ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

Στο σημερινό «Α μπα»: το καλό το μάτι

Στο σημερινό «Α μπα»: το καλό το μάτι Facebook Twitter
220

Το "Α μπα" θα λείψει για 20 μέρες με άδεια μητρότητας  :)


__________________
1.


Α μπα, σε θαυμαζω και θα ηθελα πολυ να μου πεις την αποψη σου. α) Γιατι φοβομαστε την αλλαγη ακομα και αν ξερουμε οτι θα βελτιωθει η ζωη μας, οτι το αποτελεσμα θα ειναι θετικο; β)Και η σχεση φτανει στο σημειο οπου εχει φυγει ο ερωτας, ομως τον αγαπας σαν ανθρωπο. Τι κανεις; Χωριζεις; γ)Γιατι ορισμενοι προτιμουν να κανουν ενα γαμο με κινητρο την οικονομικη αποκατασταση και οχι την καρδια; Ενας γαμος που βασιζεται στο χρημα μπορει να κρατησει για παντα;
-Σκεφτικος

Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Α) Αυτό είναι θέμα επιστημονικό, σου προτείνω να διαβάσεις αυτό όπου υπάρχει το εξής απόσπασμα:


«οι άνθρωποι έρχονται στον κόσμο με ένα πάθος για έλεγχο, φεύγουν από τον κόσμο με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, και η έρευνα δείχνει ότι όταν χάνουν την δυνατότητα ελέγχου σε οποιαδήποτε φάση της ζωής τους, γίνονται δυστυχισμένοι, αβοήθητοι, και χάνουν την ελπίδα τους». Δεν υπάρχει αλλαγή που εξασφαλίζει πέρα από κάθε αμφιβολία ότι το αποτέλεσμα θα είναι θετικό, αλλά και να υπήρχε, σηματοδοτεί μια περίοδο προσαρμογής που έχει τον κίνδυνο (ή την βεβαιότητα) απώλειας του ελέγχου.


Β) Ο έρωτας δεν είναι κάτι που εξασφαλίζει την ευημερία μιας σχέσης. Δεν είναι κάτι ιερό που αν χαθεί φέρνει σε κίνδυνο ένα ζευγάρι. Δεν ξέρω τι εννοείς εσύ όταν λες ότι «έχει φύγει ο έρωτας, 'ΟΜΩΣ' αγαπάς τον άνθρωπο. Η αγάπη είναι σαφώς πιο ισχυρό και μόνιμο συναίσθημα. Φοβάμαι ότι αν θεωρείς τον έρωτα χαμένο, και την αγάπη κατώτερη (εξ'ου το 'όμως') τότε ούτε έρωτας υπήρξε, ούτε υπάρχει τώρα αγάπη. Αν αγαπάς, δεν θέλεις να χωρίσεις. Χωρίζεις αν υπάρχουν προβλήματα συνεννόησης, προβλήματα στη σχέση, θέματα εξουσίας, διαφορές χαρακτήρα, και τα λοιπά.


Γ) Το «προτιμούν» ισχύει αν είχαν πρόταση και για τα δύο. Μπορεί για κάποιον να ήταν ο γάμος από συμφέρον η μόνη λύση. Η οικονομική αποκατάσταση δεν είναι κάτι ασήμαντο που μπορεί κανείς να παραβλέψει για να διαλέξει την «καρδιά», αν και εφόσον προκύψει και αυτή. Είναι θέμα επιβίωσης. Για να κρατήσει ένας γάμος για πάντα αυτό που χρειάζεται είναι να μην θέλει κανείς από τους δύο να χωρίσει, και μπορεί να έχει οποιονδήποτε προσωπικό λόγο για να μην το θέλει.


__________________
2.

όταν μια κοπελα είναι παντρεμενη και σπαει ο διαολος το ποδαρι του..και κανει σεξ με μια άλλη γυναικα,ετσι για την εμπειρια,ειναι κερατο? είναι απιστια?
- Αγγελικη


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Έσπασε ο διάολος το ποδάρι του, ε; Μεγάλη ατυχία την βρήκε αυτή την κοπέλα. Κοίτα να δεις τι μπορείς να πάθεις στα καλά καθούμενα.


Για το αν είναι απιστία, θα έλεγα στην κοπέλα να ρωτήσει τον άντρα της. Τι πιστεύει ότι θα πει άραγε;


__________________
3.


Γειά σου α, μπά μου και συγχαρητήρια για τη στήλη σου! Σε διαβάζω εδώ και καιρό με μεγάλη ευχαρίστηση κάθε πρωί. Με αφορμή μιά ιστορία, θα ήθελα να κάνω μία ερώτηση που έχω καιρό. Είμαστε και οι 2 στα 26 και αυτός χώρισε μόλις από μία 4ετή σχέση από απόσταση. Χωρίσανε επειδή εκείνη ήθελε να το πάνε πιο σοβαρά (συγκατοίκηση) ενώ εκείνος όχι. Μετά από 1 μήνα από το χωρισμό τους, γνωριστήκαμε, αρέσαμε ο ένας στον άλλον, κάναμε σεξ και από τότε (εδώ και 2 μήνες) έρχεται κάθε 10 μέρες στην πόλη που μένω για να με βλέπει (2 ώρες απόσταση). Όταν έρχεται μένει σπίτι μου 2-4 μέρες (ανάλογα με το πόσο του επιτρέπει η δουλειά του)και περνάμε πάρα πολύ ωραία. Περνάμε ίδιο χρόνο μέσα και έξω από το σπίτι, μου φέρεται τέλεια και όταν δεν είμαστε μαζί μιλάμε κάθε μέρα. Παρόλα αυτά, ενώ είμαστε σαν να έχουμε σχέση, μου είπε ότι δεν είχε φανταστεί ότι θα κάνει σχέση τόσο γρήγορα, και ότι δεν θέλει σχέση. Δεν θέλει αποκλειστικότητα. Τον ρώτησα πώς γίνεται να του αρέσω και να μην ζηλεύει αν πάω με άλλον και μου είπε ότι στο μυαλό του έχει βάλει τη σκέψη ότι δεν είμαστε μαζί και ότι αν αρχίσει να σκέφτεται έτσι και άρα να ζηλεύει, θα είναι σαν να είμαστε μαζί που δεν το θέλει, και άρα το αποφεύγει. Μετά από 2 μήνες, εμένα μου αρέσει πολύ, αλλά δεν βλέπω να πηγαίνει κάπου και άρα σταμάτησα να επιδιώκω να μιλάμε όταν δεν είμαστε μαζί, να είμαι γλυκούλα (παλιά λέγαμε σου λείπω-μου λείπεις κτλ) ή να επιδιώκω να βρεθεί χρόνος να βρεθούμε και του είπα αν είναι να μην είμαστε μαζί-μαζί, ας μην μιλάμε και τόσο. Και σταματήσαμε να μιλάμε τόσο.
Η ερώτησή μου είναι, πόσο μπορεί κανείς να προσπαθήσει σε τέτοιες περιπτώσεις, ελπίζοντας ότι ο άλλος θα αλλάξει γνώμη για τη σχέση; Εννοώ, εγώ τώρα το άφησα και το ίδιο έκανε και εκείνος και τελικά θα το αφήσουμε συνολικά και οι 2 έτσι όπως πάει. Ενώ, αν το είχα προσπαθήσει περισσότερο ίσως και σιγά σιγά να είχαμε έρθει πιο κοντά, ακόμα και αν ήταν ψυχοφθόρο για ένα διάστημα;
- παπακι

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Ανάποδα πάει. Αφού απομακρύνθηκες και δεν ίδρωσε το αυτί του, τότε εννοούσε απολύτως αυτά που σου έλεγε.


