Στο σημερινό «Α μπα»: ετεροταύτιση

Στο σημερινό «Α μπα»: ετεροταύτιση Facebook Twitter
102

__________________
1.

 

Αγαπημένη μου αμπα, για πολλοστή φορά σου γράφω. (σχεδόν πάντα μου απαντάς, τόσο προβληματική είμαι πια??? Χαχαχα) Άκου το τωρινό μου πρόβλημα. Πριν κάποιους μήνες ξεκίνησα να βγαίνω με κάποιον. Στις πολύ πολύ αρχές (τη δεύτερη βδομάδα νομίζω, άντε να είχαμε βγει 4-5 φορές και να κάναμε σεξ άλλες τόσες), πήγα σε ένα πάρτυ. Εκεί, μεθυσμένη ούσα, αλλά και έχοντας διαγνώσει τις προθέσεις του (ότι δηλαδή δεν ψήνεται και πολύ και ότι δεν ήθελε σχέση) έκανα κάτι με κάποιον (βασικά με 2, το ίδιο βράδυ, αλλά για τον δεύτερο δεν μαθεύτηκε, οπότε δεν μας ενδιαφέρει). Ξυπνάω που λες το επόμενο πρωί, αγχωμένη, λέω δεν είναι σωστό και ωραίο να το μάθει, άσε που δεν ξέρεις πως θα εξελιχθούν τα πράγματα, ας μην το κάψω τώρα που είναι νωρίς. Παίρνω λοιπόν έναν φίλο μου που ήξερε τι παίχτηκε, και του ζητάω να μην πει τίποτα στην κολλητή του, η οποία τυχαίνει να είναι γνωστή και δική μου και του δικού μου. Μου λέει μην ανησυχείς, δεν λέγονται αυτά, φυσικά δεν θα το κάνω και μπλα μπλα μπλα. Ησυχάζω. Έλα όμως που με τον τύπο συνεχίζουμε να βγαίνουμε συχνά, περνάμε πολύ ωραία μαζί, και έχουμε κάνει συμφωνία περί αποκλειστικότητας. Μετά από κανένα δίμηνο, μού αποκαλύπτει ότι η άλλη η μη-τη-χαρακτηρίσω, ενώ μ το παίζει φίλη κ καλή, του τα είπε όλα. Και επίσης του είπε να μείνει μακριά μου διότι εγώ παίζω μαζί του. Το αξιοσημείωτο της ιστορίας είναι ότι η συγκεκριμένη κοπέλα εμένα με γνωρίζει πάνω από δέκα χρόνια, έχουμε κοινές παρέες, μιλάμε στο τηλέφωνο, βγαίνουμε, ενώ τον δικό μου τον ήξερε μόλις 1 μήνα!!! (επίσης αξιοσημείωτο είναι ότι όλοι οι εμπλεκόμενοι είναι άνω των 30, και όχι –όπως εύλογα θα υπέθετες από το όλο στόρυ- 15 ετών..). Τελοσπάντων, εγώ σε αυτόν τα αρνούμαι όλα με σθένος και πειθώ, και με πιστεύει. (αλήθεια, δεν το έκανα μόνο για την πάρτη μου, αλλά έκρινα ότι δεν αξίζει να στεναχωρηθεί κάποιος άνθρωπος, από κάτι που έκανα χωρίς να σημαίνει κάτι για μένα. Και εξάλλου ήταν πολύ νωρίς τότε. Έκτοτε, δεν μου έχει περάσει καν σαν σκέψη κάτι αντίστοιχο). Μου ζητάει βέβαια ο δικός μου, να μην πω τίποτα για να μην τον εκθέσω. Το σέβομαι, οπότε με βαριά καρδιά παριστάνω κ εγώ την καλή στην άλλη τη σαύρα, και βγήκα κιόλας μαζί της κανα 2 φορές. Τον δικό μου τον φίλο έκτοτε τον έκοψα μαχαίρι χωρίς να του εξηγήσω. (κρατάω και μια μικρή επιφύλαξη μήπως δεν το είπε αυτός, αλλά βάσει κοινής λογικής υποθέτω ότι αυτός το είπε). Περνάει ο καιρός λοιπόν, και χωρίζω με τον άλλο μετά από έναν καυγά που είχαμε. (ο καυγάς είναι μία άλλη ιστορία, θα στη γράψω άλλη φορά). Μετά από αυτόν τον καυγά μάλιστα ο δικός μου με εξέθεσε, διότι αποκάλυψε σε μία φίλη του ότι εγώ έκανα σεξ με έναν παντρεμένο ο οποίος τυγχάνει κολλητός της (χαχα καλο ε??? αληθεια δεν ειμαι τρολ. Είναι η ζωή μου!! Ποπο τα διαβάζω και σκέφτομαι ότι αν τα έγραφε άλλη θα έλεγα τι τσόλι θεε μου. Αλλά καμία σχέση στο ορκίζομαι. –Παρεμπιπτόντως, σου είχα γράψει για τον παντρεμένο, και με έσωσες, αλήθεια ααααχ !!!). Και η απορία μου είναι τι στάση να κρατήσω απέναντι στους ανθρώπους αυτούς οι οποίοι ουσιαστικά με κουτσομπόλεψαν και παρίσταναν μετά τους φίλους. Αλήθεια, με τρώει πάαααρα πολύ να τους στείλω ένα μνμ και να τους πω ότι τα ξέρω όλα και είστε γελοίοι που ανακατεύεστε έτσι στις ζωές των άλλων, αλλά συγκρατιέμαι αφενός γιατί δεν θέλω να εκθέσω το –πρώην- αγόρι μου (ΠΑΡΟΛΟ ΠΟΥ ΑΥΤΟΣ ΜΕ ΕΞΕΘΕΣΕ ΝΑ ΤΟ ΤΟΝΙΣΩ) και αφετέρου γιατί θα υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα όπου θα παραδέχομαι ότι του είπα ψέματα. Με εκνευρίζει κυρίως που αυτοί βγαίνουν τελείως αλώβητοι από όλο αυτό. Θέλω με κάποιο τρόπο ρε συ αμπα να υποστούν κάποια συνέπεια. Αυτά.
Υ.Γ. Να χαίρεσαι την κορούλα σου!!
-παολινα γκαλιεγκο


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ευχαριστώ!


Δυστυχώς δεν δικαιούσαι να διαμαρτύρεσαι, διότι όλοι αυτοί φταίνε για όλα αυτά που φταίνε, κι εσύ φταις εξίσου διότι είπες ψέματα και μάλιστα παρακάλεσες άλλον να κρατήσει μυστικό αυτό που θα σε ξεσκέπαζε. Αν το δει κανείς απ'έξω, δεν είσαι καλύτερη από όλους αυτούς – ούτε και χειρότερη, βέβαια. Οπότε μήπως το σωστό είναι να παραμείνεις φίλη; Ή αυτό, ή να μην λες ψέματα περιμένοντας από άλλους να σε καλύψουν. Ένα από τα δύο. (Και πολύ κακώς θα χαρακτήριζες με αυτή τη λέξη κάποια που θα έλεγε αυτή την ιστορία. Η εξαπάτηση είναι κακό πράγμα, αλλά δεν γίνεται χειρότερη αν εμπλέκεται σε ιστορία που περιλαμβάνει σεξ).

