Η αγάπη μας για το ποδόσφαιρο και αυτοί που το κακοποιούν

Η αγάπη μας για το ποδόσφαιρο και αυτοί που το κακοποιούν Facebook Twitter
12

Από πολύ μικρός πηγαίνω στο γήπεδο. Ο πατέρας μου και η αδελφή μου Παναθηναϊκοί, εγώ από αντίδραση Ολυμπιακός. Για αρκετά χρόνια, τη δεκαετία του '80, έπαιζαν στο ΟΑΚΑ και οι δύο ομάδες. Μια Κυριακή έπαιζε ο Ολυμπιακός, μία ο Παναθηναϊκός κι εμείς οι τρεις σχεδόν κάθε Κυριακή ήμασταν εκεί.

Το γήπεδο ήταν τότε για ένα μικρό παιδί σαν εμένα μια μαγική εμπειρία. Κάθε φορά που μπαίναμε στη θύρα και έβλεπα τον αγωνιστικό χώρο από την κερκίδα ένιωθα μια τεράστια προσμονή να ξεκινήσει ο αγώνας και όταν ξεκινούσε, χάζευα τους παίκτες και τον κόσμο στις κερκίδες με ανοιχτό το στόμα.

Τις Κυριακές που δεν πηγαίναμε στο γήπεδο άκουγα τους αγώνες στο ραδιόφωνο, μπορούσα με μεγάλη ευχαρίστηση να κάτσω για μιάμιση ώρα και να ακούω τη ζωντανή μετάδοση από την ΕΡΑ σπορ, περιμένοντας το «Αναστόπουλος, Αναστόπουλος και ΓΚΟΛ», το οποίο μου προκαλούσε τόση χαρά όση λίγα πράγματα εκείνο τον καιρό.

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Αυτό αγαπάμε και αυτό είναι που κακοποιούν εδώ και χρόνια αυτοί που θα έπρεπε να το προστατεύουν, οι ιδιοκτήτες των ομάδων. Δεν τους ανήκει το ποδόσφαιρο, δεν τους ανήκει ούτε ελάχιστη από την αγάπη μας γι' αυτό.

Μετά διάβαζα τα αθλητικά στην εφημερίδα. Τόσο αναλυτικά που οι γονείς μου, για να διασκεδάσουν τους φίλους τους, με έβαζαν κάποιες φορές να πω τις αθλητικές ειδήσεις κι εγώ, που από μικρός μού άρεσε το καραγκιοζιλίκι, άρχιζα να λέω πόσο ήρθε η Ορεστιάδα με τον Άρη στο βόλεϊ και τι δήλωσε ο προπονητής του Πιερικού μετά το τέλος του αγώνα με τον Απόλλωνα Καλαμαριάς.

Στον κήπο του σπιτιού του ξάδελφού μου του Γιώργου παίζαμε μπάλα κι εγώ, δύο χρόνια μεγαλύτερός του, του έδειχνα πώς να ντριμπλάρει, πώς να σουτάρει και πώς να κάνει εξόδους αν κάθεται τέρμα. Όλα αυτά με ζωντανή περιγραφή εννοείται, με φωνή που προσπαθούσε να μοιάσει του ηρωικού Μανώλη Μαυρομάτη.

Στο σχολείο παίζαμε μπάλα στα διαλείμματα, ήμασταν χωρισμένοι σε Ολυμπιακούς και Παναθηναϊκούς και κρατούσαμε σκορ όλη τη χρονιά, κάτι σαν ένα πρωτάθλημα το οποίο είχε πολλές διακοπές, λόγω φριχτών επεισοδίων και τρομερά άγριων τάκλιν. Παίζαμε ποδόσφαιρο με μπάλες ποδοσφαίρου, με πλαστικές μπάλες, με μπαλάκια του τένις, με πατημένα κουτάκια Αμίτα, ακόμα και με πέτρες.

Τα βράδια της Κυριακής βλέπαμε «Αθλητική Κυριακή» και όταν τελείωνε η Α' Εθνική ο πατέρας μου μας έλεγε να πάμε για ύπνο κι εγώ πάντα παρακαλούσα να δω και τη Β', λίγο από διαστροφή, λίγο για να καθυστερήσω τον ύπνο.

 

Το περίφημο γκολ του Μαραντόνα που σημείωσε χτυπώντας τη μπάλα με το "χέρι του Θεού".

Τα καλοκαίρια βλέπαμε Μουντιάλ ή Euro. Θυμάμαι καλά το Μουντιάλ του '86 και κυρίως το παιχνίδι Αγγλία-Αργεντινή που είχε κάνει έξαλλο τον πατέρα του συμμαθητή μου του Δημήτρη, που φώναζε «είναι ντροπή, είναι ντροπή» από την ώρα που έβαλε το γκολ με το χέρι ο Μαραντόνα μέχρι το τέλος.

Ντροπή είναι και άλλα πράγματα, βέβαια, όπως τότε που ο Ολυμπιακός, μετά από χρόνια, βρέθηκε πολύ κοντά στο να κατακτήσει το πρωτάθλημα και το έχασε από την ΑΕΚ από ένα γκολ του Καραγκιοζόπουλου προς το τέλος του αγώνα.

Ντροπή δεν είναι το γκολ καθαυτό, αλλά που εγώ, 11 χρονών, έκλαιγα με λυγμούς για τόσο πολλή ώρα που, ενώ οι γονείς μου αρχικά με παρηγορούσαν, από ένα σημείο και μετά με ξέχεσαν που έκανα έτσι για ένα γκολ και ηρέμησα.

Τις Δευτέρες, μετά από νίκες, πήγαινα στο σχολείο με τρομερή διάθεση και μετά από ήττες με μισή καρδιά ή καθόλου, αφού εντελώς τυχαία συνέβαινε εκείνες τις ημέρες να με πονάει πάρα πολύ η κοιλιά μου. Άλλο τρομερά γελοίο πράγμα είναι που θυμάμαι γκολ που έχω βάλει, λες και είμαι ο Μέσι κι έχω παίξει τελικούς σε Τσάμπιονς Λιγκ και Μουντιάλ.

