Στο χθεσινό συλλαλητήριο ήταν όλοι τους μια ωραία «ειρωνική συνύπαρξη»

Στο χθεσινό συλλαλητήριο ήταν όλοι τους μια ωραία «ειρωνική συνύπαρξη» Facebook Twitter
Υστερόβουλη και ανιστόρητη βρίσκω την ισοπεδωτική, προσπάθεια ταύτισης από κάποιους κύκλους των αντιμνημονιακών κινητοποιήσεων με τις τωρινές εθνικιστικές ως τάχα διαπνεόμενες από τα ίδια λαϊκίστικα αισθήματα. Φωτο: Eurokinissi
83

Ήταν μια σίγουρα μεγάλη συγκέντρωση, όχι πάντως «η μεγαλύτερη των τελευταίων χρόνων», όπως τη διαφήμιζαν και την επιθυμούσαν κάποιοι που ανάμεσα 2010-12 προφανώς «διάβαζαν», ούτε καν αρκετή για να «σειστεί η Αθήνα», όπως φαντασιώνονταν όσοι προσδοκούσαν μια κάθοδο των... εκατομμυρίων.

Σύμφωνα με τις ψυχραιμότερες εκτιμήσεις, ο αριθμός των «αυθόρμητων» και ακομμάτιστων (προπαντός!) Νεομακεδονομάχων του Συντάγματος ήταν σαφώς μικρότερος σε σχέση με τα επίσημα στοιχεία και μάλλον ισχνός αν υπολογίσει κανείς δύο πράγματα:

Ότι α) επρόκειτο υποτίθεται για κρίσιμο θέμα «εθνικόν» και ταυτόχρονα αφορμή αντικυβερνητικής διαμαρτυρίας, το προσκλητήριο ήταν πανελλαδικό και η μετακίνηση «επιχορηγούμενη», και β) είχε τις «ευλογίες» του Μίκη, του... παραδοσιακού ΠΑΣΟΚ (Κασιμάτης), της ανεπισημοεπίσημης Εκκλησίας, της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αρκετών συστημικών ΜΜΕ που είδαν «φως» και μπήκαν, του... συγκυβερνητικού εταίρου, σύσσωμης της ακροδεξιάς, ουκ ολίγων τάχα μου «κεντρώων» από αυτούς που σπεύδουν πάντα να πατήσουνε σε δυο βάρκες, διάφορων εθνικά πελαγωμένων αριστερών, ψευδώνυμων και μη (από το ΚΚΕ που απλώς δεν κατέβηκε μέχρι τη Ζωή, τη ΛΑΕ, τον Καραμπελιά και κάτι άλλους που τα θεωρούν όλα αυτά αμερικανονατοϊκή συνωμοσία), του λεγόμενου «βαθέως κράτους» βεβαίως συν ενός αστερισμού πιθανών και απίθανων εθνοπατριωτικών και τοπικιστικών συλλόγων.

Ο Μίκης Θεοδωράκης έδωσε άθελά του και χάρη σε ένα του σαρδάμ τον ιδανικότερο τίτλο στο συλλαλητήριο της Αθήνας όταν αντί για «ειρηνική συνύπαρξη» αναφέρθηκε σε «ειρωνική»...


• Την ιδεολογικά ανέκαθεν αλλοπρόσαλλη περίπτωση Μίκη, με το τεράστιο καλλιτεχνικό εκτόπισμα αλλά το αδύναμο, δεκαετίες τώρα, αντίστοιχο πολιτικό, την έχουν ήδη αναλύσει πολλοί και καλύτερα από μένα.

Είναι όμως ο ορισμός του τραγικού να ξεπλένεις με ροδόνερο στα γεράματα αυτό που μια ζωή υποτίθεται πως πολεμούσες, να μιλάς για «αδέρφια φασίστες», για «εθνομηδενιστές» και «κατεβασμένα παντελόνια», να σε χειροκροτούν και να συγχαίρουν δημόσια με περισσή χαιρεκακία υπόδικοι νεοναζί συμμορίτες και απόγονοι χουντικών βασανιστών, αυτοί που είχαν κιόλας αναλάβει να σε «περιφρουρούν» στην εξέδρα.