__________________
2.

Αμπα, μετά από 6 μήνες ο άλλος θυμήθηκε να μου πει ότι δεν θέλει σχέση. Και μάλιστα είπε, όταν τον ρώτησα αν θα πήγαινε με άλλη, το εξής καταπληκτικό: «ελεύθερα παιδιά είμαστε, και για να γίνω πιο σαφής, δεν θα είχα ενοχές αν σε κεράτωνα». Το σπουδαίο της υπόθεσης είναι ότι εγώ ΔΕΝ ΕΧΩ ΘΥΜΩΣΕΙ. Πόσο χαζή μπορεί να είμαι; Πάλι καλά που κάποιες φορές επικρατεί η λογική και δεν έχω απαντήσει σε κανένα από τα δέκα μνμ που μου έστειλε (όπου μ ξαναέλεγε ότι δεν θέλει σχέση, και ότι η απόφαση είναι δική μου τώρα, κ ότι θα περιμένει την απάντηση μου), ούτε στα τηλ που με πήρε (μόνο στο τελευταίο όπου του είπα ότι δεν έχω όρεξη να μιλήσω και πάλι μου είπε θα περιμένει από μενα απάντηση). Και είμαι τόσο χαζή που δυο βδομάδες μετά , ακόμα περιμένω να με πάρει τηλ. Που φυσικά δεν πήρε. Και τον σκέφτομαι και τον θέλω ακόμα. Άντε πες κάτι αμπα μπας και συνέλθω, από αυτά τα ωραία που λες και μας φέρνεις στον ίσιο δρόμο.
-χαζή της υπόθεσης


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αχ με μπερδεύετε πολύ μερικές φορές. Αν δεν θύμωσες, γιατί δεν απαντάς στα εκατό τηλεφωνήματα και μηνύματα; Και τι εννοείς όταν λες ότι περιμένεις να σε πάρει τηλέφωνο, ενώ πιο πριν λες ότι σε έχει πάρει δέκα φορές και δεν έχεις απαντήσει; Και πώς επικρατεί η λογική εφόσον αυτός σου είπε δύο φορές ότι περιμένει απάντηση από σένα, και εσύ δεν απαντάς. Αλλά περιμένεις από αυτόν να σου τηλεφωνήσει (να σου πει τι; Ξανά ότι περιμένει απάντηση από σένα;)


Αν η απάντηση σου είναι ότι δεν θέλεις αυτό που θέλει, πες το. Μάλλον πιστεύεις ότι η μη απάντηση είναι κάποιου είδους πίεση να πετύχεις αυτό που θέλεις. Όπως βλέπεις, δεν το καταφέρνεις. Αυτό που καταφέρνεις είναι να χάνεις και το δίκιο που έχεις, αν έχεις.

__________________
3.

όταν ο άλλος σε βαριέται, φταις εσύ που θεωρείσαι δεδομένη; γιατί όταν ερωτευόμαστε, γινόμαστε πετιμέζι - γεμάτοι γλυκά λόγια και πράξεις, αλλά αυτός που έχουμε απέναντί μας νιώθει ότι "πνίγεται" απ'την πολύ αγάπη μας; πώς αντιμετωπίζονται τέτοιες καταστάσεις; Για να σε βοηθήσω, εγώ είμαι η δοτική, 30 χρονών, αυτός 33 και είμαστε μαζί 8μήνες....


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν εσύ βαρεθείς να τρως μουσακά, δεν σημαίνει ότι ο μουσακάς δεν είναι ωραίο φαγητό. Έτσι και η βαρεμάρα του άλλου δεν χαρακτηρίζει εσένα. Τι θα πει «φταις» που ο άλλος βαρέθηκε;


Η πίεση είναι άλλο θέμα όμως. Αν ο άλλος νιώθει ότι πνίγεται, τα εισαγωγικά δεν σε σώζουν. Η πίεση δεν είναι δόσιμο. Έχει σημασία αν το κάνεις με αυτόν ή αν το κάνεις γενικώς. Αν έχεις σχετικό ιστορικό – άντρες να σου λένε ότι πνίγονται από την «αγάπη» - τότε δεν είναι αγάπη αυτό που δίνεις, είναι απόπειρα συναλλαγής: κοίτα πόσο καλή είμαι μαζί σου, πώς θα με αφήσεις αφού είμαι τόσο καλή μαζί σου; Δεν λες περισσότερα, οπότε μπορεί να κάνω λάθος. Αν είναι μεμονωμένο περιστατικό, δεν χρειάζεται τόση ανάλυση. Απλώς σε θέλει λιγότερο απ'όσο τον θέλεις εσύ. Συμβαίνει συχνά.

__________________
4.

Αγαπητή μου Α, μπα,
Γιατί οι Έλληνες δεν διαβάζουμε στα ΜΜΜ; Ακόμη χειρότερα, γιατί στραβοκοιτάζουμε όποιον διαβάζει;
Μπορώ να μετρήσω στα δάχτυλα τις φορές που μπήκα στον ηλεκτρικό και είδα κάποιον να διαβάζει - μάλλον ξένο, γιατί σχεδόν όλες τις φορές τα βιβλία ήταν σε άλλες γλώσσες. Όταν έκανα εράσμους στην Τσεχία σχεδόν σε κάθε διαδρομή σε κάθε μέσο ήταν κόσμος που διάβαζε - μια φορά πέτυχα έναν με kindle! Ήταν σουρρεαλιστικό.
Κι εντάξει Α, μπα μου, να το δεχτώ ότι δεν διαβάζουμε, δεν αρέσει σε όλους, προκαλεί ζάλη εν κινήσει κλπ. Αλλά γιατί να είναι τόσο αξιοσημείωτο όταν κάποιος διαβάζει; Γιατί μερικοί να λένε ότι το κάνει για φιγούρα, όπως θυμάμαι και σχετική ερώτηση πριν από χρόνια εδώ στο Α, μπα; Ότι θέλει να ξεχαστεί, να περάσει η ώρα πιο ευχάριστα σε μια κατά κοινή ομολογία δυσάρεστη στιγμή της καθημερινότητας, ή ότι απλά δεν μπορεί να περιμένει να διαβάσει κάποιο συγκεκριμένο βιβλίο δεν παίζει;
Α, μπα μου, κρατιέμαι πολλές φορές που θέλω να φέρω βιβλίο (ή φέρνω και δεν το ανοίγω) επειδή σκέφτομαι τι σκέφτονται οι άλλοι (ή επειδή ντρέπομαι για το εξώφυλλο ή επειδή δεν μπορώ να ηρεμήσω και είμαι πολύ στην τσίτα καθ' όλη τη διάρκεια της διαδρομής για να μπορέσω να χαθώ σ' ένα βιβλίο). Αλλά πως αλλιώς να περάσει η ώρα εν κινήσει;
Επειδή ξέρω πως πρέπει να σταματήσει να με νοιάζει τι μπορεί να σκεφτούν οι άλλοι, ρωτώ: πώς χαλαρώνω αρκετά ώστε να μπορέσω να συγκεντρωθώ στο βιβλίο μου την ώρα της διαδρομής (που ειδικά αν δεν έχω θέση είναι δύσκολο);
Θα χαρώ πολύ να μου απαντήσεις, αλλά περισσότερο να πω με αυτή την αφορμή ότι δεν κάνουν φιγούρα όσοι διαβάζουν και θα ήθελα πολύ να κάνουμε normalise το φαινόμενο "διαβάζω στα ΜΜΜ". Ευχαριστώ πολύ!

υ.σ. Να σου ζήσει το αμπάκι! :)
- booknerd


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ευχαριστώ πολύ!

