Καντ Μεράντ Facebook Twitter

Καντ Μεράντ: «Ευτυχώς που είμαι μεγάλος σε ηλικία και δεν ασχολούνται πολύ μαζί μου»

0

Πρώην ντράμερ σε ροκ μπάντες και περιοδεύων ηθοποιός για το μεροκάματο, ο Γαλλο-αλγερινός Καντ Μεράντ ξεκίνησε από ραδιοφωνικές εκπομπές, για να περάσει στα σκετς και να γνωρίσει τον φύλακα-άγγελό του, τον ηθοποιό και σκηνοθέτη Ντάνι Μπουν, μέχρι να εδραιωθεί ως ένας από τους πληρέστερους και πιο «σοβαρούς» κωμικούς διεθνώς, ένας μελαγχολικός κλόουν με δραματικές πτυχές και μεγάλες επιτυχίες στο ενεργητικό του, όπως το Ένας Θρίαμβος, η ιστορία ενός άνεργου ηθοποιού που αναλαμβάνει μια απίστευτη αποστολή στη φυλακή. Το ξεκίνημά του έχει αύρα ελληνικού καλοκαιριού!

___________________

Καλησπέρα (στα ελληνικά).

— Καλησπέρα! Έχετε περάσει καιρό στην Ελλάδα;

Ω, πάνε πολλά χρόνια, σε ένα Club Med, αν γνωρίζετε, στην Κέρκυρα, την εποχή που απαρτιζόταν από σπιτάκια και όχι δωμάτια ξενοδοχείου. Μάλιστα εργαζόμουν ως ηθοποιός εκεί, έκανα παραστάσεις διασκέδασης με έναν θίασο για τους Γάλλους τουρίστες κάθε βράδυ. 

Για να είμαι ειλικρινής, έχω κάνει ταινίες απλώς για το μεροκάματο, έχω προσαρμοστεί για να βγει καλό το αποτέλεσμα.

— Έγκλειστος, σαν τον Ετιέν στην ταινία…

Κατά κάποιον τρόπο, ναι. Είναι αληθινή ιστορία αυτή που περιγράφεται στο Ένας Θρίαμβος, συνέβη στη Σουηδία το 1986, με ήρωα έναν Γιαν Τζόνσον, κι εμείς τη μεταφέραμε στη Γαλλία. Γι’ αυτό, άλλωστε, έχουμε τις φωτογραφίες του πραγματικού σκηνοθέτη, των αληθινών φυλακισμένων και της απόδρασής τους.

Είναι τρελό αυτό που συνέβη τότε. Και το γεγονός πως η ιστορία είναι πραγματική δίνει μεγαλύτερη δύναμη στην ταινία. Πρόκειται για ένα από το καλύτερα σενάρια που έχω πιάσει ποτέ στα χέρια μου, γιατί οι χαρακτήρες των φυλακισμένων, και μάλιστα με μεγάλες ποινές, που έπαιζαν ένα βαρύ θεατρικό, όπως το Περιμένοντας τον Γκοντό, γράφτηκαν άψογα, κι επίσης διότι ισορροπεί θαυμάσια μια σειρά συναισθημάτων, περνώντας από το γέλιο στο κλάμα με απόλυτη σοβαρότητα. Το θέμα ήταν η σκηνοθεσία να δικαιώσει τη γραφή, και νομίζω το πέτυχε. 

Καντ Μεράντ Facebook Twitter
Είναι αληθινή ιστορία αυτή που περιγράφεται στο Ένας Θρίαμβος, συνέβη στη Σουηδία το 1986, με ήρωα έναν Γιαν Τζόνσον, κι εμείς τη μεταφέραμε στη Γαλλία.

— Η υπομονή είναι ένα από τα βασικά θέματα της ταινίας. Εφάπτεται μάλιστα με την ψυχραιμία της αναμονής που καλείται να επιδείξει ένας ηθοποιός ανάμεσα στα γυρίσματα των σκηνών, από την πρόβα μέχρι το ανέβασμα, γενικά από τη στιγμή που αναλαμβάνει έναν ρόλο μέχρι την ώρα που θα τον υλοποιήσει.