Θυμάμαι ένα γκολ με ανάποδο ψαλίδι στην Ε' δημοτικού και μια ασίστ στο τελευταίο λεπτό που έκανε γκολ ο ξάδελφος Γιώργος στον μεγάλο ημιτελικό της κατασκήνωσης, γκολ που μου στοίχισε τη συμμετοχή μου στον τελικό, αφού τραυματίστηκα σοβαρά στους πανηγυρισμούς.

Θυμάμαι επίσης να μαζεύω αυτοκόλλητα της Panini, του ελληνικού πρωταθλήματος ή του Μουντιάλ, και να τρελαίνομαι όταν ερχόταν ο πατέρας μου από τη δουλειά με φακελάκια στα χέρια, να τρέχω, να τον φιλάω και να τα ανοίγω όπως οι ερωτευμένοι τα γράμματα από τους αγαπημένους τους.

Μεγάλωσα και η αγάπη για το ποδόσφαιρο πήρε μια πιο λογική μορφή, αφού η κοινωνία μάς αναγκάζει να μην εκφραζόμαστε όπως νιώθουμε κι έτσι δεν κλαίω πια όταν τρώμε γκολ ούτε αποφεύγω να συναναστρέφομαι κόσμο μετά από ντροπιαστικές ήττες. Η αγάπη όμως παραμένει.

Το σπίτι που νοικιάζω έχει ένα μεγάλο μπαλκόνι και σε αυτό έφτιαξα ένα μίνι γήπεδο με πλαστικό χόρτο, με τέρματα με δίχτυα και κάγκελα για να μη φεύγει η μπάλα.

Οι γιοι μου, όταν το είδαν, τρελάθηκαν και όποτε είναι εδώ μαζί μου, είμαστε έξω στο μπαλκόνι και παίζουμε μπάλα. Πάμε και στο γήπεδο καμιά φορά, βλέπουμε ματς στην τηλεόραση παρέα, παίζουμε και pro στο playstation κι έτσι ο κύκλος που ξεκίνησε από τον παππού μου, συνεχίστηκε με τον πατέρα μου και μετά με εμένα έφτασε τώρα και στα παιδιά μου και λογικά θα συνεχιστεί και στα δικά τους τα παιδιά.

Η αγάπη για το ποδόσφαιρο είναι σχεδόν ανεξήγητη ή μάλλον εξηγείται απ' όλα τα παραπάνω, από τις παιδικές μας αναμνήσεις και τις φωνές μας όταν βλέπαμε την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα.

Αυτό είναι το ποδόσφαιρο. Αυτό αγαπάμε και αυτό είναι που κακοποιούν εδώ και χρόνια αυτοί που θα έπρεπε να το προστατεύουν, οι ιδιοκτήτες των ομάδων. Δεν τους ανήκει το ποδόσφαιρο, δεν τους ανήκει ούτε ελάχιστη από την αγάπη μας γι' αυτό.

Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO

Αρχείο
12

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

«Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Σωτήρης Ντάλης / «Μετά την πανδημία του κορωνοϊού, η ανισότητα θα αυξηθεί»

Ο αναπληρωτής καθηγητής στο Τμήμα Μεσογειακών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αιγαίου και επικεφαλής της Μονάδας Έρευνας για την Ευρωπαϊκή και Διεθνή Πολιτική σχολιάζει τον αντίκτυπο της πανδημίας και της εκλογής Μπάιντεν στην Ευρώπη.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
«Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Σωτήριος Σέρμπος / «Επί Τραμπ οι μειοψηφίες κατέστησαν πλειοψηφίες»

Τι σηματοδοτεί η εποχή Μπάιντεν και τι αφήνει πίσω του ο απερχόμενος Πρόεδρος; Απαντά στη LiFO ο Σωτήριος Σέρμπος, αναπληρωτής καθηγητής Διεθνούς Πολιτικής στο Δημοκρίτειο Παν/μιο Θράκης και Ερευνητής στο ΕΛΙΑΜΕΠ.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ελλάδα / Θεοκλής Ζαούτης: «Είναι αρκετά πιθανόν να έχουμε τρίτο κύμα πανδημίας»

Ο καθηγητής Παιδιατρικής και Επιδημιολογίας στο Πανεπιστήμιο της Πενσιλβάνια και μέλος της Επιτροπής των Λοιμωξιολόγων του υπουργείου Υγείας μιλά για τα τελευταία δεδομένα της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Νικόλας Σεβαστάκης / Ο γυμνός βασιλιάς, το Καπιτώλιο και η επόμενη μέρα

Ο Ντόναλντ Τραμπ δεν είναι ένας Γουίλι Σταρκ της εποχής μας. Υπάρχει κάτι σημαντικό που χωρίζει τη λαϊκιστική φαντασία των χρόνων του Μεσοπολέμου –όπως την αναπλάθει το μυθιστόρημα του Γουόρεν– από τα πλήθη που είδαμε να βγαίνουν από τα μεσαιωνικά σπήλαια των social media για να ορμήσουν προς το Καπιτώλιο.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ελλάδα / Ευάγγελος Μανωλόπουλος: «Να μάθουμε να ζούμε με τις μάσκες, γιατί θα αργήσουμε να τις βγάλουμε»

Ο καθηγητής Φαρμακολογίας, Φαρμακογονιδιωματικής και Ιατρικής Ακριβείας στο Δημοκρίτειο Πανεπιστήμιο Θράκης και πρόεδρος της Ελληνικής Εταιρείας Φαρμακολογίας, Ευάγγελος Μανωλόπουλος, μιλά στη LiFO για τα εμβόλια και τις φαρμακευτικές αγωγές που εξετάζονται. Απαντά για το δεύτερο κύμα της πανδημίας, εξηγεί ποια είναι η αλήθεια για τις ΜΕΘ, πότε θα αποχωριστούμε τις μάσκες αλλά και πότε προβλέπεται η επάνοδος στην κανονικότητα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τech & Science / Γιατί η ασφάλεια του εμβολίου είναι υψηλού βαθμού; Ο καθηγητής της Οξφόρδης Πέτρος Λιγοξυγκάκης εξηγεί

Τι θα σημάνει η γενική χρήση των εμβολίων; Θα εφαρμοστούν νέοι κανόνες σχετικά με τον εμβολιασμό; Πότε προσδιορίζεται η έναρξή του; Και τι γίνεται με τους αρνητές;
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Νικόλας Σεβαστάκης / Η ενδοχώρα της άρνησης και το εμβόλιο