 

Βρε παιδί μου, στατιστική δεν έχω, δεν ξέρω πόσοι διαβάζουν στα ΜΜΜ της Ελλάδας, αλλά όχι και ότι σε στραβοκοιτάζουν. Αυτό νομίζω ότι είναι δικιά σου μύγα. Δεν είναι κάτι σουρεαλιστικό το διάβασμα, δεν είναι για λίγους, και το kindle δεν είναι πύραυλος. Άντε να υπάρχουν κάποιοι που θεωρούν το διάβασμα δείγμα επίδειξης. Τους ξεχωρίζεις; Πιστεύεις ότι θα σου το πουν; Ή θα σε εμποδίσουν με κάποιο τρόπο; Και η γνώμη τους πώς σε επηρεάζει; Ποιοι είναι αυτοί που σε απασχολούν, και γιατί ανησυχείς μήπως σκεφτούν ότι κάτι προσπαθείς να αποδείξεις; Είναι κάπου μέσα στη ζωή σου; Γιατί είναι σημαντικό να μην σκεφτεί κάποιος αυτό για σένα;


Νομίζω ότι εσύ θεωρείς τρομερά πρωτότυπο το να διαβάζεις στα ΜΜΜ. Δεν είναι, πραγματικά, δεν είναι. Οι Έλληνες μπορεί να μην διαβάζουν όσο οι Τσέχοι γιατί μέχρι να εμφανιστεί το μετρό στην Αθήνα, στα λεωφορεία ετίθετο ζήτημα επιβίωσης. Είσαι μικρή και δεν το έχεις προλάβει. Οι επόμενες γενιές που θα είναι πιο καλοζωισμένες και δεν θα έχουν ζήσει τόσο στριμωξίδι και κλωτσοπατινάδα μέσα στα ΜΜΜ θα αρχίσουν να διαβάζουν περισσότερο.


__________________
5.

Γεια σου Αμπα,

πολλά μπράβο για τη στήλη,

Είναι 2 χρόνια τώρα που είμαι οροθετικός σε αγωγή ( poz. undetectable) και ζω πολλά περισσότερα χρόνια στο εξωτερικό.
Ενώ χρόνο με το χρόνο νιώθω όλο και καλύτερα ψυχολογικά με αυτό συχνά νιώθω την ανάγκη να θέλω να μιλήσω στην οικογένεια μου για αυτό το θέμα... πιο πολύ νομίζω με προβληματίζει η απόσταση, δεν μένω Ελλάδα και είμαστε μακριά οπότε δεν βρίσκω λόγω να τους "επιβαρύνω" και με αυτό αλλά όπως είπα με τον καιρό μου βγαίνει η ανάγκη να το μοιραστώ μαζί τους... Θα ήθελα να ρωτήσω αν το θεωρείς εγωιστικό από μέρους μου ή αν ίσως θα έπρεπε να το κάνω.
Σε ευχαριστώ εκ των προτέρων :-)


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αγαπητέ Π, ό,τι κάνουμε, μα ό,τι κάνουμε, εγωιστικό είναι. Δεν υπάρχει μη εγωιστική σκέψη ή πράξη. Όχι επειδή είναι σκάρτο είδος ο άνθρωπος, αλλά διότι έτσι είναι η κατασκευή του (εκτός αν βγάλουμε σκάρτη την κατασκευή, και πάμε σε πιο μηδενιστική σκέψη). Είμαστε εκ φύσης περιορισμένοι, και δεν το λέω εξελικτικά. Το εννοώ κυριολεκτικά: μας περιορίζει το κεφάλι μας. Δεν μπορούμε να βγούμε έξω από τον εαυτό μας, όσο και αν ζούμε στιγμές με την ψευδαίσθηση ότι ανήκουμε στα άστρα.

 

Είσαι πολύ γλυκός που σκέφτεσαι να προστατέψεις τους δικούς σου. Δεν ξέρω ποια είναι η απάντηση όμως. Είναι πολύ προσωπικό και έχει πολύ να κάνει με την δυναμική της οικογένειας σου. Δε νομίζω ότι είναι από τις περιπτώσεις που έχουν σωστό ή λάθος χειρισμό. Χαίρομαι πολύ που η υγεία σου είναι υπό έλεγχο. Αυτό είναι το πιο σημαντικό από όλα.


__________________
6.

Σοφή μου Α,μπα να σου ζήσει το παιδάκι σου, να είναι γερό και ευτυχισμένο και κυρίως, όπως συνηθίζεις σωστά να μας λες, να καταφέρει να γίνει η καλύτερη εκδοχή του εαυτού του!!!. Στα πιο παλιά τα χρόνια οι άνθρωποι νομίζω κυρίως στις αυλές της Ευρώπης (αλλά και όχι μόνο) διδάσκονταν τα απαραίτητα για το φλερτ, πως οι κύριοι να πλησιάσουν τις κυρίες κλπ. Τώρα γιατί όχι; Πτυχία, μεταπτυχιακά , διδακτορικά, ένα μικρούλι μάθημα επιλογής να μη χωράει σε όλο το πρόγραμμα να φωτίσει τους αόμματους; Βέβαια κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός όπως και κάθε εποχή και manual δεν υπάρχει, αλλά βρε παιδί μου υπάρχουν και οι πρωτάρηδες, οι ξεχασμένοι της ζωής και εμείς οι χυλοπιτάδες, ποτέ να μη μάθουμε;
Το θέμα λοιπόν είναι το εξής: Μου αρέσει ο σερβιτόρος σε ένα πολύ ωραίο ζαχαροπλαστείο – καφέ της μικρής πόλης στην οποία ζω, αλλά δεν ξέρω τίποτα για αυτόν. Πώς να τον πλησιάσω χωρίς να τον φέρω σε δύσκολη θέση στον χώρο εργασίας του και χωρίς φυσικά να φανώ ανοιχτό βιβλίο; A, εγώ και το διδακτορικό μου έχω και τη δουλειά μου, και γιορτάζω επέτειο ενός έτους χυλόπιτας από μεγάλο έρωτα! Σε ευχαριστώ!
- Αφού δεν έχει σημασία


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Εγώ ευχαριστώ για τις ευχές!

 

Έχεις απόλυτο δίκιο. Είναι κάτι που θα έπρεπε να διδάσκεται, όπως πάρα πολλές βασικές δεξιότητας κοινωνικού περιεχομένου. Για αυτά τα θέματα δάσκαλοι είναι οι γονείς μας, αλλά οι γονείς σπανίως τολμούν να εμπλακούν στα συναισθηματικά των παιδιών τους με αυτόν τον τρόπο επειδή το φλερτ σχετίζεται με το σεξ και το σεξ είναι κάτι που πρέπει οπωσδήποτε να γίνεται κρυφά.


Θα σου πω τι πιστεύω εγώ για το φλερτ. Πρώτον, δεν είναι ξεχασμένη τέχνη. Ποτέ δεν έγινε με ίσους όρους. Αυτό που περιγράφεις ήταν μιας εποχής που οι γυναίκες αγοράζονταν από τους πατεράδες τους, οπότε δεν χρειαζόταν και ιδιαίτερη τέχνη από τους άντρες που τις διεκδικούσαν. Αρκούσε να μην τις ξυλοφορτώσουν την πρώτη εβδομάδα.


Το φλερτ είναι πάρα πολύ δύσκολο επειδή ακόμη δεν έχουμε την ίδια σεξουαλική ελευθερία, οι γυναίκες και οι άντρες. Οι μεν πρέπει να παριστάνουν ότι δεν θέλουν σεξ και οι δε ότι δεν τους ενδιαφέρει το σεξ, που είναι γελοίο, και ελαφρώς αδύνατο να γίνει. Μολαταύτα, θα προσπαθήσω να σε βοηθήσω όπως μπορώ. Νομίζω ότι το κλειδί βρίσκεται στην διασκέδαση. Προσπάθησε να μην το δεις ως συνέντευξη για δουλειά, ως αγγαρεία, ως δίκη που θα βγάλει σούμα της αξίας σου, αλλά ως κάτι εντελώς ανώδυνο που δεν θα οδηγήσει πουθενά, γιατί τις περισσότερες φορές αυτό γίνεται. Μην φοβάσαι τη χυλόπιτα, να φοβάσαι μήπως ο άλλος τελικά δεν είναι τόσο καλός όσο φαίνεται. Ξανά, προσπάθησε να περάσεις καλά. Επιστράτευσε χιούμορ, ανεμελιά, και μην περιμένεις τίποτα.


