Η μόδα κάνει πολιτική - εναντίον της Μελάνια Τραμπ, βασικά...

Η μόδα κάνει πολιτική - εναντίον της Μελάνια Τραμπ, βασικά... Facebook Twitter
5

Ανά τον κόσμο οι άνθρωποι χωρίζονται σε δύο κατηγορίες: σ' αυτούς που αντιμετωπίζουν τη μόδα ως μορφή Τέχνης, κάποτε και ως βιομηχανία με δραστηριότητες και επιρροή σε χώρους μακριά από τα ντεφιλέ και τα εργαστήρια των σχεδιαστών μόδας (ένας τέτοιος χώρος είναι και η πολιτική) και σε αυτούς που τη θεωρούν ένα ελαφρύ παιχνίδι δισεκατομμυρίων που κρατά δέσμιες τις γυναίκες και τα πορτοφόλια τους. 

Ωστόσο, αυτό που συμβαίνει με τη Μελάνια Τραμπ μάλλον δικαιώνει τους πρώτους. Η μόδα ως όπλο πολιτικής, έκφρασης και διπλωματίας φαίνεται να παίρνει μέσα από το πρόσωπο της επόμενης Πρώτης Κυρίας διαστάσεις που συνιστούν ένα μεγάλο θέμα και όχι μια ελαφρότητα για τα κοριτσίστικα blogs μόδας.

Μπορεί η αρχή να έγινε με τη δημόσια άρνηση της Σοφί Τεαλέ να ντύσει τη νέα Πρώτη Κυρία των ΗΠΑ, μπορεί μαζί της -και για άλλους λόγους- να συντάχθηκε ο ακόμη πιο δημοφιλής και επιδραστικός Τομ Φορντ, μπορεί ο Τόμι Χίλφιγκερ να επιχείρησε να πάρει το μέρος της απαξιωμένης Μελάνια, όμως, φαίνεται ότι υπάρχουν πολλοί ακόμη σχεδιαστές που συντάσσονται με την επιθετική γραμμή των δύο πρώτων και μοιραία ανοίγουν μία συζήτηση όχι ιδιαίτερα κολακευτική, τόσο για τη σύζυγο του Ντόναλντ Τραμπ όσο και για την κάπως επιθετική ρητορική που εξαπολύουν οι ηγέτες της μόδας εναντίον μίας γυναίκας (όποια κι αν είναι αυτή).

Ακόμη και στην Αμερική του Τραμπ, όπου εκατομμύρια πολιτών χρειάστηκαν ψυχιατρικές συμβουλές και ψυχολογική υποστήριξη αμέσως μετά την εκλογή του, όλο αυτό είναι ειρωνικό, όπως παρατηρείται σε άρθρο του ZeroHedge. "Είναι ειρωνικό ένα γκρουπ προοδευτικών σχεδιαστών μόδας, όπως η Σοφί Τεαλέ να αρνούνται να παρέχουν τις υπηρεσίες τους. Κατά τα προηγούμενα χρόνια κάτι τέτοιο θα φάνταζε παράλογο ή πολιτικώς λανθασμένο, κάτι τέτοιο, όμως, φαίνεται πως δεν ισχύει για τους σχεδιαστές μόδας που είναι υπεράνω όλων αυτών. Τι θα γινόταν αν συνέβαινε κάτι αντίστοιχο με τους αρτοποιούς ή τους φωτογράφους; Τι θα συνέβαινε, αν λόγω των πεποιθήσεων τους αρνούνταν να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους κατά τη διάρκεια γκέι γάμων;".

Η μόδα κάνει πολιτική - εναντίον της Μελάνια Τραμπ, βασικά... Facebook Twitter
Φορώντας Marc Jacobs στο τεύχος Φεβρουαρίου 2015 του 'Harper's Bazaar.' Photo: Douglas Friedman/'Harper's Bazaar'

Σε τελευταία ανάλυση, και όπως παρατηρούν και άλλοι συνάδελφοι της, ο χώρος της μόδας, εκτός από χώρος έμμεσης και άρρητης διπλωματίας, είναι και χώρος ευγένειας, καλαισθησίας και λεπτών ιδανικών και εκεί, ίσως, όντως δεν χωρούν πολεμικές δηλώσεις...

