Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες Facebook Twitter
Δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω το αυτονόητο, ότι δηλαδή τέτοιες δικαστικές αποφάσεις εκτρέφουν ακόμα περισσότερο την αστυνομική βία και αυθαιρεσία. Φωτο: (EUROKINISSI-ΒΑΙΟΣ ΧΑΣΙΑΛΗΣ)
11

Ειλικρινά δεν εξεπλάγην καθόλου στο άκουσμα της είδησης ότι οι 18 αστυνομικοί που είχαν μηνύσει μια σειρά φορείς και πολίτες, ανάμεσά τους ο σημερινός πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας δια της πληρεξουσίου τότε δικηγόρου του Ζωής Κωνσταντοπούλου ύστερα από την «αιματοβαμμένη», «πνιγμένη» στα χημικά επιχείρηση ΜΑΤ, Δέλτα, Δίας και λοιπών κατασταλτικών δυνάμεων στο Σύνταγμα κατά την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου (28-29/7/2011) που σήμανε και το βίαιο τέλος του «κινήματος των πλατειών», κρίθηκαν πριν λίγες μέρες αθώοι από το Μονομελές Πλημμελειοδικείο, παρά το άφθονο ενοχοποιητικό υλικό που έχει διασωθεί σε βίντεο και φωτογραφίες.

Δεν το συνηθίζουν οι δικαστές – και όχι μόνο οι Έλληνες - να καταδικάζουν ένστολους που επιδεικνύουν «υπερβάλλοντα ζήλο» στην εκτέλεση των καθηκόντων τους, είτε ύστερα από συγκεκριμένες πολιτικές εντολές ή/και από προσωπική πρωτοβουλία, ειδικά όταν αντιμετωπίζουν «αναρχοκομμουνιστοσυμμορίτες» κατά το λεξιλόγιο παλιών καλών καιρών. Αλίμονο αν η εξουσία είχε αυτοκτονικές τάσεις!

Ήταν πολλές και συγκλονιστικές οι σκηνές συντροφικότητας, αλληλεγγύης, θάρρους και αυταπάρνησης που εκτυλίχθηκαν στο Σύνταγμα την ημέρα (και όχι μόνο) που «μπήκαν στην πόλη οι εχθροί», όπως έλεγε το τραγούδι από τα μεγάφωνα, αφήνοντας πολύτιμη παρακαταθήκη για τα δύσκολα χρόνια που θα ακολουθούσαν.


Μήπως π.χ. καταδικάστηκαν ποτέ οι αστυνομικοί που δολοφόνησαν εν ψυχρώ τον 23χρονο διαδηλωτή Κάρλος Τζουλιάνι στη Γένοβα στις 20/7/01; Διώχθηκαν ποινικά οι Ισπανοί ΜΑΤάδες που είχαν εκκενώσει πάλι το '11 την Puerta del Sol της Μαδρίτης σπάζοντας χέρια και κεφάλια ή μήπως οι Νεοϋορκέζοι συνάδελφοί τους που έκαναν τα ίδια στο κατειλημμένο Zuccotti Park τον ίδιο χρόνο;

Αφήνω κατά μέρος ως άλλο κεφάλαιο το ότι κανείς αστυνομικός δεν έχει από όσο ξέρω καταδικαστεί κανονικά στις ΗΠΑ για τους δεκάδες εν ψυχρώ φόνους Αφροαμερικανών, κατά κανόνα, «υπόπτων» κάθε χρόνο. Ο καταδικασθείς ένστολος φονιάς του «δικού μας» Αλέξη Γρηγορόπουλου ήταν απλά από εκείνες τις εξαιρέσεις που υπάρχουν για να επιβεβαιώνουν κανόνες.

Δεν παραξενεύτηκα με την απόφαση, οπότε, κι ας ήμουν αυτόπτης μάρτυς εκείνου του άθλιου, απρόκλητου «πογκρόμ» για την εκκένωση της επί μήνες κατειλημμένης πλατείας που διάνθισαν σκηνικά ακραίας, ωμής αστυνομικής βίας, κι ας γλίτωσα κι ο ίδιος παρά τρίχα τα χειρότερα χάρη στο άγνωστο εκείνο ζευγάρι που με συνέτρεξε σαν ένιωσα να χάνω τις αισθήσεις μου από ένα ασφυξιογόνο.

Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες Facebook Twitter
Δεν πίστευα εξαρχής ότι η κατάληψη της «κάτω πλατείας», με όλους τους ενδιαφέροντες αυτοοργανωτικούς κι αμεσοδημοκρατικούς πειραματισμούς της ήταν αρκετά κραταιά και μαζική ώστε να ανέτρεπε το μνημονιακό πεπρωμένο ή ότι, ακόμα κι αν το κατάφερνε, διέθετε κάποιο συγκεκριμένο, βιώσιμο σχέδιο και για το day after. Φωτο: EUROKINISSI-ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ

Ήταν πολλές και συγκλονιστικές οι σκηνές συντροφικότητας, αλληλεγγύης, θάρρους και αυταπάρνησης που εκτυλίχθηκαν στο Σύνταγμα την ημέρα (και όχι μόνο) που «μπήκαν στην πόλη οι εχθροί», όπως έλεγε το τραγούδι από τα μεγάφωνα, αφήνοντας πολύτιμη παρακαταθήκη για τα δύσκολα χρόνια που θα ακολουθούσαν.

Δεν πίστευα εξαρχής ότι η κατάληψη της «κάτω πλατείας», με όλους τους ενδιαφέροντες αυτοοργανωτικούς κι αμεσοδημοκρατικούς πειραματισμούς της ήταν αρκετά κραταιά και μαζική ώστε να ανέτρεπε το μνημονιακό πεπρωμένο ή ότι, ακόμα κι αν το κατάφερνε, διέθετε κάποιο συγκεκριμένο, βιώσιμο σχέδιο και για το day after.

Ήταν, εντούτοις, εκείνο που έπρεπε, που επιβαλλόταν να γίνει κι αυτό σίγουρα ενόχλησε, γι΄αυτό η βίαιη εκκένωση τότε, γι΄αυτό και η κατασυκοφάντησή της τόσο από τη συντηρητική παράταξη όσο κι από τα καθεστωτικά ΜΜΕ τα επόμενα χρόνια.

Ούτε περίμενα βεβαίως να... εφεσιβάλει τη δικαστική απόφαση ο εκ των τότε μηνυτών σημερινός πρωθυπουργός, ο μεγάλος κερδισμένος του «κινήματος των πλατειών». Έχει κι εκείνος βλέπεις πλέον χρεία «πραιτωριανών», λογικό ήταν οπότε να μη σχολιάσει καν τη δικαστική απόφαση. Όσο για τη Ζωή, έχει πια άλλες προτεραιότητες στον δικό της μοναχικό πολιτικά δρόμο.

Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες Facebook Twitter
Επιστρέφοντας στα γεγονότα του Ιουλίου του '11 στην πλατεία Συντάγματος, εννοείται ότι οι ευθύνες του αστυνομικού «πογκρόμ» είναι καταρχήν πολιτικές καθώς υπήρχαν συγκεκριμένες πολιτικές εντολές για τη βίαιη εκκένωση. Φωτο: EUROKINISSI-ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΑΓΟΠΟΥΛΟΣ


Δεν μπορώ όμως να μην σχολιάσω το αυτονόητο, ότι δηλαδή τέτοιες δικαστικές αποφάσεις εκτρέφουν ακόμα περισσότερο την αστυνομική βία και αυθαιρεσία. Που αν στα χρόνια του ΣΥΡΙΖΑ έχει περιοριστεί, αυτό μάλλον οφείλεται στην έλλειψη μαζικών, δυναμικών κινητοποιήσεων παρά σε κάποιον σοβαρό «εκδημοκρατισμό» που ποτέ δεν ήρθε, άσχετα αν κάποιοι μεμονωμένοι ένστολοι όπως π.χ. στο Τμήμα Αντιμετώπισης Ρατσιστικών Περιστατικών της ΕΛ.ΑΣ πασχίζουν να δώσουν ένα άλλο δείγμα γραφής – όσο ειλικρινείς κι αν είναι ως προς αυτό, παραμένουν μια «φωτεινή» εξαίρεση σε ένα σώμα όπου η κυρίαρχη ιδεολογία – ιδίως στις «μονάδες κρούσης» - είναι και παραμένει σε μεγάλο βαθμό ακροδεξιά.

