Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά»

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά» Facebook Twitter
Η συγκεκριμένη φωτογράφηση στο Cosmopolitan το 1972, λογοκρίθηκε αγρίως (και «κατέβηκε» με το ζόρι) από τις πλατφόρμες των social media... Πολύ θα διασκέδαζε ο ίδιος μ' αυτή την κωμικοτραγική μεταθανάτια εξέλιξη, υποθέτει κανείς.
1

Ως σταρ και ως προσωπικότητα, ο Μπαρτ Ρέινολντς που πέθανε από ανακοπή καρδιάς στα 82 του ήταν -με το μουστάκι, το περουκίνι, το πονηρό μειδίαμα και το ευφρόσυνο γέλιο- αυτό που λένε «μεγαλύτερος από τη ζωή». Και σίγουρα μεγαλύτερος (και πιο αναγνωρίσιμος) από τις περισσότερες ταινίες του.

Μάστορας στις ατάκες και τον αυτοσαρκασμό, ερωτηθείς κάποτε γιατί μια εποχή γύριζε τη μία πατάτα μετά την άλλη, είχε απαντήσει: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά». Έβγαζε όντως λεφτά με το τσουβάλι στις χρυσές μέρες της τεράστιας δημοτικότητάς του, αλλά κι αυτά τα σπαταλούσε, όπως το ταλέντο που είχε αποδείξει ότι διέθετε όταν έκανε τον κόπο, σα να μην υπήρχε αύριο.

«Έχω σπαταλήσει τόσα πολλά λεφτά επειδή απλά δεν τα πρόσεχα», είχε πει σε συνέντευξη. «Ποτέ δεν υπήρξα έξυπνος με το χρήμα. Υπάρχουν κάποιοι ηθοποιοί που είναι μανούλες στη διαχείριση χρημάτων. Κατά κανόνα όμως, δεν είναι καλοί ηθοποιοί...».

Είχε χρεοκοπήσει μπόλικες φόρες, με πιο πρόσφατη αυτή πριν από τρία χρόνια όταν είχε βγάλει στο σφυρί ακόμα και τα πιο πολύτιμα (με τη συναισθηματική έννοια) προσωπικά του αντικείμενα, όπως τη Χρυσή Σφαίρα που είχε κερδίσει το 1996 για τον ρόλο του Τζακ Χόρνερ -του πορνοσκηνοθέτη με τα μεγάλα όνειρα- στο Boogie Nights αλλά και το χρυσό ρολόι που του είχε χαρίσει η Σάλι Φιλντ, «ο έρωτας της ζωής μου», όπως είχε εκμυστηρευτεί στην τελευταία μεγάλη συνέντευξή του στο περιοδικό Vanity Fair στο τεύχος Νοεμβρίου του 2015:

«Μου λείπει τρομερά ακόμα και τώρα. Δεν έχω ιδέα γιατί ήμουν τόσο ηλίθιος. Έτσι είναι οι άντρες όμως, ξέρεις. Βρίσκεις το ιδανικό άτομο και ακολούθως κάνεις ό,τι μπορείς για να γίνουν όλα μαντάρα. Και ο καλύτερος τρόπος για να τα κάνεις όλα μαντάρα είναι να μη σου φτάνει όλη η καλοπέραση του κόσμου».


«Έχω σπαταλήσει τόσα πολλά λεφτά επειδή απλά δεν τα πρόσεχα», είχε πει στην ίδια συνέντευξη. «Ποτέ δεν υπήρξα έξυπνος με το χρήμα. Υπάρχουν κάποιοι ηθοποιοί που είναι μανούλες στη διαχείριση χρημάτων. Κατά κανόνα όμως, δεν είναι καλοί ηθοποιοί...».

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά» Facebook Twitter
Η Σάλι Φιλντ ήταν ο έρωτας της ζωής του. Φωτο: Moviestore/REX/Shutterstock

Σίγουρα αυτοί που αναφέρεται δεν ζούσαν σαν ημιπαράφρονες Κροίσοι, όπως ο ίδιος μέχρι και τα τελευταία του: επαύλεις στη Φλόριντα, στην Τζόρτζια, στο Μαλιμπού και στο Μπέβερλι Χιλς (μία εκ των οποίων έφερε το σεμνό όνομα «Βαλχάλα»), ιδιωτικά τζετ, άπειρα σπορ αυτοκίνητα, πανάκριβα και άχρηστα αξεσουάρ καθώς και 150 άλογα αλλά και περούκες αξίας $100.000 με την υπογραφή του Edward Katz, του «Αρμάνι των περουκών».