Αυτό που, εμμέσως, υπογραμμίζει το εν λόγω άρθρο είναι ένας αντίστροφος ρατσισμός που εκδηλώνεται από ανθρώπους με επιρροή στον τομέα ελέγχου του, ανθρώπους στους οποίους όχι μόνο δεν μπορεί να πει κανείς τίποτα, αλλά και θα επιβραβεύσει για τη στάση τους. Είναι, όμως, τόσο απλό το ζήτημα; 

Στο ίδιο άρθρο αναφέρεται η περίπτωση της Barronelle Stutzman, πασίγνωστης ανθοπώλη στην Ουάσινγκτον, με δίκτυο επιχειρήσεων που εξυπηρετούσε όλα τα μεγάλα events δημοσίων προσώπων και ιδιωτών. Όταν η επιχειρηματίας κάποτε αρνήθηκε να εξυπηρετήσει τις ανάγκες στολισμού ενός γάμου ομοφυλοφίλων μηνύθηκε τόσο από την Ένωση για τα Δικαιώματα των γκέι, όσο και από τον ίδιο τον δήμο για την ρατσιστική άρνηση της να παρέχει υπηρεσίες σε ανθρώπους που η ίδια θεωρούσε μακριά από τους αξιακούς της κώδικες. 

Προφανώς και όχι, καθώς από τη μέρα που ξέσπασε το ζήτημα με την απορριπτική προς τη Μελάνια επιστολή της Τεαλέ, γνώμη έχουν εκφράσει όλοι οι κορυφαίοι της μόδας: από τη Νταϊάν φον Φίρστενμπεργκ και τον Μαρκ Τζέικομπς, μέχρι την Καρολίνα Χερέρα και την Ντόνα Κάραν. Άλλοι υποστηρικτικοί προς την επόμενη Πρώτη Κυρία, άλλοι εξίσου απορριπτικοί και μάλιστα λακωνικά και με αρκετές δόσεις χολής. 

Είτε υπέρ είτε κατά, στα κορυφαία περιοδικά μόδας του εξωτερικού εκείνο που με ψυχραιμία -για την ώρα- επισημαίνεται δεν είναι το γιατί κάποιος από τον χώρο στηρίζει ή όχι τη Μελάνια Τραμπ, αλλά ο τρόπος με τον οποίο αποφασίζει να το κάνει. Όπως εξήγησε στο Cut η επίσης διάσημη σχεδιάστρια μόδας Cynthia Rawley, "το να ντύσει ένας σχεδιαστής την Πρώτη Κυρία δεν σημαίνει ότι αυτομάτως ασπάζεται τις απόψεις του συζύγου της". Η ίδια παρατηρεί ότι είναι "ok" να διαφωνείς και να το δηλώνεις, εφ' όσον έτσι νιώθεις, ωστόσο άλλο αυτό και άλλο να στρέφεσαι εναντίον μιας γυναίκας και του όποιου παρελθόντος και των καταβολών της με άκομψο τρόπο. 

Σε τελευταία ανάλυση, και όπως παρατηρούν και άλλοι συνάδελφοι της, ο χώρος της μόδας, εκτός από χώρος έμμεσης και άρρητης διπλωματίας, είναι και χώρος ευγένειας, καλαισθησίας και λεπτών ιδανικών και εκεί, ίσως, όντως δεν χωρούν πολεμικές δηλώσεις... 

