ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

Μιλάω με κάποια στην ηλικία μου (26) διαδικτυακά. Έχουμε βγει μία φορά, δεν ξέρω τι εντυπώσεις της άφησα, όμως κάνω ό,τι μπορώ για να με συμπαθήσει. Της στέλω μηνύματα και ή θα απαντάει απλά χωρίς να ρωτάει κάτι σχετικό (π.χ. την δική μου άποψη-γνώμη για κάτι που σχολίασα) και θα νιώθω σαν παρείσακτος, λες και με το ζόρι την αναγκάζω να συμμετέχει στην συζήτηση (μπορεί αν δεν θέλει να μην στέλνει καν ή και να κάνει μπλοκ, πιστεύω ότι αυτό θα το δεχόμουν καλύτερα) ή θα βάζει απλά καρδούλα ή laughing emoji ως αντίδραση στο μήνυμά μου. Είναι ελεύθερη όπως κεγώ και είναι από άλλη πόλη όμως όχι σε πολύ μεγάλη απόσταση. Της έχω προτείνει 3-4 φορές να βγούμε ξανά κάποια στιγμή , όποτε θέλει και μπορεί, και με έχει συνέχεια σε αυτή την αόριστη κατάαταση του "ίσως, θα δούμε". Απλά βαρέθηκα να καταβάλλω προσπάθειες. Το παιχνίδι του φλερτ-γνωριμιών είναι σαν το τέννις όπου παίζεται με 2 παίκτες και πότε ο ένας χτυπάει την μπάλα και πότε ο άλλος. Δεν μπορώ να παίζω μόνος μου και να τρέχω γύρω γύρω στο γήπεδο, είναι εξουθενωτικό σωματικά και ψυχοφθόρο πνευματικά. Της έστειλα ένα τελευταίο μήνυμα (όχι αποχαιρετιστήριο, απλά κάτι σχετικό με τα προηγούμενα που "λέγαμε" -έλεγα δηλαδή, επειδή περισσότερο σαν μονόλογος μοιάζει όλο αυτό παρά σαν συζήτηση-επικοινωνία) και έβαλε καρδούλα. Θα το αφήσω έτσι να αιωρείται ανάμεσά μας, να δω αν από μόνο της νιώσει (και εκδηλώσει) την ανάγκη να μου στείλει κάτι. Δεν θα στείλω άλλο μήνυμα, όσο και αν με πονάει επειδή μου αρέσουν αρκετά πράματα σε αυτή την κοπέλα (με βάση όσα έμαθα-μου είπε για την ίδια) όμως δεν μπορώ άλλο, απόκαμα. Ίσως στις προηγούμενες γνωριμίες της να συνήθισε το υπερβολικά αργό (το πιο αργό και από ταινίες του Πολάνσκι και του Κιούμπρικ, όχι απλά αργό τύπου σασπένς αλλά αργό τύπου "άντε μάνα μου, να δούμε καμιά εξέλιξη" ) , ίσως πάλι να είναι τέτοιος ο χαρακτήρας-η προσωπικότητά της που είναι εσωστρεφής και αργεί να δείξει το τι νιώθει, όμως δε μπορώ να κάθομαι σαν παρατηρητής πάνω από ένα χρυσόψαρο στο ενυδρείο, εδώ μιλάμε για γνωριμία, δεν υπήρξε κάτι το φιλικό προγενέστερα (από dating app γνωριστήκαμε) να πω ότι και αν δεν πετύχει το ερωτικό θα μείνουμε φίλοι. Έχω φίλους-ες και παρέα, έχει και αυτή, δεν δημιουργείς προφίλ σε ιστοσελίδα ρομαντικών-ερωτικών γνωριμιών με πρόθεση και προσδοκία την φιλία. Ίσως απλά να βιάστηκα να ενθουσιαστώ μαζί της (το έχω γενικά αυτό, είμαι λίγο ονειροπόλος και ανυπομονώ να ανακαλύψω τον άλλον) , δεν ξέρω αν πρέπει να κατηγορήσω εμένα, ίσως πάλι να μην είναι και το timing-συγκυρίες ιδανικά (χώρισε πριν κάτι μήνες από σχέση 4 ετών, ίσως ακόμα να είναι κολλημένη στο παρελθόν) αλλά δεν το εξετάζω αυτό επειδή αν δεν μου ανοιχτεί η ίδια, δεν μπορώ να υποθέτω πράματα και να κάνω εικασίες τύπου "what if.. ?". Την αφήνω κεγώ λοιπόν σε αυτή την stand by κατάσταση και αν αλλάξει το modus operandi της, βλέποντας και κάνοντας, χωρίς κανέναν ενθουσιασμό ούτε θεωρώντας τίποτα δεδομένο...