_________________
7.

Αγαπητή αμπά μου,
Είμαι με ένα παιδί 2 χρόνια τώρα. 24 εγώ, 29 εκείνος. Μεγάλος έρωτας και αν και στην αρχή μπορεί να φαινόμασταν διαφορετικοί σε απόψεις όπως πχ το θρησκευτικό κομμάτι έχουμε περάσει ώρες συζητώντας και μαθαίνοντας ο ένας τον άλλον ώστε τώρα να υπάρχει μεταξύ μας μόνο σεβασμός, αγάπη και συντροφικότητα. Με υπολογίζει, με αγαπάει, με σέβεται, είναι καλός εραστής, αλτρουιστής με όλη την σημασία της λέξης και πολλά άλλα. Έχει εκφράσει ξεκάθαρα ότι θέλει να περάσει το υπόλοιπο της ζωής του μαζί μου (γάμοι και τέτοια δεν θέλει ακόμα γιατί ξέρει ότι πρέπει να ωριμάσουμε και οι δύο πρώτα) και εγώ δεν μπορώ να πω ότι αυτό το σενάριο δεν με κάνει να σκέφτομαι όμορφες στιγμές. Το θέμα σε όλο αυτό το παραμύθι? Αυτό που συμβαίνει σε ένα παρά πολύ μεγάλο μέρος του πληθυσμού της Γής. Η ανεργία. Όντας παιδί που δούλευε στο μαγαζί του πατέρα του δεν το είχε κυνηγήσει τόσο, τελείωσε τη σχολή σε 6 χρόνια, μαύρα λεφτά (δεν έχει ούτε ένα ένσημο στα 29 του). Γενικά κακός προγραμματισμός για τον οποίο έχουν ευθύνη και οι γονείς του αλλά και βέβαια και ο ίδιος. Τώρα κάνει μια προσπάθεια να το σώσει μαθαίνοντας αγγλικά, τελειώνοντας ένα μεταπτυχιακό και ψάχνοντας μια καλή δουλειά την οποία όμως δεν βρίσκει λόγω έλλειψης ανταγωνιστικότητας του βιογραφικού του. Το λοιπόν, εγώ μεγάλωσα σε μια οικογένεια πολύ ισορροπημένη και σωστή και με μια σχετική οικονομική άνεση. Που σημαίνει πως ναι και το παραδέχομαι έχω γίνει καλομαθημένη παρόλο οι γονείς μου δεν με έχουν μεγαλώσει με τέτοιες αξίες εγώ έγινα αρκετά καλομαθημένη (λόγω έλλειψης αυτοπεποίθησης αυτό που είχα να στηριχτώ ήταν τα λεφτά των γονιών μου για να «ανέβω»). Το θέμα είναι λοιπόν ότι με τρώει το άγχος ότι δε θα μπορώ να ζήσω τη ζωή που έχω συνηθίσει με τα καλά εστιατόρια και την ανεμελιά της ύπαρξης των χρημάτων με αυτό το παιδί (πωπω ακούγομαι τόσο εκνευριστική!). Ξέρω ότι το θέμα το έχω εγώ και όχι αυτός αλλά δεν παύω να θαυμάζω τους άντρες που έχουν λεφτά και να ζηλεύω πχ μια φίλη που τα έχει φτιάξει με κάποιον για τα λεφτά του (όπως έκανε πάντα άλλωστε) και γυρνάει όλο τον κόσμο. Είναι λύση όμως να αφήσω έναν άνθρωπο που αγαπώ πολύ και με λατρεύει για κάποιον πλούσιο που ούτε καν υπάρχει ακόμα απλά είναι μέρος ενός ανώριμου και καλομαθημένου οράματος ευτυχίας?

ΥΓ. Δεν στηρίζω την ανεξαρτησία μου σε έναν άντρα, σπουδάζω, δουλεύω, έχω πτυχία και γνώσεις, απλά δε θέλω να νιώθει άσχημα όταν πηγαίνουμε σε ακριβά εστιατόρια και πληρώνω εγώ ή όταν δεν μπορεί να μου προσφέρει πολυτέλειες που ξέρει ότι μου αρέσουν.
- κακομαθημένη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Αν δεν ζεις μέσα σε κάποια ελληνική ταινία του εξήντα, χρειάζεται να πας σε ψυχολόγο. Όχι φυσικά επειδή σου αρέσουν οι ανέσεις που έχεις συνηθίσει και δεν θέλεις να τις χάσεις. Επειδή λες ότι έχεις έλλειψη αυτοπεποίθησης που κουμαντάρεις με τα λεφτά (όχι και πολύ πετυχημένα, εφόσον ζηλεύεις τη φίλη σου που τα έφτιαξε με κάποιον για τα λεφτά του) ενώ υποστηρίζεις ότι μεγάλωσες σε πολύ ισορροπημένη οικογένεια. Η ισορροπημένη οικογένεια γιατί δεν σε στήριξε αρκετά ώστε να μην έχεις αυτό το κενό; Και γιατί δεν νιώθεις ότι τα λεφτά σου δεν έχουν αξία και πρέπει να δέχεσαι λεφτά από έναν άντρα για να πιάνουν τόπο; Γιατί πειράζει εσένα αν πληρώνεις ακριβά εστιατόρια; Είναι βέβαιο ότι ο άλλος θα νιώθει άσχημα αν πληρώνεις εσύ; Είναι βέβαιο ότι θα στενοχωριέται αν δεν μπορεί να σου προσφέρει πολυτέλειες; Γιατί δεν θεωρείς τα λεφτά ένα μέσο που θα μπορούσε να διευκολύνει και τους δυο; Γιατί είναι σωστό να ξοδεύει ο άντρας για σένα, αλλά είναι λάθος να ξοδεύεις εσύ γι'αυτόν;


Μπορεί να μην στηρίζεις την ανεξαρτησία σου σε έναν άντρα, στηρίζεις όμως την αυτοπεποίθηση σου στα λεφτά του. Περίπλοκος κάπως ο μηχανισμός, αλλά θα αποδειχτεί απλός αν καταλάβεις ότι είναι πολύ κακή ιδέα να συνεχίσεις να ζεις έτσι και ότι χρειάζεται να το αντιμετωπίσεις.


