Με ένα κομμάτι γίνεται χαμός αυτήν τη στιγμή στο ελληνικό TikTok: εκατοντάδες βιντεάκια ξεπετάγονται και διάφορα παιδιά το διασκευάζουν, κάνοντας δικές τους βερσιόν. Πρόκειται για το «Πες» του Zaf, μια μπαλάντα παιγμένη έτσι που να δίνει κάτι εντελώς φρέσκο στο ελληνικό τραγούδι. Εδώ η παραγωγή είναι αυτή που κάνει τη διαφορά και ο τρόπος ερμηνείας.
Το εντυπωσιακό με τον Γιάννη Ζαφειρίου, όπως είναι το πραγματικό του όνομα, είναι ότι τα κάνει όλα μόνος του, γράφει τους στίχους, τη μουσική, ασχολείται με την παραγωγή, με το mixing και mastering, όντας αυτοδίδακτος
«Την παραγωγή συγκεκριμένα την έμαθα από βίντεο που έβλεπα στο YouTube», όπως μου εξομολογείται. «Από τα 15 άρχισα να κάνω δικές μου παραγωγές, που φυσικά ήταν χάλια», αναφέρει. Σήμερα είναι 25 χρονών. Δεν προέρχεται από μουσική οικογένεια, απλώς είχε το μικρόβιο.
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Θεσσαλονίκη. «Άκουγα αυτά που μας έβαζε η μητέρα μου στο αμάξι όταν μας πήγαινε σχολείο. Δεν τα έβαζε για να τα ακούμε εμείς αλλά η ίδια. Τότε ήταν της μόδας η Άννα Βίσση και η Βανδή» λέει γελώντας. Η γιαγιά του ήταν εκείνη που του έβαζε να ακούσει πιο ποπ μουσική, Tina Turner, Queen, Whitney Houston.
Δεν μπορώ να τραγουδήσω χωρίς συναίσθημα, μόνο διεκπεραιωτικά. Το αν ένα τραγούδι σού βγάζει πράγματα έχει να κάνει πολύ με το πώς το λέει ο καλλιτέχνης.
Από το δημοτικό ξεκίνησε να κάνει μουσικοθεατρικά εργαστήρια. «Έμαθα να δημιουργώ μια περσόνα και να μπαίνω σε έναν ρόλο». Γι’ αυτό και δημιούργησε τον Ζαφ, ένα alter ego «που δεν υπάρχει τίποτα που να μην μπορεί να κάνει. Ό,τι θέλει το κάνει. Οπότε δεν ονειρεύομαι, απλώς κάνω ό,τι μου λέει ο Ζαφ. Σαν Γιάννης είμαι πιο κλειστό άτομο και αγχώδης, όλα αυτά τα σβήνει ο Ζαφ επειδή έχει κάνει ήδη όσα θέλω να κάνω ως Γιάννης».
Την πρώτη του απόπειρα να ασχοληθεί πιο επαγγελματικά με τη μουσική την είχε κάνει στα 17 του, όταν πήγε στο «Voice». Ήταν γενικά μια θετική εμπειρία. «Έμοιαζε λες και ήμουν σε κάποια ταινία. Είχα την τιμή να είμαι στην ομάδα της Παπαρίζου. Ήταν σαν μαμά. Όταν έχεις άγνοια κινδύνου, περνάς πολύ καλά. Αν πας αγχωμένος, είναι θάνατος, θα σε καταβάλει. Αν δεν δουλέψεις με τον εαυτό σου, οπουδήποτε και να πας για να κριθείς, θα αγχωθείς».
Τον ρωτάω αν τον θυμούνται από αυτό το πέρασμά του στη μικρή οθόνη. «Υπάρχουν 2-3 άτομα που έχουν μείνει μαζί μου από τότε, με ακολουθούν, μου στέλνουν μηνύματα μέχρι σήμερα και μου λένε πόσο περήφανα είναι που τα κατάφερα και που γίνεται αυτό που θέλω. Είναι οι άνθρωποι που με είδαν από την πρώτη στιγμή, και συγκινούμαι πραγματικά».
Το «Πες» έγινε απρόσμενο viral. Το ανέβασε ένα βράδυ στα social media και μετά από δύο μέρες είχε πάνω από 100.000 likes στο TikTok. Ήταν τόση η επιτυχία του κομματιού που τον οδήγησε στο συμβόλαιό του με την Panik Records. Συναντηθήκαμε στην Αθήνα όταν κατέβηκε για να προετοιμαστεί για την εμφάνισή του στα φετινά Mad Awards αλλά και για την περιοδεία του με τις Melisses αυτό το καλοκαίρι.
