Μια κουβέντα για τα σκυλιά της αθηναϊκής δημοκρατίας Facebook Twitter
Η Μαίρη μπροστά στο γκράφιτι του Λουκάνικου

Μια κουβέντα για τα σκυλιά της αθηναϊκής δημοκρατίας

0

Φιλόσοφος, συγγραφέας, καθηγήτρια στο Πανεπιστήμιο New South Wales (Σίδνεϊ) και κινηματογραφίστρια, η ομογενής – Αιγυπτιώτισσα την καταγωγή- Μαίρη Ζουρνάζη βρέθηκε στην Αθήνα τον ταραγμένο χειμώνα του '14 όπου εκτός από τους εγκαταλελειμμένους κυριολεκτικά και μεταφορικά ανθρώπους που αντίκριζε στους δρόμους την εντυπωσίασαν επίσης τα πολλά αδέσποτα που όμως δεν τους έλειπε η φροντίδα, ανάμεσά τους ο διάσημος Λουκάνικος. Αποφάσισε οπότε να κάνει ένα ντοκιμαντέρ γι΄αυτά τα σκυλιά, μέσα από το οποίο να αποτυπώνεται επίσης η ανθρώπινη διάσταση της κρίσης καθώς και όλη εκείνη η ατμόσφαιρα οργής, αντίστασης κι ελπίδας που βρισκόταν τότε στο ζενίθ της. Τρία χρόνια μετά, με το Dogs of Democracy που ολοκληρώθηκε πέρσι να ξεκινά διεθνή περιοδεία πλαισιωμένο από υπέροχες μουσικές του Κωνσταντίνου Βήτα – η α' προβολή στην Αθήνα έγινε στις 31/8 στην Ταινιοθήκη της Ελλάδος και η επόμενη προγραμματίζεται για τον χειμώνα στον ίδιο αρχικά χώρο -, η νέα κυβέρνηση που εκλέχθηκε στο μεταξύ υποσχόμενη ότι θα φέρει τα πάνω-κάτω διέψευσε πολλές από τις έτσι κι αλλιώς υπερβολικές προσδοκίες που είχε καλλιεργήσει. Εντούτοις η συνομιλήτριά μου πιστεύει ότι η ελπίδα είναι ακόμα εδώ και βρίσκεται ακριβώς στην αλληλεγγύη, την κατανόηση, τη συντροφικότητα, τη διάθεση προσφοράς, τη φροντίδα για τον αδύναμο, αξίες που σε εποχές δύσκολες μας κάνουν ανθρωπινότερους και μας θωρακίζουν - αυτό είναι, μου λέει, το μεγάλο μάθημα που πήρε από την Αθήνα της κρίσης. Το ντοκιμαντέρ Dogs of Democracy ήταν, μάλιστα, από τα σημεία αναφοράς του βιβλίου Inventing Peace – a dialogue on perception (εκδ. I.B. Tauris, Νέα Υόρκη 2013) που συνέγραψε με τον Γερμανό σκηνοθέτη Βιμ Βέντερς. Να τι μου είπε:

 

«Επισκέφθηκα την Αθήνα πρώτη φορά το 2014 – βρισκόμουν στην Ελλάδα για διακοπές και για να γνωρίσω καλύτερα τον τόπο από όπου προέρχομαι όταν συνειδητοποίησα ότι κάτι πολύ σοβαρό συνέβαινε εδώ, υπήρχε τόση ένταση ολόγυρα που η πόλη έμοιαζε με ηφαίστειο έτοιμο να εκραγεί. Διαδηλώσεις, επεισόδια, ταραχές, οργή ασυγκράτητη... Γνώριζα βέβαια ότι η χώρα βρισκόταν στο επίκεντρο μιας σοβαρής οικονομικής και κοινωνικής κρίσης, ήταν όμως διαφορετικό να το βλέπεις ολόγυρα, μυρίζεις στον αέρα, να το νιώθεις στο δέρμα σου. Η καθημερινότητα των απλών ανθρώπων είχε δυσκολέψει πολύ, εκτός όμως από εκείνους ούσα φιλόζωη μου κίνησαν επίσης το ενδιαφέρον τα πολλά αδέσποτα σκυλιά που έβλεπα να τριγυρίζουν στο κέντρο της πόλης.