Να κηρύσσεις εσύ, ένας εμβληματικός κάποτε Λαμπράκης με φυλακές, εξορίες και βασανιστήρια στο πετσί σου εθνικιστικούς «ανένδοτους» ξεχνώντας μέχρι τις δικές σου παλιότερες συναυλίες φιλίας στα Σκόπια.

Όμως όχι Μίκη μας, η Ελλάδα δεν «έχει περισσότερο από κάθε φορά την ανάγκη από πατριώτες», ψωνίσαμε πολλές φορές από το εμπόρευμα αυτό και σκάρτο πάντοτε μας βγήκε - ανάγκη έχει από πολίτες συνειδητούς, ελεύθερους, ανοικτόμυαλους και δημοκράτες. Άκου τουλάχιστον την κόρη του φίλου και συντρόφου σου κάποτε Γιάννη Ρίτσου, που εξανέστη για τη χρησιμοποίηση μελοποιημένων από σένα ποιημάτων του στο εθνοκάπηλο «καρναβάλι» του Συντάγματος.

Στο χθεσινό συλλαλητήριο ήταν όλοι τους μια ωραία «ειρωνική συνύπαρξη» Facebook Twitter
Να κηρύσσεις εσύ, ένας εμβληματικός κάποτε Λαμπράκης με φυλακές, εξορίες και βασανιστήρια στο πετσί σου εθνικιστικούς «ανένδοτους» ξεχνώντας μέχρι τις δικές σου παλιότερες συναυλίες φιλίας στα Σκόπια. Φωτο: Eurokinissi


• Έδωσε όμως άθελά του και χάρη σε ένα του σαρδάμ τον ιδανικότερο τίτλο στο συλλαλητήριο της Αθήνας όταν αντί για «ειρηνική συνύπαρξη» αναφέρθηκε σε «ειρωνική»...


• Λύση στο όνομα (τυπικά, γιατί ουσιαστικά έχει ήδη καθιερωθεί διεθνώς σαν Μακεδονία νέτη-σκέτη) θα δοθεί έτσι κι αλλιώς γιατί αυτό επιτάσσουν οι διεθνείς ισορροπίες και τα συμφέροντα των ισχυρών και γιατί εμείς οι ίδιοι αρνηθήκαμε σύνθετη ονομασία το '92.

Οι τωρινοί κυβερνητικοί χειρισμοί στο «Μακεδονικό» μπορεί να είναι λίγο τσαπατσούλικοι και ανακόλουθοι, η βασική κατεύθυνση όμως είναι, πραγματιστικά μιλώντας, η σωστή και η συγκυρία να είναι πρωθυπουργός στη γειτονική χώρα ένας μετριοπαθής σοσιαλδημοκράτης εκσυγχρονιστής όπως ο Ζάεφ, ιδιαίτερα ευνοϊκή για την εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής – τυπικά πάντα – λύσης.

Άμα τώρα ξεμπλέξουμε μεν με το όνομα αλλά επεκτείνουμε τις αξιώσεις μας σε γλωσσικούς και εθνικούς προσδιορισμούς, βράσε ρύζι σαν αυτό που καλλιεργείται στις όχθες του Βαρδάρη.

• Ξέρω, είναι να θλίβεσαι που δέκα χρόνια μετά τον Δεκέμβρη '08 και πέντε σχεδόν από τις τελευταίες μεγάλες αντιμνημονιακές κινητοποιήσεις, με την πλήρη κιόλας κινηματική «άπνοια» την τελευταία τριετία, παρά την ολοένα αγριότερη λιτότητα, δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι να βγαίνουν να διαδηλώνουν ξανά για το «βρυκολακιασμένο» μακεδονικό.