Η όποια στρατηγική για τον εμβολιασμό χρειάζεται να είναι σκληρή με τον νεοφασισμό των fake news και της ωμής παραπλάνησης. Την ίδια στιγμή, όμως, πρέπει να εντάξει τις ανησυχίες, τις αντιρρήσεις και τις δεύτερες σκέψεις πολλών ανθρώπων.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΣΕΒΑΣΤΑΚΗΣ
Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ελλάδα / Ευάγγελος Καϊμακάμης: «Έχουν πεθάνει πολλοί σαραντάρηδες στα χέρια μας χωρίς προβλήματα υγείας»

Ο πνευμονολόγος-εντατικολόγος στο νοσοκομείο Παπανικολάου μιλά για την κατάσταση που επικρατεί σήμερα στις ΜΕΘ και τις μελλοντικές ανησυχίες του σχετικά με την πανδημία.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ελλάδα / Θεόδωρος Βασιλακόπουλος: «Ακόμη κι αν είχαμε 10.000 κλίνες ΜΕΘ, αν γέμιζαν όλες, θα θρηνούσαμε 4.000 θανάτους»

Ο καθηγητής Πνευμονολογίας-Εντατικής Θεραπείας της Ιατρικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών σχολιάζει όλες τις τελευταίες εξελίξεις στο μέτωπο της πανδημίας.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Διεθνή / Ο Χαράλαμπος Παπασωτηρίου μιλά για το διακύβευμα των αμερικανικών εκλογών

Ο πρόεδρος του Ινστιτούτου Διεθνών Σχέσεων και καθηγητής Διεθνών Σχέσεων και Στρατηγικών Σπουδών στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, Χαράλαμπος Παπασωτηρίου, εξηγεί πώς μια νίκη του Μπάιντεν θα σηματοδοτήσει την αναβίωση της Δύσης ως κεντρικού παράγοντα στη διεθνή πολιτική.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