__________________
4.

Αγαπητή Λένα καλησπέρα! Έχω έναν προβληματισμό, πάνω στον οποίο θα με ενδιέφερε πολύ η γνώμη σου.
Υπάρχει ένας τύπος στη ζωή μου, με τον οποίο κάνουμε παρεούλα και σεξ (δεν ξέρω αν θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ελεύθερη σχέση, γιατί η επαφές μας είναι κάπως αραιές) και με τον οποίο έχουμε ξεκαθαρίσει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή δεν ενδιαφερόμαστε για κάτι σοβαρό, ούτε μας απασχολεί κάποια αποκλειστικότητα. Έχουμε δε συζητήσει αρκετά για το πώς κινούμαστε στη ζωή μας στον ερωτικό τομέα, τις εμπειρίες μας, τα θέλω μας κλπ.
Την πρώτη φορά που κάναμε σεξ, ήμασταν στο σπίτι μου. Όταν ήταν η ώρα να φύγει και μάζευε τα πράγματα του, παρατήρησα ότι έχει αφήσει το κουτί με τα προφυλακτικά πάνω στο γραφείο μου, οπότε του λέω «αυτά δεν θα τα πάρεις;» και εκείνος μου λέει «δεν τα χρειάζεσαι;». μετά του λέω «τι να κάνω;» «ε, δεν ξέρω, μπορεί να βλέπεις και κάποιον άλλον». Και όλα αυτά σε πολύ χαλαρό τόνο, και από όσο αντιλήφθηκα χωρίς διάθεση ξινίσματος, ειρωνείας, ή κάτι τέτοιο από μεριάς του. Ίσα ίσα, μάλλον ήταν λίγο στην πλάκα. Δεν με απασχόλησε αρνητικά. Θα έλεγα μάλιστα ότι από αυτό το σχόλιο δείχνει ότι θεωρεί πως αφού δεν έχουμε κάτι σοβαρό, είναι πολύ λογικό να βρίσκομαι και με άλλα άτομα, πράγμα το οποίο θα έκανα, αν υπήρχε και κάποιος άλλος που να με ενδιαφέρει και το θεωρώ επίσης απόλυτα φυσιολογικό. Δεν νομίζω ότι εδώ κάνω κάποιο λάθος.
Συζητώντας ανεξάρτητα με δύο φίλες το περιστατικό αυτό άρχισα να προβληματίζομαι. Και εξηγώ γιατί. Και οι δύο κοπέλες μου είπαν το ίδιο πράγμα, ότι αν τους το έλεγε κάποιος αυτό θα τσαντίζονταν πολύ και μάλλον θα έκαναν φασαρία. Τις ρώτησα γιατί και μου είπαν κάτι του στυλ «έλλειψη σεβασμού» και δεν προχώρησαν πιο πέρα να μου εξηγήσουν τι εννοούν, ειδικά όταν τους είπα εγώ πώς το βλέπω σαν γεγονός. Ωραία, σαν αστείο μπορεί να είναι κάπως χοντροκομμένο, αλλά πρόκειται για μια κατάσταση που ξέρουμε και οι δύο συμμετέχοντες ότι θα μπορούσε να συμβαίνει και δεν έχουμε κάποιο πρόβλημα με αυτό. Ούτε κάποιος τόνος ειρωνείας υπήρχε. Έχω την αίσθηση ότι αυτό που προσπαθούν να μου πουν οι φίλες μου είναι ότι ο τύπος με αυτό είναι σαν να με είπε π***να. Δεν μπορώ να το δω έτσι σε καμία περίπτωση. Υπάρχει όντως κάτι που δεν βλέπω; Ή είναι απλά ότι οι φίλες μου αυτές, που κάνουν αποκλειστικά μονογαμικές σχέσεις και σεξ θα έκαναν μόνο σε σοβαρή σχέση γιατί θέλουν να έχει και κάτι βαθιά πνευματικό, βλέπουν σαν κάποιου είδους προσβολή προς την ηθική μου, γιατί ως γνωστόν, μια γυναίκα ακόμα κι αν κάνει ελεύθερη σχέση πρέπει να είναι πιστή και κολοκύθια τούμπανα;
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για το χρόνο σου, εύχομαι όλα να σου πηγαίνουν καλά!
- εγώ φταίω?

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Απλά οι φίλες σου το βλέπουν έτσι όπως το βλέπουν για τους λόγους που αναφέρεις. Ο ορισμός της ελεύθερης σχέσης είναι ότι δεν υπάρχει αποκλειστικότητα, άρα, αφού δεν υπάρχει αποκλειστικότητα, είσαι ελεύθερη να γνωρίσεις και άλλους, και ήταν ευγενικό εκ μέρους του που σου άφησε το υπόλοιπο κουτί. Δεν μου φαίνεται καν χοντροκομμένο το αστείο, δε νομίζω άλλωστε ότι το είπε για αστείο. Πολύ σοβαρά το είπε.


Δεν χρειάζεται να χαρακτηριστεί «ελεύθερη σχέση» αυτό που συμβαίνει βέβαια, είναι σαφές αυτό που έχετε έτσι κι αλλιώς: παρεούλα και σεξ, αραιά και που, χωρίς αποκλειστικότητα. Εφόσον είσαστε και οι δύο σύμφωνοι με τους όρους, δεν υπάρχει λόγος να παρεξηγηθεί κανένας. Οι φίλες σου πάσχουν από εσωτερικευμένο μισογυνισμό. Το ξέρεις, φαντάζομαι.

__________________
5.

Του είπα από την αρχή ότι δε θέλω σχέση, επέμενε, τα φτιάξαμε γιατί μου άρεσε. Μου έχει πει σ'αγαπώ, ότι θέλει να με παντρευτεί κλπ ενώ από την αρχή του είπα ότι δεν πρόκειται να ακούσει τέτοια πράγματα από εμένα. Η απάντηση του; "Τα νιώθεις κι εσύ, αλλά πιστεύω ότι είσαι άνθρωπος που δεν μπορεί να εκφραστεί". Ε μετά εγώ φταίω; Τουλάχιστον ήμουν από την αρχή ξεκάθαρη, άλλο αν αυτός δε θέλει να καταλάβει αυτά που του λέω. Είμαι εγώ η κακιά της υπόθεσης ή αυτός ο βλάκας;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Νομίζω ότι είναι η πρώτη φορά που ακούμε την αρχαία αυτή ιστορία από την άλλη πλευρά. Μόνο που του είπες ότι δεν θέλεις σχέση, και τελικά έκανες σχέση. Γι'αυτό το λόγο αυτός πιστεύει ότι μπορεί να μην λες ότι τον αγαπάς, αλλά μπορεί τελικά να τον αγαπάς. Έχασες την αξιοπιστία σου και έχεις δημιουργήσει κακό προηγούμενο. Αν ισχύει ότι αυτός σε αγαπάει και θέλει να σε παντρευτεί και εσύ είσαι σίγουρη ότι δεν θέλεις τίποτα από τα δύο, πρέπει να αποχωρήσεις, γιατί αλλιώς ναι, είσαι η κακιά της υπόθεσης.