102

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

15 σχόλια
#4 Δεν ξέρω από που βγάζεις τις στατιστικές σου αλλά οι Ελληνες διαβάζουν στα ΜΜΜ (εγώ στο μετρό γιατί είναι πιο ομαλή η διαδρομη). Ισως οχι όπως οι ξένοι αλλά διαβάζουν. Και όσοι δεν το κάνουν δεν περιφρονούν αυτούς που το κάνουν. Σε όλα τα φοιτητικά μου χρόνια όπου πηγαινοερχόμουν στη σχολή διάβαζα πάντα (ελληνικά και αγγλικά βιβλία) και τα μονα βλέμματα που εισέπραξα ήταν περιέργειας για το πιο βιβλίο διάβαζα(το έχω κάνει κι εγώ, δεν το κατακρίνω). Εχω δει άτομα όλων των ηλικιών να διαβάζουν στην Ελλάδα. Και το kindle είναι κάτι πολυ σύνηθες, δεν είναι εξωπραγματικο.Αν θες να διαβάσεις διάβασε, κι αν υπάρχουν ενας δυο που ρίχνουν περίεργα βλέμματα αγνόησέ τους. Στο κάτω κάτω τι σε νοιάζει τι μπορεί να σκέφτεται ο κάθε άγνωστος στο λεωφορείο;
#1 Μου θυμίζει λίγο αμερικάνικο teen movie.... Το γεγονός είναι οτι είπες ψέμματα και εξαπάτησες για να μην βρεθείς σε δύσκολη θέση και ζήτησες από κάποιον να σε καλύψει κάνοντάς τον συνένοχο. Επομένως όπως λέει και η Λένα δεν είσαι ούτε καλύτερη ούτε χειρότερη από αυτούς. Οκ έκανες κάτι με κάποιους στην πολύ αρχή της γνωριμίας σας, δεν το θεωρώ τόσο κακό γιατί δεν είχατε σχέση, αν του το έλεγες ίσως το καταλάβαινε όμως θα ήταν άβολο και δυσάρεστο για σένα να το εξηγήσεις (πρώτο λάθος). Οταν το έμαθε αντί να το παρδεχτείς το αρνήθηκες και υποτίθεται είσασταν μαζί (δεύτερο λάθος). Κατηγορείς την φίλη-φίδι και τον πρώην για αυτά που είπε (ναι δεν έπρεπε όμως κι εσύ δεν έπρεπε να εξαπατήσεις) ξεχνόντας αυτά που έκανες εσύ. Πιο το νόημα να του το πεις τώρα; Θα σε ρίξει περισσότερο στα μάτια του, ίσως αρχίζει να σε κουτσομπολεύει και να σε κατηγορεί, δεν κερδίζεις κάτι. Εκανες τα λάθη σου τα έκαναν κι αυτοί και τώρα τελείωσε.ΥΓ Δεν είμαι μεμπτό που κάνεις σεξ, το μεμπτό είναι που εξαπατάς και λες ψέμματα
#3 Δοτική άσε να σε χαρακτηρίσει ο άλλος. Μην αυτοχαρακτηρίζεσαι. Αυτό που εσύ θεωρείς δοτική, ο άλλος μπορεί να το θεωρεί πίεση, πρήξιμο, κρέμασμα, στενό μαρκάρισμα. Επίσης πολύ συχνά μας βαριούνται ..... γιατί είμαστε απλά βαρετοί ως προσωπικότητες για τα δικά τους στανταρ. Προσωπικά δεν βαρέθηκα ποτέ κανέναν επειδή ήταν δεδομένος ή δοτικός. Βαρέθηκα γιατί ήταν βαρετός για τα δικά μου γούστα. Δεν αποδίδονται όλα στις μεταξύ μας σχέσεις. Έδωσα, δεν έδωσα, του είπα, μου είπε. Κάποιες φορές δίνεις ευκαιρία και βλέπεις αν ταιριάζεις ή όχι με τον άλλο. Και στους 8 περίπου μήνες βλέπεις ότι ...δεν.
#7 Άσε τον άνθρωπο ήσυχο να λατρέψει καμιά άλλη που να τον εκτιμάει. Το γράμμα σου στάζει περιφρόνηση κι αναρωτιέσαι και τι πάει στραβά. Η δική του οικογένεια έκανε "κακό προγραμματισμό" ενώ η δική σου είναι σωστή και ισορροπημένη. Δε μας λες καλύτερα αν η δική του οικογένεια είχε την ευχέρεια να "προγραμματίσει" όπως η δική σου ώστε στα 29 του να έχει όσα πτυχία και γνώσεις έχεις εσύ; Κοίτα να βρεις τι φταίει που στα 24 σου έχεις γαντζωθεί από έναν άνθρωπο που δεν είναι όπως θα ήθελες, βρες και τι φταίει που παρά τις γνώσεις, τα πτυχία και την "ανεξαρτησία" σου κάθεσαι νέο κορίτσι και υπολογίζεις αν θα σου βγει καλός ο γάμος αντί να ονειρεύεσαι τη δική σου καριέρα και πορεία κι άσε τον αλτρουιστή για καμιά όμοιά του. ΥΓ. Ειδικά αυτό το "καλός εραστής" θα ήθελα να το σημειολογήσει η Καραβάν' :)
Εφόσον λοιπόν καλούμαι να το σημειολογήσω ας το πράξω. Το παιδί είναι το λαϊκό παλικάρι που έχει περισσότερο απενοχοποιημένες τις φυσικές του ορμές (δεκαετία του '60 calling) κι επειδή είναι και καλός άνθρωπος και την αγαπάει είναι δοτικός και τον νοιάζει και τον απασχολεί να είναι εκείνη ικανοποιημένη. Ήτοι να οργάζουν παρέα κι όχι κατά μονάς. Όμως η φιλενάδα στις απίθανες αυτές συζητήσεις που όπως φαίνεται κάνουν κάποιες φιλενάδες μάλλον κάνει (άγνωστης ποιότητας αλλιώς θα το ανέφερε) σεξ σε μεταξωτά σεντόνια σε υπερπολυτελή ξενοδοχεία αφού έχουν πιει σαμπάνιες. (φαντασίωση βγαλμένη από την δεκαετία του '80)Και αναρωτιέται ίσως η φίλη μας μήπως τελικά το να κάνεις σεξ στον τσίτινο καναπέ από το ΙΚΕΑ καταναλώνοντας σουβλάκια στο καπάκι δεν είναι τόσο ικανοποιητικό όσο το να τρώς μενταγιόν καραβίδας αναρωτώμενη αν είχες ή δεν είχες τελικά οργασμό.Αν όντως είναι έτσι η απάντηση πιστεύω είναι προφανής. Επίσης άσχετο αλλά θα το πω: Παρατηρώ συχνά μια απαξίωση από τους ερωτώντες την στήλη προς οποιονδήποτε δεν δουλεύει με υπαλληλική σχέση και αξιοπρεπή αμοιβή ως "υλικό" σχέσης. Δηλαδή το ότι κάποιος έχει κάποια επιχείρηση ή ελεύθερο επάγγελμα ή κάτι αντίστοιχο τέλος πάντων σημαίνει ότι δεν μπορεί να διασφαλίσει ένα επίπεδο διαβίωσης; Μπορεί το μαγαζάκι του πατέρα του εκείνος ο συγκεκριμένος της #7 να το έπιανε και να το έκανε υπερκερδοφόρα μαγαζάρα. Με έσοδα υπερπολλαπλάσια του μισθού του στελέχους (που τα στελέχη όποιος ξέρει έχουν χρησιμότητα μέχρι τα 40 άντε 45 που τους ξεζουμίζουν και μετά δεν έχουν τι να τους κάνουν επειδή τις θέσεις τις καλές τις καβατζώνουν οι ιδιοκτήτες κι οι βυσματωμένοι) Γιατί το αποκλείουμε; Μήπως υφίστανται κάποια άλλα "κόμπλεξ"; Με καλή διάθεση ρωτώ. Γνήσια απορία.