Άνθρωποι που είδαν την ταινία μου στην Αυστραλία μου είπαν ότι τους βοήθησε πολύ να αντιληφθούν την ανθρώπινη διάσταση της κρίσης κι ας αναφερόταν καταρχήν στα αδέσποτα.


Αρχικά νόμιζα ότι επρόκειτο για άλλο ένα σύμπτωμα της κρίσης, για ζώα δηλαδή που είχαν εγκαταλειφθεί από τους ιδιοκτήτες τους λόγω ανέχειας, αναρωτιόμουν οπότε πώς τα αφήνουν να τριγυρνούν έτσι ελεύθερα μέσα στην πόλη – στο Σίδνεϊ όπου ζω δεν υπάρχει αυτό, αν κάποιο κατοικίδιο εγκαταλειφθεί συλλαμβάνεται αμέσως και συνήθως θανατώνεται – καθώς και ποιοι τα φροντίζουν, εφόσον δεν έμοιαζαν εντελώς παρατημένα. Διαπίστωσα με έκπληξη ότι δεν είχαν αφεθεί στην τύχη τους, είχαν αντίθετα υιοθετηθεί από πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους ή ομάδες εθελοντών που τα φρόντιζαν εκ περιτροπής. Ποιοι ήταν αυτοί, πού έβρισκαν διάθεση και κουράγιο να ασχολούνται με τα αδέσποτα σκυλιά – όπως επίσης τα πολλά αδέσποτα γατιά - σε τέτοιες συνθήκες; Θέλησα λοιπόν να τους γνωρίσω από κοντά κι αυτό άρχισε την ιδέα να γυρίσω μια ταινία για το θέμα αυτό, μια ταινία που θα είχε ταυτόχρονα χαρακτήρα αλληγορικό εφόσον η Ελλάδα παρουσιαζόταν από τα μεγάλα διεθνή ΜΜΕ σαν το αδέσποτο της Ευρώπης!

Μια κουβέντα για τα σκυλιά της αθηναϊκής δημοκρατίας Facebook Twitter
Η καθημερινότητα των απλών ανθρώπων είχε δυσκολέψει πολύ, εκτός όμως από εκείνους ούσα φιλόζωη μου κίνησαν επίσης το ενδιαφέρον τα πολλά αδέσποτα σκυλιά που έβλεπα να τριγυρίζουν στο κέντρο της πόλης.

Έτσι γνώρισα και τον Λουκάνικο που τον μάθανε έπειτα σε όλο τον κόσμο. Έμαθα την ιστορία του, τον παρακολούθησα με την κάμερα να «διαδηλώνει» μαζί με τους δίποδους συντρόφους του ενάντια στην καταστολή, τη φτωχοποίηση και την απελπισία, να μη διστάζει να «συγκρούεται» ακόμα και με τα ΜΑΤ! Μέσα από το ενδιαφέρον μου για τα αδέσποτα σκυλιά της Αθήνας ήρθα σε επαφή με το αντιμνημονιακό κίνημα και παρακολούθησα όλη αυτή την πορεία που οδήγησε στην ανατροπή του παλιού πολιτικού καθεστώτος από ένα νέο κόμμα κι έναν επίσης νέο ηγέτη που υπόσχονταν πολλά, ίσως πολύ περισσότερα από όσα θα μπορούσαν να γίνουν πραγματικά... Ναι, είναι αλήθεια ότι γρήγορα προσγειώθηκαν απότομα, ότι αποδείχθηκαν άπειροι μπροστά σε μια πραγματικότητα πολύ σκληρή και διεθνείς πιέσεις ανυπέρβλητες. Δεν συμφωνώ όμως ότι η ελπίδα πέθανε γιατί αυτή δεν εκφράζεται μόνο στο πολιτικό επίπεδο αλλά καταρχήν στο προσωπικό, αυτό του αγώνα της καθημερινής ζωής – κι εκεί την είδα να θριαμβεύει, όχι σε κάποια αόριστη ρομαντική διάσταση αλλά σε αυτή της έμπρακτης αλληλεγγύης, του νοιαξίματος και της φροντίδας για τον άλλο, είτε είναι άνθρωπος είτε ζώο – αυτό είναι, αν θες, το μεγάλο μάθημα που πήρα από την Αθήνα και που προσπάθησα να αποτυπώσω και σε φιλμ, γι΄αυτό το ονόμασα "Dogs of Democracy". Ομολογώ πάντως ότι το αποτέλεσμα δεν θα ήταν το ίδιο δίχως την υποβλητική μουσική του Κωνσταντίνου Βήτα, ενός εξαιρετικού καλλιτέχνη και ανθρώπου που ενδιαφέρθηκε πολύ για τη δουλειά μου κι έφτιαξε ένα υπέροχο σάουντρακ.

