__________________
1.
Γειά σου Α,μπα
Όταν είσαι σε μια σχέση που εσύ δεν αποζητάς το φλερτ με αλλους αλλα αντιλαμβάνεσαι οτι η σχέση σου το αποζητά "θέλω να αρέσω αλλα να ξέρουν οτι είμαι μαζί σου". Τότε τι κάνεις? Μια λογική την έχει το παλληκάρι αλλα εμένα μου φαίνεται ανασφαλές και οτι ψάχνεται έμμεσα. Μήπως εν τέλη εγώ κάθομαι συνέχεια σε αναμμένα κάρβουνα ενώ εχω στρώσει στον αλλο πολυθρόνα μιας κ εγώ θέτω οτι δεν φλερτάρω? Πιστεύεις οτι χρειάζεται στις σχέσεις να έχεις τον σύντροφό σου και λίγο στα κάρβουνα? Δλδ να το δω αλλιώς βρε παιδί μου αν είναι πιο υγιές.
-Απορώ αν αισθάνεσαι τύψεις- Προφανώς δεν
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Σε προτρέπω να αναρωτηθείς γιατί όταν ο φίλος σου λέει «θέλω να αρέσω» εννοεί να τον γουστάρουν, και όχι να τον θαυμάζουν για τις ικανότητες του, γιατί αυτό είναι κάτι που πρέπει να αισθάνεται μονίμως για να είναι εντάξει με τον εαυτό του, και μετά θα απαντήσεις μόνη σου στην ερώτηση αν αυτό είναι υγιές. Η μια λογική που έχει το παλληκάρι είναι ότι όλοι θέλουμε να αρέσουμε; Σωστά. Αυτό που μας κάνει να διαφέρουμε μεταξύ μας είναι το σε ποιους θέλουμε να αρέσουμε κάθε φορά, και τι είμαστε διατεθειμένοι να κάνουμε για να το πετύχουμε
__________________
2.
Καλη μου αμπα θελω τη γνωμη σου. Έχεις σκυλάκο στο σπίτι και δέχεσαι επισκέψεις από φίλους για φαγητο, καφε, αραλίκι κτλ. Τι κάνεις αν κάποιοι από αυτούς δεν το θέλουν στον ίδιο χώρο μαζί τους; Ποια η θέση σου ως οικοδεσπότης, δεδομένου πως το σκυλί είναι (νέο) μέλος της οικογένειας. Επιβάλλεις την παρουσία του στο σπίτι γιατί εσύ βάζεις τους κανόνες και τους βάζεις να διαλέξουν αν θέλουν να έρχονται; Ή απομονώνεις το σκυλάκι σε ένα δωμάτιο, γιατί αυτό είναι το «πρέπον» και το ευγενικό; Δεν αναφέρομαι φυσικά στις περιπτώσεις που ο άλλος μπορεί να έχει αλλεργίες ή κάτι τέτοιο.
- Doglover
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Εξαρτάται τι είναι το «κάτι τέτοιο» και από τη συμπεριφορά του σκυλάκου. Αν ας πούμε κάποιος έχει φοβία με τους σκύλους, δεν θα τη γιατρέψετε παρέα στο σπίτι σου. Μερικές φορές οι ιδιοκτήτες θεωρούν χαριτωμένες συμπεριφορές του σκύλου τους που δεν είναι χαριτωμένες για τους επισκέπτες (δεν αρέσουν σε όλους οι επιθέσεις αγκαλιάς και τα γαβγίσματα χαράς). Αν ο σκυλάκος σου όμως είναι εκπαιδευμένος και δεν αναγκάζει κανέναν που δεν θέλει να ασχοληθεί μαζί του, τότε τον επιβάλεις.
__________________
3.
Αγαπητή α,μπα και σχολιαστές,
Δεν είναι αγενές με το που σε γνωρίζει κάποιος και σε ρωτάει στο πλαίσιο του small talk από πού είσαι, να σου λέει "μετά συγχωρήσεως αλλά δεν είναι καθόλου ωραίο το μέρος σου"; Γιατί να είναι αυτή μία παρατήρηση που θα κάνει κάποιος στην αρχή μιας γνωριμίας, λες και είμαι εγώ αυτός που έφτιαξα το μέρος άρα πρέπει να χρεωθώ και την αποτυχία; Εμένα το ταιριαστό σε τέτοιες περιπτώσεις μου φαίνεται πως είναι να λες έναν καλό λόγο για τον τόπο καταγωγής του άλλου σε περίπτωση που τον επισκέφθηκες και σου άρεσε ή να μη σχολιάζεις καν στην αντίθετη περίπτωση και να συνεχίζεις το small talk.
