ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ

ΒΓΑΛΕ ΑΠΟ ΜΕΣΑ ΣΟΥ Ο,ΤΙ ΚΡΥΒΕΙΣ Ή ΦΟΒΑΣΑΙ ΝΑ ΠΑΡΑΔΕΧΤΕΙΣ.
 
 

Όλοι έχουμε πράγματα που θέλουμε να τα βγάλουμε από μέσα μας. Αλλά διστάζουμε να τα παραδεχτούμε ακόμα και στους πιο κοντινούς μας ανθρώπους. Όμως, αμαρτία εξομολογημένη, αμαρτία δεν είναι...

ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΧΟΛΙΑ ΠΟΥ ΑΦΟΡΟΥΝ ΣΕ ΙΑΤΡΙΚΑ ΘΕΜΑΤΑ Ή ΕΙΝΑΙ ΕΚΤΟΣ ΤΟΥ ΠΛΑΙΣΙΟΥ ΤΗΣ ΣΤΗΛΗΣ ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΟΝΤΑΙ
ΕΞΟΜΟΛΟΓΗΣΟΥ
28.6.2021 | 15:17

Εγώ θέλω ενώ αυτός όχι.

Είμαι 40 ετών. Και ειμαι παντρεμένη 8 χρονια με τον άντρα μου, ενα υπεροχο σύζηγο και άνθρωπο. Μετά από 3 προσπάθειες εξωσωματικής γονιμοποίησης και 1 αποβολή, του πρότεινα να ξεκινήσουμε διαδικασία για υιοθεσία μιας που πλέον είναι δύσκολο και σχεδόν αδύνατο να αποκτήσουμε δικό μας παιδί. Εκείνος δεν συμφωνεί με αυτό, γιατί ονειρεύεται ένα δικό του παιδί, και όσες προσπάθειες έχω κάνει για να του αλλάξω γνώμη εκείνος είναι κάθετος πως δεν θέλει. Προφανώς δεν έχω σκεφτεί ποτέ να τον αφήσω για αυτό, διότι είναι ο άνθρωπος μου, και όσο και αν θέλω ένα παιδί προτιμώ να είμαι με αυτό τον άνθρωπο. Το ερώτημα είναι ένα. Με ποιο τρόπο μπορώ να τον κάνω να αλλάξει γνώμη για ένα παιδί ;
12
 
 
 
 
σχόλια

Ως συνήθως γίνεται, μπερδεύεστε.
Εσύ δεν μπορείς (και δεν πρέπει) να μπεις εκ νέου σε απόπειρες. Εκείνος είπε ότι δεν θέλει παιδί που δεν φέρει το DNA του.
Αυτό δεν βγάζει συμπέρασμα ότι θέλει ντε και σώνει να μεγαλώσει παιδί! Μπορεί να μπορεί και χωρίς παιδί. Το έχετε συζητήσει σε τέτοια βάση;

Αν πιστεύεις, μετά από εκ βαθέων συζήτηση ότι η επιθυμία του για δικό του βιολογικό παιδί είναι διακαής, πάτε στην διαδικασία της παρένθετης μητέρας (ή ούτε αυτή την θέλει;) . Αλλιώς κάθεστε στα αυγά σας (no pun). Ή χωρίζετε.
Σε τέτοια θέματα παραχωρήσεις δεν γίνονται, ούτε "δώρα", ούτε μούτρα.

Μπορείς να του συζητήσεις την επιλογή για παρένθετη μητέρα αν έχετε οικονομική άνεση. Θεωρώ ότι πρέπει να κάνετε μια κουβέντα από τα βασικά δηλαδή. Θέλετε οικογένεια με παιδιά; Αν ναι δύο επιλογές βλέπω ή προσπαθείτε να υιοθετήσετε ή παρένθετη μητέρα. Αφού βιολογικά δεν μπορείς να κάνεις παιδιά.