Η αίσθηση των ομογενών στην Αυστραλία είναι ότι την κύρια ευθύνη για την κρίση έχουν οι πολιτικές της Κομισιόν, οι τράπεζες και το χρηματοπιστωτικό σύστημα. Υπάρχει αρκετός θυμός για τον τρόπο που συμπεριφέρθηκαν οι «θεσμοί» στην Ελλάδα. Άνθρωποι που είδαν την ταινία μου στην Αυστραλία μου είπαν ότι τους βοήθησε πολύ να αντιληφθούν την ανθρώπινη διάσταση της κρίσης κι ας αναφερόταν καταρχήν στα αδέσποτα. Όχι πως δεν φταίνε επίσης οι Έλληνες πολιτικοί και οι αντινομίες της χώρας, όμως η κρίση δεν αφορούσε μόνο την Ελλάδα, την είδαμε να εκδηλώνεται και σε άλλες χώρες κι αυτό κάτι λέει για τον τρόπο που είναι δομημένη η ΕΕ. Δεν είμαι βέβαια πολιτικός για να κάνω εμπεριστατωμένες αναλύσεις, η δική μου ματιά είναι περισσότερο φιλοσοφική και καλλιτεχνική. Οι πολιτικές της ελπίδας είναι το μεγάλο ενδιαφέρον και το διδακτικό μου αντικείμενο κι αυτές υπερβαίνουν τη στενή πολιτική έννοια που ναι, μπορεί να είναι και παρελκυστική, λαϊκίστικη, όλα αυτά. Άλλωστε η ελπίδα που πρεσβεύω δεν είναι ένας αφελής οπτιμισμός, έχει περισσότερο την έννοια της φροντίδας, της συνεργασίας, της συναίσθησης, της έγνοιας στα οποία αναφέρθηκα παραπάνω. Ίσως θα έπρεπε και οι ισχυροί να κατανοήσουν ότι δεν μπορούν να παίζουν με τις ανθρώπινες ζωές λαμβάνοντας αποφάσεις που σκοτώνουν κυριολεκτικά, δεν συμφέρει μακροπρόθεσμα ούτε τους ίδιους. Αυτό όμως ίσως ακούγεται πράγματι υπερβολικά αισιόδοξο - σημασία έχει τι κάνουμε εμείς, οι καθημερινοί άνθρωποι κι αποδείξαμε ότι αν θέλουμε μπορούμε να καταφέρουμε πολλά – ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα ήταν όλο αυτό το κύμα αλληλεγγύης στους πρόσφυγες που αποδείχτηκε δυνατότερο από τις ξενοφοβικές κραυγές. Δεν ξέρω αν θα ήταν το ίδιο αν δεν είχε προηγηθεί η κρίση που μας έκανε να αρχίσουμε να σκεφτόμαστε διαφορετικά. Αυτό είναι νομίζω ένα σημαντικό κέρδος που αποκομίσαμε και που δεν μετριέται με μεγέθη οικονομικά!

Μια κουβέντα για τα σκυλιά της αθηναϊκής δημοκρατίας Facebook Twitter
Η Μαίρη Ζουρνάζη στα γυρίσματα του ντοκιμαντέρ

 
Αυτό που διαπραγματευτήκαμε με τον Βιμ Βέντερς στο Investing Peace ήταν ακριβώς η αναγκαιότητα να αποκτήσουμε μια νέα αντίληψη του εαυτού μας, των πραγμάτων που συμβαίνουν γύρω μας και των εικόνων που κατασκευάζουμε γι΄αυτά προσβλέποντας σε έναν κόσμο πιο δίκαιο, πιο βιώσιμο, πιο ειρηνικό. Εμπνευστήκαμε από μια σειρά φιλοσοφικές, καλλιτεχνικές, κινηματογραφικές και λογοτεχνικές αναφορές και προσεγγίσαμε το θέμα μας καταρχήν ηθικά. Ναι, το πιστεύω ακράδαντα, η εναλλακτική απέναντι σε έναν κόσμο γεμάτο πόνο, ανισότητες, βία και πολέμους δεν μπορεί παρά να είναι η ειρήνη και η υιοθέτηση συλλογικών αξιών σαν αυτές που αναφέρθηκα παραπάνω είναι ιδανικό λίπασμα για να φυτρώσει ο σπόρος της».

