"αν συνεχίσω να υπομείνω κι άλλο αυτή την κατάσταση θα είναι χειρότερα για τη ψυχολογία μου"...
Επομένως αφού δεν έφυγες (και άρα προσπαθείς ακόμα) δεν ξέρεις αν είναι αλήθεια αυτό που γράφεις αρχικά.
Αλλά συνήθως, αυτό είναι και που μας κρατάει πίσω μέχρι να φθαρούμε τελείως :
η αίσθηση ότι δεν προσπαθήσαμε αρκετά, δε βάλαμε ακόμα όλες μας τις δυνάμεις να επιτύχει η σχέση, δεν εξαντλήσαμε κάθε μέθοδο, κάτι παραπάνω μας μένει να κάνουμε...
...καθώς και το βάρος που μας φοβίζει από όλες αυτές τις αμφιβολίες όταν τελικά ηθελημένα επιλέξουμε τη μελλοντική μοναξιά μας.
Και επειδή έχω στο παρελθόν βρεθεί αρκετές φορές στη θέση σου, πίστεψέ με : Στο τέλος, φεύγει αυτός που αντέχει τη μοναξιά περισσότερο. Αυτή είναι η δική μου, μεγάλη αλήθεια.
21.7.2025 | 01:21
Στο τέλος...
Στο τέλος φεύγει αυτός που ενδιαφερόταν και προσπαθούσε περισσότερο. Μεγάλη αλήθεια. Έχω ξενερωσει τόσο πολύ. Μπορεί να κλαίω τώρα αλλά αν συνεχίσω να υπομείνω κι άλλο αυτή την κατάσταση θα είναι χειρότερα για τη ψυχολογία μου. Κουράστηκα να νοιάζομαι χωρίς αντίκρισμα. Δεν είναι αυτοσκοπός, αλλά αν δεν υπάρχει αμοιβαίο ενδιαφέρον είναι απόρριψη και η απόρριψη είναι μια βαθιά μαχαιριά που εξουθενώνει το ηθικό. Πόσο θέλω να ξεκουμπιστει αυτή η απογοήτευση απ' τη ζωή μου. Πόσο θέλω να στερέψουν τα δάκρυα και να με αφήσει η θλίψη στην ησυχία μου.
2