#4Καταρχήν και οι Έλληνες διαβάζουμε βιβλία σε ξένες γλώσσες, είναι πάντα καλύτερο να διαβάζεις στη γλώσσα του πρωτότυπου.Και το ότι δεν είναι συχνό θέαμα πώς προκύπτει; Εγώ στο λεωφορείο πάντα βλέπω 2-3 με βιβλίο. Ή μπορεί να διαβάζουν στο κινητό, δεν έχει μόνο το kindle οθόνη. Στο μετρό που η διαδρομή είναι 5-10 λεπτά είναι άλλο θέμα. Μέχρι να βγάλεις το βιβλίο, αν είναι και καλό και σε απορροφήσει, έχασες τη στάση.
#4...Μα, και στο μετρό βλέπεις αρκετά άτομα με βιβλία και ενίοτε ογκώδη! eReaders/kindle δεν πολυπαίζουν, πράγματι, όμως αυτό αφορά την μη διάχυση των εν λόγω προϊόντων στο ελληνικό κοινό, όχι -ειδικώς- την μη χρήση τους στα μμμ.Ακόμη κι αν οι Έλληνες διαβάζουν γενικώς (ή στα μμμ) λιγότερο από πολίτες άλλων κρατών, τα «στραβοκοιτάγματα» είναι μάλλον προϊόντα της φαντασίας της γράφουσας ή καλύτερα σφάλματα βεβιασμένης γενίκευσης, που έχουν καταλήξει σε φοβιούλα. Το πιο πιθανό είναι ότι η γράφουσα αισθάνεται ότι «κάνει πασαρέλα» εκθέτοντας το "είναι της", αφού εκθέτει το τι διαβάζει στους τρίτους …στην πραγματικότητα; Nearly nobody gives a flying fuck.Αυτό που θα έλεγα ότι με ενοχλεί, προσωπικά, είναι όταν καταλαβαίνω ότι ο άλλος ορμάει στο βαγόνι, πηδάει πάνω από άλλους και στρογγυλοκάθεται σε θέση, ούτως ώστε να έχει τα χέρια του ελεύθερα για να ανοίξει την βιβλιάρα του αραχτός και light (να μην χρειάζεται να κρατιέται δλδ) ...αλλά -και πάλι σκέπτομαι- πόσοι είναι αυτοί πια; όχι πολλοί και φυσικά -ούτως ή άλλως- αρκετοί ορμάνε να κάτσουν, πηδώντας πάνω από άλλους, επειδή έτσι γουστάρουν, ανεξαρτήτως βιβλίων.
Η πλάκα είναι ότι εγώ στο μετρό έχω δει πιο συχνά άτομα να διαβάζουν, αμέτρητες φορές, από φιλοσοφία μέχρι Λένα Μαντά (για να μη βάλω μέσα τους πάμπολλους που τραβάνε μια τελευταία επανάληψη σε βιβλία/σημειώσεις προετοιμαζόμενοι εμφανώς για εξέταση). ΝΑ κάτι τούβλα. Υποθέτω αρκετοί κάνουν διαδρομές τύπου Μοναστηράκι-Νομισματοκοπείο, οπότε τύφλα να 'χει το λεωφορείο.Εγώ συχνά στραβολαιμιάζω διακριτικά να κυαλάρω τον τίτλο (είμαι μια παλιοπερίεργη) - πάντα φανταζόμουν ότι αν το αντιληφθούν θα το εκλάβουν ως αδιακρισία, όχι στραβοκοίταγμα...
Έχω πολυαγαπημένη φίλη,που τη γνώρισα στη στάση του τραμ πιάνοντας μου συζήτηση για το βιβλίο που διάβαζα και ήθελε να το διαβάσει και εκείνη.
#1 Λες άλλα πράγματα στον εαυτό σου και άλλα στους άλλους.Αυτό είναι το κοινό point στις ιστορίες σου.Προφανώς είναι η δική σου τακτική επιβίωσης.Δύσκολο να σε πάει πολύ μακριά αυτό.Πρέπει να είσαι πολύ έξυπνη,να μην σ ενδιαφέρουν οι επιπτώσεις στους άλλους και οι επιπτώσεις στον εαυτό σου.Plus, ότι ,εκ των πραγμάτων, δεν βαθαίνει καμία σχέση σου έτσι(βασικά γι αυτό κινείσαι έτσι).Επειδή οι περισσότεροι δεν είμαστε χαρακτήρες τύπου Κάιζερ Σοζε στους Συνήθεις Υπόπτους (ταινία,δες την),θα σου έλεγα ,ότι οι άμυνές σου μπάζουν αγρίως.Το κουβάρι σου χρειάζεται ξεμπέρδεμα.
Eγώ άλλο δεν καταλαβαίνω.Γιατί (και το έχω δει σε πολλά γραπτά κι αναρτήσεις) ανακατεύονται τόοοοοοοοσα άτομα στο ποιός πηδάει ποιόν και γενικώς μπλέκονται στα βρακιά των άλλων; Τι θα πει "είναι φίλοι"; Γιατί κουτσομπολεύεται από τους φίλους αλλά και από τους ίδιους συμμετέχοντες (!!??!!) το τι κάνουν και με ποιόν σεξουαλικώς; Ποιόν αφορά τελικώς; +1 σήμερα για τον Κάιζερ Σόζε (τι μου θύμισες σήμερα έπος)
Για το Θεό Καραβάν' τι ξεστομίζεις, βάζεις σε κίνδυνο την παγκόσμια οικονομία. Το λιγότερο που προκαλείς είναι να κινδυνεύουν με ανεργία οι εργαζόμενοι σε τηλεοπτικές σειρές. Ας είμαστε λίγο προσεκτικοί παρακαλώ.
Κάραβαν',ολόκληρη μερίδα του τύπου ασχολείται με τα γκομενιλίκια ανθρώπων,που γνωρίζουμε μόνο απ'τις οθόνες μας,και πουλάει χάρη σ'αυτά.Για κάποιους ανθρώπους τα γκομενιλίκια των γνωστών τους είναι εξίσου ή και περισσότερο ιντριγκαδόρικα και πικάντικα.Τέτοια γουστάρουν να μαθαίνουν,να τα μεταφέρουν,να τα σχολιάζουν.Αν δεν προστατεύσει κάποιος την προσωπική του ζωή,θα κρέμεται στα μανταλάκια.Μας αρέσει,δε μας αρέσει,θα έπρεπε,δε θα έπρεπε,έτσι γίνεται.Μια φορά εκτέθηκα και το έβαλα σκουλαρίκι,ότι αυτά είναι για λίγους και πολύ ξεχωριστούς.Νέο κορίτσι ήμουν,φοιτήτρια,ήθελα να καμαρώσω τα φλερτ μου κτλ.Πήρα από τη συγκάτοικο την ωραιότατη απάντηση:"έτσι που φέρεσαι,θα σ'έχουν όλοι για χαρτοπετσέτα".Που δεν έκανα και τίποτα στην ουσία τότε.Πού να ήξερε πώς το γλέντησα τα επόμενα χρόνια.
Επειδή, με δεδομένη τη θεωρία της Α,μπά για το κουτσομπολιό, όσο πιο κρυφή είναι μία πληροφορία, τόσο πιο πολύτιμη είναι, άρα πιο ζουμερό το κουτσομπολιό. Και το σεξ γίνεται κρυφά. Άρα αυτός που προσφέρει μια τέτοια πληροφορία παίρνει περισσότερους πόντους συνενοχής.
#4 Τι λες καλέ που δε διαβάζει ο Έλληνας στα ΜΜΜ; Τσέκαρε εδώ σχετικό γκρουπ στο fb με χιλιάδες μέλη https://www.facebook.com/groups/120590658004975/?fref=ts (Τι διαβάζουν οι άνθρωποι στο μετρό και στο λεωφορείο; Ε;). Προσωπικά έχω βγάλει ύλες ολόκληρες για εξεταστικές στο μετρό και δεν ένιωσα ποτέ να με κοιτάει κανείς περίεργα. Τι διαδρομή κάνεις με το μετρό;;