Info:

Η διεθνής "πρώτη" του Dogs of Democracy θα γίνει στη Νέα Υόρκη στα πλαίσια του Greek Film Festival (28/9-1/10)

 

 

Οθόνες
0

ΑΦΙΕΡΩΜΑ

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι να παραμένεις καλός άνθρωπος»

Οθόνες / Steve Blame: «Το σημαντικότερο πράγμα στη ζωή είναι η καλοσύνη»

Υπήρξε από τις πιο αναγνωρίσιμες διεθνώς τηλεοπτικές περσόνες, όντας ο κεντρικός παρουσιαστής του MTV. Σήμερα ο 66χρονος τηλεοπτικός παραγωγός, συγγραφέας και σεναριογράφος ζει πλέον μόνιμα στην Αθήνα, όμως ο έρωτας με την Ελλάδα κρατάει από πολύ παλιά. Ο Steve Blame αφηγείται τη ζωή του στη LifO.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Oι 10 Καλύτερες Ελληνικές Ταινίες των ‘20s μέχρι τώρα

Η λίστα / Oι 10 καλύτερες ελληνικές ταινίες των '20s μέχρι τώρα

Ποιες ελληνικές ταινίες της τρέχουσας δεκαετίας έχουν ξεχωρίσει μέχρι στιγμής; Ρωτήσαμε 20 κριτικούς κινηματογράφου, ανθρώπους του ευρύτερου κινηματογραφικού χώρου και αθεράπευτους σινεφίλ και σας παρουσιάζουμε το top 10 που προέκυψε μέσα από το συναρπαστικό, σύνθετο μωσαϊκό του σύγχρονου ελληνικού σινεμά.
ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
«Η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να εξηγήσω απόλυτα γιατί επιστρέφω διαρκώς εκεί»

Γειτονιές της Ελλάδας / «Επιστρέφοντας, μπορεί να πιάσουμε πάλι το νήμα»

Ο σκηνοθέτης Δημήτρης Κουτσιαμπασάκος μας μιλά για το χωριό όπου γεννήθηκε, το Αρματολικό στη νότια Πίνδο, αλλά και για το νέο του ντοκιμαντέρ, «Τα τέρματα του Αυγούστου», που διαδραματίζεται εκεί.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΚΥΡΙΑΖΗΣ
Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Οθόνες / Το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης έχει τα πιο ψαγμένα αφιερώματα

Από μια ρετροσπεκτίβα στην Ιζαμπέλ Ιπέρ μέχρι έναν πλήρη οδηγό του έργου του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και από το spotlight στον Μαρσέλ Πανιόλ μέχρι μια ανατρεπτική ματιά στην έννοια του plot twist, οι θεματικές ενότητες του φεστιβάλ διατηρούν αμείωτο το ενδιαφέρον μας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Γιούλη Τσαγκαράκη: «Κάθε σπίτι έχει τον δικό του Νετανιάχου, τον δικό του Τραμπ»

Οθόνες / Γιούλη Τσαγκαράκη: Η θεία Σταματίνα από τις «Σέρρες» του Γιώργου Καπουτζίδη μιλά στη LifO

Η ταλαντούχα ηθοποιός με τον ρόλο της ίντερσεξ θείας έσπασε ταμπού και άνοιξε ξανά μια σειρά συζητήσεων για το φύλο, την LGBTQI+ κοινότητα, τα ανθρώπινα δικαιώματα. Πώς ετοιμάστηκε για το ρόλο; Πώς βλέπει τις αντιδράσεις;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Σινεμά / Τι θα δούμε στο 66ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης

Η νέα ταινία της Ιζαμπέλ Ιπέρ, φιλμ που έρχονται από τις Κάννες, πρεμιέρες, οι μικρού μήκους του Γιώργου Τσεμπερόπουλου και οι ελληνικές συμμετοχές των διαγωνιστικών τμημάτων είναι μερικοί από τους λόγους που θα μας στείλουν και φέτος στις αίθουσες του αγαπημένου κινηματογραφικού θεσμού.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Pulp Fiction / Το αμερικανικό σινεμά δίνει τη μία μάχη μετά την άλλη