__________________
6.


Άκου τώρα και τον δικό μου προβληματισμό. Μόλις χώρισα, πριν κάνα δυο βδομάδες δηλαδή. Ήμασταν μαζί 1.5 χρόνο, αγαπιόμασταν πολύ, είχαμε πολύ καλή επικοινωνία, απλά το θέμα έκανε τον κύκλο του, βαρεθήκαμε, θέλαμε άλλα πράγματα και καλώς ή κακώς έληξε το θέμα. Μέσα σε 3 μέρες από τον χωρισμό εγώ γνωρίζω άλλον. Νέος ενθουσιασμός, έρωτας, παιχνίδι, φλερτ, πολύ καλό σεξ, πράγματα που μου έλειπαν εδώ και καιρό λόγω του ότι με τον πρώην τους τελευταίους μήνες είχαμε αρχίσει να βαριόμαστε και ούτε επιθυμία για σεξ δεν είχαμε. Τέλος πάντων, στο δια ταύτα. Θεωρείς φυσιολογικό να χωρίσω από έναν μεγάλο έρωτα και πρώτη μου σχέση και να βρω αμέσως άλλον; Ή μάλλον να το διατυπώσω καλύτερα, είναι πιθανό να δομηθεί κάτι όμορφο με τον άλλο ή είναι το rebound μου μετά τον χωρισμό; Δε θέλω να τον εκμεταλλευτώ και να τον πετάξω σαν στυμμένη λεμονόκουπα, γιατί είναι και ρομαντικό παιδί και γενικά δεν είμαι αυτού του στυλ (του να εκμεταλλεύομαι ε) απλά κάποιες φορές σκέφτομαι τον πρώην με νοσταλγία και αγάπη κυρίως λόγω του ότι ήταν μια συνήθεια και ένας πολύ καλός φίλος για μένα. Είμαι μια γυναίκα αράχνη (sic) και εκμεταλλεύτρια ή είναι φυσιολογικός όλος αυτός ο ορυμαγδός συναισθημάτων; Είμαι 21 αν αυτό έχει σημασία.

ΥΓ. Μάλλον μέχρι να απαντήσεις θα έχω βρει την άκρη μου, αλλά με ενδιαφέρει η γνώμη σου.
- Φαμ φατάλ (λολ)


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Πρόσεχε πολύ μην πιστέψεις στα σοβαρά ότι είσαι φαμ φατάλ, ότι είσαι εκμεταλλεύτρια και γυναίκα αράχνη και όλα αυτά, αν και νομίζω ότι είναι αργά, τα έχεις ήδη πιστέψει. Δεν ήταν στο χέρι σου αυτό που έγινε, ήταν ένα μεγάλο μέρος συγκυρίας. Μη νομίζεις ότι έτσι θα είναι πάντα η ζωή σου και ότι αυτά είναι στον έλεγχό σου. Ναι έχει σημασία ότι είσαι 21 γιατί ούτε εκείνος ήταν μεγάλος έρωτας, ούτε αυτός θα είναι. Δεν συμβαίνει τίποτα αξιοσημείωτο, εκτός του ότι είσαι κι εσύ θύμα της ποπ κουλτούρας που διατάζει ότι «μετά από έναν χωρισμό πρέπει να μείνουμε μόνοι μας για να βρούμε τον εαυτό μας».

 

_________________
7.


Προερχομαι απο μια οικογενεια που δεν πιστευουμε στο Θεο,ουτε σε ματια κ βασκανιες κ τα συναφη.
Αντιθετα,η οικογενεια του αντρα μου ειναι η κλασσικη επαρχιωτικη οικογενεια που ακολουθει ολη την τυπολατρεια της εκκλησιας(νηστειες,αγιασμους,ταματα κτλ) κ φυσικα πιστευει στο κακο το ματι.Ειναι πολλα που μ ενοχλουν στον στενομυαλο τροπο σκεψης τους,απο το τι θα πει ο κοσμος αν δεν δωσουμε το ονομα των παππουδων στα παιδια μεχρι στη νοοτροπια οτι η χηρα πρεπει να φοραει μαυρα κ να κλαιει κ να στηθοδερνεται ολη μερα,αλλιως δεν πενθει.Αλλα,αυτο που πραγματικα με ξεπερναει κ μου δινει στα νευρα ειναι τα συνεχη ματιασματα κ ξεματιασματα.Το μωρο δεν κλαιει επειδη εχει καποια αναγκη-πειναει,κρυωνει,ποναει-αλλα επειδη καποιος το ματιασε.Την δουλεια δεν την πηρε ο γιοκας τους επειδη καποια κακουργα το ρουφηξε το παληκαρι με το ματι της.κοκ...
Αυτο,ειναι τοσο μακρυα απο εμενα που τους ριχνει εντελως στα ματια μου κ με κανει να τους θεωρω ηλιθιους.Ειδικα ,οταν βλεπω αυτο το φλυτζανακι με το νερο κ το λαδι καθε τρεις κ λιγο κ καταλαβαινω οτι αρχιζουν τα μαγιολικια κ δωστου φτυσιματα κ δωστου χασμουρητα,μου γυρναει το ματι.Κ καλα οταν προκειται για κατι που αφορα αυτους ,αλλα οταν προκειται για τα παιδια μου η για εμενα ,παρολο που τους εχω εξηγησει οτι δεν τα πιστευω,δεν ξερω τι να κανω για να μην εκραγω.
Ο αντρας μου γενικα ειναι μετριοπαθης κ δεν ακολουθει την τυπολατρια,αλλα αυτο με το ματι το πεταει αρκετα συχνα.
Κ το ερωτημα ειναι:Τα παιδια μου ειμαι αρκετα μικρα ακομη.Οταν μεγαλωσουν ομως κ με ρωτησουν γιατι τα κυνηγαει η γιαγια με τον αγιασμο κ το φλυτζανι με το λαδι τι θα πω;Δεν θελω καθολου να αποκτησουν αυτη τη νοοτροπια(η οποιαδηποτε αναποδια ειναι επειδη μας φθονουν κ μας οχτρευοντε κ η λυση ειναι να ριξουμε λαδι στο νερο για να λυσουμε τα ξορκια).Αλλα δεν θελω κ να τους πω οτι ειναι βλακειες αυτα που λενε οι παππουδες (κ ο αντρας μου ενιοτε).
Πως μπορω να το χειριστω;


ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ Α, ΜΠΑ

Δεν χρειάζεται να τους βγάλεις ηλίθιους για να εκφράσεις την διαφορετική σου άποψη για το θέμα. Μπορείς να πεις ότι οι άνθρωποι έχουν διάφορους τρόπους για να αντιμετωπίζουν τα εμπόδια, τις δυσκολίες και την αβεβαιότητα της ζωής. Εσύ έχεις άλλη μέθοδο. Μην ακυρώσεις τις (ομολογουμένως) ανοησίες με το μάτι, ειδικά όσο είναι μικρά τα παιδιά σου, εξήγησε όμως ποια είναι η δική σου μέθοδος για να αντιμετωπίζεις τις αναποδιές, και ας ελπίσουμε ότι μακροπρόθεσμα θα επικρατήσει η λογική.