#4 Δεν νομίζω οτι ισχύει αυτό που λες. Στο λεωφορείο που παίρνω για το κέντρο, σχεδόν πάντα κάποιος διαβάζει. Εγώ προσωπικά χρησιμοποιώ και kindle. Δεν με έχει στραβοκοιτάξει ποτέ κάνεις.
#5# Προσωπικά αν ένας δικός μου άνθρωπος είχε ένα σοβαρό θέμα υγείας, ακόμα και αν ήταν μακρυά μου, αν είχε την ανάγκη να το μοιραστεί μαζί μου θα ήθελα να μου το πει! Ναι, θα στενοχωριόμουν, ναι, θα προβληματιζόμουν, αλλά, αντίθετα από τον δικό σου προβληματισμό, αισθάνομαι ότι θα ήταν εντελώς εγωιστικό από τη δική μου πλευρά να μην θέλω να θιγεί η "ανεμελιά" μου επειδή ένας άνθρωπος που αγαπώ έχει την ανάγκη να μοιραστεί μαζί μου τη δύσκολη στιγμή του! Όλα καλά να πάνε!!!
#7 Αλλού είναι το θέμα.Γιατί δεν είσαι πιο τολμηρή και ειλικρινής να κυνηγήσεις αυτό που θες.Χρήματα έχεις βέβαια.Αν θες περισσότερα ή κάποιον του ίδιου οικονομικού βεληνεκούς,αυτός δεν σου κάνει.Έτσι νετα σκετα.Αλλά μάλλον δεν είναι ΜΟΝΟ αυτό το πρόβλημα.
#6 Σεξουαλική αγωγή θα ήταν πιο απαραίτητο,τέλος πάντων.Μπορείς να περάσεις ευχάριστα με όποιον θες.Ο συγκεκριμένος μου φαίνεται πολύ ληξιπρόθεσμη επιλογή.Το διδακτορικό τι;Χρειάζεται επαφή με τους ανθρώπους για να ξεκλειδώσεις.Καμιά διπλανή πόλη,μεγαλύτερη ή ίση δεν παίζει;Νομίζω ότι νιώθεις πως εγκλωβίστηκες.
Σήμερα είναι η μέρα που θα την περάσω μπροστά στην Α,μπα, επιβεβαιώνοντας την αναβλητικότητα μου.Rosa nera, θα μιμηθώ τη Σούση και θα σε ευχαριστήσω κι εγώ για τα εύστοχα σχόλια που χαρίζεις απλόχερα τον τελευταίο καιρό, κι ας χάλασα τη μύτη μου προσπαθώντας να οσφρισώ τι ήθελες να πεις παλιότερα :D Αν έχει κάποια σημασία, να σου πω επίσης πως αυτές τις ημέρες σε θυμήθηκα και αντελήφθην επιτέλους (είμαι ομολογουμένως βραδείας καύσεως) γιατί μιλάς πάντα για ψυχίατρο.
Τα τωρινά (εδώ και καιρό) σχόλια της rosa γαργαλάνε ωραία τον εγκέφαλο και σε κάνουν να θες να σκαλίσεις κι άλλο. Παλιότερα, στην προσπάθεια να μη δώσουν έτοιμη τροφή αλλά τροφή για σκέψη, άφηναν, πολλούς απ'όσο θυμάμαι, εντελώς νηστικούς. Άσχημα δεν τα έλεγε ποτέ, όταν έλεγε, συμφωνώ. :)@rosa ναι, αναλυτή! Γνωρίζω τη διαφορά, τη γνώριζα και πριν αλλά δεν μπορούσα να αντιληφθώ τις άλλες διαφορές, που ορθώς νομίζω επιλέγεις να μην αναλύεις.
Τώρα που το σκέφτομαι, ίσως και να ήταν κάποια δική μου φάση, αλλά για ένα διάστημα μου φαίνονταν σαν χρησμοί τα σχόλια της rosa. Και οκ, καταλάβαινα πως απευθύνεται σ'εκείνους που μπορούν να τα ερμηνεύσουν, αλλά συχνά μου φαινόταν περιττή η τόση αοριστία.
#4# Σουρεαλισμός να διαβάζεις με kindle στο ΜΜΜ?! Μα σουρεαλισμός?! Και μη χειρότερα... Βασικά, πρέπει να καταλάβεις και να συνειδητοποιήσεις ότι είτε διαβάζεις βιβλία στα ΜΜΜ είτε όχι, οι υπόλοιποι επιβάτες ούτε σε κακοχαρακτηρίζουν, ούτε σε συγχαίρουν, για την ακρίβεια δεν ασχολούνται καν μαζί σου εκείνη τη στιγμή, ούτε καν σε σκέφτονται, τους απασχολούν τα δικά τους ζητήματα, μετά συγχωρήσεως...
#4 Μόνο στην Τσεχία;Γενικά είναι αρκετά συνηθισμένο να διαβάζουν εκτός Ελλάδος.Όχι με την ίδια συχνότητα παντού,εξυπακούεται αυτό.Είναι θέμα κουλτούρας της κάθε χώρας,ξεκάθαρα.Δεν συγκρίνεις Ιταλούς με Άγγλους ας πούμε.
#4Εκτός αυτού με εντυπωσίασε το άλλο που λέει: ότι λέει πρέπει να είναι ξένοι αυτοί που όντως διαβάζουν επειδή διαβάζουν ξενόγλωσσα. Hello! Οι Έλληνες έχουν τις τελευταίες τουλάχιστον υψηλή γλωσσομάθεια και συχνά διαβάζουν ξενόγλωσσα βιβλία. Πάντως κι όλοι όσοι είναι πάνω από ένα tablet ή κινητό μπορεί να διαβάζουν και να μην είναι απαραιτήτως πάνω από το FB (φαίνεται από τον ρυθμό σκρολλαρίσματος που είναι πολύ πιο αργός και ρέων). Γιατί το αποκλείει; Ας πούμε κι εγώ κατεβάζω κείμενα/βιβλία στο κινητό και τα διαβάζω εν κινήσει ή στη στάση κλπ.
Ρε παιδί μου η στανταράκι απάντηση που πρέπει να δίνουν ΟΟΟΛΕΣ οι γυναίκες που τους λένε "δεν θέλω σχέση" είναι "κι εγώ σαν σκεύος ηδονής σε βλέπω αγαπητέ μου και το καλό που σου θέλω κοίτα να ανταποκριθείς στο ρόλο σου!"Αμάν πια δηλαδή που είναι από χρυσό καμωμένοι και θα χάσουν το κελεπούρι. Αφού καμμιά δεν λέει "αμάν βοήθεια είμαι ερωτευμένη σαν να μην υπάρχει αύριο και θα φαρμακωθώ με 10 σωληνάρια κινίνα". Ξεκάθαρα τις τσούζει ότι θεωρούν το "δεν θέλω σχέση" ως αξιολογική κλίμακα. Ε άει και πηδήξου (στην κυριολεξία) κύριέ μας και μην μας πολυζαλίζεις έχουμε και δουλειές να κάνουμε. Ω χου!
οχι δεν πιανει αυτη η απαντηση. εχω βρεθει στη θεση του κυριου που "δεν θελει σχεση" και ταλαιπωρουσε μια κοπελα και οσο μου ελεγε οτι κι εκεινη με εκμεταλλευεται, τοσο το τραβουσα. η καλυτερη απαντηση ειναι αυτη που εδωσες στο τελος, "αει και πηδηξου". οταν μου το ειπε εστρωσα και την αφησα ησυχη
