυμάζουμε τον άλλο,χαιρόμαστε και επιδιώκουμε τη συντροφιά του,θέλουμε την αποδοχή του.Αυτό που λείπει απ'τη φιλία είναι το σεξ.Δεν προκύπτει νομοτελειακά σε μια σχέση,που τα μέρη της ανήκουν σε ομάδες,οι οποίες έλκονται σεξουαλικά.Είναι όμως πολύ πιθανό.Ο καλός φίλος έχει αρετές,που θα θέλαμε να έχει κι ο σύντροφός μας.Είναι ειλικρινής,υποστηρικτικός,μας δείχνει σεβασμό,περνάμε καλά μαζί.Ε,λίγο να μας φανεί και νοστιμούλης,την πατήσαμε.Την εξέλιξη δεν την ξέρει κανείς.Μπορεί να μην υπάρχει ανταπόκριση κι αυτό δύσκολα χωνεύεται.Μπορεί να υπάρξει,αλλά ο έρωτας να ξεσκεπάσει πλευρές μας,που όσο η σχέση ήταν φιλική,δεν ήταν ορατές.Ιδανικά η φιλική σχέση μπορεί να γίνει η βάση για έναν υγιή ερωτικό δεσμό.Αυτό που οφείλουμε να ξέρουμε,είναι τι θέλουμε.Τα υπόλοιπα τα μαθαίνουμε,καθώς τα ζούμε.
#1.Κι εγώ θα ζήλευα.Έχουν χωρίσει εδώ κι 6 χρόνια,βρίσκεται στην άλλη άκρη της γης κι όμως έχουν ακόμα κάτι να πουν.Κι η οικειότητα μεταξύ τους δεν έχει ατονίσει.Αν αυτό δε δείχνει ένα βαθύ δέσιμο,τότε τι δείχνει;Δε σημαίνει ότι δεν είσαστε καλά μαζί ή τον σκέφτεται ακόμα ερωτικά.Καταλαβαίνω όμως την ανασφάλεια σου,μήπως η δική σας σχέση δε φτάσει στο επίπεδο της προηγούμενης.Θα εκνευριζόμουν να ακούω για μια πρώην σαν να μιλάει σ΄έναν κολλητό του,να μου αναφέρει και λεπτομέρειες για το φλερτάκι σαν να μην τρέχει τίποτα και να μου τη λέει κι από πάνω,που είμαι υπερβολική.Προφανώς κι οι σύντροφοι μας έχουν παρελθόν,όπως κι εμείς.Όταν όμως νιώθουμε το παρελθόν να παραγκωνίζει το παρόν,αυτό πονάει.Η ταπεινή μου μαξιλαροθήκη μετά τα σεντόνια,που γράφτηκαν για πάρτη σου.
#2 Πρώτη προτεραιότητα στο πρόγραμμά σου;Ας ελπίσουμε πρώτον,ότι δεν θα το εκμεταλλευτεί και δεύτερον ότι έχεις πρόγραμμα,δοθέντος ότι μόλις εκδηλώσει επιθυμία συναντιέστε;Πολύ ρομαντική ψυχή και άδολη.Θα πρέπει να υπολογίζεις και τις δικές σου ανάγκες ,αν θες να μην θυμώσεις με τον εαυτό σου αργότερα.Έχεις μάθει από κάπου,ότι,a priori, οι ανάγκες και οι επιθυμίες των άλλων υπέρκεινται των προσωπικών μας;
#7 Δεν έχεις βρει ακόμη τίποτα να σε συναρπάσει, ξένη γλώσσα, μουσικό όργανο ή χορό, γιαπωνέζικη ανθοδετική, αγγειοπλαστική,ο καθένας κάποια στιγμή κάτι βρίσκει.Συνέχισε να δοκιμάζεις πράγματα,κάτι θα σε ξεσηκώσει κάποια στιγμή.Αν μη τι άλλο,έχει ενδιαφέρον να δοκιμάζεις συνέχεια καινούργιες δραστηριότητες!Εκτός αν γενικώς δεν παθιάζεσαι με τίποτα.Σ αυτή την περίπτωση,εξακολουθείς να τεστάρεις τον εαυτό σου με νέες ασχολίες για να διαπιστώσεις μέχρι ποιό βαθμό δεν συγκινεισαι!Μπορείς πάντως να κινηθείς και σε πεδία ανθρωπιστικών δραστηριοτήτων, μήπως ξεκινήσεις κάποια ενδιαφέρουσα και χρήσιμη δραστηριότητα σ αυτά.