Σαφώς, και θα προσέθετα την επιμονή, αυτήν τη φιλοπόλεμη στάση ενός ηθοποιού που σκηνοθετεί, όπως ο Ετιέν, που είναι έτοιμος για την επόμενη μάχη και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Πιάνει και την παραμικρή λεπτομέρεια και την αξιοποιεί, και το μεγάλο στοίχημα της καριέρας και της τελματωμένης ζωής του, ίσως το τελευταίο που του απομένει, είναι ακόμα πιο δύσκολο, γιατί το έμψυχο υλικό του αποτελείται από ερασιτέχνες που αρχικά δεν έχουν την παραμικρή πρόθεση να συνεργαστούν και φυσικά δεν έχουν ιδέα από δράμα και τεχνική. 

— Πώς συνέρχεται ένας ηθοποιός, ένας καλλιτέχνης του θεάματος, όταν αποτελεί ζωτικό κομμάτι μιας τόσο μεγάλης επιτυχίας όπως το Είναι τρελοί αυτοί οι Βόρειοι (Bienvenue chez mes Ch’tis); Είναι σοκ τα είκοσι και πλέον εκατομμύρια εισιτήρια στη Γαλλία, έτσι δεν είναι;

Έχετε δίκιο. Τι κάνεις μετά τα πρώτα «μπράβο, έσπασες τα ρεκόρ, είσαι τρομερός, ο καλύτερος, σήκωσες την κούπα επιτέλους, έχεις κερδίσει το Μουντιάλ του σινεμά!»; Κάπως σαν την Ελλάδα, που κέρδισε το Euro στο ποδόσφαιρο – έκτοτε, τι απέγινε; Εδώ σε θέλω!

Αναγκαστικά παίρνεις μια απόσταση, το φιλοσοφείς λιγάκι, ειδικά αν έχεις σωστή παρέα και προσγειωμένους συνεργάτες. Πέφτεις από την κορυφή και είναι πιο δύσκολο, γιατί το γνωρίζεις από πριν, και περίπου υπολογίζεις τι σημαίνει το «χαμηλά», ενώ, αντίθετα, κανείς δεν μπορεί να προεξοφλήσει την άνοδο, παρά μόνο να ελπίζει, και πάλι δεν ξέρει πόσο ψηλά θα φτάσει ή τι είδους επιτυχία θα αποκτήσει με κάθε του δουλειά.

Το πρόβλημα είναι η δημοσιότητα, η παρενέργεια της συμμετοχής του καθενός μας στο επίκεντρο των συζητήσεων. Προσπάθησα να μείνω λίγο στην άκρη και να είμαι διακριτικός, κόντρα στον ενθουσιώδη χαρακτήρα μου. Ακόμη και αν καταφέρεις να είσαι ψύχραιμος, η ιδιωτικότητα χάνεται τελείως. Ευτυχώς που είμαι μεγάλος σε ηλικία και δεν ασχολούνται πολύ μαζί μου και, κυρίως, δεν με νοιάζει ιδιαίτερα.

— Μεγάλος; Έχετε την ίδια ηλικία περίπου με τον Μπραντ Πιτ.

Α, μάλιστα. Δεν θα ήθελα να συγκρίνουμε φωτογραφίες, θα στενοχωρηθώ. Είμαι συνομήλικος και με τον πρωθυπουργό μας, τον Ζαν Καστέξ, οπότε παρηγορούμαι λίγο.

— Τι φοβάστε περισσότερο στη δουλειά σας;

Με τρομάζει η στιγμή που δεν θα έχω ένα σενάριο που να με εμπνέει να συνεχίσω με χαρά και δημιουργικότητα. Για να είμαι ειλικρινής, έχω κάνει ταινίες απλώς για το μεροκάματο, έχω προσαρμοστεί για να βγει καλό το αποτέλεσμα. Αλλά τίποτε δεν ξεπερνά την ευτυχία της ανακάλυψης, αυτό το «wow» όταν ένας ρόλος με κάνει να φαντάζομαι υπέροχα πράγματα και, στην ηλικία του Μπραντ Πιτ που βρίσκομαι, να δονούμαι από ευχαρίστηση!

Η ταινία «Ένας Θρίαμβος» θα προβάλλεται στις ελληνικές αίθουσες από τις 23 Σεπτεμβρίου.