Μόνο τυχαίο δεν είναι εξάλλου που στην πρόσφατη Λίστα Διαφθοράς που εξέδωσε η οργάνωση Διεθνής Διαφάνεια (2017) «πρωταθλητές» στη διαφθορά αναδείχτηκαν οι αστυνομικοί (62% των σχετικών καταγγελιών) με δεύτερους τους δικαστές, παρότι η κατάσταση εμφανίζεται ελαφρά βελτιωμένη σε σχέση με το '16.

Ενδιαφέρον επίσης παρουσιάζει ότι μεταξύ 2009-17 η Διεύθυνση Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ επιλήφθηκε συνολικά 201 περιπτώσεων «ακραίας και βίαιης» συμπεριφοράς αστυνομικών οργάνων (οι 27 εξ αυτών μέσα στο '17), με τις 136 να συμβαίνουν σε βάρος αλλοδαπών καθότι ευκολότερος «στόχος», οι δε 55 να αφορούν βασανιστήρια πάλι σε βάρος κυρίως αλλοδαπών (39 περιπτώσεις).

Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες Facebook Twitter
Δεν παραξενεύτηκα με την απόφαση, οπότε, κι ας ήμουν αυτόπτης μάρτυς εκείνου του άθλιου, απρόκλητου «πογκρόμ» για την εκκένωση της επί μήνες κατειλημμένης πλατείας που διάνθισαν σκηνικά ακραίας, ωμής αστυνομικής βίας. Φωτο: EUROKINISSI-ΜΠΟΛΑΡΗ ΤΑΤΙΑΝΑ


Επιστρέφοντας στα γεγονότα του Ιουλίου του '11 στην πλατεία Συντάγματος, εννοείται ότι οι ευθύνες του αστυνομικού «πογκρόμ» είναι καταρχήν πολιτικές καθώς υπήρχαν συγκεκριμένες πολιτικές εντολές για τη βίαιη εκκένωση.

Η Ένωση Αστυνομικών Υπαλλήλων, που έσπευσε να πανηγυρίσει για την αθωωτική απόφαση, απέφυγε ωστόσο να κάνει την παραμικρή αυτοκριτική για τις αστυνομικές βαρβαρότητες εκείνων των ημερών, πιστή στην κλαδική «ομερτά».

Αλλά βέβαια με τέτοιες αποφάσεις κι ανακοινώσεις, αφενός πριμοδοτούνται ο αυταρχισμός και το ακαταλόγιστο των ενστόλων, αφετέρου βαθαίνει η πόλωση μεταξύ κοινωνίας των πολιτών και εξουσίας, αποδυναμώνοντας ταυτόχρονα ακόμα περισσότερο τις αντοχές και το κύρος την ισχνής, αναιμικής, θλιμμένης μεταμνημονιακής μας δημοκρατίας. 

Casus Belli
11

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Casus Belli / Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Το παλιομοδίτικο, δασκαλίστικο κήρυγμα του εκνευρισμένου Γάλλου προέδρου σε νεαρό σπουδαστή που τάχα τον ειρωνεύτηκε αντικατοπτρίζουν απόλυτα το ύφος, το ήθος αλλά και τους μύχιους φόβους της εξουσίας σήμερα διεθνώς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Casus Belli / Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Το παλιομοδίτικο, δασκαλίστικο κήρυγμα του εκνευρισμένου Γάλλου προέδρου σε νεαρό σπουδαστή που τάχα τον ειρωνεύτηκε αντικατοπτρίζουν απόλυτα το ύφος, το ήθος αλλά και τους μύχιους φόβους της εξουσίας σήμερα διεθνώς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Και εγένετο ταυτότητα φύλου!: Τι αποκόμισα από ένα διήμερο στα θεωρεία της Βουλής

Lgbtqi+ / Και εγένετο ταυτότητα φύλου!: Τι αποκόμισα από ένα διήμερο στα θεωρεία της Βουλής

Πέρα απ' όσα συγκινητικά, γελοία ή εξοργιστικά έζησε η ελληνική κοινωνία το τελευταίο 48ώρο, εκείνο που τώρα οφείλουμε να σεβαστούμε, είναι το ατομικό δικαίωμα, επιτρέποντας του να δοκιμαστεί επιτέλους ελεύθερα στην πίστα της ζωής
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