#1 Και σε άλλο πλανήτη να μένει ο πρώην και καλές διαθέσεις να είχε(προσωπικά αμφιβάλλω),καλό θα είναι να εξετάσεις αυτά τα τρέχοντα δεδομένα,πολύ αυστηρά και ψυχρά.Η απόσταση δεν αναιρεί το ενδιαφέρον ή το συναίσθημα,αν υπάρχει.Από κάποιους ανθρώπους, απλά αγνοείται ως εμπόδιο.Και εν πάση περιπτώσει ,δεν απάντησε ορθά κοφτά, δεν ενδιαφέρεται, ισχυρίζεται ότι το όλο θέμα εκτυλίσσεται στο μυαλό σου και ότι ο πρώην κατοικοεδρεύει μακριά. Διαφέρει αρκετά.Στην θέση σου θα το προσμετρούσα αρκετά και θα επανατοποθετούσα τον εαυτό μου στη σχέση.Αν μη τι άλλο,αρνήθηκε να διαπραγματευτεί το πρόβλημα που αυτός με την συμπεριφορά του σου δημιούργησε.
Αγαπητό #6 και #7 γιατί μάλλον είσαι το ίδιο άτομο θα σου απαντήσω για την ερώτηση 7. Μπορείς να πεις ότι το χόμπι σου είναι να δοκιμάζεις καινούρια και διαφορετικά χόμπι!Πέρα από την πλάκα, είναι πολύ καλό να μαθαίνεις πολλά και διάφορα πράγματα. Το κάθε χόμπι έχει μια δική του κοσμοθεωρία με διαφορετικά άτομα. Προσωπικά έχω αρκετά χόμπι αλλά λίγα είναι εκείνα στα οποία επιμένω, γιατί νιώθω ότι μου ταιριάζουν και ίσως να ασχοληθώ επαγγελματικά στο μέλλον. Μπορεί να φταίει το κίνητρο. Το γυμναστήριο μου είναι τρομερά βαρετό και εκείνες τις φορές που πήγαινα σχεδόν κάθε μέρα είχα το κίνητρο να γίνω fit. Βέβαια το παράτησα γιατί δεν μου ταιριάζει αυτός ο τρόπος γυμναστικής. Το χόμπι είναι ένας τρόπος εκτόνωσης και απόλαυσης που δεν φέρνει χρήματα (συνήθως). Μην πιέζεις τον εαυτό σου, μπορεί να μην έχεις τέτοια ανάγκη τώρα. Μπορεί το χόμπι σου να είναι κάτι πιο καθημερινό και απλό από το να μάθεις μια τέχνη ή ένα σπορ (πχ. να ενημερώνεσαι, να διαβάζεις, να βλέπεις σειρές, να κάνεις συλλογές). Κοίτα το κίνητρο και αν σου ταιριάζει. Κανένα χόμπι δεν παραμένει χόμπι αν δεν εξυπηρετεί κάποιο σκοπό.
Δεν έχω ξανά σχολιάσει αλλά διαβάζω την στήλη μανιωδώς. Ε, σήμερα τόσο ΛΟΑΤ στοιχείο και οι ερωτήσεις #2 και 3# τόσο to the point σε κάτι που μου έχει τύχει στο παρελθόν που ταυτίστηκα. Επίσης συμφωνω παρά πολύ με τις απαντήσεις της Λενας.Είχα και εγώ μία φίλη με την οποία ήμουν ερωτευμένη και χρησιμοποιούσα και εγώ την φράση "έτυχε να το κάνουμε". Για εμένα και για αυτή ίσχυε καιρό αυτό, τι τυχαίο που ήταν μεν επαναλαμβανόμενο αλλά δεν σημαίνει και τίποτα δε. Προφανώς όμως και σήμαινε, για εμένα ήταν μία μικρής διάρκεια ελπίδα πως ίσως κάπως κάποτε θα είμαστε κανονικά μαζί και για αυτήν ήταν απλά ένα ευχάριστο σεξουαλικό διάλειμμα, και πάνω από όλα σήμαινε πως φίλες δεν ήμασταν. Σε συνδιασμό με την υποτακτική μου συμπεριφορά, παρόμοια με το άτομο της της #3, ήμασταν μπλεγμενες σε μία σχέση με ξεκάθαρη δυναμική που δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξει.Όμως για εμένα ήταν μία κατάσταση μες το άγχος και την ανασφάλεια, μην πω κάτι ή κάνω κάτι που θα την πειράξει και την χάσω. Εχανα τον εαυτό μου παράλληλα αλλα δεν το αντιλαμβανομουν. Ήταν ολοφάνερο πως αυτή το εκμεταλλευονταν, πως είχε το πάνε χέρι. Αλλά δεν με ένοιαζε για πολύ καιρό. Και όταν πια δεν άντεχα άλλο και την έκανα πέρα, μετά από τον πόνο του πρώτου καιρού ενιωσα μία τεράστια ανακούφιση.