Οθόνες
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Οθόνες / Στο «F1», o Μπραντ Πιτ θυμίζει τους σταρ μιας άλλης εποχής

Ο Μπραντ Πιτ, σε έναν μεγαλειώδη αναχρονισμό σε σύγκριση με τους ζορισμένους άνδρες του σύγχρονου κινηματογράφου, παίζει την ψυχούλα που όλοι φανταζόμαστε στο «F1», έναν (καθόλου σκοτεινό) ιππότη της ασφάλτου, ριψοκίνδυνο για το fun της ιστορίας, σε πλήρη έλεγχο της κατάστασης, πιστό στο σχεδόν ερωτικό του ραντεβού με τον φακό.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ
10 κινηματογραφικές προβολές-events που δεν πρέπει να χάσετε φέτος το καλοκαίρι

Οθόνες / 10 θρυλικές ταινίες που θα δούμε φέτος στα θερινά

Πέρα από τις ταινίες της διανομής, το καλοκαίρι διεξάγονται events, φεστιβάλ κaι αφιερώματα που (επανα)συστήνουν θησαυρούς από το κινηματογραφικό παρελθόν. Επιλέγουμε μια προβολή από δέκα τέτοιες δράσεις, στις οποίες κάθε σινεφίλ αξίζει να χτυπήσει κάρτα. 
ΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Απώλειες / Κατερίνα Γιουλάκη (1938-2025): «Η θεία όλων μας»

Η αγαπημένη ηθοποιός, που έφυγε πλήρης ημερών πριν από λίγες ημέρες, υπήρξε η επιτομή της Ελληνίδας θείας, τόσο στην τηλεόραση όσο και στον κινηματογράφο. Ο ανιψιός της, Φώτης Σεργουλόπουλος, θυμάται στιγμές μαζί της.
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

The Review / Γιατί να δει κανείς το «Φοινικικό σχέδιο» αν δεν είναι φαν του Γουές Άντερσον;

O Χρήστος Παρίδης συζητά με τη Βένα Γεωργακοπούλου για την τελευταία ταινία του Τεξανού δημιουργού. Πρόκειται, τελικά, για μια αντικαπιταλιστική αλληγορία της εποχής μας;
ΧΡΗΣΤΟΣ ΠΑΡΙΔΗΣ
«Army of Lovers», όπως «Στρατός Εραστών»

Οθόνες / «Army of Lovers»: Μια ταινία για τα ζευγάρια εραστών του Ιερού Λόχου

Ο σκηνοθέτης Λευτέρης Χαρίτος εξηγεί πώς αποφάσισε να θίξει ένα θέμα που για αιώνες θεωρείται ταμπού: τις ερωτικές σχέσεις μεταξύ αντρών στην Αρχαία Ελλάδα, ακόμη και στο πεδίο της μάχης.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tsoula Festival

Μουσική / Tsoula Festival: Το πιο φρέσκο νησιώτικο φεστιβάλ στήνεται στην Αστυπάλαια

Με όνομα εμπνευσμένο από το παραδοσιακό φυλαχτό του νησιού, το φεστιβάλ που οραματίστηκαν τρεις δημοσιογράφοι στρέφει τα βλέμματα στην «πεταλούδα του Αιγαίου» – και έχουμε αποκλειστικά το πλήρες πρόγραμμά του.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Τζόυς Ευείδη

Οι Αθηναίοι / Τζόυς Ευείδη: «Φαίνομαι πολύ κουλ; Μπα, ρόλος είναι»

Αν της είχαν κάνει στο θέατρο όσες επαγγελματικές προτάσεις είχε ως σερβιτόρα, θα ήταν η Βουγιουκλάκη – όπως λέει. Κι αν και συχνά αυτολογοκρίνεται, δεν κρύβεται πίσω από τις λέξεις. Είναι μια αγαπητή κωμική ηθοποιός, που κάποτε ήθελε να παίξει δραματικούς ρόλους. Και είναι η Αθηναία της εβδομάδας.
ΖΩΗ ΠΑΡΑΣΙΔΗ
Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Pulp Fiction / Sonny boy: Ο Αλ Πατσίνο με τα δικά του λόγια

Mε αφορμή την βιογραφία του που μόλις κυκλοφόρησε στα Ελληνικά, ανατρέχουμε στη ζωή και την καριέρα του κορυφαίου σταρ, που προσπάθησε πολύ να αποφύγει τη διασημότητα, αλλά, ευτυχώς για εμάς, απέτυχε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΚΟΥΤΣΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