Το τραγούδι από την Κούβα που έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή ποδοσφαιρικά συνθήματα όλων των εποχών

0

MΠαρότι η Κούβα δεν συμμετέχει αυτές τις μέρες στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου (δεν έχουν προκριθεί από το 1938), μία μελωδία κουβανέζικης προέλευσης θα κάνει σίγουρα την εμφάνισή της.

Το περίφημο «Guantanamera», πασίγνωστο στους ποδοσφαιρόφιλους όλου του κόσμου, γράφτηκε στα τέλη της δεκαετίας του '20 από τον Joseito Fernández, έναν μουσικό από την Αβάνα επονομαζόμενο και «βασιλιά της μελωδίας».

Γεννημένος το 1908, ο Fernández άρχισε να δουλεύει από πολύ μικρός πουλώντας εφημερίδες, γυαλίζοντας παπούτσια και τραγουδώντας στο δρόμο. 

«Guajira» σε ελεύθερη μετάφραση θα πει «αγρότισσα» ενώ ταυτόχρονα είναι και το όνομα ενός δημοφιλούς είδους κουβανέζικης μουσικής του οποίου ο ρυθμός εναλλάσεται μεταξύ 6/8 και 3/4 και οι στίχοι αφηγούνται συχνά θέματα της υπαίθρου.

H επανεκτέλεση του Orbón έγινε και η πιο δημοφιλής εκδοχή του «Guantanamera» τόσο στην Κούβα όσο και στο εξωτερικό. Έκτοτε έχουν γίνει εκατοντάδες covers σε διαφορετικά μουσικά στυλ και γλώσσες. Οι εκτελέσεις του Αμερικανού μουσικού Pete Seeger (1963) και των The Sandpipers (1966) χάρισαν στο κομμάτι διεθνή φήμη

«Guantanamera» σημαίνει «από το Γκουαντανάμο». Καθότι το τραγούδι ανήκει μερικώς στο είδος της guajira, οι στίχοι του ρεφρέν μεταφράζονται είτε ως «μία αγρότισσα από το Γκουαντανάμο», είτε ως «ένα κομμάτι της μουσικής guajira από το Γκουαντανάμο».

Λέγεται ότι συνέθεσε το «Guantanamera» για χάρη μιας γυναίκας από το Γκουαντανάμο, πόλη και επαρχία της νοτιοανατολικής Κούβας (σ.σ. δεν θα πρέπει να συγχέεται με τον Κόλπο του Γκουαντανάμο που φιλοξενεί τη διαβόητη ναυτική βάση των ΗΠΑ).

Το «Guantanamera» αποτελείται από αυτοσχεδιαστικά κομμάτια ενώ το ρεφρέν λέει: «Guantanamera, guajira guantanamera».

 

Το κομμάτι έγινε επιτυχία αμέσως μόλις ο Fernández το ερμήνευσε στο ραδιόφωνο το 1935. 

Στα τέλη της δεκαετίας του 1940, ο Julián Orbón, ένας Ισπανο-κουβανός συνθέτης, πειραματίστηκε με το κομμάτι κρατώντας μεν το ρεφρέν, αλλά δημιουργώντας μία νέα, πιο μικρή μελωδία και ενσωματώνοντας στο τραγούδι στίχους από το «Versos Sencillos», ένα βιβλίο με ποιήματα του José Martí, ήρωα του πολέμου της ανεξαρτησίας κατά των Ισπανών.

H επανεκτέλεση του Orbón έγινε και η πιο δημοφιλής εκδοχή του «Guantanamera» τόσο στην Κούβα όσο και στο εξωτερικό. Έκτοτε έχουν γίνει εκατοντάδες covers σε διαφορετικά μουσικά στυλ και γλώσσες. Οι εκτελέσεις του Αμερικανού μουσικού Pete Seeger (1963) και των The Sandpipers (1966) χάρισαν στο κομμάτι διεθνή φήμη.

Το 1966, τη χρονιά που η Αγγλία κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο, το «Guantanamera» των Sandpipers μπήκε στο top-10 σε Αμερική, Βρετανία και Καναδά. 

Πιθανότατα, αυτή η εκτέλεση ήταν και η αιτία που το τραγούδι βρήκε το δρόμο του μέσα στα ποδοσφαιρικά γήπεδα και έγινε, χάρη στις διάφορες εκδοχές των φιλάθλων, ένα από τα πιο δημοφιλή ποδοσφαιρικά κομμάτια όλων των εποχών.