Επίσης να πω πως στην συνειδητοποιήσει πως αυτή ή σχέση μεταξύ μας ήταν άρρωστη βοήθησε παρά πολύ ή στήλη. Διάβαζα τις απαντήσεις της Λενας και τις αναλύσεις στα σχόλια και μετά σκεφτόμουν την δικιά μου περίπτωση. Οπότε ευχαριστώ παιδιά :)
#7# story of my life αγαπητε φιλε!!Εχω αναρωτηθει πολλες φορες γιατι δεν καταφερα να κολλησω με τιποτα απο αυτα που ειχα ασχοληθει κατα καιρους.Ελεγα,βρε λες να ειμαι τεμπελα; Λες να μην εχω ενδιαφερον ως ανθρωπος;Ειχα αρχισει να κομπλεξαριζομαι.Το σκεφτηκα,το ξανασκεφτηκα στο τελος ειπα,ετσι ειμαι..ετσι περναω καλα..μια χαρα ειμαι οπως ειμαι ,δεν θα ψυχαναγκαστω να εχω χομπυ ντε και σωνει!!
#1ΟΚ, καταλαβαίνω την απάντηση της Λένας, αλλά ξαναδιαβάζοντας την ερώτηση ξεκίνησα αρχικά να σκέφτομαι την πλευρά του φίλου σου.Ας πούμε ότι είχες εσύ μια σχέση 6 χρόνια με κάποιον, τελείωσε αλλά ο πρώην πονάει και ψάχνει επανασύνδεση, παρά το ότι ξέρει ότι είσαι αλλού τώρα. Αυτό όμως αναιρεί το γεγονός ότι δεν θα ήθελες να δείξεις σκληρότητα απέναντι σε έναν άνθρωπο με τον οποίο μοιραστήκατε 6 χρόνια που, για τις ηλικίες που φαντάζομαι ότι συζητάμε, είναι μια μικρή αιωνιότητα; Άρα, για μένα αρχικά δεν είναι μεμπτό το γεγονός να είναι κάποιος ευγενικά ψυχρός με μια πρώην σχέση. Αύριο μεθάυριο, μπορεί αν γίνω εγώ η πρώην σχέση και θα επιθυμούσα και εγώ μια ήπια απόρριψη, αν έπρεπε να δεχτώ μια τέτοια.Το πρόβλημα όμως είνια αλλού. Αν ο φίλος σου που τώρα είναι μαζί σου, σου δείχνει πόσο σε θέλει και σου δημιουργεί αίσθημα ασφάλειας, θα ανέμενε κάποιος ότι τον πρώην τον βλέπεις με συμπάθεια ίσως και κάποιο οίκτο.Μήπως λοιπόν κάτι άλλο φταίει που νιώθεις ανασφάλεια; Μήπως τελικά αυτό που φωνάζεις στον φίλο σου είναι με άλλα λόγια: "δεν νιώθω ότι με αγαπάς όσο θα ήθελα" και αντί να προσπαθήσει να σου δείξει πόσο σε θέλει, απλά σφυρίζει αδιάφορα; Κοινώς mansplaining; (μα τί φοβερό έμαθα σήμερα)Εν κατακλείδι, δεν είναι ο νεοΖηλανδός το πρόβλημα φοβάμαι. Συμβαίνει δυστυχώς
Πάντως πιστεύω ότι αν ζηλεύουμε τους πρώην κάτι δεν πάει καλά με τη σχέση ή είμαστε ανασφαλεις. Άποψή μου είναι ότι καλύτερα είναι όταν μιλάμε με πρώην δεν χρειάζεται να το γνωρίζει ο νυν, έτσι προφυλασουμε τη σχέση μας.
Ε, ΟΚ είναι μια λύση, ίσως όχι η πιο έντιμη, αλλά κάποιες φορές η ειλικρίνεια δεν είναι η καλύτερη αρετή.Αν η επικοινωνία είναι αθώα, λογικά δεν έχεις λόγο να κρυφτείς, αλλά αν δεν το καταλαβαίνει ο άλλος ως τέτοιο, ίσως δεν έχει νόημα να το παλεύεις να του εξηγήσεις.Τες πα, καλύτερα οι πρώην να μένουν στο παρελθόν και να βλέπουμε το παρόν
Δεν λέγεται ζήλια να σου κακοφαίνεται που ο δικός σου φλερτάρει μπροστά στα μούτρα σου. Στο τέλος θα το κάνουν μπροστά σου και θα κρατάς και το φανάρι.Άλλο μιλάμε (λέμε ένα γεια) και άλλο φλερτάρουμε. Στην ερώτηση υπάρχει ένα φλερτ, από υποβόσκον έως φανερό.
