Γέννημα-θρέμμα Τεξανός, ο Ρον Γούντραφ είναι ηλεκτρολόγος και καουμπόι σε ροντέο που διάγει έκλυτο βίο, χωρίς καμιά έννοια για την επόμενη μέρα. Το 1985 χάνει τη γη κάτω από τα πόδια του ξαφνικά, όταν οι γιατροί κάνουν διάγνωση ότι πάσχει από τον ιό HIV και του δίνουν μόνο 30 μέρες ζωής. Όμως, δεν είναι διατεθειμένος να δεχτεί αυτήν τη θανατική ποινή. Μετά από υπερεντατική έρευνα ανακαλύπτει ότι υπάρχει έλλειψη πιστοποιημένων φαρμάκων και θεραπειών στις Ηνωμένες Πολιτείες, οπότε περνάει τα σύνορα και φτάνει στο Μεξικό, αγνοώντας τις οδηγίες του γιατρού του. Παρ’ όλο που είναι ομοφοβικός, ο Ρoν συνασπίζεται με έναν αναπάντεχο σύμμαχο, έναν επίσης οροθετικό τρανσέξουαλ με τον οποίο μοιράζεται το ίδιο πάθος για ζωή. Οι δυο τους διακρίνονται για το επιχειρηματικό τους πνεύμα και ιδρύουν ένα κλαμπ, όπου οι οροθετικοί έχουν πρόσβαση σε φάρμακα με μηνιαία συνδρομή. Η παρέα μεγαλώνει και ο Ρoν μάχεται όχι μόνο για την επιβίωση αλλά και για θέματα αποδοχής. Στα χρόνια που ακολούθησαν τη διάγνωσή του θα ζήσει πιο έντονα από ποτέ.

Η παθιασμένη μάχη που έδωσε ένα ομοφοβικό ρεμάλι ονόματι Ρον Γούντραφ στις απαρχές της επιδημίας του AIDS, όταν έμαθε πως κόλλησε τον ιό HIV και του απομένουν 30 μέρες ζωής, για να κρατηθεί και να παλέψει το ισχύον σύστημα, δίνει την ευκαιρία για μια εξίσου παθιασμένη, σχεδόν κολασμένη ερμηνεία στον εντελώς μεταμορφωμένο Μάθιου Μακόναχι. Ανησυχητικά αδυνατισμένος για να υποδυθεί τον ετοιμοθάνατο, ο Μακόναχι δημιουργεί ένα αξέχαστο ανθρώπινο πορτρέτο, διότι ο Γούντραφ του είναι αμετανόητος μπροστά στον επώδυνο θάνατο, γεμάτος αδυναμίες αλλά και χιούμορ, ένας προσβλητικός ρατσιστής με μηδενιστικά ωχαδελφική κοσμοθεωρία, αλλά με ένα τεξάνικο τσαγανό που αποδεικνύεται εξαιρετικά δραματικό, καθώς τα βάζει με την παντοδύναμη φαρμακοβιοηχανία που προώθησε το AZT και τον αμερικανικό οργανισμό φαρμάκων που τον υιοθέτησε αποκλειστικά, οδηγώντας πολλούς από τους πρώτους ασθενείς σε θάνατο λόγω της λανθασμένα υψηλής δοσολογίας που τους χορηγήθηκε. Ο Γούντραφ ταξιδεύει μόνος τους στο Μεξικό για να βρει εναλλακτικά φάρμακα και τα εισάγει περίπου παράνομα, για να επιβιώσει αλλά και για να μπει στο μάτι όσων επέμεναν στις θεραπείες χωρίς να έχουν πλήρη γνώση για τις παρενέργειες. Άθελά του έγινε σταυροφόρος για εκατομμύρια ανθρώπους στα πρώτα σκοταδιστικά στάδια του AIDS και η ταινία παρακολουθεί στενά την απίστευτη, αλλά αληθινή διαδρομή του. Ο Ζαν Μαρκ Βαλέ σκηνοθετεί με νεύρο και μάτι για τις λεπτομέρειες και τις διακυμάνσεις. Κάποιοι από τους χαρακτήρες φαίνονται τεχνητοί, σαν κατασκευές που αποκλειστικό σκοπό έχουν να στηρίξουν τη δραματική ανάπτυξη και να βοηθήσουν τον Γούντραφ να προχωρήσει – η σαμαρειτικά καλόκαρδη γιατρός/Τζένιφερ Γκάρνερ, ο γλυκομίλητος, αλλά πουλημένος προϊστάμενός της και ο συγκαταβατικός διώκτης του, που, όλως τυχαίως, σε ένα αχανές Τέξας, ο Γούντραφ πέφτει μόνο επάνω του! Ο Μακόναχι, στην ερμηνεία της χρονιάς, έχοντας αναρρώσει πλήρως από τις ρομαντικές κομεντί του σωρού και τις τυποποιημένες περιπέτειες, δεν εγκαταλείπει ούτε στιγμή τα κουσούρια και τον ιδιόμορφο ηρωισμό ενός συμφεροντολόγου «παρτάκια» που διέκρινε μια οργανωμένη αδικία και ο Τζάρεντ Λέτο κάνει τη μεγάλη έκπληξη ως τραβεστί με το ψευδώνυμο Ρέγιον, έχοντας, ανάμεσα σε πολλές εντυπωσιακές στιγμές ανδρόγυνου σπιράλ προς τον θάνατο, μια λιτή και συγκλονιστική σκηνή με τον πατέρα του, με την οποία κλειδώνει το φετινό Όσκαρ δεύτερου ρόλου.