7 σχόλια
@ Νοων :Το New Republic, η φυλλαδα του ισραηλινου λομπι, μιλα εναντια στο...ποδοσφαιρο, χρησιμοποιοντας την ειδικη περιπτωση Μπορχες ( γλαυκωμα απο μικρη ηλικια, δεν επαιξε ποτε μπαλα, εζησε μια ζωη μεσα σε χουντες - στο παγκοσμιο που μπουκοταρε ειναι γνωστο οτι η τοτε χουντα της Αργεντινης αγορασε το 6-0 της εθνικης με το Περου για να προκριθει στον τελικο και να παρει η χωρα του τανγκο τον πρωτο της τιτλο ), ομως χαρακτηριζει αυτο τις αποψεις του ομοεθνη του Μπορχες ( που και φιλος του Τσε Γκεβαρα ηταν, και μπαλα επαιζε και μεγας συγγραφεας ηταν, Εδουαρδο Γκαλεανο ) ; Χαρακτηριζει αυτο, τα εκατονταδες εκατομμυρια κοσμακη που παιζει 'η εχει παιξει μπαλα για να γυμναστει, να κοινωνικοποιηθει αναμεταξυ ανθρωπων που αγαπουν διαφορετικες ομαδες, τα δισεκατομμυρια ανθρωπων που βλεπουν ποδοσφαιρο αλλων ομαδων απ αυτες που υποστηριζουν, για διασκεδαση ;Η μικρη φανατικη μειοψηφια σε καθε χωρα δε μπορει να χαρακτηρισει την ανθρωποτητα. Ο γαλλο-αλγερινος νομπελιστας Αλμπερ Καμυ ειχε πει καποτε οτι το ποδοσφαιρο του ειχε διδαξει τι θα πει ηθικη.Ο Μπορχες με τα - κατανοητα απο το οικογενειακο του παρελθον - αντι-βρετανικα αισθηματα, εκανε μια γενικευση, γιατι αυτο εβλεπε.Σε ποια αλλη πολιτισμικη εκφανση μπορουμε να παρατηρησουμε το πιο κατω ;Republic of Ireland football fans sing the French anthemhttps://www.youtube.com/watch?v=m7frOs1pQkQ
Νοων ζητημα να εχω δει δυο ποδοσφαιρικους αγωνες στην ζωή μου,πιο χεστηκα για την ιδια την υπαρξη του αθληματος δεν μπορει να υπάρξει αλλα ακομα και εγω καταλαβαίνω ότι το "ποναει κεφαλι, κοψει κεφαλι" δεν είναι σοβαρη ιατρικη μεθοδολογία. Οταν πονάει το κεφαλι οι γιατροι δινουν φαρμακα για να φύγει αυτο και μονο αυτο που προκαλει τον πονοκεφαλο....το κεφαλι θελουν να το κρατησουν στην θεση του.Εμαθες οτι ο κλασσικος αθλητισμος είναι συννωνυμο του πολιτισμου....για δες το αθλητικο ιδεωδες της ναζιστικης γερμανίας....κατα την λογικη σου θα πρεπει να τον καταργησουμε γιατί ο κλασσικος αθλητισμος χρησιμοποιήθηκε για την προπαγανδα του αριου ανθρωπου.Αχρηστες (οχι και τοσο) πληροφορίες της ημερας, ακοντισμος, τοξοβολία, ξιφασκία- ακοντιο, βελος, αιχμηρη λεπιδες ήταν τα βασικα οπλα στα πεδια μαχων σε ολοκληρη την υφηλιο για το 99% της ανθρωπινης Ιστορίας εχουν αφαιρεσει με αμεσο τροπο περισσότερες ανθρωπινες ζωές απο ότι οι σφαίρες, οι βομβες και τα χημικα οπλα μαζι.
@Γράφων@Νικος Νικολαιδης - ΣΦΑγαπητοί, Γραφών και Νίκο Νικολαϊδη-ΣΦ, δεν συμφωνώ μαζί σας...Πολλά θα μπορούσα να γράψω για να αντιπαραθέτω μαζί σας με ουσιαστικά, ρεαλιστικά, ανθρωπιστικά και κοινωνιολογικά - εμπεριστατωμένα και τεκμηριωμένα επιχειρήματα. Δεν θα το κάνω, μόνο και μόνο, επειδή θα πρέπει να γράψω πάρα πολλά και θα κουράσω.Θα παρουσιάσω μόνο αυτό και παρακαλώ δώστε την πρέπουσα προσοχή:"Ο Μπόρχες* μισούσε το ποδόσφαιρο"Ο μεγάλος συγγραφέας της Αργεντινής αποκαλούσε το ποδόσφαιρο «αισθητικά άσχημο» και «εγκληματικό» «ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΑ εγκλήματα της Αγγλίας», έλεγε ο Μπόρχες για την μπάλα. Μάλιστα, προγραμμάτισε μία από τις διαλέξεις του την ίδια ώρα με τον πρώτο αγώνα της Αργεντινής στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1978. ΑΛΛΑ Η ΑΠΕΧΘΕΙΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΟΡ προερχόταν από κάτι πολύ πιο ενοχλητικό από την αισθητική. Το πρόβλημά του ήταν η οπαδική κουλτούρα, την οποία συνέδεε με εκείνο το είδος τυφλής μαζικής υποστήριξης που στερέωσε στην εξουσία τους ηγέτες των πιο τρομακτικών πολιτικών του 20ού αιώνα. ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ, είδε να αναδύονται στην πολιτική σφαίρα της Αργεντινής στοιχεία φασισμού, περονισμού, ακόμα και αντισημιτισμού, οπότε γίνεται κατανοητή η έντονη καχυποψία του για τη σχέση μαζικών πολιτικών κινημάτων και μαζικής κουλτούρας - το απόγειο της οποίας είναι στην Αργεντινή το ποδόσφαιρο. «Στο ποδόσφαιρο υπάρχει η ιδέα της υπεροχής, της ισχύος, που μου φαίνεται αποκρουστική», γράφει. Ο Μπόρχες εναντιώθηκε στον δογματισμό κάθε μορφής, οπότε ήταν καχύποπτος με την ανεπιφύλακτη αφοσίωση των συμπατριωτών του σε οποιοδήποτε δόγμα ή θρησκεία – ακόμα και στην αγαπημένη τους εθνική ομάδα. ΤΟ ΠΟΔΟΣΦΑΙΡΟ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟ με τον εθνικισμό, ένας άλλος λόγος για τον οποίο εναντιώνεται ο Μπόρχες. «Ο εθνικισμός επιτρέπει μόνο την επιβεβαίωση και όποια θεωρία αποκλείει την αμφισβήτηση, την άρνηση, είναι μια μορφή φανατισμού και βλακείας. Οι εθνικές ομάδες γεννούν το εθνικιστικό αίσθημα, δημιουργώντας τη δυνατότητα σε μια ανήθικη κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει έναν αστέρα του ποδοσφαίρου ως χαλινάρι για να νομιμοποιηθεί η ίδια». ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ, ΑΥΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΣΥΝΕΒΗ με έναν από τους πιο μεγάλους παίκτες των εποχών, τον Πελέ. «Αν και η κυβέρνηση της Βραζιλίας είχε πολλούς εναντίον της, προωθούσε με επιτυχία μεγάλες γιαγαντοαφίσες με τον Πελέ να σκοράρει και το σύνθημα “αυτή τη χώρα δεν μπορεί να την σταματήσει κανείς”», γράφει ο Dave Zirin στο καινούριο του βιβλίο Brazil’s Dance with the Devil. Οι κυβερνήσεις όπως η Βραζιλιάνικη στρατιωτική δικτατορία κατά τη διάρκεια της οποίας ο Πελέ ήταν ενεργός παίκτης, εκμεταλλεύονται τον δεσμό των οπαδών με τις εθνικές ομάδες για να πάρουν την κοινωνική αποδοχή και αυτό είναι που ο Borges φοβόταν για το ποδόσφαιρο.Η ΜΙΚΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ESSE EST PERCIPI εξηγεί το μίσος του για το ποδόσφαιρο. Στα μισά της ιστορίας, αποκαλύπτεται ότι το ποδόσφαιρο στην Αργεντινή έχει σταματήσει να είναι άθλημα αλλά έχει μπει στον χώρο του θεάματος. Στο φανταστικό του σύμπαν, η προσομοίωση είναι το παν: η παρουσίαση του αθλήματος έχει αντικαταστήσει το πραγματικό άθλημα. «Αυτά τα αθλήματα δεν υπάρχουν έξω από το στούντιο μαγνητοσκόπησής τους και τα γραφεία Τύπου», δηλώνει ο πρόεδρος μιας ομάδας. «Το ποδόσφαιρο εμπνέει έναν τόσο μεγάλο φανατισμό που οι οπαδοί παρακολουθούν μη πραγματικά παιχνίδια στην τηλεόραση και στο ραδιόφωνο χωρίς να αναρωτιούνται για το οτιδήποτε». ΑΥΤΗ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΡΟΕΡΧΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΗ ΜΗ ΑΝΟΧΗ του Borges στα μαζικά κινήματα: στο Esse Est Percipi κατηγορεί έντονα τα ΜΜΕ για συνέργεια στη δημιουργία μιας μαζικής κουλτούρας που δοξάζει το ποδόσφαιρο και σαν αποτέλεσμα αφήνεται στη δημαγωγία και την εκμετάλλευση. ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ BORGES, ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΝΙΩΘΟΥΝ την ανάγκη να ανήκουν σε ένα μεγάλο οικουμενικό σχέδιο, κάτι μεγαλύτερο από τον εαυτό τους. Οι χαρακτήρες στα κείμενά του συχνά παλεύουν με αυτή την επιθυμία και στρέφονται σε ιδεολογίες ή κινήματα με καταστροφικά αποτελέσματα: ο αφηγητής της ιστορίας Deutsches Requiem γίνεται ναζί, ενώ στο The Lottery in Babylon και το The Congress μικρές, φαινομενικά αβλαβείς οργανώσεις μετατρέπονται σε τεράστιους, αυταρχικούς γραφειοκρατικούς μηχανισμούς που καίνε βιβλία ή επιβάλλουν σωματικά βασανιστήρια. ΘΕΛΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΚΟΜΜΑΤΙ ΣΕ ΕΝΑ ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΟ σύνολο, τόσο πολύ που εθελοτυφλούμε απέναντι στα λάθη που αναπτύσσονται σε αυτά τα μεγαλεπίβολα σχέδια - ή στα λάθη που είναι εγγεγραμμένα σε αυτά εξ αρχής. Τέλος, όπως μας θυμίζει και ο αφηγητής του The Congress, η γοητεία αυτών των μεγάλων πλάνων παραείναι φανερή: «Αυτό που έχει σημασία είναι να νιώθει κανείς ότι το σχέδιό μας, για το οποίο αστειευόμαστε συχνά, υπάρχει κάπου μυστικά και συγκροτεί τον κόσμο και τον εαυτό μας». Αυτή η τελευταία φράση θα μπορούσε να περιγράψει με ακρίβεια πώς νιώθουν εκατομμύρια άνθρωποι στον πλανήτη για το ποδόσφαιρο. (Το κείμενο δημοσιεύθηκε στο New Republic. Mετάφραση: Δανάη Μ. Πηγή: kar.org)*Ο Χόρχε Λουίς Μπόρχες (24 Αυγούστου 1899-14 Ιουνίου 1986) ήταν Αργεντίνος συγγραφέας και θεωρείται μία από τις σημαντικότερες λογοτεχνικές μορφές του 20ού αιώνα. Παρόλο που είναι πιο γνωστός για τα διηγήματά του (όπου κυριαρχεί το στοιχείο του φανταστικού), ο Μπόρχες ήταν επίσης δοκιμιογράφος, ποιητής και κριτικός.
Δε μου τόλεγες από την αρχή ότι το λέει ο Μπόρχες; Ε, τότε όντως είμαι εθνικιστής, αγράμματος και αστοιχειωτος. Πάω γρήγορα να ξυρισω το κεφάλι μου για συμμορφωθώ με το στερεότυπο που σου είπε ότι πρέπει έχεις για μένα ο Μπόρχες.(Το πώς οι "προοδευτικοί" της εποχής κρύβονται πίσω από αυθεντίες ενώ το πνεύμα του Διαφωτισμού ήταν η κριτική αντιμετώπιση τους ειναι τουλάχιστον αστείο).
Ελπίζω και εύχομαι για τους γιούς σου, Πάνο και Διονύση, να μην επαναλάβεις το λάθος του πατέρα σου και τους μάθεις κι εκείνους να αγαπήσουν αυτό το έκτρωμα απαιδευσιάς, χαρακτηριστική «απόλαυση» των αστοιχείωτων και αγράμματων ΄ρσενικών, που λέγεται ποδόσφαιρο. Και ειδικότερα ό,τι αφορά το ελληνικό ποδόσφαιρο.Δεν πάθαμε τίποτα όσοι οι γονείς μας δεν μας έκαναν να αγαπήσουμε την αθλητική αλητεία και τον τζόγο της. Απεναντίας, σε καλό μας βγήκε. Μάθαμε περισσότερα για τον κλασσικό αθλητισμό και για διάφορα άλλα αξιόλογα αθλήματα, ατομικά η ομαδικά, τα οποία απαρτίζονται από ευγενικές φυσιογνωμίες, αθλητές, προπονητές, παράγοντες. Και στο φινάλε, αν μπορώ να το θίξω και αυτό, πάντα κερδίζαμε πόντους στο φλερτ και στις σχέσεις μας (ακόμα γίνεται), όταν το αντίθετο φύλο διαπίστωνε ότι δεν ασχολούμαστε με ποδοσφαιρικές ομάδες, δεν είμαστε ούγκανοι-οπαδοί καμίας εξ αυτών και όταν οι περισσότεροι 'ρσενικοί... «λοβοτομούνται» ατομικά ή συνολικά, μπροστά σε μία πράσινη, τηλεοπτική οθόνη, εμείς γουστάρουμε τσάρκες με το κορίτσι ή αγκαλιά μαζί του, το αγαπημένο μας σήριαλ ή ταινία.Μην μάθεις στους γιους σου το ποδόσφαιρο!... ..δηλαδή εσύ που στο μάθανε, τι κατάλαβες, τι κέρδισες; Τι έχεις καταλάβει μέχρι τώρα;... ..υποθέτω ότι θα έχεις διαπιστώσει ότι σε δουλεύουν;.. ..ναι;... ..να το πεις (και) αυτό στους γιούς σου!...
