Οι ευκαιρίες που έχει ένας Έλληνας δημιουργός να ακουστεί η δουλειά του στο εξωτερικό είναι περιορισμένες. Πολύ περιορισμένες. Όχι γιατί δεν υπάρχει εξαιρετικό υλικό, αλλά ο ανταγωνισμός είναι πια τρομερός και χρειάζονται μεγάλες δόσεις τύχης για να καταφέρει ένα κομμάτι σου να μπει στο airplay ξένου ραδιοφώνου. Επίσης, λίγοι είναι αυτοί που ο ήχος τους είναι συγχρονισμένος με ό,τι συζητιέται ή ξεχωρίζει αυτήν τη στιγμή σε παγκόσμιο επίπεδο. Συνήθως -κι αυτό ήταν κανόνας μέχρι πριν από μία πενταετία- όλες οι νέες τάσεις έφταναν στην Ελλάδα με διαφορά φάσης και μέχρι να έρθουν είχαν παλιώσει. Ο Ekelonμπορεί να μην είναι η μόνη, αλλά είναι ξεχωριστή περίπτωση. Πριν από λίγο καιρό μία από τις δημοφιλέστερες παραγωγούς του BBC Radio Oneεπέλεξε ένα κομμάτι του για την επόμενη συλλογή της που θα κυκλοφορήσει από τηνPlanet Mu, ενώ από την προηγούμενη εβδομάδα το «Techrishe» υπάρχει στο playlist της εκπομπής της. Όποιος γνωρίζει τι σημαίνει η επιρροή της Mary Ann Hobbsστη μουσική πραγματικότητα της Αγγλίας τα τελευταία χρόνια καταλαβαίνει ότι δεν πρόκειται απλά για τύχη αλλά για... δικαίωμα στην επιτυχία. Σε ένα είδος μάλιστα που τώρα αρχίζει να γίνεται δημοφιλές κι εκτός Αγγλίας και να περνάει σε μεγαλύτερο κοινό.

«Ξεκίνησα με ηλεκτρονική μουσική, αλλά στην πορεία έκανα άλλα πράγματα», λέει ο Κώστας, «και ήταν απωθημένο μου. Τώρα που βρήκα το έδαφος, ήταν η ευκαιρία». Ο Κώστας φτιάχνει dubstep, τον κατεξοχήν αστικό ήχο της σημερινής Αγγλίας, και ένα από τα πιο ενδιαφέροντα μουσικά υβρίδια της ηλεκτρονικής μουσικής του παρόντος. «Τυχαία γνώρισα τον Tony(τον Headhunter, έναν από τους σημαντικότερους αντιπροσώπους του είδους), είχε έρθει να παίξει στην Αθήνα, τον κάλεσα στο στούντιό μου κι εκεί άκουσε το "Timewarp". Ενθουσιάστηκε. Μου ζήτησε να του το γράψω σε CD και το έπαιξε στο σετ του. Όταν έκανε τη δικιά του version μου είπε ότι σκόπευε να το δώσει σε μια μεγάλη εταιρεία και τελικά τα κατάφερε. Το κομμάτι έφτασε στα αυτιά της Hobbs, το επέλεξε για τη συλλογή της, μας ζήτησε κι άλλο κομμάτι να παίξει στην εκπομπή, κι έτσι βρέθηκαν δυο κομμάτια μου να παίζονται στο Radio One. Από την ώρα, μάλιστα, που έπαιξε το "Techrishe" έχουμε ήδη δυο προτάσεις από δισκογραφικές για να υπογράψουμε! Το πράγμα τρέχει πια με ιλιγγιώδεις ταχύτητες, αναρωτιέμαι αν θα τα καταφέρω.

Έφυγα από την Αγγλία το 2000 επειδή αισθανόμουν εντελώς ανύπαρκτος, αισθανόμουν ότι δεν υπήρχε περίπτωση σ' αυτήν τη συγκεκριμένη χώρα να κάνω οτιδήποτε. Να σου πω μόνο ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Είχα ένα διαμέρισμα σε council flats, τα φτηνά διαμερίσματα όπου μένουν στη συντριπτική πλειοψηφία τους νέοι. Μετά από λίγο καιρό, μιλώντας με κάποια παιδιά απ' την πολυκατοικία, συνειδητοποίησα ότι στους 12 ορόφους που είχε το κτίριο υπήρχαν 12 τουλάχιστον home studiosεξοπλισμένα με τα πιο απίθανα πράγματα! Για πλάκα, για το χόμπι τους. Αισθάνθηκα σαν μυρμηγκάκι που δεν θα δει την "big picture" ποτέ. Οι Άγγλοι έχουν μια τεράστια παράδοση σ' αυτό το θέμα, ξέρουν πράγματα ενστικτωδώς για τη μουσική βιομηχανία που εμείς οι Έλληνες πρέπει να ξοδέψουμε πολλά λεφτά στην Ολυμπιακή σε πηγαινέλα για να τα μάθουμε. Και δεν ξέρω αν θα τα μάθουμε και ποτέ, κάποια πράγματα δεν διδάσκονται. Tα τσιμπάς στο δρόμο. Όταν έμενα στην Αγγλία έβλεπα όλο αυτό που συνέβαινε μέχρι τότε στη μουσική βιομηχανία να καταρρέει. Ήταν η εποχή που είχε αρχίσει ήδη να δουλεύει το ίντερνετ, και παρ' όλο που δεν είχαν μαύρους να πουλάνε αντιγραμμένα CD, η χρήση που έκαναν -και κάνουν- στο ίντερνετ οι Άγγλοι ήταν εκατοντάδες φορές μεγαλύτερη απ' ό,τι στην Ελλάδα. Είδα να γίνονται αλλαγές και κινήσεις που έχουν τρομερό ενδιαφέρον, και κυρίως μαρτυρούν ότι τα παιδιά εκεί το κατέχουν το θέμα. Ό,τι και να γίνει με τη μουσική βιομηχανία, υπάρχει ένα τόσο δυνατό underground στην Αγγλία σε σχέση με τη μουσική, που ουσιαστικά πυροδοτεί όλο τον κόσμο. Δεν είναι αγγλικό θέμα, μας βάζει όλους στην πρίζα».

• Κατεβάστε το κομμάτι του Ekelon, ekelon-4th soul [lifo-edit].