220

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΡΩΤΟΜΑΓΙΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
#1, σχετικά με το Γ και τον γάμο για το χρήμα. Υπάρχουν πολλοί λόγοι για να παντρευτεί κανείς. - έρωτας-οικονομική αποκατάσταση-κοινωνική αποκατάσταση-φόβος για τη μοναξιά-επιθυμία για δημιουργία οικογένειας- συμπληρώστε ελεύθερα..Η απόφαση κάποιου να προχωρήσει σε γάμο δεν είναι μονοσήμαντη. Είναι ερωτευμένος, θέλει να δημιουργήσει οικογένεια και φυσικά τον ενδιαφέρει και να μπορεί η νέα οικογένεια να συντηρηθεί οικονομικά. Ενώ κανείς δεν κριτικάρει κάποιον/α που παντρεύτηκε ένα πασιφανές όμορφο ταίρι "α πα πα, είναι προφανές, τον/την πήρε για την ομορφιά της", όλοι είναι έτοιμοι να κατακρίνουν αν υποψιαστούν ότι η οικονομική ευμάρεια του ενός έπαιξε ρόλο στην επιλογή του άλλου. Ποιο όμως κριτήριο είναι πιο επιφανειακό; Η ομορφιά ή η οικονομική εξασφάλιση της μελλοντικής οικογένειας;
Και τα δύο είναι επιφανειακά αμύριστο λουλούδι. Δεν είναι αρκετή η οικονομική εξασφάλιση για μία οικογένεια. Σίγουρα είναι πολύ σημαντική, δεν διαφωνώ σε αυτό αλλά δεν είναι αρκετή από μόνη της. Κανονικά δεν θα έπρεπε να είναι αυτό κριτήριο επιλογής συντρόφου. Το να είναι εργατικός ναι, αλλά η οικονομική του επιφάνεια όχι. Το ότι έχει κάποιος χρήματα σήμερα δεν σημαίνει απαραίτητα ότι θα τα έχει μέχρι το τέλος της ζωής του. Έπειτα, αν είναι να μιλάμε για οικογένεια, δηλαδή παιδιά, το πρότυπο που έχουν ανάγκη είναι των αγαπημένων γονιών! Όχι ευκατάστατων!
#7"ην δουλεια δεν την πηρε ο γιοκας τους επειδη καποια κακουργα το ρουφηξε το παληκαρι με το ματι της.κοκ... Αυτο,ειναι τοσο μακρυα απο εμενα που τους ριχνει εντελως στα ματια μου κ με κανει να τους θεωρω ηλιθιους. "δεν ξέρω για εσάς, αλλά εγώ εκνευρίστηκα διαβάζοντας αυτήν την ερώτηση.και τι θελεις εσυ σε μια οικογενεια που τους θεωρεις ηλιθιους, κοπελια?ειδικά αφου μας λες, οτι λιγο- πολυ κι ο ανδρας σου τα ιδια πιστευει!!ενδοια επιλογων?
Οχι ρε "κοπελια". Ευτυχως,επιλογες υπηρχαν πολλες.Αλλα δεν περναγα συνεντευξη ολο τους το σοι πριν βγω με καποιον.Ο αντρας μου ειναι εξυπνοτατος κ εχει κ πολλα αλλα που με εκαναν να τον επιλεξω.Αλλα σε ορισμενα θεματα διαφωνουμε.Αν εσυ εχεις βρει τον τελειο με την τελεια οικογενεια που δεν διαφωνειτε πουθενα ,να μας πεις το μυστικο να το ξερουμε.(Κοπελα της ερωτησης 7)
Και εγώ δεν το καταλαβαίνω αυτό το ατάκ που σου γίνεται ligaria. Συμφωνώ μαζί σου και δεν κατάλαβα από πότε ο ορθολογισμός πρέπει να υποχωρήσει όταν βρίσκεται απέναντι από την παράδοση και από την οικογένεια! Και φυσικά έχεις δικαίωμα και υποχρέωση να καθοδηγήσεις τα παιδιά σου ώστε να μην πιστεύουν σε μπούρδες, αλλά όσον αφορά το πως θα το αντιμετωπίσεις μέχρι τότε, θα σου έλεγα να μην το αντιμετωπίσεις γιατί δεν θα κερδίσεις κάτι ούτε θα τους αλλάξεις μυαλά. Βέβαια σε περίπτωση που βλέπεις ότι αρχίζουν να καταπιέζουν ευθέως τα παιδιά σου (πχ, μην φας αυτό είναι αμαρτία) μπορείς πάντα να παρέμβεις. Και μην ανησυχείς, τα παιδιά είναι πολύ έξυπνα, θα κάνουν τις σωστές ερωτήσεις και εσύ θα είσαι εκεί να απαντήσεις.
@loulouπροσωπικα δεν εχω κανενα προβλημα με τον ορθολογισμο (καθε αλλο παρα), ουτε με πειθουν οι βασκανιες.για αλλους δεν απαντω.το προβλημα μου ειναι οτι αποκαλει ηλιθιο τον ανδρα της εν ολιγοις, μιας και μας λεει οτι απ οτι διαφαινεται εχει κι εκεινος τετοιες αποψεις.και οχι, δεν ειναι δικο της θεμα μονο η ανατροφη, ειναι κοινο θεμα του ζευγαριου, εφοσον υπαρχει ζευγαρι.
Αν και δεν βλέπω πως έγινε η παρανόηση, διευκρινίζω και επαναδιατυπώνω: το ότι είναι δικαίωμα και υποχρέωσή της, κατά τη γνώμη μου, να καθοδηγήσει τα παιδιά της να μην πιστεύουν σε μπούρδες, δεν αποκλείει ούτε περιορίζει το αντίστοιχο δικαίωμα του συζύγου της. Οκ τώρα; Αυτή ρωτάει, σε αυτήν απευθυνόμαστε, γι'αυτό δεν μίλησα στον 2ο πληθυντικό.Δεν συμπέρανα ότι τον θεωρεί ηλίθιο, αυτό που κατάλαβα είναι ότι θεωρεί αυτούς ηλίθιους και αυτόν μετριοπαθή, έτσι λέει τουλάχιστον.
Ε, μα, ξέρω την Α, μπα (στήλη) από τότε που γεννήθηκε, οι απαντήσεις είχαν γλυκάνει, έγιναν από γνώμες καλής φίλης, συμβουλές καλής μάνας.Plus, υποφέρω γενικώς από ενσυναίσθηση. Δυσκολο πολύ αλλά ενίοτε πολύ πολύ συγκινητικό!
Mμμμ, εγώ θυμάμαι την εμπλοκή της Λένας την ημέρα με την ερώτηση περί θηλασμού και τις απαντήσεις της στα κακεντρεχή σχόλια κάποιας που δε θυμάμαι τώρα το ψευδώνυμο της, πριν λίγους μήνες και θυμάμαι που τότε είχα σκεφτεί πως δεν το συνηθίζει να απαντά τόσο εκτεταμένα στα σχόλια, ακόμα και στα άσχημα, τι έπαθε με αυτό. Ίσως τώρα να εξηγείται η ευαισθησία σε αυτό το θέμα. Από την άλλη μπορεί να συνδυάζω τα ασυνδύστα, ποιός ξέρει...Α μπα χίλιες ευχές στο μωράκι και σε εσένα από καρδιάς!
Εγώ τώρα έψαξα και βρήκα εκείνο το εφιαλτικό thread σχολίων με τις sanctimommies που έκαναν μεχρι και προσωπικές επιθέσεις στην Λένα για το θέμα του θηλασμού. Ήταν μόλις 1 μήνα πριν γεννήσει, στις 4/8.
#5"Είμαι εγώ η κακιά της υπόθεσης ή αυτός ο βλάκας; "μπορεί απλά να είσαι εσύ ο βλάκας.αλλιώς πως εξηγείς το ότι έκανες σχέση χωρίς να το θέλεις και μάλιστα με κάποιον που θεωρείς βλάκα? τόση λειψανδρία στην ζωή σου, πια?
Δε νομίζω οτι είναι νέα μόδα. Απλά τώρα γίνεται ξεκάθαρο κι απ τα δυο φύλα. Παλια ο Μητσάρας έλεγε στη Σούλα οτι είναι η μοναδική του αγάπη (τύπου Μάνθου Φουστάνου) αλλά τα ίδια έλεγε και στην Κούλα και την Τούλα. Οι οποίες τον είχαν κορώνα στο κεφάλι τους.Τώρα πολύ απλά είναι πιο ξεκάθαροι γιατί δεν είναι τόσο "ταμπού" το να έχεις μια ελεύθερη σχεση. Ισως να έχει γίνει λιγάκι μόδα συμφωνώ. Αλλά νομίζω είναι καλύτερα να ξεκαθαρίζονται έτσι τα πράγματα από την αρχή. Γλιτώνεις πολύτιμο χρόνο
Έχεις μεγάλο πόιντ Μπέιμπιντολ. Αυτό που εμένα με κάνει και απορώ όμως είναι η μεγάλη έκταση του φαινομένου. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι ζω σε μια συγκεκριμένη γεωγραφική περιοχή, σε μια συγκεκριμένη χρονική περίοδο, με συγκεκριμένες κοινωνικές/ οικονομικές συνθήκες που κάνουν τους ανθρωπους να μην έχουν κθόλου το χρόνο και την ανάγκη για σχέση (θα μπορούσε να γίνει μια έρευνα επ' αυτού, αλλά αν' αυτού προτιμούν να μετρούν τα πέη του κάθε λαού).
Taboo κοντεύει να γίνει η κανονική σχέση με τη συχνότητα του φαινομένου. Δεν θα καταλαβω ποτέ πώς γινεται να ξέρεις απο πριν οτι δε θα θελεις καποιον πιο πολύ απο σκετο σεξ. Φοβος ανάληψης ευθυνών μου κανει. Ισως και αυτο το entitled που εχουν σε πλεονασμα πολλοί τωρα τελευταία.
Συμφωνώ με τη Maggie, όλες οι σχέσεις όταν ξεκινάνε δεν *θα έπρεπε να* έχουν υποσχέσεις για το μέλλον. Η λογική είναι πάμε και βλέπουμε, όσο το δυνατόν με τρόπο που να σέβεται τον συνπορευόμενο.Γιατί τόση ανάγκη να ξεκαθαρίζουμε από την αρχή ότι ΔΕΝ ΨΑΧΝΟΥΜΕ ΓΙΑ ΣΧΕΣΗ? Στην τελική, κανονικά ποτέ δεν πρέπει να ψάχνουμε για σχέση -αυτό είναι το λάθος, όχι το ανάποδο. Το να μην ψάχνεις για σχέση αλλά και να μην κάνεις σαν πεισματάρικο μουλάρι αν γνωρίσεις κάποιον άνθρωπο που σε ενθουσιάζει (Όχι όχι, είχα πει ότι δεν ψάχνω για σχέση. Πρέπει να το αφήσουμε μόνο στο πηδηματάκι και στο "περνάμε καλά"), αυτό είναι πιο ειλικρινές πιστεύω.Τα υπόλοιπα μου φαίνονται συμπλέγματα και η τάση να φαινόμαστε κουλ και "άνετοι με τον εαυτό μας".
Ειναι και αυτο που λεει η babydoll και μοδα, τι εννοω πολλοι ανθρωποι σε δεδομενες στιγμες τους πολυ απλα δεν θελουν πολλα-πολλα (είναι απο τα θετικα της σεξουαλικης απελευθερωσης) αλλα και μοδα τυπου "προχω, ανεξαρτητος/τη, όχι στα αναχρονιστικα" που με περισση ειρωνία της ζωης η σεξουαλικη απελευθερωση ως νορμα αρχιζει και καταπιεζει απο την αναποδη όταν πλεον "θελω σχεση αλλα θα με θεωρήσει κυράτσα/παλιομοδιτη και τι να κανω , και αχ-βαχ" και να σου τα ψυχολογικα και η ζαλαδα του να συμβιβασουν το "ανεξαρτητος/τη" στη νορμα με το "θελω σχεση".Πολυ απλα ουτε οι σχεσεις ουτε η σεξουαλικη ανεξαρτησια είναι για ολους και σιγουρα όχι για όλες τις περιόδους της ζωής τους.Το προβλημα ξεκινησε όταν η σεξουαλικη απελευθερωση αρχισε να παρουσιαζεται ως αντι-μονογαμία, πραγμα που δεν είναι.Σημαντικος παραγοντας είναι και η ισοτητα των φύλων, πλεον πολυ απλα δεν χρειαζεται μια γυναίκα να δεσμευσει καθολικα την ζωή της με αντρες που δεν θελουν και πολλα-πολλα, ο φεμινισμος καταφερε να μπορουν και οι γυναίκες να είναι επιλεκτικες.
Πλάκα πλάκα είναι η τάση της εποχής. Μένω στη Σκωτία,και θα έλεγα ότι το dating culture εδώ βασίζεται στο " δεν ψάχνω κάτι σοβαρό", σε πολύ μεγάλο βαθμό. Σε φάση κάνουμε σεξ, αλλά δεν δεσμευόμαστε, ψάχνουμε και άλλους ταυτόχρονα.Και εγώ μπήκα στο τρυπάκι με έναν που δεν ξέρει τι θέλει, γιατί μόλις βγήκε από σχέση, αλλά έτσι όπως πήγαν τα πράγματα, είναι μια κρύο μια ζέστη. Η αλήθεια είναι ότι τον κράτησα λίγο, να δω αν αλλάξει γνώμη αλλά δεν βλέπω προκοπή. Μερικές φορές μπορεί να ξεκινήσεις από κάτι χαλαρό και αυτό να εξελιχθεί, αλλά πρέπει να θέσουμε και ένα χρονικό όριο.Νομίζω ότι σε αυτήν την περίοδο, όλοι προσπαθούν να το παίξουν χαλαροί και ότι είναι απελευθερωμένοι στο σεξ με το να πηγαίνουν με πολλούς και να μην έχουν συναισθήματα, σαν να είναι μια αδυναμία. Φοβούνται να αισθανθούν ή να απορριφθούν. Και το αστείο είναι ότι αν κάποιος απλά σε πηδήξει και σου πει μετά, ότι αα, εγώ δεν ψάχνω κάτι σοβαρό, θεωρείται φυσιολογικό. Όχι παιδιά, δεν είναι φυσιολογικό.
#4"με τον οποίο έχουμε ξεκαθαρίσει το γεγονός ότι αυτή τη στιγμή δεν ενδιαφερόμαστε για κάτι σοβαρό, ούτε μας απασχολεί κάποια αποκλειστικότητα.σε όοοοοολο αυτό που περιγράφεις, το μόνο που έχει σημασία, είναι αν εννοείς ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ, 100%, αυτόν τον πληθυντικό που χρησιμοποιείς.γιατί βλέπω σε πάααρα πολλές διηγήσεις απο πάαααρα πολλες΄κοπέλες, οτι συμβιβάζονται σε μια ελεύθερη σχέση ή επαφές, που ο άλλος επιθυμεί, ενώ θέλουν μια αποκλειστική σχέση.αν είσαι συνειδητοποιημένη και ειλικρινής με τον εαυτό σου, φυσικα και έχεις δίκιο.οι φίλες σου αντιδρούν εως να έχεις η να θέλεις μια αποκλειστική σχέση που ο άλλος σου αρνείται, ίσως κρίνοντας εξ ιδίων, ίσως κρίνοντας απο το πόσο σε ξέρουν (;)