6 σχόλια
Επιλεκτικές αμνησίες...- Ξεχνιέται η απόπειρα να καταληφθεί το κοινοβούλιο που απετράπη από το ΠΑΜΕ (https://www.newsbeast.gr/greece/arthro/248865/to-mauro-bloko-kai-to-shedio-gia-eisvoli-sti-vouli).- Διαφεύγει η αθώωση της Ηριάννας Β ή άλλων «αναρχοκομμουνιστοσυμμοριτών» από -ω του θαύματος- τους ίδιους που αθώωσαν τους συγκεκριμένους ματατζήδες. Εξάλλου είναι η δουλειά τους ή να αθωώνουν ή να καταδικάζουν.- Αγνοείται επιδεικτικά ότι στις αστικές δημοκρατίες οι πολίτες εκχωρούν το μονοπώλιο στη βία στα σώματα ασφαλείας είτε αυτό γουστάρει είτε δεν γουστάρει στους εχθρούς της αστικής δημοκρατίας. Η ψήφος των εχθρών της αστικής δημοκρατίας έχει αποτυπωθεί δημοκρατικά και αποτελούν το 0,85% εξ ημών (http://ekloges.ypes.gr/current/v/public/index.html#{"cls":"main","params":{}}). Τους ευχαριστούμε για τη συμβολή τους στο δημοκρατικό διάλογο αλλά δεν θα πάρουμε. Γκώσαμε από επαναστατικότητα και από παράνομη βία τα τελευταία 40 χρόνια.- Διαφεύγει ότι οι δημοσιογράφοι, σύμφωνα με τους Έλληνες καταναλωτές ΜΜΕ, είναι αναξιόπιστοι σε ποσοστό 55% (https://tvxs.gr/news/internet-mme/sto-nadir-i-empistosyni-gia-ta-ellinika-mme).Και καλά κάνουν οι Έλληνες και είναι επιφυλακτικοί έναντι των ΜΜΕ! Όταν ο τομέας της δικαιοσύνης (https://tinyurl.com/yd5jcany), που συμπεριλαμβάνει υποθηκοφυλακεία, σωφρονιστικούς υπαλλήλους, υπαλλήλους δικαστηρίων, εισαγγελίες με τους υπαλλήλους αυτών, εισαγγελείς και δικαστές, μεταφράζεται από τον αρθρογράφο ως "οι δικαστές" γιατί έτσι! Γιατί όποιος έχει το καρπούζι έχει και το μαχαίρι και λέει ό,τι γουστάρει. Ποιος θα ελέγξει ποτέ τι λένε οι δημοσιογράφοι;Παρακαλώ για την άμεση διόρθωση της εσφαλμένης πληροφορίας άλλως παροχή πηγής για την προέλευσή της. Φτάνει το ιδεολογικό στρογγύλεμα των ειδήσεων. Απόψεις ας έχει ο καθένας όποιες θέλει. Η πραγματικότητα όμως να παραμείνει πραγματικότητα.
Κ, Αντωνοπουλε, σχετικα με το Τζουλιανι στην Γενοβα, τα γεγονότα ειναι καπως; διαφορετικα. Δεν πρόκειται για εν ψυχρω δολοφονια, ο καραμπινιέρος αμυνθηκε γιατι ενώ ηταν εγκλωβισμένος ο Τζουλιανι ηταν ετοιμος να του λιωσει το κεφαλι με ένα πυροσβεστηρα. Αυτό είναι το γεγονός, το ειδαμε από δεκάδες video. Από εκει και περα ο καθενας την αληθεια του βασει ιδεολογιας, αλλα λιγο συνειδηση δεν βλαπτει
Το ό,τι διαπράχθηκαν όλα όσα το άρθρο παραθέτει με το δικαστικό σύστημα να μην απονέμει Δικαιοσύνη είναι όντως λυπηρό όσο και αναμενόμενο. Όμως:Α) Μέσα σε όλες τις κοινωνίες υπάρχουν πάντα πολίτες που ελκύονται από φασιστικές αντιλήψεις ως προς τον τρόπο που πρέπει να επιβάλλεται η «τάξη». Β) Στην Ελλάδα τα δημοκρατικά αντανακλαστικά (με την πιο κυριολεκτική έννοια του όρου «δημοκρατία») είναι άτονα έως νεκρά στη συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού.Τα όσα διαδραματίστηκαν στην πλατεία Συντάγματος πριν λίγα χρόνια, πολλοί τα είδαν σαν μια πολύ ενοχλητική διατάραξη της τάξης που άργησε πολύ να τιμωρηθεί. (Παρεμπιπτόντως, πολλοί ξένοι δημοσιογράφοι τα είχαν αντιμετωπίσει κάπως σαν «ήπια εξέγερση» που τους θύμιζε πλατεία Τιεν Αν Μεν, εξού και κάλυπταν ενδελεχώς τις εξελίξεις για μακρύ διάστημα. Την ίδια άποψη είχαν και πολλές ξένες κυβερνήσεις, αρχικά τρομαγμένες από το φόβο μεταλαμπάδευσης στο εξωτερικό).Όμως θυμίζω πως ουδέποτε τότε είχε διοργανωθεί κάποια αντίστοιχη σε μέγεθος ή ένταση συγκέντρωση αντι-διαμαρτυρίας. Ούτε καν έκκληση για κάτι τέτοιο, από κόμματα ή φορείς που ήταν ενάντιοι θυμάμαι να είχε γίνει με επιτυχία.Κι αυτό είναι σαφέστατη απόδειξη πως όσοι αντιτίθεντο στα όσα πρέσβευαν οι καταληψίες της πλατείας ήταν (και όντως ήταν) σαφέστατα λιγότεροι.Γι’ αυτό άλλωστε και την διέλυσαν με τον τρόπο που την διέλυσαν. Αλλιώς θα έφθινε από μόνη της ή μέσα σε μια καθολική μαζική κατακραυγή που ουδέποτε συνέβη.
Αδερφέ η άποψή σου για την δημοκρατία είναι αδιάβαστη, απόδειξη της κατάρρευσης του εκπαιδευτικού συστήματος.Πίσω στον Αριστοτέλη να δεις τη διαφορά μεταξύ δημοκρατίας και οχλοκρατίας. Ένα τρελαμένο πλήθος που ζητάει αίμα δεν είναι αμεσοδημοκρατία. Είναι η αρχή του φασισμού. Η Νύχτα των Κρυστάλλων.
Καλό είναι να μην κολλάμε ταμπέλες όταν δεν έχουμε επιχειρήματα.Καλό είναι να προσπαθούμε να καταλάβουμε τι γράφει στα σχόλιά του ο όποιος άλλος ΠΡΙΝ αντισχολιάσουμε.ΠΡΙΝ μιλήσουμε για Δημοκρατία καλό θα ήταν να έχουμε διαβάσει (και κατανοήσει) το Σύνταγμα.Πριν χαρακτηρίσουμε κάποιον άγνωστο (με οποιονδήποτε χαρακτηρισμό) καλό είναι να είμαστε πολύ προσεκτικοί.Είμαι βέβαιος πως δεν γνωρίζετε ούτε το επίπεδο των σπουδών μου, ούτε των γνώσεών μου.Καλό θα ήταν να ενημερωνόμαστε για το πώς αντιμετωπίζονται με δημοκρατικό τρόπο τα όποια πλήθη από άλλα πλήθη με διαφορετικές απόψεις. Προτείνω να ανατρέξετε στα συνήθη ΜΜΕ για το πλήθος των δημοκρατικότατα διοργανωμένων αντιδιαδηλώσεων που έχουν λάβει χώρα σε πλήθος χωρών δυτικά μας και ίσως αντιληφθείτε πως αν κι άλλοι τότε συμμερίζονταν τις απόψεις σας, ΟΦΕΙΛΑΒ να το διαδηλώσουν.ΔΕΝ έγινε κάτι τέτοιο.Κι αυτό κάτι λέει.
Δεν σχολίασα υμάς αλλά την υμετέραν άποψη.Εμμένω. Η άποψη σας είναι αδιαβαστη. Η πλατεία Τιεν Αν Μεν ουδεμία σχέση έχει με το Σύνταγμα και στο Σύνταγμα ήταν θυμωμένος οχλος: ΧΑιτες, παπάδες, άναρχες, κομμένοι συμβασιούχοι, πετσοκομμενοι συνταξιούχοι, τα υπόλοιπα της κακομαθημενης γενιάς του Πολυτεχνείου. Τα κίνητρά τους ήταν βασικά οικονομικά.Να παραδοθεις στη βούληση του όχλου είναι η αρχή του φασισμού. Να τα βάλεις μαζί του η αρχή ενός εμφυλίου. Για αυτό υπάρχει αστυνομία.