Είναι σαν όλη αυτή η αποκαθήλωση του παλιού πολιτικού συστήματος, και της συνδεδεμένης με αυτό κατάστασης πραγμάτων που μεσολάβησε να μη μας άγγιξε ποτέ. Δεν είναι όμως έτσι.

Η ιστορία κύκλους κάνει, οι γενεές ανακυκλώνονται και η Ελλάδα δεν είναι μία αλλά πολλές, ανάλογα με την ταξική προέλευση, την ηλικία και την κουλτούρα, όπως άλλωστε συμβαίνει με κάθε χώρα. Κι εκείνη που κατέβηκε χτες στο Σύνταγμα δεν ήταν σίγουρα η «δική μου».

Με την κρίση αξιών στο κόκκινο, τον συντηρητικό-εθνικιστικό λόγο σε έξαρση, με το κατά τεκμήριο αξιότερο, δυναμικότερο και προοδευτικότερο κομμάτι της νεολαίας ξενιτεμένο στο μεγαλύτερο μέρος του, τα τωρινά «μακεδονικά» συλλαλητήρια σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα ήταν μεγάλα μεν αλλά σαφώς μικρότερα σε όγκο και παλμό από εκείνα της δεκαετίας του '90, δείγμα ότι ωριμάσαμε κάπως.

Ούτε εξάλλου στη γειτονική χώρα οι μεγαλοϊδεάτες εθνικιστές «πουλάνε» πια όσο παλιά, ξύπνησε βλέπεις κι εκεί ο κόσμος και ειδικά η νεολαία όπως έδειξε ο ξεσηκωμός του '15, σταμάτησε να χορταίνει με πατριδοκάπηλα φούμαρα.

Στο χθεσινό συλλαλητήριο ήταν όλοι τους μια ωραία «ειρωνική συνύπαρξη» Facebook Twitter
Φωτο: Eurokinissi


• Φούμαρα τέτοια προσπάθησε βέβαια αφότου εξελέγη πρωθυπουργός να μας ταΐσει και ο Τσίπρας, όταν ο αριστερός λόγος γρήγορα έγινε «πατριωτικός» ώστε να γίνει ευρύτερα αποδεκτός αλλά και να ευαρεστηθεί ο κυβερνητικός εταίρος.

Η αντίσταση στις παράλογες μνημονιακές ντιρεκτίβες έγινε «εθνική υπόθεση» χωρίς ταξικό πρόσημο, στα βήματα του Ανδρέα Παπανδρέου που λίγο αφότου εκλέχτηκε υιοθέτησε έναν σοσιαλιστικό εθνικισμό τύπου Μπάαθ με αντίστοιχη συνθηματολογία, «η Ελλάδα ανήκει στους Έλληνες κ.λπ.» . Όταν όμως παίζεις δίπλα στον εθνικιστικό βούρκο, αναπόφευκτο είναι να λασπωθείς αν δεν πέσεις και μέσα.


• Ούτε πετύχανε τον υπερφιλόδοξο στόχο τους οπότε, ούτε νέο ηγέτη ή κόμμα «βγάλανε» τα παραπάνω συλλαλητήρια, δεν είναι όμως και να εφησυχάζει κανείς διασκεδάζοντας με τις αρχαιόπληκτες γραφικότητες, ούτε να κάνει ότι δεν βλέπει τον ελέφαντα στο δωμάτιο στο όνομα κάποιων αυθαίρετα δοσμένων «ίσων αποστάσεων».

Εκκολαπτήριο εκτροπής είναι, στέγη για ακροδεξιούς τυχοδιώκτες και παρακρατικούς – απόδειξη η πυρπόληση της κατάληψης Libertatia στη Θεσσαλονίκη, οι ανενόχλητες από τις αρχές προκλήσεις φασιστοειδών στο κέντρο αλλά και τα Εξάρχεια, η επίθεση στο αυτοδιαχειριζόμενο θέατρο Εμπρός στου Ψυρρή.