Ιδανικό θα ήταν να είχατε την ίδια άποψη στο θέμα αυτό.
Από την στιγμή που δεν συμβαίνει τι σε κάνει να πιστεύεις ότι αυτός πρέπει να σεβαστεί την δική σου υποχρεωτικά και ΟΧΙ εσύ την δική του; Έχεις κάποια ανωτερότητα σε κάτι;
Και όπως γράφτηκε στην Ελλάδα η υιοθεσία είναι πονεμένη και μακρόχρονη ιστορία, εκτός και είσαι διάσημος.

Δεν θα συμφωνήσω δεν έχει να κάνει με άποψη, στη συγκεκριμένη περίπτωση η κοπέλα δεν είναι ότι δεν προσπαθεί απλά δυστυχώς είναι βιολογικά αδύνατον να κάνει. Μπορεί να θέλει ο σύζυγος αλλά η κοπέλα έχει αποβολές και επιβαρύνει τον οργανισμό της και την υγεία της με ορμονικές ενέσεις κτλ δεν είναι το ίδιο. Θεωρώ ότι σεβάστηκε τα δικά του θέλω με το να έχει μπει στη συγκεκριμένη διαδικασία τώρα κι εκείνος πρέπει να σεβαστεί το γεγονός ότι δεν πάει άλλο και πρέπει να βρούνε μια άλλη λύση.

Υπάρχουν τόσα παιδιά ορφανά που θα ήθελαν μια ζεστή αγκαλιά. Είναι κρίμα να μη θέλει κάτι τέτοιο ο άντρας σου αφού δεν υπάρχει άλλη λύση. Γνωρίζω άτεκνα ζευγάρια που με την πάροδο του χρόνου επειδή σκέφτονταν έτσι έμειναν μόνοι στη ζωή. Αργότερα φτάνοντας στα 60 το κατάλαβαν πόσο σκληρό είναι που έμειναν μόνοι χωρίς έναν άνθρωπο να ενδιαφέρεται για αυτούς παρά μόνο κάτι ανήψια που απώτερο σκοπό είχαν να βοηθήσουν για να επωφεληθούν οικονομικά από αυτούς. Το είδα σε κόσμο γύρω μου αυτό. Σε καμία περίπτωση δε λέω να υιοθετήσετε σκεπτόμενοι υστερόβουλα δηλαδή να υιοθετήσετε ή να κάνετε παιδιά με την απαίτηση να σας γηροκομησουν. Απλά μεγαλώνοντας ένα παιδί είτε δικό σας είτε υιοθετημένο με αρχές και αξίες και κάνοντάς το να έχει ενσυναίσθηση και αφού το φροντίσετε,θα έχει την έννοια σας. Δε θα είστε μόνοι στη ζωή. Ελπίζω να το καταλάβει ο άντρας σου νωρίς και να σταματήσει να σκέφτεται εγωιστικά αφού δε γίνεται να τεκνοποιησετε.

Σε καμμία περίπτωση δεν το λες, αλλά να που αυτό λες όμως. Το παιδί, βιολογικό ή υιοθετημένο, δεν γίνεται για να φορτωθεί τη μοναχικότητα του γονιού. Ο γονιός ανήκει στο παιδί, όχι το αντίθετο.

Δεν υπάρχει καμμία εγγύηση ότι θα νοιάζεται, οπότε ούτε και προσδοκία. Κατάλαβα πώς το λες, αλλά παρόλο που είναι καθιερωμένη και κοινωνικώς αποδεκτή είναι λανθασμένη βάση συλλογισμού για παιδί.
Ως γονιός όμως το να κάνεις δεύτερο παιδί για να υπάρχει κάποιος να νοιαστεί (πάλι όχι εγγυημένα!) το παιδί σου, αυτό είναι άλλο κι έχει ευγενές κίνητρο από πίσω.

Εξομ. αν δεν θέλει, δεν θα αλλάξει γνώμη, ο,τι και να κάνεις. Το πιο πιθανό είναι να επέλθει σύγκρουση με ό,τι συνεπάγεται αυτό.