Εγώ γιατί κατάλαβα ότι η σχέση με τον πρώην έληξε πριν από 6 χρόνια; Με αυτήν την παραδοχή, πιστεύω ότι είναι προσβλητικό για τον νυν να φλερτάρουν οι άλλοι δύο μετά από 6 χρόνια χωρισμού.
Ναι το ξανακοίταξα και μάλλον έτσι είναι. Η αλήθεια είναι ότι μετά από 6 χρόνια να συνεχίζει η επικοινωνία με τον πρώην είναι κάπως.Ωστόσο και πάλι δεν διάβασα φλερτάρουν, αλλά ότι ο πρώην προσπαθεί να κάνει εμφάνιση με κάποια μηνύματα τα οποία απαντιούνται μετά από αρκετές προσπάθειες από την άλλη πλευρά και θα μπορούσε να σημαίνει και μια τυπική ευγένεια.Πάντως αν ήμουν εγώ σε σχέση και ο πρώην έδειχνε ακόμα να προσπαθεί να κρατήσει επαφή θα το χειριζόμουν προσπαθώντας να κάνω των τωρινό μου σύντροφο να νιώσει ασφάλεια και όχι απομακρύνοντας κάποιον άνθρωπο που υπήρξε στη ζωή μου και χωρίσαμε χωρίς κακία. Θυμάμαι κάποιον πρώην, που με είχε πληγώσει,χρόνια μετά προσπάθησε να με προσεγγίσει στο φιλικό, τοτε τον είχα αντιμετωπίσει κοφτά σχεδόν εχθρικά, ίσως γιατί ακόμα με πονούσε το θέμα. Όταν πέρασαν τα χρόνια και πραγματικά επουλώθηκε η πληγή τον σκεφτόμουν με συμπάθεια. Σε εκείνη τη φάση, που πλέον δεν είχα αισθήματα ερωτικά, θα του φερόμουν με ευγένεια πια.Κάποιες φορές, η φιλικότητα στους πρώην μπορεί απλά να δείχνει και αδιαφορία.Συμφωνώ πάντως, ότι το να μειώνεις τα αισθήματα ενόχλησης του άλλου είναι έλλειψη ευαισθησίας απέναντι στον άνθρωπό σου.
#6Γιατί τόσο άγχος; αν το γουστάρεις κάντο, απλά πάρε το τηλέφωνο του πλαστικού της.Θυμάμαι μια φορά μια κοπέλα που είχε κάνει μια πολύ πετυχημένη μύτη. Τη χάζευα και θαύμαζα πόσο έχει ομορφύνει και μου πήρε πολλή ώρα να συνειδητοποιήσω τη μεγάλη (τελικά) αλλαγή. Αυτά ναι, αξίζουν
#7Γιατί τόσο άγχος;Whatever makes you happy, φίλε μου. Αν σου κάτσει κάποιο χόμπυ που σε γεμίζει καλώς, αν όχι επίσης.Για πάρα πολλά χρόνια δεν είχα κανένα ιδιαίτερο χόμπυ. Πριν κάποια χρόνια, παρότι μισούσα τα γυμναστήρια, ξεκίνησα δειλά δειλά ένα είδος γυμναστικής και κόλλησα επειδή με ευχαριστεί. Όχι για να δηλώνω ότι έχω κάποιο χόμπυ. Επίσης δεν πιέστηκα να ξεκινήσω κάτι, απλά βόλεψε και πλέον ψάχνω το χρόνο να το χωρέσω στο φορτωμένο πρόγραμμά μου.Θέλω να καταλήξω, ότι μετά από χρόνια αχομπίασης, κατέληξα ότι νόημα έχει να αποκτήσεις κάποιο χόμπυ μόνο αν το γουστάρεις και σου βγαίνει αβίαστα, όχι απλά και μόνο για να λες ότι έχεις. Όπως περίπου πρέπει να συμβαίνει και με τις σχέσεις ένα πράμα, τώρα που το σκέφτομαι
Ευχαριστώ πολύ για το λήμμα mansplainingΔιάβασα λίγο και είδα ότι δεν αφορά μόνο συναισθηματικά θέματα, αλλά υποδεικνύει και έναν τρόπο επεξήγησης (συνηθέστερα από άντρα σε γυναίκα) με τρόπο πατροναριστικό, σαν να σε θεωρεί ο άλλος πλάσμα κατώτερης πνευματικής υποστάθμης.Ξαφνικά όλα αυτά που δεν μπορούσα να εκφράσω ότι με ενοχλούν, μπήκαν σε μια λέξη.Διαδώστε