Και το #4 αλλά και το #3 δείχνουν να μην είναι και τόσο σίγουρες για το ότι καλύπτονται από τις ελεύθερες σχέσεις τους. Κι η απορία μου είναι: απ' τη στιγμή που ο άλλος είναι ξεκάθαρος απέναντί σου για το τι είδους σχέση θέλει να έχετε - και μπράβο του που το κάνει -, τότε γιατί τελικά δέχεσαι, αφού οι όροι μιας τέτοιας σχέσης δε σε βρίσκουν 100% σύμφωνη; Με την αβέβαιη προοπτική του "πού θα πάει, θα του αλλάξω γνώμη";
3.Μα βρε κουκλα μου,την προηγούμενη την ειχε 4 χρονια απο απόσταση και μολις του ειπε ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ δηλαδη να εξαφανισουν την απόσταση και να μείνουν μαζι,αυτος εγινε μπουχός.Οι δυο μηνες σε σκλάβωσαν εσενα?Επίσης αναφορικά με το αν πας με αλλον το εχει μυριστει οτι σε εχει στην καψουρα και σιγα μην πάς με αλλον οπότε ειναι κουλ ,η απλώς οντως δεν τον νοίαζει.Ρε παιδιά ,καποιος που βαζει ορια που ο ίδιος έχει θέσει για να μην σας βλέπει ,δεν ειναι οτι ειναι ο Παπας της Ρωμης ας πουμε που ναι,αμα σεξωνοσασταν δεν θα μπορουσατε να τα φτιάξετε κανονικά,αληθεια πιστευετε οτι μετα θα τα υπερπηδήσει απο μόνος του?Spoiler alert ,δεν θα γίνει και μετα θα μπεί σε mode ''θελω σχέση'' ,θα βρεί την επομενη,θα κανει ολα οσα θελατε να κανει μαζι σας και θα χτυπιεστε .ΥΓ Σε ικετευω μην μπεις σε αυτο το λούκι ''μεινε μαζί μου και μη μ'αγαπήσεις και λιγο ,λιγο θα με συνηθισεις''.Καποιος που πρέπει να του γίνεις συνήθεια για να καταλαβει ποσο αξιαγάπητος εισαι και να μείνει μαζί σου,(ενω ας πουμε στην αρχη ηταν γκαβός και νομιζε οτι εισαι η μάτζικα)δεν πρέπει να σε απασχολέι!
#3"Τον ρώτησα πώς γίνεται να του αρέσω και να μην ζηλεύει αν πάω με άλλον και μου είπε ότι στο μυαλό του έχει βάλει τη σκέψη ότι δεν είμαστε μαζί και ότι αν αρχίσει να σκέφτεται έτσι και άρα να ζηλεύει, θα είναι σαν να είμαστε μαζί που δεν το θέλει, και άρα το αποφεύγει. "αν κάνεις τέτοιου είδους ερωτήσεις ενώ σου είπε ήδη ξεκάθαρα οτι δεν θέλει κάτι παραπάνω, θα σου απαντάει με τέτοιου είδους υπεκφυγές.η αληθινη απάντηση είναι "γιατί δεν με νοιάζει αν πας με άλλον". θέλεις να το ακούσεις έτσι για να το πιστέψεις?δεν ενδιαφέρεται αρκετά για σένα για να θέλει σχέση καλή μου, ούτε ο χωρισμός του φταίει, ουτε το ζώδιό του.
#7Ξέρεις τι με ενοχλεί; Ότι αισθάνεσαι ανώτερη επειδή δεν τα πιστεύεις αυτά τα πράγματα. Δεν είσαι ούτε ανώτερη ούτε εξυπνότερη από τους άλλους, απλώς σκέφτεσαι διαφορετικά, χωρίς να σημαίνει πιο σωστά. Το μάτι, το οποίο υπάρχει στην παράδοση μας από την αρχαιότητα ακόμα, έχει να κάνει με την κακή και καλή ενέργεια που εκπέμπουμε ο ένας προς τον άλλο, κάτι που σύμφωνα με τη σύγχρονη κβαντική φυσική θεωρείται σωστό. Απλώς το απορρίπτεις γιατί έχει επικρατήσει ως επαρχιώτικη νοοτροπία (έχουμε ένα θεματάκι με την επαρχία κιόλας, ε;) και αποτελεί υποτίθεται δείγμα αμορφωσιάς . Παρόλ'αυτά πάρα πολλοί συνάνθρωποι μας πιστεύουν σε αυτό και δεν είναι κακό να τους σεβόμαστε. Όπως για παράδειγμα δεν θα κράξεις έναν Βραζιλιάνο που πιστεύει στα δεσίματα για να πετύχει ο γάμος του, έναν από τη Νέα Ορλεάνη που πιστεύει στα βουντού, έναν Ινδιάνο που πάει στον μάγο της φυλής για να εξευμενίσει το κακό πνεύμα. Όχι, αν είναι αλλονών παραδόσεις τις σεβόμαστε απόλυτα, μόνο αν είναι ελληνικές τις κράζουμε ατελείωτα γιατί πολλοί Έλληνες είναι βλάκες που πιστεύουν στις ενέργειες κάτι χιλιετίες. Κάτι άλλο που με εντυπωσίασε είναι ότι αγωνιάς να περάσει οπωσδήποτε η δική σου νοοτροπία στα παιδιά ΣΑΣ, αφού είναι δεδομένο για σένα ότι παντρεύτηκες έναν άντρα που ενίοτε λέει βλακείες. Βασικά τα παιδιά έχουν το δικαίωμα να διαλέξουν τι να πιστέψουν για οτιδήποτε σε αυτή τη ζωή και μην εκπλαγείς αν τα δεις να πιστεύουν στη γλωσσοφαγιά αύριο μεθαύριο σαν τον πατέρα τους.Ευτυχώς η ζωή δεν είναι άσπρο-μαύρο. Καμιά φορά συμβαίνουν διάφορα πράγματα που ένα τετράγωνο μυαλό δεν μπορεί να ταξινομήσει με τίποτα στο αυστηρά οριοθετημένο του πλαίσιο, όπως για παράδειγμα όταν συγκεκριμένοι άνθρωποι πάντα σου φέρνουν κακοτυχία-οι γνωστοί γκαντεμόσαυροι- αν τους ανακοινώσεις τα σχέδια σου ή άλλοι καλοτυχία, οι γνωστοί γουρλήδες. Μου έχει τύχει να αισθάνομαι εντελώς ξαφνικά τρομερό πονοκέφαλο, ρίγη, ατονία και να μαθαίνω εκ των υστέρων ότι ακριβώς εκείνη την ωρα συγκεκριμένα άτομα είχαν βγάλει το φτυάρι και με θάβανε κανονικά. Και όχι μια και δυο φορές, πολλές. Πώς το εξηγείς αυτό αφού δεν είχα ιδέα ότι στην άλλη άκρη της πόλης κάποιοι με γλωσσοτρώγανε; Μάλλον θα σου ακούγομαι εντελώς χωριάτα τώρα, αλλά τι να κάνουμε.
Εξωγήινη, το σχόλιο σου δίνει την εντύπωση ότι το έγραψες εν βρασμώ ψυχης, κάνω λάθος; Εσύ πιστεύεις στο μάτι ή στη γλωσσοφαγια, η κοπέλα δεν πιστεύει και είναι φυσικό να θέλει να μεταδώσει την άποψη της στα παιδιά της. Ειδικά επειδή το μάτι εμπίπτει στην κατηγορία της δυσδαιμονιας. Ίσως η ερωτουσα εφαρμόζει την επιστημονική μέθοδο και αυτό θέλει να μεταφέρει και στα παιδιά άσχετα από τις παραδόσεις. Η αρνητική ή θετική ενέργεια που αναφέρεις δεν είναι μετρήσιμο μέγεθος και δεν υπάρχει σαν έννοια στη φυσική ούτε όλοι παραδέχονται την έννοια των γουρληδων η γκαντεμηδων. Κατά πάσα πιθανότητα η ερωτουσα δεν δέχεται ούτε το βουντού, αλλά αυτό δεν μπορώ να το ξέρω, κρίνω από τον εαυτό μου τώρα. Το θέμα είναι ότι κάτι το οποίο δεν δέχεται η ίδια πάει να επηρεάσει τα παιδιά της και ζητάει μια συμβουλή για το πώς να αντιδράσει από κάποια που επίσης δεν πιστεύει το μάτι. Έχει κάθε δικαίωμα να ρωτήσει χωρίς να χρειάζεται να την κατακεραυνώνουν στα σχόλια.Όσο για την προσωπική σου εμπειρία, δεν μπορώ να την εξηγήσω, όπως δεν μπορώ να εξηγήσω το πως δεν έχει πάθει κάτι παρόμοιο κανένας στην οικογένεια μου ή στη γειτονιά μου (ζούμε στη Σουηδία). Και ειδικά ο ψηλός γαλανοματης γείτονας, θα έπρεπε να έχει παραπατησει 100 φορές τόσο που τον κοιτάω!