Προτροπή για αντίσταση ή παραίνεση για τρομοκρατία; Το αριστούργημα του Πολ Τόμας Άντερσον «Μια μάχη μετά την άλλη», οι εξαιρετικές πρόσφατες αλληγορίες «Weapons» και «Eddington», αλλά και οι αξέχαστες κινηματογραφικές αναφορές τους απασχολούν τον Θοδωρή Κουτσογιαννόπουλο και τον αρχισυντάκτη της LiFO Γιάννη Πανταζόπουλο.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Ιδέες / Επιτρέπεται να θαυμάζουμε σήμερα τη Λένι Ρίφενσταλ;

Με αφορμή το νέο ντοκιμαντέρ για μια από τις πιο αμφιλεγόμενες προσωπικότητες του 20ού αιώνα, ξαναθυμόμαστε τι είχαν απαντήσει στη LiFO οι Πέπη Ρηγοπούλου, Θωμάς Μοσχόπουλος, Δημήτρης Στεφανάκης, Θάνος Παπακωνσταντίνου, Πάνος Κούτρας και Θεόφιλος Τραμπούλης.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
«Boots»: Μια σειρά για το τι σημαίνει «να είσαι gay στον στρατό»

Οθόνες / «Boots»: Kάτι καλό θα κάνει αυτή η σειρά για να την αποκαλούν «woke σκουπίδι»

H τηλεοπτική σειρά οκτώ επεισοδίων του Netflix, που έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις, προσεγγίζει με μοναδικό και συγκινητικό τρόπο το θέμα της ομοφοβίας στον στρατό. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η Ειρήνη Παπά μέσα από 9 ταινίες και 1 ντοκιμαντέρ

Οθόνες / Ειρήνη Παπά: Οι σημαντικότερες ταινίες της για ένα πενθήμερο στην Ταινιοθήκη

Την αποκάλεσαν «Καρυάτιδα», συνέβαλε στο να φτάσει το αρχαίο δράμα στο Χόλιγουντ, υπήρξε μια αληθινή σταρ. Αυτή την εβδομάδα μπορούμε να δούμε ξανά την «Αντιγόνη», τις «Τρωάδες», το «Ζ» και άλλες ταινίες που η Ειρήνη Παπά σφράγισε με την ερμηνεία της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Daily / Η αιώνια και οικουμενική θεία Μπεμπέκα

Η αναγγελία του θανάτου της Άννας Κυριακού προκάλεσε βαθιά συγκίνηση και θλίψη καθώς πολλοί έμοιαζαν να πενθούν όχι τόσο την απώλεια της ίδιας της ηθοποιού όσο του χαρακτήρα της στις «Tρεις Χάριτες», κι ας έχουν περάσει τρεις δεκαετίες από τότε.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΟΛΙΤΑΚΗΣ
Ανδρέας Αποστολίδης, συγγραφέας, σκηνοθέτης

Οι Αθηναίοι / Ανδρέας Αποστολίδης: «Πλέον το αστυνομικό μυθιστόρημα ανθεί ως παραγωγή, αλλά δεν ανανεώνεται»

Επί δικτατορίας σχετιζόταν με παράνομες οργανώσεις και έφτασε να κατηγορηθεί ως ηθικός αυτουργός της κατάληψης του Πολυτεχνείου. To ταξίδι του με την αστυνομική λογοτεχνια ξεκίνησε με μια μετάφραση του Ρέιμοντ Τσάντλερ. Σειρά πήραν η Χάισμιθ, ο Ελρόι και άλλοι σπουδαίοι συγγραφείς. Μετά, έγραψε τα δικά του μυθιστορήματα, ασχολήθηκε με την αρχαιοκαπηλία και το ντοκιμαντέρ. O Ανδρέας Αποστολίδης αφηγείται τη ζωή του στη LiFO.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Οθόνες / Buy yourself a butt plug: Γιατί όλοι μιλούν για την ταινία «Pillion»;

Το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Χάρι Λάιτον, όπου ο Χάρι Μέλινγκ συνάπτει μια BDSM σχέση με τον Σκάρσγκαρντ, ήδη από το τρέιλερ έχει πυροδοτήσει συζητήσεις για τον σεξουαλικό προσανατολισμό του Σουηδού πρωταγωνιστή.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