Τι να σου πω ρε αδερφέ; Έχεις κλάψει ποτέ παρέα με 70.000 κόσμο; Να νιώθεις ότι γιατροί, μανάβηδες, αδερφές και κάφροι είστε μια παρέα; Να αγαπάτε ένα πράγμα; Έχεις νιώσει ποτέ την ανάσα σου να συγχρονίζεται με αυτή δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων;Το γήπεδο είναι το μεγαλύτερο και ομορφότερο μπαλέτο του κόσμου.Κι αυτό το κόμπλεξ με τα "αστοιχείωτα και αγράμματα ΄ρσενικά" τι είναι πάλι τούτο; Τι σόι ρατσισμός ξημέρωσε; Κι ο Ανδρουλάκης κι ο Κηλαηδόνης κι ο Ρασούλης κι ο Διακογιάννης όλοι αστοιχείωτοι κι αγράμματοι;Μόνο εσύ τα παίρνεις τα γράμματα δηλαδής; Κι αυτό επειδής είσαι άμπαλος; Τι κομπλεξοελιτισμός ήταν τούτο;Δεν υπάρχει μεγαλύτερη χαρά για ένα πατέρα από το να πάει στο γήπεδο με τους γιους του. Ούτε για τους γιους του. Κι αυτό στο λέω ως γιος.Έχεις κάθε δικαίωμα να μην αντιλαμβάνεσαι τις κοινωνικές προεκτάσεις του ποδοσφαίρου. Δεν έχεις καμία να το ειρωνεύεσαι.Εσύ δες καλλιτεχνικό πατινάζ και μπριτζ για "θα σου ρίξω φλιτ".
Παρτε μερικες πραγματικα σπανιες πληροφοριες για το ποδοσφαιρο, το παγκοσμιο κυπελλο και το καλυτερο βιβλιο που εχει γραφτει ποτε γι αυτο.1 ) Στον τελικο του παγκοσμιου κυπελλου του 1950 μεταξυ Βραζιλιας - Ουρουγουαης βρισκονταν στις κερκιδες του Μαρακανα, 173.850 κοσμος. Αυτο ηταν το επισημο νουμερο. Γιατι στην πραγματικοτητα ηταν ισως πανω απο 200.000. Ειχε δημιουργηθει τετοια εκρηκτικη ατμοσφαιρα που τη στιγμη που παιζονταν οι εθνικοι υμνοι των δυο χωρων, ενας παιχτης της Ουρουγουαης τα εκανε πανω του... Το καζο που επαθε κεινη τη μερα η Βραζιλια, μια σχετικα νεα χωρα εκεινη την εποχη, που ποτε δεν ειχε γνωρισει πολεμο, θεωρηθηκε η "Χιροσιμα" της.Για 50 χρονια οι τρεις μαυροι της ομαδας, ( Μπιγκοτε,Μπαρμποζα,Τζιουβεναλ ) στιγματιστηκαν ως υπευθυνοι της αποτυχιας. Ο δευτερος, σε μια προσπαθεια του να ξορκισει την καταρα, εκανε μπαρμπεκιου 13 χρονια αργοτερα και μπροστα σε φιλους του, εκαψε τα δοκαρια του Μαρακανα ! (Wilson 2008:117 ).Η εισοδος των Γκαριντσα-Πελε στη βραζιλιανικη ποδοσφαιρικη σκηνη και στην εθνικη της χωρας απο το παγκοσμιο της Σουηδιας και μετα, ειναι μια προσπαθεια επανορθωσης του λαθους του 1950. Παροτι το PELE ETERNO ειναι η καλυτερη ταινια για τον Πελε το πιο κατω λινκ εξιστορει την ιστορια και του Πελε και του Γκαριντσα ξεκινωντας απο κεινο τον τραγικο για τους Βραζιλιανους τελικο του 1950 https://www.youtube.com/watch?v=jswiAjBxdOY2 ) Το Μεξικο ειναι η πιο σημαντικη χωρα στην ιστορια των παγκοσμιων κυπελλων.Η σημαντικοτητα της, κατανοητη απο ολους τους Λατινοαμερικανους, βρισκεται χρονολογικα περιπου στο κεντρο της διοργανωσης. Ειναι η χωρα που μεσα σε 16 μολις χρονια ( 1970-86 ) δινει στον κοσμο εναν Πελε και εναν Μαραντονα.Εκτος της Αργεντινο-Βραζιλιανικης κοντρας με επικεντρο το Μεξικο, υπαρχει και μια πολιτικη αντιπαραθεση. Επειδη ο Πελε μεταναστευσε στην Αμερικη, επαιξε στη Νεα Υορκη στον "Κοσμο", υπηρξε πολιτικα συντηρητικος ανθρωπος, οι χωρες που εναντιωνονταν πολιτικα στην Αμερικη, χωρες που ειχαν αριστερες κυβερνησεις 'η καποια παραδοση στην Αριστερα, οπως η Αργεντινη με τον Τσε, προωθησαν το παγκοσμιο ιματζ του Αργεντινου απο το Μεξικο και μετα ως τον καλυτερο παικτη στον κοσμο. Ο Μαραντονα ηταν προσωπικος φιλος του Τσαβεζ, ειναι των αδελφων Καστρο - εχει κανει αποτοξινωση στην Αβανα - εχει καρφωσει τατουαζ Τσε στο σωμα του, κλπ. Ο σεβασμος που δειχνουν οι Βραζιλιανοι στους Μεξικανους φανηκε απο το φιλι του Φελιπαο στον Χερερα, τον Μεξικανο προπονητη στο τελος του μεταξυ τους παιχνιδιου. Το Μεξικο, ακομη κι οταν δεν εχει ομαδα, ποτε δε χανει απο τη Βραζιλια. Ακομη και ο "δικος" μας Νερι Καστιγιο της εχει ριξει δυο γκολακια ! 3 ) Νησια Φολκλαντς/Μαραντονα/Αρντιλες/Χοντλ/Μεξικο 1986 ( μια πανεμορφη ιστορια ποδοσφαιρικων γιγαντων και τα παγκοσμια κυπελλα τους )Το 1978 η Αργεντινη κερδιζει το πρωτο της μουντιαλ. Ο Μαραντονα ηταν παιδακι τοτε, αλλα στη βασικη ενδεκαδα της Αργεντινης επαιζε ενας σωματικα περιεργος παιχτης, μικροκαμωμενος με φατσα ηλικιωμενου, ο σπουδαιος Οσβαλντο Αρντιλες !Εκεινη την εποχη στην Αγγλια δε παιζανε ξενοι, αλλα μετα απο συσταση του καινουργιου προπονητη της Λονδρεζικης Τοτεναμ, του Κηθ Μπαρκινσοου, αποφασιζεται το 1981, να παιξουν στο "νησι" ο Αρντιλες μαζι με τον συμπατριωτη του, τον Ρικαρντο Βιλια.Το 82, γινεται πολεμος στα Φολκλαντς μεταξυ Αγγλιας και Αργεντινης. Εποχη Θατσερ..