Είναι πολύ χαρούμενος που τον συμπεριέλαβαν. Δεν του ήρθαν, όμως, όλα τόσο εύκολα. Δυστυχώς, η γιαγιά του, που τον μεγάλωσε, έφυγε από τη ζωή πέρσι, πριν προλάβει να χαρεί για την επιτυχία του. Μετά τον θάνατο του πατέρα του –τον έχασε λίγο πριν γεννηθεί– ανέλαβε την ανατροφή του, επειδή η μητέρα του εργαζόταν συνεχώς «για να έχουμε χρήματα», όπως μου λέει. Παρά τις ατυχίες και την εκμετάλλευση που ένιωσε από την προηγούμενη δισκογραφική εταιρεία στην οποία είχε υπογράψει, δεν το έβαλε κάτω ούτε τα παράτησε.
Η αισθητική του θυμίζει αρκετά Harry Styles, αν και η μεγαλύτερη επιρροή του είναι ο Labrinth, ο παραγωγός και συνεργάτης της Zendaya και υπεύθυνος για το σάουντρακ της τηλεοπτικής σειράς «Euphoria». Μολονότι τονίζει ότι δεν φτιάχνει είδωλα, η συζήτηση περιστρέφεται συνέχεια γύρω από τον Labrinth. Ερμηνευτικά κοιτάζει προς τη Νατάσσα Μποφίλιου «επειδή βάζει την καρδιά και την ψυχή της όταν τραγουδάει, κάτι που κάνω και γω. Δεν μπορώ να τραγουδήσω χωρίς συναίσθημα, μόνο διεκπεραιωτικά. Το αν ένα τραγούδι σού βγάζει πράγματα έχει να κάνει πολύ με το πώς το λέει ο καλλιτέχνης».
Τι τον εμπνέει; «Η φύση. Όταν θέλω να κάνω διάλειμμα από την πόλη και την πραγματικότητα, βγαίνω στη φύση και χώνομαι στο δάσος. Τότε μόνο τότε κάνεις πραγματικό recharge. Μισή ώρα κάθε μέρα στη φύση αναζωογονείσαι περισσότερο από οπουδήποτε».
Καθώς μου μιλάει για όλα τα μουσικά είδη που του αρέσουν και τους καλλιτέχνες με τους οποίους θα ήθελε να συνεργαστεί στο μέλλον, αναρωτιέμαι αν θα έκανε ποτέ τραπ. «Τραπ δεν θα έκανα, η αλήθεια είναι, επειδή απαιτεί ένα ύφος που δεν είμαι εγώ. Η ελληνική μουσική έχει αλλάξει και για την ώρα δεν με ενθουσιάζει καθόλου αυτή η αλλαγή. Θεωρώ πως έχει χαθεί η αίσθηση της ποπ και πλέον οι νέοι καλλιτέχνες δεν τολμούν, απλώς "βολεύονται". Το καταλαβαίνω από τον τρόπο που έχει διαμορφωθεί. Αυτό που πουλάει περισσότερο είναι το τσιφτετέλι και η τραπ, αλλά, αν θέλεις να γίνεις τραγουδιστής μόνο για να βγάλεις χρήματα, λάθος δρόμο διάλεξες.
Μου αρέσει που βλέπω συνεχώς νέα πρόσωπα και νέες φωνές, αλλά μου τη σπάει να βλέπω τη νέα γενιά καλλιτεχνών, δηλαδή τη γενιά μου, να μην τολμάει και να μη δίνει μάχη για την αλλαγή, αντιθέτως απλώς να βολεύεται με την πεπατημένη για λίγη φήμη και λίγα χρήματα.
Εγώ μεγάλωσα σε μια φτωχή οικογένεια, μέχρι και σήμερα η οικονομική μου κατάσταση είναι οριακά μη βιώσιμη, αλλά δεν σκέφτηκα στιγμή να αλλοιώσω την αλήθεια της μουσικής μου για να βγω από αυτή την κατάσταση. Στην πραγματικότητα, είμαι πλούσιος σε συναισθήματα κι αυτός είναι ο πραγματικός πλούτος, να βλέπεις τον κόσμο να αγκαλιάζει τη δημιουργία και την αλήθεια σου, όχι απλώς νούμερα στον τραπεζικό σου λογαριασμό».
Styling: Haris Stamatopoulos