- Κοζανίτισσα
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Φυσικά και είναι αγενές, μάλιστα πολύ αγενές, μιλάμε για άνθρωπο που έχει μεσάνυχτα από βασική ανθρώπινη συναναστροφή, και ειδικά αυτό το «μετά συγχωρήσεως» μου δείχνει ότι είναι άνω των δέκα χρονών και άρα δεν έχει ελπίδα. Ένα στραβό χαμόγελο και απομάκρυνση αρκεί για να μην χάσεις άλλο χρόνο από τη ζωή σου.
__________________
4.
Καταπληκτική Α, μπα καλησπέρα,
Υπάρχει μια κατάσταση στην ζωή μου που πραγματικά με τρελαίνει, και την οποία την έχω χωρίσει σε δυο αλληλένδετα μέρη, προσπαθώντας να την κατανοήσω λίγο καλύτερα.
Το πρώτο μέρος είναι ότι η μητέρα μου δεν έχει καμία επαφή με την τεχνολογία. Παραδείγματος χάρη, όταν της στέλνω ένα sms, της φαίνεται εξαιρετικά δύσκολο να ανοίξει το κινητό, να πατήσει το εικονίδιο 'μηνύματα' προκειμένου να διαβάσει το μήνυμα που της έστειλα. Μην συζητήσω το ενδεχόμενο να βγάλει μια φωτογραφία με το κινητό και να την στείλει με whatsapp - η επίλυση του κυπριακού φαντάζει πιο εύκολη. Όσες φορές το συζήτησα μαζί της, η απάντηση της ήταν 'που να τα ξέρω εγώ αυτά τα πολύπλοκα', 'δεν μου τα έδειξε ποτέ κανείς', 'εγώ είμαι μεγάλη γυναίκα (65 χρονών τώρα), μην νομίζεις ότι μπορώ να τα καταλάβω αυτά τα πράγματα' και ούτω καθεξης. Να τονίσω ότι η μητέρα μου έχει κάνει μεταπτυχιακές σπουδές πάνω στο HIV/AIDS και διετέλεσε γενική διεύθυντρια σε ένα από τα μεγαλύτερα νοσοκομεία της Αθήνας χάρη στα επιτεύγματα της. Οπότε χαζή δεν της λες.
Το δεύτερο μέρος σχετίζεται με το γεγονός ότι εγώ μένω Αγγλία, η μητέρα μου μένει Αθήνα, και πολλές φορές για να διεκπεραιωθούν ορισμένες δουλειές, πρέπει να της στείλω κάποια πληροφορία με μήνυμα ή να μου στείλει κάτι αυτή ηλεκτρονικά. Π.χ. τις προάλλες μου ζήτησε η μητέρα μου να της στείλω τον IBAN ενός τραπεζικού λογαριασμού. Της τον έστειλα με μήνυμα και δεν μπορούσε να καταλάβει ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ πως να πατήσει το εικονίδιο και να δει το μήνυμα που της έστειλα με το ΙΒΑΝ. Με τίποτα όμως. Λες και ήταν εξωγήινος. Όποτε συμβαίνει κάτι τέτοιο, εγώ εξοργίζομαι. Πραγματικά βγαίνω έξω από τα ρούχα μου εκτός από εαυτού. Η πρώτη μου αντίδραση και σκέψη είναι 'πως γίνεται να μην καταλαβαίνει κάτι τόσο απλό και τόσο προφανές'. Δεν ξέρω όμως πως να το αναλύσω περαιτέρω.
Οπότε έχω δυο ερωτήσεις που θέλω να σου κάνω: 1) Που πιστεύεις ότι οφείλεται η σχέση της μητέρας μου με την τεχνολογία όπως την περιγράφω παραπάνω; Νομίζω ότι είναι χαρακτηριστική πολλών ανθρώπων. 2) Γιατί πιστεύεις ότι η άνω κατάσταση μπορεί να με εξοργίζει τόσο;
Any thoughts?
Σε ευχαριστώ πολύ και συγνώμη για το μακροσκελές μήνυμα
- Σωτήρης
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Φόβος είναι. Η προσπάθεια της να καταλάβει κάτι που έχει συσχετίσει με κάτι δύσκολο γενικώς (μαθηματικά ίσως; ) ενεργοποιεί τέτοιο φόβο που όταν έρχεται αντιμέτωπη με το πρόβλημα, παγώνει και της είναι αδύνατον να σκεφτεί λογικά. Συμβαίνει σε ανθρώπους που δεν τους αρέσουν οι αλλαγές, και η τεχνολογία είναι μια μόνιμη εξελισσόμενη αλλαγή που δεν σταματάει ποτέ.