Ο πάλαι πότε νο. 1 σταρ του πλανήτη (στα τέλη της δεκαετίας του '70), παρά την επιστροφή του στο προσκήνιο στα μέσα των '90s, ήταν για χρόνια η προσωποποίηση της γκλάμορους παρακμής, ένα μεσήλικο καρτούν τεστοστερόνης, βαρβατίλας και παιγνιώδους ανδρισμού παλαιάς κοπής (ακόμα και στην ακμή του άλλωστε έκανε κάποιον σαν τον Κλιντ Ίστγουντ να μοιάζει ντροπαλός και σοφιστικέ συγκριτικά). Τον διέσωζε όμως πάντα το χιούμορ, το ζαμνφού μειδίαμα και ο αυτοσαρκασμός του.

Γράφει για τον ηθοποιό στο σχετικό λήμμα που περιέχεται στο μνημειώδες και ογκώδες «New Biographical Dictionary of Film» (Βίβλος, καταφύγιο αϋπνίας και ανυπέρβλητο εμπόδιο για να μην κλείσει με πάταγο η ανοιχτή μπαλκονόπορτα όταν φυσάει πολύ δυνατά), ο μεγάλος κριτικός του σινεμά, David Thomson:

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά» Facebook Twitter
Μάστορας στις ατάκες και τον αυτοσαρκασμό, ερωτηθείς κάποτε γιατί μια εποχή γύριζε τη μία πατάτα μετά την άλλη, είχε απαντήσει: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά». Φωτο: JIMMY ELLIS/THE TENNESEAN

«Στις χρονιές μεταξύ 1973 και 1980, ο Μπαρτ Ρέινολντς βρισκόταν πάντα ανάμεσα στις δέκα κορυφαίες ατραξιόν του Χόλιγουντ. Το 1978 είχε ανακηρυχτεί ως ο πιο δημοφιλής ηθοποιός στην Αμερική. Κι όμως ανησυχούσε: επιθυμούσε περισσότερο σεβασμό και καλύτερο υλικό. Ήθελε να είναι σαν τον Κάρι Γκραντ.

Οι ταινίες του ούτε κατά προσέγγιση δεν μπορούσαν να συγκριθούν μ' αυτές του Κάρι Γκραντ και επίσης ο Μπαρτ χωρίς το μουστάκι (αλλά πάντα με το περουκίνι) έδειχνε δυσοίωνος και ύποπτος. Ωστόσο, κατά τη διάρκεια της αέναης συνέντευξης που έμοιαζε να παραχωρεί στις ατέλειωτες εμφανίσεις στα μέσα (και είναι σπουδαίος, ασυγκράτητος αφηγητής), έδειξε ότι ήταν πολύ πιο ξύπνιος και αστείος απ' όσο θα περίμενε κανείς με αποκλειστικό κριτήριο τις ταινίες του. Ήταν ένα ενδιαφέρον και συναρπαστικό δίλημμα.

Οι άνθρωποι όμως που ανησυχούν για τον σεβασμό των άλλων, σπανίως τον κερδίζουν. Αυτοί που τον κατέχουν, δεν τον προσέχουν καν... Ο Ρέινολντς ήταν ανήμπορος να βρει το σθένος να υπάρχει και να λειτουργεί χωρίς τον σεξουαλικό θαυμασμό τον οποίο περιφρονούσε... Η ερωτική του ζωή τραγουδιόταν στις στήλες κουτσομπολιού ενώ πόζαρε και γυμνός στο Cosmopolitan – με γλυκό και σεμνότυφο ύφος. Τώρα λέει ότι ήταν λάθος, αλλά το λέει τόσο συχνά που δεν μας βοηθά να το ξεχάσουμε...».

Μπαρτ Ρέινολντς: «Για τα λεφτά, για τη δόξα, για την πλάκα. Κυρίως όμως για τα λεφτά» Facebook Twitter
Πρωταγωνίστησε στο «Deliverance» (Όταν ξέσπασε η βία) του Τζον Μπούρμαν.