• Υστερόβουλη και ανιστόρητη βρίσκω επίσης την ισοπεδωτική, προσπάθεια ταύτισης από κάποιους κύκλους των αντιμνημονιακών κινητοποιήσεων με τις τωρινές εθνικιστικές ως τάχα διαπνεόμενες από τα ίδια λαϊκίστικα αισθήματα.

Ναι, υπήρχαν και τότε οι δημαγωγοί και οι εθνοψεκασμένοι, η «Πάνω Πλατεία» που λέγαμε, υπήρχε όμως και πολύς κόσμος με εντελώς αλλιώτικο – σωστό ή λάθος, άλλη κουβέντα - όραμα, πρόταση και στάση ζωής πέρα και πάνω από τέτοιες ιδεοληψίες, έναν κόσμο που ούτε για δείγμα δεν θα δεις σε συγκεντρώσεις όπως η χτεσινή στο Σύνταγμα, που διαμόρφωσαν μια κοινωνική συνείδηση διαφορετική και που συνιστούν μια από τις λίγες ελπίδες κάτι κάποτε μπορεί να πάει καλύτερα στην έρμη τούτη χώρα.

Casus Belli
83

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Ο ελληνικός ρατσισμός / Ένας Αλβανός «λάθρο» εξομολογείται

Η αλβανική μετανάστευση στην Ελλάδα και το αντίκτυπό της σε Έλληνες κι Αλβανούς μέσα από τη συγκινητική αυτοβιογραφία του Φατός Ρόσα «Εγώ, ο Λαθρομετανάστης» (εκδ. Ελεύθερος Τύπος), μια μαρτυρία δυνατή που καθηλώνει με την παραστατικότητα, την αμεσότητα και την ευστοχία της
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Casus Belli / Γιατί η αθώωση των αστυνομικών που συμμετείχαν στην εκκένωση του Συντάγματος το '11 έχει πολλές σημασίες

Η αθωωτική απόφαση των δεκαοκτώ αστυνομικών που κατηγορούνταν για βιαιότητες κατά την επιχείρηση εκκένωσης της κατειλημμένης πλατείας Συντάγματος τον Ιούλιο του ’11 δεν εξέπληξε κανέναν και απογοήτευσε όποιον τυχόν έλπιζε σε ένα νέο ύφος και ήθος από πλευράς εξουσίας
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Casus Belli / Tι πρέπει να διδαχτούμε από την περιπέτεια της Ηριάννας και του Περικλή

Κάθε άνθρωπος που δίκαια διασώζεται από τα νύχια ενός συστήματος εξουσίας βαθιά διεφθαρμένου, αυταρχικού κι ανάλγητου είναι κέρδος για την κοινωνία, αλλά τι θα συμβεί αν στην περίπτωσή της Ηριάννας και του Περικλή βρεθούν κάποιοι λιγότερο νέοι και ωραίοι;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Casus Belli / Τις εξεγέρσεις δεν τις κάνουνε πάντα οι «διαβασμένοι» κύριε Μακρόν

Το παλιομοδίτικο, δασκαλίστικο κήρυγμα του εκνευρισμένου Γάλλου προέδρου σε νεαρό σπουδαστή που τάχα τον ειρωνεύτηκε αντικατοπτρίζουν απόλυτα το ύφος, το ήθος αλλά και τους μύχιους φόβους της εξουσίας σήμερα διεθνώς
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Casus Belli / Η προοπτική αναδοχής παιδιών από ομόφυλα ζευγάρια και ο συντηρητισμός του πολιτικού συστήματος

Σκέψεις σχετικά με το επίμαχο νομοσχέδιο αναδοχής για τα ζευγάρια που έχουν συνάψει σύμφωνο συμβίωσης, με αφορμή την 6η Γιορτή Οικογενειών Ουράνιο Τόξο στην Ακαδημία Πλάτωνος
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Casus Belli / Πόσο πιθανό είναι το σενάριο ενός Γ' Παγκοσμίου Πολέμου;