Η αθώωση των αστυνομικών δείχνει ακριβώς αυτό, ότι είναι... αθώοι. Αλλά για τον κ. Αντωνόπουλο οι αποφάσεις ενός επίσημου θεσμού της Ελληνικής Πολιτείας (Δικαιοσύνη) είναι θεμιτές, σωστές και δίκαιες μόνο όταν συμφωνούν με τις δικές του απόψεις. Αφού λοιπόν θεωρεί τους αστυνομικούς "ένοχους", τότε κάθε δικαστική απόφαση που τους αθωώνει είναι αυθαίρετη και "εκτρέφει ακόμα περισσότερο την αστυνομική βία και αυθαιρεσία". Λογικό.
Ενταξει...Φανταζομαι σας αρεσει η τωρινη κατασταση με τους καθε λογης Ρουβικωνες και τους καθε λογης αυτοαποκαλουμενους αναρχικους,τους οποιους προστατευει με καθε μεσο η κυβερνηση των μπαχαλακηδων.Υπαρχει κοσμος που εχει αγανακτισει πλεον με τις εντολες για ανεχεια σε καθε τετοια μορφη ανομιας.Και πιστεψτε με,αυτος ο κοσμος ειναι πολυ περισσοτερος απο οσο φανταζεστε η απο οσο θελετε να δειτε και να παραδεχτειτε.
Το 2011, με κυβέρνηση Γιώργου Παπανδρέου, οι αγανακτισμένοι κατέλαβαν την πλατεία, εμπόδισαν την παρέλαση στην Θεσσαλονίκη και επιχείρησαν να θεσμοποιήσουν ένα κλίμα ανομίας. Όλοι μιλούσαν για εχθρούς που είναι ξένοι και μόνο εκείνη φταίνε (βλέπε δανειστές), ενώ τους αγανακτισμένους, τους "δεν πληρώνω" και άλλους διάφορους γραφικούς αγκάλιασαν ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΕΠΑΜ ακόμη και η ΝΔ του Σαμαρά στην αρχή με θεωρίες από το Ζάπππειο. Σήμερα που όλες οι ψεκασμένες θεωρίες μας τελείωσαν, οι περισσότεροι από τους αγανακτισμένους δεν θέλουν να λένε ότι ήταν εκεί και ο Τσίπρας ξέχασε την καταγγελία (αφού απομάκρυνε την Κωνσταντοπούλου, τον Γιάνη, τον Λαφαζάνη και άλλους ιδεοληπτικούς). Αυτό λέγεται ρεαλισμός, εσείς το λέτε "κάθε εξουσία είναι ίδια". Λέγεται στροφή στην κεντροαριστερά (αλλιώς δεν μαζεύονται αρκετά κουκιά) - δεν καταλαβαίνω γιατί η αθώωση των αστυνομικών είναι κακή απόφαση από μια δικαιοσύνη που δείχνει να βρίσκει τα πατήματά της και αθώωσε τον Περικλή και Ηριάνα. Όπως θριάμβευσε το δίκαιο τότε και ζητωκραυγάσαμε όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι, έτσι θα επιβραβεύσω τη δικαιοσύνη και σήμερα. Αν δείτε πώς οι αστυνομίες της Ευρώπης εκκενώνουν δρόμους ή πλατείες, το 2011 η δική μας αστυνομία ήταν η ηπιότερη και αυτό είναι ευρύτερα γνωστό. Εκτός αν με το άρθρο σας επιδιώκετε να προβάλετε τη Ζωή Κωνσταντοπούλου
"δικαιοσύνη που δείχνει να βρίσκει τα πατήματά της και αθώωσε τον Περικλή και Ηριάνα. Όπως θριάμβευσε το δίκαιο τότε και ζητωκραυγάσαμε όλοι οι προοδευτικοί άνθρωποι, έτσι θα επιβραβεύσω τη δικαιοσύνη και σήμερα "Υπάρχει μια γιγάντια διαφορά στις δύο περιπτώσεις: εστην περίπτωση της Ηριάνας το άφθονο αποδεικτικό υλικό αθώωνε τους κατηγορούμενους, εδώ "παρά το άφθονο ενοχοποιητικό υλικό που έχει διασωθεί σε βίντεο και φωτογραφίες" οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν.Δεν χρειάζεται μάστερ νομικής για να κατανοήσεις το βάραθρο που χωρίζει αυτές τις δύο περιπτώσεις...