Τι λέει άραγε για τους περίεργους (και ανώμαλα αιδήμονες) καιρούς μας το γεγονός ότι η συγκεκριμένη φωτογράφιση στο Cosmopolitan το 1972 λογοκρίθηκε αγρίως (και «κατέβηκε» με το ζόρι) από τις πλατφόρμες των social media κατά τα χθεσινά RIP για τον ηθοποιό, παρ' ότι δείχνει μόνο τρίχες στην πραγματικότητα; Πολύ θα διασκέδαζε ο ίδιος μ' αυτή την κωμικοτραγική μεταθανάτια εξέλιξη, υποθέτει κανείς.

Του αξίζει πάντως σίγουρα να μνημονεύεται και για τη δουλειά του στην οθόνη, πέρα από το τρελό πανηγύρι ματαιοδοξίας στο οποίο πρόθυμα συμμετείχε σ' όλη τη διάρκεια της ιλιγγιωδώς άνισης καριέρας του. Για το Deliverance («Όταν ξέσπασε η βία») του Τζον Μπούρμαν οπωσδήποτε (πράγματι πάντως έμοιαζε κυνικό καθίκι χωρίς το μουστάκι), όπως και για το Boogie Nights για το οποίο ήταν υποψήφιος για Όσκαρ.

Προσωπικά, θα ήθελα να προσθέσω το Hustle («Ο αστυνόμος και το κολ γκερλ»), όπου κυριάρχησε μια απροσδόκητη χημεία με την Κατρίν Ντενέβ και το ριμέικ της ταινίας του Τριφό Ο άνδρας που αγαπούσε τις γυναίκες που γύρισε ο Μπλέικ Έντουαρντς και στο οποίο ο Μπαρτ Ρέινολντς απέδωσε χωρίς κόπο τη μελαγχολία του καθ' έξιν καρδιοκατακτητή που έχει φτάσει στο τέλος του δρόμου.

Δυστυχώς, δεν πρόλαβε να γυρίσει τις προγραμματισμένες σκηνές του για τη νέα ταινία του Ταραντίνο που έχει τίτλο Κάποτε στο Χόλιγουντ. Αυτό θα ήταν μάλλον το κύκνειο άσμα που θα του άρμοζε.

Οθόνες
1

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Είναι η «Κιούκα» η «ελληνική ταινία της χρονιάς»;

The Review / Τι είναι αυτό που κάνει την ταινία «Κιούκα» να συζητιέται τόσο;

O Χρήστος Παρίδης συνομιλεί με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την ταινία «Κιούκα: Πριν το τέλος του καλοκαιριού» του 31χρονου Κωστή Χαραμουντάνη. Πώς καταφέρνει το όραμα ενός millennial σκηνοθέτη να ξεχωρίζει στο σύγχρονο ελληνικό σινεμά — και γιατί αξίζει την προσοχή μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Οθόνες / Ρίτσαρντ Γκιρ: Η αβάσταχτη γοητεία της σεμνότητας 

Με αφορμή την έξοδο του «Oh, Canada» στις εγχώριες αίθουσες, ανατρέχουμε στο σύνολο της καριέρας ενός σταρ που οι περισσότεροι θεωρούμε δεδομένο, ίσως επειδή όσα κάνει στην οθόνη φαντάζουν τόσο ανεπιτήδευτα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ανταπόκριση από τις Κάννες / Κάν’ το όπως ο Γκοντάρ

Ως άλλος Αμερικανός στο Παρίσι του ’60, ο Ρίτσαρντ Λινκλέιτερ με τη φετινή του συμμετοχή, το ασπρόμαυρο «Nouvelle Vague», αποτίνει φόρο τιμής στον θρυλικό auteur του γαλλικού Νέου Κύματος, υπενθυμίζοντάς μας την τέχνη (και το θράσος) της νεότητας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Οθόνες / Στις σχολικές γιορτές ο Θοδωρής Σελέκος ζήλευε τα φτερά αγγέλου που είχε ο φίλος του ο Παναγιώτης

Ο Θοδωρής Σελέκος μεγάλωσε στο Νέο Ηράκλειο και ασχολείται με τον κινηματογράφο . Στα πρώτα του βήματα ήταν μέρος της κολεκτίβας ATH KIDS. Έχει σκηνοθετήσει βιντεοκλίπ για καλλιτέχνες όπως ο Ethismos, ο Saske, οι Sworr και διαφημιστικά για brands όπως η Muerte Inc. Παλιότερα άκουγε περισσότερη hip-hop μουσική. Τώρα ακούει jazz και soul. Η πρώτη ταινία μικρού μήκους του ονομάζεται «Can you water a garden with tears?». Του αρέσει η ησυχία και οι αργές ταινίες.
ΔΕΣΠΟΙΝΑ ΚΑΚΟΥΛΑΚΗ
Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Κάννες 2025 / Χολιγουντιανή απόβαση στην Κρουαζέτ, μια πολιτική διαμαρτυρία αλλά και «ψαλίδι» στο γυμνό