Από την κεντρική Αφρική ως την Αραβική χερσόνησο, από την Άπω ως τη Μέση Ανατολή κι από τον Καύκασο ίσαμε τη «δικιά μας» γειτονιά μυρίζει μπαρούτι. Πόσο πιθανός είναι άραγε ένας μεγάλος, τοπικός ή και παγκόσμιος πόλεμος και τι μορφή θα έχει; Κι αν έχει ήδη ξεκινήσει;
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Αρχείο / Μεροληπτεί η ελληνική δικαιοσύνη υπέρ της ακροδεξιάς;

Κρίνουν άραγε οι δικαστές τους κατηγορούμενους για πολιτική βία και τρομοκρατικές ενέργειες ισότιμα κι αντικειμενικά ή ανάλογα, εν πολλοίς, με την ιδεολογική τους προέλευση; Δύο ευαισθητοποιημένοι στα κοινά δικηγόροι και ο πρώην γ.γ. Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων καταθέτουν την άποψή τους
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Casus Belli / Μερικές ασυναγώνιστες χοντράδες που έχει πει κατά καιρούς ο Κυριάκος Μητσοτάκης

Ο Τσίπρας έχει επίσης βέβαια κάνει μεγάλες γκάφες, όμως ο Κυριάκος που πλασάρεται ως πιο σπουδαγμένος, πιο εκλεπτυσμένος και πιο σοβαρός τερματίζει το «γκαφόμετρο»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Casus Belli / Εξοπλίζοντας εγκληματίες πολέμου: σκέψεις περί «ηθικής» στο εμπόριο όπλων

Το να εξοπλίζεις ένα καθεστώς όπως το (θεωρητικά σύμμαχο) σαουδαραβικό, που εμπλέκεται σε εγκλήματα πολέμου στην Υεμένη, είναι κραυγαλέα ανήθικο, έστω κι αν αποδειχθεί καθ΄όλα νόμιμο
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Casus Belli / Ποιος είναι τελικά ο «ανώμαλος»;

Οι εννέα ομοφυλόφιλοι πολίτες που μήνυσαν τον Καλαβρύτων Αμβρόσιο για κατάχρηση εκκλησιαστικού αξιώματος καθώς και δημόσια υποκίνηση βίας και μίσους ευελπιστούν σε μια καταδίκη-ανάχωμα στον μισαλλόδοξο λόγο που συχνά διατυπώνουν με περισσή χολή όχι μόνο κάποιοι αφιονισμένοι ρασοφόροι αλλά και η ίδια η επίσημη Εκκλησία.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Στήλες / Μια «ακτινογραφία» της υπόθεσης του μικρού Αμίρ και μερικά άβολα συμπεράσματα

Η «κλεμμένη» σημαία, το φασιστικό χτύπημα, η προπαγάνδα του ψέματος και μια πρωθυπουργική πρωτοβουλία που θα ήταν θαυμάσια αν είχε την ανάλογη συνέχεια και συνέπεια
ΑΠΟ ΤΟΝ ΘΟΔΩΡΗ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟ
Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Στήλες / Περί σεξουαλικής παρενόχλησης, εφηβικού ερωτισμού και άλλων δαιμονίων

Μερικές ενδεχομένως ανόσιες σκέψεις πάνω στην ερωτική επιθυμία -από την αθωότερη ως την απεχθέστερη εκδοχή της- καθώς και τις κοινωνικές νόρμες με αφορμή το πρόσφατο «Χόλιγουντγκεϊτ»
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Και εγένετο ταυτότητα φύλου!: Τι αποκόμισα από ένα διήμερο στα θεωρεία της Βουλής

Lgbtqi+ / Και εγένετο ταυτότητα φύλου!: Τι αποκόμισα από ένα διήμερο στα θεωρεία της Βουλής

Πέρα απ' όσα συγκινητικά, γελοία ή εξοργιστικά έζησε η ελληνική κοινωνία το τελευταίο 48ώρο, εκείνο που τώρα οφείλουμε να σεβαστούμε, είναι το ατομικό δικαίωμα, επιτρέποντας του να δοκιμαστεί επιτέλους ελεύθερα στην πίστα της ζωής
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