 

Μάλιστα, με την πάροδο των ετών προσαρμόστηκε ανάλογα και σε πολλές γλώσσες. Στη Βρετανία τραγουδιέται ως «There's only one...» και «You only sing when you 're winning (σ.σ. «Υπάρχει μόνο ένας...» και «Τραγουδάς μόνο όταν κερδίζεις»). Στην Ιταλία, οι φίλαθλοι συνηθίζουν να πικάρουν τους αντίπαλους οπαδούς τραγουδώντας «Solo rubare, sapete solo rubare» (σ.σ. «ξέρετε πως να κλέβετε, ξέρετε μόνο πως να κλέβετε»).

Κάθε φορά που ένας παίκτης της αντίπαλης ομάδας χάνει ένα θεωρητικά «εύκολο» γκολ οι Φιλανδοί ποδοσφαιρόφιλοι φωνάζουν «Onneton veto, olipa onneton veto» (σ.σ. «άθλιο σουτ, αυτό ήταν ένα άθλιο σουτ»). Ενώ, οι Ισπανοί οπαδοί ακούγονται συχνά να τραγουδούν το εξής σύνθημα με τον αποδέκτη της δυσαρέσκειάς τους να είναι προφανής: «Qué malo eres, árbitro que malo eres» (σ.σ. είσαι τόσο κακός, διαιτητή είσαι τόσο κακός»).

Με λίγα λόγια, να πως ένας σκοπός από την Κούβα εξελίχθηκε με τα χρόνια σ' ένα από τα πιο ευπροσάρμοστα και δημοφιλή ποδοσφαιρικά τραγούδια όλων των εποχών. 

Kαι η πιο ωραία εκδοχή για εμάς εδώ στη LIFO

Mε την ανυπέρβλητη Celia Cruz, στο sound check της συναυλίας που έδωσε στο Ζαΐρ το 1974. Τύφλα νά 'χει η κανονική συναυλία!

 

Με πληροφορίες από τον Economist.

Μουσική
0

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Μουσική / Απλώνοντας ρούχα με τη Δανάη στο κέντρο του κόσμου

Η Δανάη Δέδε γιορτάζει τα 20 της στην Αθήνα με μια κιθάρα στο χέρι και πολλά λουλούδια γύρω της. Της αρέσει η θάλασσα της πόλης, αλλά προτιμά αυτήν της Ρόδου, όπου και μεγάλωσε. Το κομμάτι της «Αύριο» την έκανε γνωστή, αλλά σίγουρα δεν την τρομάζει ‒ μάλλον την ενθουσιάζει. Η μαμά της πιστεύει πως θα ήταν πολύ καλή ως ψυχολόγος.
ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΣΑΡΑΝΤΗΣ
Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Συμφωνική Μουσική - Ιστορίες / Όταν ο Τσαϊκόφσκι περιέγραφε τη μοίρα του με μια Συμφωνία

Την Παρασκευή 30 Μαΐου, ο αρχιμουσικός Διονύσης Γραμμένος και η Κρατική Ορχήστρα Αθηνών φέρνουν στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών το δράμα της Πέμπτης Συμφωνίας του Τσαϊκόφσκι, ενός έργου που περιγράφει την ένταση ανάμεσα στις προσταγές της μοίρας και την προσωπική ελευθερία τού συνθέτη.
ΜΑΤΟΥΛΑ ΚΟΥΣΤΕΝΗ
AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Μουσική / AEON: Η «ντίβα από την Κρήτη» που παντρεύει τη ραπ με τη λύρα

Ξεκίνησε από την παραδοσιακή μουσική, όμως, η ανάγκη της για κοινωνικοποίηση την οδήγησε στη ραπ. Με αφορμή το τελευταίο της άλμπουμ, «Χαϊμαλίνα», η 25χρονη AEON μιλά για τον σεξισμό που αντιμετώπισε στα πρώτα της βήματα και για το πώς συνδύασε την κρητική μπουκόλυρα με ραπ ρυθμούς.
M. HULOT
56’ με τον Degear0001

Μουσική / Το νέο διαστημικό άλμπουμ του Degear0001 έχει ήχους από παιδικά παιχνίδια