Παροτι Αρντιλες και Βιλια λατρευονταν απο τους φανατικους οπαδους της ομαδας, ( ο Αρντιλες ειχε συμμετοχη και σε ταινια το 1981 με Πελε και Σ Σταλλονε https://www.youtube.com/watch?v=abO0lm6L4T0 και ηταν πολυ δημοφιλης) αναγκαζονται να σταματησουν τη μπαλα και νομιζω ο Αρντιλες πηγε στη Γαλλια να παιξει με την Παρι Σεν Ζερμεν. Ο παιχτης με τον οποιο ο Αρντιλες συνδεθηκε περισσοτερο απο οποιοδηποτε αλλο στο γρασιδι ομως ηταν ο Γκλεν Χοντλ. Απο τα τσικο της ομαδας εφτασε να γινει το καλυτερο δεκαρι στην ιστορια της. Η Ναπολι εκεινη την εποχη τον ειχε στις προτιμησεις της πανω ακομη και απο τον Μαραντονα ! Ηταν η αποτυχια συμφωνιας με τον Χοντλ που πηγε τον Αργεντινο στην Ιταλια… Ο Αρντιλες ειχε μιλησει με τα καλυτερα λογια για τον Χοντλ, στον Μαραντονα. Ηταν ενας εγγλεζος που επαιζε με λατινοαμερικανο στυλ στην Αγγλια. Το γκολ του εναντιον της Γουοτφορντ, το 1983, θεωρειται απο αισθητικης αποψης ενα απο τα αριστουργηματα στην ιστορια του ποδοσφαιρου. Εδω : https://www.youtube.com/watch?v=16ZOK3sR9WQ .Το 1986 η Τοτεναμ αποφασιζει να τιμησει τον Αρντιλες για την προσφορα του.Καλει τον Ντιεγκο Μαραντονα να παιξει με την Τοτεναμ εναντιον της Ιντερ στο Λονδινο. Ο Μαραντονα φορα τη φανελα του Χοντλ. Ο Αρντιλες σε ρολο διερμηνεα μεταφραζει στα αποδυτηρια της Τοτεναμ τα αισθηματα του Μαραντονα για τον αγγλικο λαο, το επικειμενο Μουντιαλ. "Κανενα προβλημα, κανενα προβλημα, αν παιξουμε μαζι" λεει ο Μαραντονα. Εδω : https://www.youtube.com/watch?v=6zvRA1aHKqUΟ Χοντλ καλειται στην εθνικη.Ενα μηνα αργοτερα, το 1986, η Αγγλια παιζει Αργεντινη στο παγκοσμιο του Μεξικου στο "Σταδιο Αζτεκα".Ειναι το παιχνιδι οπου ο Μαραντονα κερδιζει μονος του την Αγγλια σκοραροντας το λεγομενο "χερι του θεου" και το "γκολ του αιωνα". Ενας απο τους παιχτες που περασε για το δευτερο γκολ ηταν κι ο Χοντλ…Εδω στην ιστορικη περιγραφη του Βικτορ Μοραλες που "ευχαριστει το θεο "για τα δακρυα, για τον Μαραντονα και το ποδοσφαιρο…"https://www.youtube.com/watch?v=1wVho3I0NtU4 ) Η Ολλανδια ειναι η πιο ατυχη ομαδα στην ιστορια. Εχει παιξει τρεις τελικους και τους εχει χασει και τους τρεις : 1974( Γερμανια ), 1978 ( Αργεντινη ) και Νοτιο Αφρικη το 2010.5 ) Ο πατερας του μοντερνου ποδοσφαιρου, εφευρετης του 4-4-2 και του πρεσινγκ, ειναι ο ρωσος Βικτορ Μασλοφ, προπονητης της Δυναμο Κιεβου το 64. Το υιοθετησαν η Γερμανια, η Ολλανδια και η Ιταλια με τη Μιλαν.6 ) Γερμανικες αυτοκτονιες και ποδοσφαιρικα τουρνουαLets take Germany, the biggest country in our study and one that always qualifies for big tournaments. The Greek epidemiologists Eleni Petridou and Fotis Papadopoulos had obtained monthly suicide data for Germany from 1991 through 1997. A horrifying total of 90.000 people in Germany officially killed themselves in this period. But when Germany was playing in a soccer tournament- as it did in the Junes of 1992, 1994, and 1996- fewer people died. ( Πηγη Soccernomics 2009 )7 ) Το καλυτερο βιβλιο για το ποδοσφαιρο και "Γιατι ο σεξουαλικος οργασμος δεν ικανοποιει οσο μια ματσαρα!Ειναι το απιστευτο Λιβερπουλ-Αρσεναλ 0-2. Η Αρσεναλ δευτερη παιζει τελευταιο παιχνιδι ολης της σεζον στο γηπεδο της πρωτοπορου και χρειαζεται διαφορα δυο γκολ να παρει πρωταθλημα μετα απο παρα πολλα χρονια. Το κανει λοιπον στις καθυστερησεις στο γηπεδο της βασικης της αντιπαλου ! Και γινεται πανδαιμονιο...Εδω :https://www.youtube.com/watch?v=bQmO3S2eLPEΑυτο το περιστατικο, στο Ανφιλντ, χρησιμοποιει ο Νικ Χορνμπι και επιχειρηματολογει :..." The trouble with the orgasm as metaphor here is that the orgasm, though obviously pleasurable, is familiar, repeatable ( within a couple of hours ), and predictable, particularly for a man - if you are having sex then you know what's coming, as it were.Maybe if I hadn't made love for eighteen years, and had given up hope of doing so for another eighteen and then suddenly, out of the blue, an opportunity presented itself...maybe in these circumstances it would be possible to recreate an approximation of that Anfield moment. Even though there is no question that sex is nicer activity than watching football ( no nil-nil draws, no offside traps, no cup upsets, and you 're warm), in the normal run of things, the feelings it engenders are simply not as intense as those brought about by a once-in-a-lifetime last-minute Championship winner.Στη συνεχεια συγκρινει τη "χαρα στο Ανφιλντ" με αυτη :α ) της γεννας, β ) της προαγωγης στη δουλεια, γ ) βραβειων, δ ) προσωπικων φιλοδοξιων, ε ) λαχειων αλλα τιποτα δεν εμπεριεχει το στοιχειο της εκπληξης συνδυασμενο με τη συλλογικη εκσταση της τελευταιας στιγμης οπως με το ποδοσφαιρο. Αφου εξαντλει ολες τις πιθανες επιλογες χαρας, συμπεραινει : So please, be tolerant of those who describe a sporting moment as their best ever. We do not lack imagination, nor have we had sad and barren lives; it is just that real life is paler, duller, and contains less potential for unexpected delirium.