Χωριάτα δεν θα το έλεγα, αφελής ναι. Πρώτα πρώτα δεν υπάρχει "ενεργεια" γενικώς και αορίστως που να την εκπέμπουμε ο ένας προς τον άλλον και να την "παραδέχεται και η κβαντική φυσική" υπάρχει ηλεκτρική ενέργεια, μαγνητική ενέργεια, ηλιακή ενέργεια κλπ κλπ. Αλλά ενεργεια τελεία δεν υπάρχει. Το σώμα μας παραγει μια μικρή ελάχιστη ποσότητα θερμικής ενεργειας σχεδον μη ανιχνευσιμη, η οποία δεν επηρεάζει τον τρόπο που ζούμε καθόλου. Δηλαδή κανενας δεν μπορεί να αντιστρέψει ή να επηρεάσει την "ενέργεια" του σώματος και δεν ευθύνεται η συγκεκριμένη ενέργεια για όσα σου συμβαίνουν. Αυτό που συμβαίνει στο μυαλό μας λέγεται επιλεκτική μνήμη. Συνδιάζεις δύο γεγονότα που έχουν συμβει εκατοντάδες φορές ανεξάρτητα (1. Να σε σχολιαζουν 2. Να έχεις πονοκέφαλο) και πολύ βολικά αγνοείς τις φορές που είχες πονοκεφαλο χωρίς να σε σχολιάσει κανεις και που καποιος σε σχολίασε και δεν πηρες χαμπάρι.Ναι γιατί να μην κράξω εναν ινδιάνο που πάει στο σαμάνο ή έναν Βραζιλιανο που κάνει βουντού ; Στοκοι είναι και οι δύο και θα φανε το κράξιμο της αρκούδας (το εχω κάνει με Αιγυπτιο, ακόμα τρέχει). Η πεποίθηση ότι "κατι άλλο" ευθυνεται για τις ατυχίες μας, ή ότι "καποιος άλλος" μπορεί να μας φέρει τύχη/κακοτυχία είναι τόσο αφελής όσο τα επτάχρονα που τραγουδουν "ηλθε μια γρια απ την πολη κι έφερε το χάσει χάσει" για να βγει ο αντίπαλός τους στα μήλα. Τα παιδιά της κοπέλας μάλλον θα βγουν καλά και δεν θα πιστεύουν σε μπούρδες, αλλα αν πιστεύουν θα είναι εξίσου στόκοι με τα πεθερικά της, τους Ινδιανους, τους fulani, τα μέλη της Sanderia κλπ.
Στην περίπτωση του ξεματιάσματος λειτουργεί η αυθυποβολή. Δεν το βρίσκω τόσο κατακριτέο από την άποψη ότι και κάποιες σχολές ψυχολογίες χρησιμοποιούν την αυθυποβολή ως θεραπευτικό/ανακουφιστικό μέσο (δεν είμαι ειδικός, παιδιά, από αυτά που διαβάζω και ακούω). Το να "ακουμπάς" κάπου κάπου σε κάτι υπερφυσικό ώστε να ανακουφίζεσαι δεν καταλαβαίνω γιατί είναι τόσο τζιζ. Δε μιλάω φυσικά για περιπτώσεις που έχουν αφεθεί στο κακό τους το κάρμα και περιμένουν τον από μηχανής θεό να τους σώσει.
Ενέργεια είναι η ικανότητα ενός σώματος ή συστήματος να παραγάγει έργο. Η έννοια είναι μία. Η "ηλεκτρική ενέργεια, μαγνητική ενέργεια, ηλιακή ενέργεια κλπ" είναι μορφές ενέργειας. Μορφές. Δεν υπάρχουν "ενέργειες".Το σώμα μας είναι ένα ανοιχτό σύστημα, που σημαίνει ότι έχει μη μετρήσιμες απώλειες ενέργειας. Η απόσταση από το μη μετρήσιμες μέχρι το "δεν επηρεάζει" είναι κυριολεκτικά όσο το άπειρο. Τελεία.Οι προσωπικές εμπειρίες είναι αυτό ακριβώς: προσωπικές και κανένας τρίτος δεν έχει δικαίωμα να επιβάλλει ερμηνείες. Συνειδητοποιήστε ότι πρόκειται για διαφορετικές απόψεις και σεβαστείτε τη διαφορετικότητα.Αφήστε τις μεταφυσικές εμπειρίες του Ινδιάνου, του σαμάνου, του Βραζιλιάνου κλπ. στο μεταφυσικό και διαχωρίστε το από την επιστήμη. Αν δεν είστε ικανοί να το κάνετε, με το συμπάθειο, δεν έχετε ιδέα από επιστήμη.
Ειμαι η κοπελα της ερωτησης #7#Ναι,εξωγηινη,ακριβως ετσι αισθανομαι!Εξυπνοτερη κ ανωτερη.Επειδη δεν καταπινω αμασητο ο,τι μου πασαρε η γιαγια μου ως απολυτη αληθεια,αλλα εχω μπει στον κοπο να καλλιεργησω το μυαλο κ το πνευμα μου,να προβληματιστω,να διαβασω κ να αμφισβητισω ωστε να καταληξω στο τι κραταω τι πεταω απτην παραδοση.Επισης,δεν μετατοπιζω την ευθυνη για οσα μου συμβαινουν,στους αλλους κ το ιδιο θελω να κανουν κ τα παιδια μου.Να εχουν την ευθυνη του εαυτου τους.Εξ ου κ ο προβληματισμος.
Προσωπικά δεν είδα κανέναν προβληματισμό, τους έχεις βάλει σε ένα σάκο και τους απορρίπτεις γιατί είναι χωριάτες και ηλίθιοι. Αυτές είναι δικές σου λέξεις και όχι δικές μας. Και με αφορμή το σχόλιο του/της denpamekala, κανένας δε σε κατακεραύνωσε επειδή ζήτησες συμβουλή για το πώς να πεις στα παιδιά σου να μην πιστεύουν στο ξεμάτιασμα, τα σχόλια εστιάζουν στη συμπεριφορά σου και το ύφος σου απέναντι στον άντρα σου (και πατέρα των παιδιών σας) και την οικογένειά του.
Αγαπητη Ligaria θελω να σου κανω καποιες ερωτήσεις για να καταλάβω.1. Ηξερες ότι ο αντρας σου είναι θρησκόληπτος;2. Γιατί έχεις επιλεξει να μοιράζεσαι την ζωή σου με εναν ανθρωπο που θεωρήσεις σαφεστατα κατώτερο πνευματικα; (δεχομαι καθε απαντηση, ακομη και την "για βιοποριστικη εξασφαλιση")3. Ως πνευματικα/διανοητικα ανωτερη, εαν πεις στα παιδια σου ότι ο πατερας τους και η οικογενια τους είναι επι της ουσιας χαζοι, τι νομίζεις ότι θα συμβει ως αποτελεσμα;Σε ρωτάω γιατί ως αθεος με προβληματιζει τι μπορει να συμβει εαν δαγκωσω την λαμαρίνα με μια θρησκα και τι περιορισμους/συμβιβασμους/ορια θα προκυψουν.Ειλικρινα θελω να καταλαβω.