Νομίζω ότι θυμώνεις επειδή κι εσύ φοβάσαι και κρύβεις τον φόβο σου πίσω από αυτόν τον θυμό. Φοβάσαι ότι η μητέρα σου, που είναι μια ικανή και έξυπνη και επιτυχημένη γυναίκα, έχει φθορά, γερνάει, και δεν θα είναι για πάντα η ικανή και δυνατή γυναίκα που χρειάζεσαι στη ζωή σου, ειδικά αφού είσαι μακριά δεν μπορείς να την φροντίζεις και να την προσέχεις. Αν καταφέρετε και οι δυο να παραδεχτείτε τους φόβους σας, ίσως καταφέρετε και να έρθετε πιο κοντά. Η μαμά σου πρέπει να καταλάβει πώς η αδυναμία της να ευθυγραμμιστεί με την τεχνολογία δεν έχει σχέση με την εξυπνάδα της, και εσύ ότι η αντίσταση της προέρχεται από τον τεράστιο φόβο αποτυχίας – τον οποίο κάνεις χειρότερα με την οργή σου. Στο κάτω κάτω πες της το IBAN από το τηλέφωνο. Θα δυσκολευτείτε τόσο πολύ που τελικά μπορεί να καταλάβει μόνη της ότι είναι πιο εύκολο να μάθει να ανοίγει μηνύματα.
Υπάρχουν κινητά για ηλικιωμένους που έχουν τέσσερα κουμπιά, που λέει ο λόγος. Δεν χρειάζεται να έχει το τελευταίο smart phone.
__________________
5.
Πιστεύεις Αμπά μου πως οι ψυχολόγοι είναι πάντα καλοί; Υποθέτω πως όχι. Κ εδώ ερχεται το ερώτημα. Περιμένεις, 1-2 μήνες, να δεις αν ο ψυχολόγος σου ¨κάνει" δλδ να αισθάνεσαι άνετα για να πεις τα θέματα. Ομως μήπως αυτό είναι παγίδα; Μήπως ο ψυχολόγος πρέπει να σε ζορίσει και λιγο απ' το να σ'αφήνει ανέμελα να μονολογείς; Τελικά, δεν το θεωρεις πιθανό ο ψυχολογος να κάνει δουλειά μεν, μετατρέποντάς σε σε ένα εγωκεντρικο,σχεδόν εμμονικά υστερικό άτομο, που καταλήγει πχ να βάζει στη μάυρη λίστα τους γονείς του στα 35+ του, και να τους αποδίδει ό,τι στραβό πήγε στη ζωή του. Λέω εγώ τώρα.
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Θα κάνω μια εξαίρεση και θα απαντήσω σε άνθρωπο που πάει ήδη σε ψυχολόγο. Η αμφισβήτηση του ψυχολόγου σου μπορεί να είναι μέρος της θεραπείας σου και μάλιστα πολύ σημαντικό. Νιώθεις ότι φλυαρείς ανέμελα; Πες το. Νιώθεις ότι θέλεις να σε πιέσει; Πες το. Νιώθεις ότι μετατρέπεσαι σε υστερικό και εμμονικό πλάσμα που κατηγορεί τους γονείς του για τα πάντα; Πες το. Και τα τρία είναι φανταστικές πάσες για τον ψυχολόγο σου. Κατά τα άλλα, φυσικά και δεν είναι όλοι το ίδιο καλοί, αλλά κυρίως, δεν μας ταιριάζουν όλοι με τον ίδιο τρόπο. Κι αυτό είναι κάτι που μπορείτε να συζητήσετε στα πλαίσια της θεραπείας σου.
__________________
6.
Αγαπητή Α,μπα! Μένω εδώ και λίγους μήνες στο εξωτερικό και έχει τύχει αρκετές φορές να μας φέρουν φαγητό σε ταπερακια, διάφοροι φίλοι του αγοριού μου. Το πρόβλημα μου είναι ότι νιώθω πως δεν είναι ωραίο να τα επιστρέφω άδεια, από την άλλη κάποιοι από τους φίλους τρώνε πιο υγιεινά από εμάς, πχ. μόνο βιολογικά και δεν ξέρω τι να βάλω στα ταπερακια γιατί εμείς τρώμε πιο απλά πράγματα τύπου μακαρόνια κλπ. Είναι όντως φάουλ να επιστρέφεις τα ταπερακια άδεια;
- ταπεροπληκτη
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Γιατί σας φέρνουν ταπεράκια; Αυτή είναι η απορία μου. Έχετε δώσει την εντύπωση ότι δεν μπορείτε να ταΐσετε τον εαυτό σας, ή είναι κάτι που συνηθίζει αυτή η παρέα επειδή τους αρέσει η μαγειρική; Η απάντηση εξαρτάται από τον λόγο που σας τα φέρνουν. Τα μακαρόνια δεν είναι απαραίτητα απλά, υπάρχουν βιολογικά μακαρόνια, και όσοι τρώνε υγιεινά δεν απορρίπτουν οπωσδήποτε το παστίτσιο που και που.
_________________
7.
Τι είναι η ποπ κουλτούρα ;;;
-Φένια
ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ
Χμ, για να δω, για δοκίμασε αυτό.
(Μη μου πείτε ότι ήθελαν την δική μου απάντηση, δεν είμαι λεξικό).
σχόλια