Με προβληματίζει Ανώριμε ότι θεωρείς ότι "ταλαιπωρούσες" την κοπέλα σαν η κοπέλα να είναι ένα μικρό απροστάτευτο μοσχαράκι που την αποστερούσαν από το παχνί με το ζόρι. Πρόκειται για ενήλικη γυναίκα που βρισκόταν εκεί με την θέλησή της και εν γνώση της του "δεν θέλω σχέση". Επομένως;Άμα εκμεταλλευόσασταν ο ένας τον άλλο "για σεξ" (ήμαρτον θε μου τι αμαρτίες πληρώνω και επαναλαμβάνω τέτοιες εξαμβλωματικές φράσεις προς συννενόησιν) τότε δεν υπήρχε εκμετάλλευση. Κάνατε κάτι που θέλατε κι οι δυο ως προς ένα επίπεδο. Αν εννοείς ότι το έλεγε απλώς για να φέρει τα πράγματα εκεί που θέλει στην πορεία (δηλαδή να σε ψήσει να της πεις ότι δεν θα ξαναπηδήξεις άλλη και ότι θα πηγαίνετε για ατελείωτους καφέδες) ισχύει επακριβώς αυτό που είπε η Λένα. Δεν μπορούμε να κάνουμε τους άλλους να κάνουν αυτό που θέλουμε (εκτός αν τους απειλήσουμε ότι θα βρεθούν τσιμεντωμένοι στο βυθό του Λιβυκού πελάγους). Κι ότι οι κλειστού τύπου ερωτήσεις ενδέχεται να λάβουν κι αρνητική απάντηση. Είναι ακριβώς μέσα στις προδιαγραφές της μορφολογίας της ερώτησης (άλλο μέγα θέμα αυτό με τις ερωτήσεις...)Αυτά υποτίθεται ότι είναι γνώσεις που διαθέτει κάθε ενήλικας. Για όνομα του θεού ψη-φί-ζει!
Καραβάν' το έχω κάνει αυτό που λες και ήταν απολαυστική η μετέπειτα συμπεριφορά του.Του είχα πει στο πρώτο one night stand που είχαμε ότι οκ, δε χρειάζεται να θυμόμαστε αύριο τι έγινε. Έσπευσα να το πω από την αγωνία μου να τον προλάβω, ήταν και ο κλασικός κομπλεξικός τύπος που άπειρες φορές διαβάσαμε εδώ, ο προβλέψιμα απρόβλεπτος γ@μιας της γειτονιάς. Όταν πια ξενέρωσα, ένα βράδυ περιμένοντας την παρέα τού είπα ότι τέλος, προκειμένου να μην αρχίσει τα συνθηματικά γαργαλητά και άλλες πρωτότυπες βλακείες. Ρε παιδιά, τι απάντησε? "Σου είχα πει ότι δε θέλω σχέση". Ε πώς να κρατηθώ, γέλασα και του είπα μα εγώ σου λέω ότι δε θέλω ούτε σεξ.Το τι πόλεμο προσπάθησε να μου κάνει μετά δε λέγεται. Λέω προσπάθησε γιατί έτρωγε πόρτα απ'όλους στην παρέα όποτε πήγαινε να με κακολογήσει.
Έχω ακούσει πολλάκις από άντρες αυτά τα δε θέλω σχέση,δεν ψάχνω κατι σοβαρό,δε θέλω δεσμεύσεις κτλ,τα οποία όμως όλα τα άκουσα εκ των προτέρων στο ψηστήρι,όταν ο άλλος ακομα καλα καλά δεν ήξερε ούτε το όνομα μου. Αρχικά εκνευριζόμουν κι έλεγα κάτσε ρε φίλε,σου πα εγώ τι θέλω; Με ξέρεις και ξέρεις τι θέλεις από μένα; Εγώ αποφασίζω τι θέλω αφού γνωρίσω πρώτα τον άλλον έλεγα και έφευγα. Τώρα τελευταία ομως ανακάλυψα την απάντηση που οι περισσότεροι δυσκολεύονται να διαχειριστούν. Μου είπε κάποιος λοιπόν τα γνωστά ,σημειώνω και παλι από την αρχή στο φλερτ,πριν γίνει κάτι μεταξύ μας και του απάντησα κι εγώ πολύ ωραία ότι αυτό συνεπάγεται ότι θα μπορω να πηγαίνω με οποιον θέλω. Κάπου εκεί άρχισε να κοκκινίζει και να ξεροκαταπίνει. Συνέχισα λέγοντας ότι φυσικά δε θα βγαίνουμε μαζί εξω και δε θα κοιμάται μετα το σεξ σπίτι μου. Δεν του άρεσε καθολου. Μα κάτσε ,άρχισε να τα γυρνάει,γιατί να μην κάνουμε αυτό ή το αλλο; Γιατί χρυσόμου του λεω δεν μπορείς να συμπεριφέρεσαι σα να έχεις σχεση με ραντεβουδάκια και να μένει ο ένας σπιτι του άλλου ενώ εχεις ξεκαθαρίσει ότι θελεις μονο σεξ. Και στην τελική δε θελω σχεση σημαίνει ότι ο καθένας τη ζωή του και οποτε γουστάρουμε και οι δυο βγάζουμε τα μάτια μας. Έκαψε φλάντζα ο τύπος,άρχισε να τα γυρνάει,να προσπαθεί να μιλήσει για αποκλειστικότητα στο σεξ κτλ. Αυτό ήταν που δε μπορούσε με τιποτα να διαχειριστεί,το να του λεω ευθαρσώς θα πηγαίνω με αλλους. Αλλα όταν άρχισε να τα γυρνάει και να λέει κάτσε να γνωριστούμε ποτε δεν ξέρεις πώς θα μας βγει εγω έιχα ήδη ξενερώσει και του είπα πλεον εγω δε θελω κατι παραπάνω από σένα πέρα απο το σεξ,κι αυτο εξαρτάται αν θα το θελω απο το πόσο καλο είναι(γιατί όλη η συζήτηση έγινε ξαναλέω με το καλημέρα σας που λένε,μετα το γεια σου τι κανεις,με λένε Μπάμπη,εσένα;)
για τον δευτερο λογο το ελεγε καραβαν. το εχουμε συζητησει πολλακις, και τοτε και επειτα απο τοτε. τωρα κανουμε παρεα καμια φορα και με αυτην και το αγορι της και ειμαστε πολυ καλα μεταξυ μας. οσο απροστατευτο κοριτσακι ηταν εκεινη αλλο τοσο απροστατευτο αγορακι ημουν κι εγω που δεν εκανα αυτο που οντως ηθελα. σεξ με καποια που θα γουσταρω κιολας και οχι απλα επειδη την ψιλογουσταρω και μου καθεται. ετσι κανουν δυστυχως τα αγορακια, βολευονται. οπως βολευονται και τα κοριτσακια. επιφανειακα βεβαια, γιατι και στο βολεμα τα θελουμε ολα
επισης εχω να προσθεσω οτι δε μου αρεσε η παρασταση με το μοσχαρακι. δεν υποτιμησα κανεναν στο σχολιο μου και θα ηθελα να μου επιτρεπεται να εκφραζω μονος μου τις διαθεσεις μου και τις κρισεις μου.
Aνώριμε"οσο απροστατευτο κοριτσακι ηταν εκεινη αλλο τοσο απροστατευτο αγορακι ημουν κι εγω ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΟΝΤΩΣ ΗΘΕΛΑ. σεξ με ΚΑΠΟΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΓΟΥΣΤΑΡΩ κιολας και οχι απλα επειδη την ΨΙΛΟγουσταρω και ΜΟΥ ΚΑΘΕΤΑΙ. Πηγή: www.lifo.gr"Αιτούμαι αφισοκόλλησης και μοιράσματος feuilles volants στην επικράτεια. ΟΡΙΣΤΕ Η ΑΠΟΔΕΙΞΗ. Τα λέμε νεαρές κυρίες μου και δεν μας πιστεύετε. Ορίστε σας τα λέει ο άντρας. ΥΓ. Μην σκας καθόλου. Αναλαμβάνω την πολιτική ευθύνη του "μοσχαρακίου" στον σχολιασμό. Το είπα επειδή το παίζουν πάντοτε κλαίουσες ιτιές οι αντιστοίχου λογικής κοπελούδες. Που τις τρύγησαν για τους χυμούς τους...(ϊου δηλαδή!) Θύματα πάντα. Μίρλα επειδή δεν τους βγήκε όπως το ήθελαν. Εκείνους που εκείνες απορρίπτουν δεν τους σκέπτονται ποτέ.