Στην τελετή έναρξης του Φεστιβάλ Καννών, ο Ρόμπερτ Ντε Νίρο εξαπέλυσε για ακόμη μία φορά σφοδρή κριτική κατά της αμερικανικής πολιτικής, μια μικρή γαλλική ταινία εγκαινίασε το φεστιβάλ, ενώ οι λαμπερές σταρ υποχρεώθηκαν να περιορίσουν τις ημίγυμνες εμφανίσεις τους στο κόκκινο χαλί.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελοσπάντων αυτός ο Λεός Καράξ;

Οθόνες / Λεός Καράξ: Ποιος είναι ο σκηνοθέτης του Holy Motors;

«Δεν είμαι εγώ», δηλώνει ο ασυμβίβαστος Γάλλος δημιουργός στον τίτλο της φιλμικής του αυτοβιογραφίας, εντείνοντας το μυστήριο γύρω από το πρόσωπό του και προσθέτοντας ακόμη μία ψηφίδα σε ένα συναρπαστικό καλλιτεχνικό work in progress.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Μυθολογίες / «Όποτε θέλω να κλάψω, βλέπω το The Hours»: Οι 10 αγαπημένες ταινίες του Ένκε Φεζολλάρι

Το πρώτο ερωτικό σκίρτημα ήρθε με το Persona του Μπέργκμαν. Όταν είδε το Happy Together του Wong Kar-Wai, ήθελε να ουρλιάξει. Τα παθιασμένα συναισθήματα έχουν τον πρώτο λόγο στην κινηματογραφική λίστα του ηθοποιού και σκηνοθέτη.
«Becoming Led Zeppelin»: Το χρονικό του βαρύτερου ροκ συγκροτήματος όλων των εποχών

Pulp Fiction / Led Zeppelin: Ένα ντοκιμαντέρ για το «βαρύτερο» ροκ συγκρότημα όλων των εποχών

Το ντοκιμαντέρ «Becoming Led Zeppelin» του Μπέρναρντ ΜακΜάχον παρουσιάζει την ιστορία του θρυλικού hard rock συγκροτήματος, φωτίζοντας το background των μελών του και τις περιστάσεις που οδήγησαν στην ίδρυσή του, φτάνοντας μέχρι και την κυκλοφορία του δεύτερου άλμπουμ τους και την απαρχή της απόλυτης δόξας.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
movies

Οθόνες / Η Σταχτοπούτα αλλιώς και 5 ακόμα λόγοι για να πάτε σινεμά

Το διάσημο παραμύθι γίνεται ταινία τρόμου, εφηβικά δράματα και η καινούργια σκηνοθετική δουλειά του διεθνούς φήμης Έλληνα διευθυντή φωτογραφίας Φαίδωνα Παπαμιχαήλ – Τι παίζει από σήμερα σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη.
THE LIFO TEAM
Φαίδων Παπαμιχαήλ: «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Pulp Fiction / «Παντού με περνούν για ξένο, δεν έχω πλέον μητρική γλώσσα»

Με αφορμή τη νέα του ταινία, ο σημαντικός διευθυντής φωτογραφίας και σκηνοθέτης Φαίδων Παπαμιχαήλ αφηγείται στον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο τη συναρπαστική διαδρομή της ζωής του από τα πρώτα του βήματα μέχρι τις μεγαλύτερες στιγμές της καριέρας του.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

Daily / El Eternauta: Το θρυλικό κόμικ μεταφέρθηκε στο Netflix σε μια σειρά υψηλών προδιαγραφών

«Ο κοσμοναύτης του απείρου» έκανε πρεμιέρα πριν από μερικές μέρες, σε μια μεταφορά αντάξια του θρύλου που συνοδεύει τόσο το έργο όσο και τον δημιουργό του, ο οποίος βρήκε τραγικό τέλος στα χέρια της αργεντινής χούντας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ

σχόλια

1 σχόλια