Με στοιχεία από The Cut, Dazed, Fashionista, The New Yorker, ZeroHedge 

Μόδα & Στυλ
5

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Rachel Scott: Η ωμή ενέργεια των Τροπικών στη Νέα Υόρκη

Μόδα & Στυλ / Rachel Scott: Η ωμή ενέργεια των Τροπικών στη Νέα Υόρκη

Η πολυβραβευμένη σχεδιάστρια του cult brand Diotima μόλις ανέλαβε τα καλλιτεχνικά ηνία στους Proenza Schouler, φέρνοντας ανάγλυφες υφές, χειροποίητες λεπτομέρειες και ένα διάχυτο sexiness, και παράλληλα μια ιδέα για το τι περιμένουμε από τη μόδα σήμερα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Collection D: H νέα συλλογή της Phoebe Philo προοιωνίζεται τη μεγάλη επιστροφή της Couture στη μόδα

Μόδα & Στυλ / Phoebe Philo: H ιέρεια της ήσυχης πολυτέλειας ανεβάζει την ένταση

​Με γλυπτικά τζάκετ, φραμπαλάδες και παντελόνια που σέρνονται, η σχεδιάστρια που ξέρει πώς να δίνει στις γυναίκες κάτι κομψό και συνάμα στραπατσαρισμένο ξαναδείχνει τον παλιό της ατρόμητο ’90s εαυτό και ανοίγει τον δρόμο για τη μεγάλη επιστροφή της couture στη μόδα.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Giorgio Armani: «Η κομψότητα δεν είναι για να σε προσέχουν αλλά για να σε θυμούνται»

Απώλειες / Giorgio Armani: «Η κομψότητα δεν είναι για να σε προσέχουν αλλά για να σε θυμούνται»

Ένας αληθινός τιτάνας της μόδας έφυγε στα 91 του χρόνια, παραδίδοντας στην ιστορία της μόδας ένα συγκλονιστικό αρχείο ένδυσης του 20ού αιώνα και μια multi-billion αυτοκρατορία που πρεσβεύει την ήσυχη κομψότητα σε κάθε πτυχή του τρόπου ζωής.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ
Είναι καλή στιγμή για ένα κραγιόν να κοστίζει 160 δολάρια; Η Louis Vuitton έτσι νομίζει.

Μόδα & Στυλ / Είναι καλή στιγμή για ένα κραγιόν να κοστίζει 160 δολάρια; Η Louis Vuitton έτσι νομίζει

Το λανσάρισμα της πρώτης συλλογής μακιγιάζ του οίκου μόδας πυροδότησε μια ζωηρή συζήτηση για τις τιμές των εταιρειών και τα όριά τους. Θα μεταφραστεί αυτός ο θόρυβος σε πωλήσεις; Μήπως το μεγαλύτερο brand πολυτελείας έκανε λανθασμένους υπολογισμούς;  
THE LIFO TEAM
Yves Saint Laurent: «Το Μαρακές άνοιξε τα μάτια μου στο χρώμα»

Μόδα & Στυλ / Yves Saint Laurent: «Το Μαρακές άνοιξε τα μάτια μου στο χρώμα»

Σήμερα, στα γενέθλιά του, θυμόμαστε τον μελαγχολικό βασιλιά της γαλλικής couture μέσα από τη διαδρομή του στο Μαρόκο, που δεν υπήρξε απλώς ένας τόπος ελευθερίας αλλά και η μούσα του στη ζωή και στη δουλειά.
ΣΤΕΛΛΑ ΛΙΖΑΡΔΗ

