Ο καθένας ζει τη ζωή που του αξίζει και τετοιες ανόητες φιλοσοφίες δε βοηθανε… Οι πράξεις των γονιών μας σίγουρα έχουν φοβερές επιπτώσεις επάνω μας. Ακομα και αν δε μας καθορίζουν, σίγουρα μας επηρεάζουν…
Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...
Ο καθένας ζει τη ζωή που του αξίζει και τετοιες ανόητες φιλοσοφίες δε βοηθανε… Οι πράξεις των γονιών μας σίγουρα έχουν φοβερές επιπτώσεις επάνω μας. Ακομα και αν δε μας καθορίζουν, σίγουρα μας επηρεάζουν…
Ως ενα σημείο φταίμε εμείς οι γονείς για τα παιδιά μας. Από μια ηλικία και πάνω όμως έχεις την αντίληψη, την κρίση να σε βοηθήσουν να κάνεις τις σωστές επιλογές, Και πρόσεξε γιατί και τα δικά σου παιδιά θα κατηγορήσουν εσένα για τη ζωή τους.
Απλά όχι.
Ισχύει σίγουρα για σένα. Έτσι είναι, αν έτσι πιστεύετε.
Τα πάντα είναι δικές μας επιλογές.
Ακόμα κι αν βρισκόμαστε σε μια ίδια κατάσταση που έζησαν παλιότερα οι γονείς μας π.χ. για να αναφερθώ συγκεκριμένα στην εξομολόγησή σου, υπάρχουν παράμετροι που δεν είναι ίδιες, κάπου θα υπάρχει μια μικρή διαφορά.
Οπότε κατά τη γνώμη μου δεν είναι απόλυτο το ''κάνω ό,τι έκανε εκείνος''.
Και τα λάθη και τα σωστά και οι παραδοξότητες και τα αδιέξοδα είναι όλα δικά μας, εμείς επιλέγουμε τι θα πράξουμε.
Εκτός αν οι γονείς μας μάς γέννησαν σε εμπόλεμη ζώνη.
Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις τα πάντα είναι δικές μας επιλογές, δεν ευθύνονται οι γονείς μας , ούτε μας κληρονόμησαν τα αδιέξοδά τους, ειδικά στη σημερινή τάχιστα εξελισσόμενη κοινωνία που σίγουρα έχει χιλιάδες στραβά αλλά τον τρόπο ζωής και τις δυσκολίες που συνάντησαν οι γονείς μας και το γιατί έκαναν κάποιες συγκεκριμένες επιλογές, όλα αυτά δεν μπορούμε καν να τα διανοηθούμε σήμερα.
Η λογικη θυμίζει το:
-Το μπουζούκι είναι οργανο
-Ο αστυνομικός είναι όργανο
Άρα ο αστυνομικός είναι μπουζούκι.
Δεν μπορείς να γνωριζεις ούτε τι επιλογές θα καταλήξεις να κανεις στο μέλλον ούτε τις οποιες συνεπεις αυτων. Ασε που σημερα ειμαστε αυριο δεν...Σταμάτα λοιπον να συγκρίνεις την ζωή σου με εκείνη του πατέρα σου και πολυ περισσοτερο να την ταυτίζεις.
Ο καθένας μας -μέχρι ένα σημείο- κάνει τη ζωή που του αξίζει να ζήσει. Και ο καθένας μας κάνει κάποιες επιλογές, στοχευμένες ή άστοχες. Αυτό το τελευταίο, θα φανεί μέσα στο χρόνο.
Ποιος σου είπε ότι το πιο εύκολο είναι απαραίτητα το πιο σωστό ; Ορισμένες φορές ο δύσκολος δρόμος είναι που θα φέρει την τελική ανταμοιβή.
Στην περίπτωση του πατέρα σου, η ανταμοιβή ήταν η γεμάτη ζωή που έζησε και ας αποδείχτηκε δύσκολη...
Ο Καβάφης το είχε ήδη πει από το 1911 :
"Σα βγεις στον πηγαιμό για την Ιθάκη,
να εύχεσαι να 'ναι μακρύς ο δρόμος...
...Η Ιθάκη σ' έδωσε τ' ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα 'βγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε.
Έτσι σοφός που έγινες, με τόση πείρα,
ήδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν."