Δεν έχω ξανά σχολιάσει αλλά διαβάζω την στήλη μανιωδώς. Ε, σήμερα τόσο ΛΟΑΤ στοιχείο και οι ερωτήσεις #2 και 3# τόσο to the point σε κάτι που μου έχει τύχει στο παρελθόν που ταυτίστηκα. Επίσης συμφωνω παρά πολύ με τις απαντήσεις της Λενας.Είχα και εγώ μία φίλη με την οποία ήμουν ερωτευμένη και χρησιμοποιούσα και εγώ την φράση "έτυχε να το κάνουμε". Για εμένα και για αυτή ίσχυε καιρό αυτό, τι τυχαίο που ήταν μεν επαναλαμβανόμενο αλλά δεν σημαίνει και τίποτα δε. Προφανώς όμως και σήμαινε, για εμένα ήταν μία μικρής διάρκεια ελπίδα πως ίσως κάπως κάποτε θα είμαστε κανονικά μαζί και για αυτήν ήταν απλά ένα ευχάριστο σεξουαλικό διάλειμμα, και πάνω από όλα σήμαινε πως φίλες δεν ήμασταν. Σε συνδιασμό με την υποτακτική μου συμπεριφορά, παρόμοια με το άτομο της της #3, ήμασταν μπλεγμενες σε μία σχέση με ξεκάθαρη δυναμική που δεν υπήρχε περίπτωση να αλλάξει.Όμως για εμένα ήταν μία κατάσταση μες το άγχος και την ανασφάλεια, μην πω κάτι ή κάνω κάτι που θα την πειράξει και την χάσω. Εχανα τον εαυτό μου παράλληλα αλλα δεν το αντιλαμβανομουν. Ήταν ολοφάνερο πως αυτή το εκμεταλλευονταν, πως είχε το πάνε χέρι. Αλλά δεν με ένοιαζε για πολύ καιρό. Και όταν πια δεν άντεχα άλλο και την έκανα πέρα, μετά από τον πόνο του πρώτου καιρού ενιωσα μία τεράστια ανακούφιση.