Χμμμμ...εγώ Ποκοπίκο δεν είμαι σε τέτοια σχέση αλλά ξέρω δύο ανθρώπους από το συγγενικό περιβάλλον που την πατησαν έτσι και οι γάμοι τους αντεξαν πενταετία με το ζόρι. Όταν στέγνωσαν τα μέλια και σταμάτησαν τα θέατρα ο καθένας πίστευε πως ο άλλος "θα αλλάξει" "θα καταλάβει" "θα βάλει νερό στο κρασί" "θα σεβαστεί τη γνώμη μου". Δεν έγινε φυσικά τίποτε από αυτά, ο μπαμπας έβγαζε φλυκταινες όταν η μαμα ξυπνουσε χαραματα την κυριακή το παιδάκι για να πάρει "χρυσό δοντάκι" και γινόταν έξαλλος που υποχρεώνανε το παιδακι του να γλυφει το σιχαμερο κουταλακι, ο σύζυγος του άλλου ζευγαριού ειχε σκυλοβαρεθει να μην μπορεί να πάει ενα ταξίδι γιατί ηταν "ο ερμής στο λέοντα και δεν ευνοούνται τα ταξίδια", και να βλέπει την γυναίκα του να την ξεματιάζει τηλεφωνικώς η μανα της μέρα παρα μέρα. Κάποια στιγμή και οι δύο είπαν "Σιχτηρ κι εσύ και ο γρύλλος" και την εκαναν με ελαφρά. Θεωρώ τεράστιο θέμα το κοινό μέτωπο σε αυτά τα θέματα και τις συμφωνίες να γίνονται πριν το γάμο.
Αγαπητε Ποκοπικο1.Ο αντρας μου δεν ειναι θρησκοληπτος.Οπως εγραψα κ στην ερωτηση ειναι μετριοπαθης.Πιστευει "θεωρητικα",αλλα δεν ακολουθει τα τελετουργικα(δεν εκκλησιαζεται,δε νηστευει,δεν συζηταει για αγιους κτλ).Ουτε αναφερει στην καθημερινοτητα μας οτι ματιαστηκε κ λοιπες μπουρδες.Αυτα τα θυμαται οταν βρεθει με τους δικους του.Πχ θα του πει η μανα του με ματιασανε κ θα πει,αντε ξεματιασε με2.Δεν τον βαζω στην ιδια κατηγορια με την οικογενεια του,οι οποιοι ειναι εντελως αμορφωτοι κ κυριως ακαλλιεργητοι.3.Αυτο ακριβως ρωτησα.Πως να το χειριστω,ωστε να ΜΗΝ πω στα παιδια μου οτι ειναι χαζοι.
Scifimom αυτες οι συνειδητες "συμφωνίας" εκ των προτερων παντα τις φοβάμαι και εξηγουμε: σπανια λογια που ειπωθηκαν πριν 5-10-15 χρονια τηρουνται, οι ανθρωποι αλλαζουν, ωριμάζουν, ξεμωρενονται κτλ.Σε αυτα περισσότερο μετράει όταν προκυπτουν θεματα πως τα λυνουμε, αχα! με διαφωνίες και μουτρα, πονηριες, λεονταρισμους; εεε μαλλον καπου θα στραβωσει το μελλον, αχα! με συζήτηση; χμμ...Δηλαδη δεν είναι τοσο να συνεννοηθεις τα τεχνικα αλλα να δεις το μοτιβο της συνυπαρξης και αυτο δυστυχως ουτε συζητιεται ουτε και είναι διχως ρισκο.Νομίζω ότι τα περισσότερα προβληματα δεν είναι απο διαφωνία σε τεχνικα θεματα αλλα απο τα μοτιβα των προσωπικοτητων. Π.χ. μια διαλλακτικη θρησκα vs μιας απολυτης αθεης; με ποια κανεις καλυτερο χωριο; (προφανως το φυλο αλλαζει κατα βουλησην αναγνωστη)Το ρωτάω γιατί λεμε ότι πρεπει να έχουμε ομοιοτητες σε θεμελιώδη θεματα, ομως ποια ομοιοτητα είναι πιο θεμελιωδης; ομοιες θρησκευτικες/πολιτικες πεποιθησεις αυτες καθ'αυτες ή ομοιο τροπο συμπεριφορας/αντιληψης π.χ. πως συζητάμε, πως διαφωνουμε κτλ; Τα ζευγάρια που περιεγραψες ειχαν προβληματα λογο διαφορετικων πεποιθησεων ή οι ιδιες οι προσωπικοτητες ηταν τοσο ασυμβατες οπου και τις ίδιες πεποιθησεις να είχαν παλι θα χωρίζαν;Κλινω περισσότερο ότι η ομοιοτητα (το ανθρωπινως δυνατον) στο πως αντιμετωπίζουν την ζωή είναι πιο σημαντικη απο την ομοιότητα των πεποιθησεων αυτων καθ'αυτων. (προφανως είναι συνδιαστικο αλλα χαρην συζητησης ειπα να μην το κανουμε πιο πολυπλοκο).
" Το μάτι, το οποίο υπάρχει στην παράδοση μας από την αρχαιότητα ακόμα, έχει να κάνει με την κακή και καλή ενέργεια που εκπέμπουμε ο ένας προς τον άλλο, κάτι που σύμφωνα με τη σύγχρονη κβαντική φυσική θεωρείται σωστό." Προσπερνώ το υπόλοιπο σχολιο το οποίο είναι καθόλα σεβαστό, και επικεντρώνομαι στο παραπάνω σημείο που με ανάγκασε να δημιουργήσω λογαριασμό για να μη το αφήσω ασχολίαστο. Όχι, η σύγχρονη κβαντική φυσική ΔΕΝ επιβεβαιωνει ότι εκπέμπουμε καλη και κακη ενέργεια ο ένας προς τον αλλο. Ας το πιάσουμε με τη σειρα:1. Η ανταλλαγή κβάντων ενέργειας, στην οποία λογικά αναφέρεται η εξωγήινη δεν είναι ιδέα της "σύγχρονης" κβαντικής φυσικής. Αποτελεί αντίθετα μία από τις παλαιότερες ιδέες τις κβαντικής φυσικής, γνωστή εδώ και 117 χρόνια.2. Η εννοια της καλής και κακής ενέργειας δεν υφίσταται. Υπάρχει ο χαρακτηρισμός "θετική" και "αρνητική" ενέργεια, ο οποίος οφείλεται καθαρά σε σύμβασεις και μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να μεταβληθεί μέσω της αλλαγής της στάθμης μηδενικής ενέργειας. Την οποία στάθμη ορίζουμε εμείς, κατα βούληση.3. Η ενέργεια την οποία ακτινοβολούμε δεν ενδιαφέρεται καθολου για το αν ειμαστε καλοι οι κακοι ανθρωποι. Εξαρτάται από έναν πλήρως διαφορετικό παράγοντα, την θερμοκρασία. Το οποίο σημαίνει οτι ένας κατα συρρολην δολοφόνος, εγώ και ένα τραπέζι σε θερμοκρασία 36.5 βαθμών Κελσίου εκπέμπουμε ακριβώς το ίδιο φάσμα ακτινοβολίας.4. Η θερμικη ακτινοβολία που δεχόμαστε από τους αλλους ανθρωπους, συγκρινομενη με ακτινοβολία από ήλιο, κινητά τηλέφωνα, μικροκύματα, το ματι της κουζίνας κλπ είναι πλήρως αμελητέα και δεν έχει την παραμικρή επίπτωση στην καθημερινή μας ζώη.Ελπίζω την επόμενη φορά που θα φτάσει η συζήτηση στο μάτι η φυσική, και μάλιστα η "συγχρονη κβαντική", να μην αποτελέσει επιχείρημα.