(Πηγη : Fever Pitch 1992 : 222-3)8 ) Prozone is a computer program used by most big European teams, a program which analyzes games and players. Click Here: Check out "Prozone" FC Arsenal's manager, the French & trained economist Arsene Wenger uses it for some time now, introducing statistics & performance data to enhance his team's game.AC Milan uses the secretive "Milan Lab".Its medical team found that just by studying a player's jump, it could predict with 70% accuracy whether he would get injured. It then collected millions of data on each of the team's players on computers, and in the process stumbled upon the secret of eternal youth. Most of AC Milan's players who played in Athens, Greece the final against Liverpool in 2007, were thirty-one or older. Milan Lab won't divulge its findings.9 ) 40 % θηλυκο κοινο στο Γιουρο 04 (πηγη soccernomics 09 )10 ) Soccer or Football ? "Soccer" was the most common name for the game in Britain from the 1890s until the 1970s. When the North American Soccer League brought soccer to the Americans in the 1970s, and Americans quite reasonably adopted the English word, the British stopped using it and reverted to the word Football !11 ) Ο κωλοχαρακτηρας Μαραντονα θαβει τον Μεσι στον Πελε.https://www.youtube.com/watch?v=llktgY7ppBI12 ) Ο πιο δραματικος ημιτελικος παγκοσμιου στην ιστοριαGermany FR - France, Spain 1982https://www.youtube.com/watch?v=qBCf-r1ACc413 ) Ο πιο ρομαντικος πανηγυρισμος στην ιστορια ( εχει γινει μεχρι και μπλουζακι ! ) Μαρκο Ταρντελι στο Μπερναμπεου το 82 :gol di Tardelli 1982α ) https://www.youtube.com/watch?v=fjxp4F2XKTEβ ) El gol de Tardellihttps://www.youtube.com/watch?v=_8vrqAhJ7Wk14 ) Making of Fifa World Cup trophyhttps://www.youtube.com/watch?v=-Vc4BFH1tR015 ) Ορισμενα απ τα καλυτερα γκολ στην ιστορια :α) Marco van Basten Rocket vs USSR 1988https://www.youtube.com/watch?v=D0U3pT-icnkβ ) Ορισμενα απο τα εννια που εβαλε ο Πλατινι το 84 για να σηκωσει η Γαλλια το πρωτο της ευρωπαικο : Michel Platini's nine goals for France at EURO 84https://www.youtube.com/watch?v=IU9S9oaa-AUγ ) Lionel Messi vs Getafe https://www.youtube.com/watch?v=WkqecpHcIPwδ ) Zinedine Zidane vs Bayer Leverkusen 2002https://www.youtube.com/watch?v=QryFUtRtUiMε ) Roberto Carlos Best Goal - Free Kick Goal vs France (Tournoi de France 1997)https://www.youtube.com/watch?v=3ECoR__tJNQστ ) Αν και Ολυμπιακος, μια γκολαρα του Σαραβακου στη Γιουβε σε περιγραφη του Γιαννη Διακογιαννη : 1987 - 88 PANATHINAIKOS - JUVENTUS 1-0 ( SARAVAKOS ) https://www.youtube.com/watch?v=g_qU2a5h-nsζ ) Τα γκολ στον πιο ομορφο τελικο κυπελλου Αγγλιας ( τον πιο παλιο ποδοσφαιρικο θεσμο στον πλανητη ) που τυχαινε εκεινη την χρονια, το 1981 δηλαδη, να γιορταζει τα εκατονταχρονα του... : Tottenham Hospur vs Manchester City FA Cup 1981 Ossie Ardiles, Ricky Villa FUTBOL RETRO 3-2 ( 100th fa cup final ) https://www.youtube.com/watch?v=811hPO0Fhooη ) Ronaldinho Goal for Barcelona v Chelsea at Stamford Bridge in 2005https://www.youtube.com/watch?v=9O3otJu2FWEθ ) Το οριτζιναλ πεναλτι Κροιφ με το δανεζικο εξτρεμ Γιεσπερ Ολσενhttps://www.youtube.com/watch?v=1sEk61PRlFsι) Ronaldinho Goal for Barcelona v Chelsea at Stamford Bridge in 2005https://www.youtube.com/watch?v=9O3otJu2FWEκ ) Ριβαλντο/ Μπαρτσα : https://www.youtube.com/watch?v=is6ZLTe2CLw λ ) Το απιστευτο δραμα Watford 3-1 Leicester στα Play Off https://www.youtube.com/watch?v=nWSc3-NACSYμ ) Antonio Cassano Bari Inter 2 1Commento Fabio Caressa https://www.youtube.com/watch?v=-3TaVlf9kjU ν ) Michael Owen Goal (England Vs Argentina 1998) https://www.youtube.com/watch?v=zU-Obk9kF0c 16 ) Το τετραπλο δοκαρι ( που φυσικα μονο στην Ελλαδα θα μπορουσε να συμβει )….Quadruple post …https://www.facebook.com/photo.php?v=1015136677681315217 ) Ο Πιρλο μιλα για κρασι…http://www.youtube.com/watch?v=93vAZo15gtEΚαι θα τελειωσω με τον περιφημο Γκαριντσα17 ) Garrincha - The Genius of Dribblehttps://www.youtube.com/watch?v=ApMH14H4CdgΖητω το ποδοσφαιρο !!!!!
Η πρώτη φορά που μου κόπηκε η μπάλα ήταν σε ένα Παναθηναϊκός Προοδευτική (5-0, έτος 1997) όπου έπεσε το ξύλο της αρκούδας αναίτια. Τότε είχε μπει η αστυνομία και είχε "σκουπίσει" όλο το ΟΑΚΑ. Ήμουν με τον αδερφό μου και στο ντου της αστυνομίας αρνηθήκαμε να μετακινηθούμε διότι είχαμε εισιτήριο και δεν είχαμε κάνει κάτι. Οι αστυνομικοί μας κοιτούσαν σαν UFO...Ξαναγλυκάθηκα με την ομαδάρα του κυρΓιάννη του Κυράστα. Και μετά ήρθε η Ριζούπολη. Περισσότερο από όλα με ενόχλησε η νομιμοποίησή της από φίλους Ολυμπιακούς αλλά και το "κότες και πουλημένοι" που είπαν κάποιοι φίλοι Παναθηναϊκοί.Με τα χρόνια δειλά-δειλά ξαναζεστάθηκα. Δεν θα ξεχάσω τη χαρά με την οποία έκατσα να δω στην ΤιΒι το ΟΣΦΠ ΠΑΟ το 2011 με τον Κατσουράνη και τον Καλόπουλο. Μην το αναλύσω περαιτέρω.Η αρχή για να ξαναβρούμε τη χαρά της μπάλας είναι να μην βάζουμε πάνω από όλα τη νίκη με κάθε κόστος και κάθε τρόπο. Να θυμόμαστε ότι μιλάμε για ένα παιχνίδι.