Ο νεαρός μουσικός, που πειραματίζεται με παιδικά πλήκτρα και «χακαρισμένα» αντικείμενα, μόλις κυκλοφόρησε ένα spacey άλμπουμ με weird pop, που σίγουρα θα ήθελες να χορέψεις σε ένα παραληρηματικό πάρτι με χαμόγελα και φλούο χρώματα.
M. HULOT
Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Μουσική / Νέγρος του Μοριά: «Mιλάω για τη σκοτεινή πλευρά της Ελλάδας»

Ο ταλαντούχος μουσικός κυκλοφόρησε ένα από τα καλύτερα ραπ άλμπουμ της χρονιάς, στο οποίο εξερευνά την εμπειρία του να είσαι μαύρος στην Ελλάδα του 2025 και το οποίο αποθέωσε η Guardian. Μιλά αποκλειστικά στη LiFO, λίγο πριν τη συναυλία του στις 31 Μαΐου στο Universe Multivenue Open Air.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Μουσική / Οι γονείς της Αγγελίνας κάποια στιγμή κουράστηκαν να παρακολουθούν τις παραστάσεις που οργάνωνε ως παιδί

Η Aγγελίνα είναι μια τραγουδοποιός 22 ετών που μεγάλωσε στην Αθήνα. Όταν ήταν μικρή ήθελε να γίνει ηθοποιός και συγγραφέας, αλλά ο δρόμος την πήγε στη μουσική κι έτσι έβγαλε το πρώτο της τραγούδι το 2023, που λέγεται «Sta Riha». Αγοράζει ακόμη μπουρμπουλήθρες από τα περίπτερα και της αρέσει να οδηγάει το σαράβαλό της. Κοιμάται καλά τα βράδια, αν δεν σκέφτεται πολύ. Όταν ανεβαίνει στην σκηνή, λέει μέσα της πως το άγχος της είναι ενθουσιασμός.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
«Ο Χελμός δεν είναι απλά ένα μουσικό φεστιβάλ και αυτό θα το βλέπετε κάθε χρόνο»

Μουσική / «Θα τρέχει ο κόσμος στο βουνό και στο κρύο για φεστιβάλ;» Κι όμως, έτρεξε

Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Helmos Mountain Festival, Αλέξης Άγριος, εξηγεί πώς γεννήθηκε η ιδέα για το φεστιβάλ, τι συνέβαλε στην επιτυχία του, ποια φιλόδοξα projects ετοιμάζονται για φέτος και πώς, πέρα από μουσικό γεγονός, έδωσε ώθηση στον τουρισμό της περιοχής.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Καλά, πάλι για τη ραπ θα λέμε;

Guest Editors / «Γιατί απαιτούμε από τη ραπ να είναι κάτι άλλο από αυτό που όντως είναι;»

Το μεγαλύτερο κομμάτι του κοινού που ήρθε σε επαφή με τη ραπ τα τελευταία χρόνια ξαφνικά ανακάλυψε, ομολογουμένως με άσχημο τρόπο, τι ήταν αυτό που προηγουμένως εκθείαζε ως ποίηση του περιθωρίου.
ΚΩΣΤΑΣ ΣΑΒΒΟΠΟΥΛΟΣ
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
ZOLA JESUS INTERVIEW

Μουσική / Η Zola Jesus δεν φοβάται το σκοτάδι, το κατοικεί

Λίγο πριν την εμφάνισή της στην Αθήνα, η Ρωσοαμερικανίδα καλλιτέχνιδα μιλά στη LIFO για το πώς δημιουργεί τη σκοτεινή και ατμοσφαιρική μουσική της, που ξεφεύγει από τα καθιερωμένα είδη, καθώς και για το πώς η ίδια αντιστέκεται στην επίθεση που δέχονται σήμερα οι θηλυκότητες.
ΦΩΦΗ ΤΣΕΣΜΕΛΗ
Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Μουσική / Κ. Βήτα: «Στο ρεμπέτικο τραγουδούσαν κι έσπαγαν τα μάρμαρα στους τάφους»

Στον νέο του δίσκο «Εννιά νούφαρα απ’ τη νεκρή όχθη», ο Κ. Βήτα διασκευάζει εννιά τραγούδια της Μαρίκας Παπαγκίκα και της Σωτηρίας Μπέλλου, αναδεικνύοντας τη διαχρονική δυναμική του ρεμπέτικου, που συνεχίζει να συγκινεί βαθιά μέχρι και σήμερα.
M. HULOT