σχόλια

2 σχόλια
Γιατί η μόδα να μην είναι διανόηση; Ίσα ίσα που είναι ένα πολύ πιο άμεσο μέσο για να διαμορφώσει σχολές και τρόπους σκέψης. Η Μελάνια πληρώνει το ότι δέχτηκε να παραμείνει με κάποιον που απαξίωσε όλους τους μετανάστες θεωρώντας τους αυτόματα εγκληματίες ενώ είναι και η ίδια μετανάστρια στις ΗΠΑ. Σαφώς και η μόδα μπορεί να ασκεί τόσο λεπτή αισθητική όσο και πολιτική.
Μόδιστροι και μοδίστρες είναι, για να λέμε τα σωστά, όχι άνθρωποι της υψηλής διανόησης! Και όσο κι αν απεχθάνομαι τον γελοίο και επικίνδυνο Τραμπ, όσο κι αν αδιαφορώ πλήρως για την γυναίκα- τρόπαιο που έχει δίπλα του, δεν μπορώ παρά να χαρακτηρίσω τις επιθέσεις εναντίον της άδικες και εξυπνακίστικες. Δεν φαίνονται ούτε μάγκες ούτε χιουμορίστες μειώνοντας συνεχώς την εν λόγω γυναίκα και καλά θα κάνει να μην ασχοληθεί καθόλου μαζί τους.
Σιγά μη την κάνουμε και πρότυπο τη μανδάμ...!..και καλό θα είναι να μην αδιαφορούμε καθόλου για αυτό τον τύπο ανθρώπων. Είναι επικίνδυνοι.Η ίδια της η ιδιοσυγκρασία (με ό,τι όλα αυτά τα χρόνια αντιπροσώπευε [illustration περιτύλιγμα, πλήρως κενού περιεχομένου] και συνεχίζει ισχυροποιημένη ως επερχόμενη «πρώτη κυρία» των Η.Π.Α.), είναι προσβλητική για τις ίδιες τις γυναίκες.
Να σου θυμίσω τον ψήφισαν τον τύπο, άρα τους αξίζει. Και αν κάποιος είναι επικίνδυνος είναι αυτός και όχι η σύζυγος, αυτή είναι απλά γλάστρα. Το θέμα είναι ότι τη βαράνε όλοι από παντού μόνο και μόνο για να δείξουν την πολιτική τους αντίθεση στον Τραμπ - αυτό είναι το άδικο.
@ eraki 6.12.2016 | 15:49Άκου λίγο, για να ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα που τα έχουμε κάνει μπάχαλο - γενικώς και αορίστως. Οι επιθέσεις εναντίον της δεν είναι ούτε άδικες, ούτε εξυπνακίστικες. Και δεν αναφέρομαι στην επιφανειακή, ρηχή-κατινίστικη κριτική που της γίνεται για τα μπον-μπον φουστάνια της, για τις κομμώσεις της, το μαγικιάζ της, για το «Silicon Valley» σώμα της. Αυτά λίγο έως καθόλου με νοιάζουν, αν και πρόκειται για μία εκ φύσεως όμορφη γυναίκα (χωρίς ποτέ αυτό από μόνο του να σημαίνει και κάτι). ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ όμως με νοιάζει, η ουσία.Πρωτίστως εφόσον υποστηρίζεις ότι οι Αμερικανοί ψήφισαν αυτόν τον ρυπαρό τύπο για πρόεδρο τους, άρα του αξίζει, εκείνη τον παντρεύτηκε και μάλιστα για μια ολόκληρη ζωή. Άρα σε εκείνη και αν της αξίζει...Ένας τύπος μισογύνης, μισάνθρωπος, ρατσιστής, ελεεινός εκ φύσεως του που με ανορθόδοξους τρόπους, κοινώς ο «πατεῖ επί πτωμάτων» βρέθηκε εκεί που βρέθηκε εδώ και αρκετές δεκαετίες και ποιός ξέρει γιατί άραγε(ς) το Αμερικανικό σύστημα τεχνηέντως τον προώθησε και τον τοποθέτησε σε αυτή τη θέση και τι σκ@τ@ έχει στα σχέδια του.Η... κυρία-τρόπαιο, όπως σωστά γράφεις, ανήκει σε αυτή την κατηγορία των γυναικών που επέλεξαν οι ίδιες να είναι τρόπαια με ό,τι αυτό αντιπροσωπεύει, κυρίως επιλέγοντας συνειδητά να δοθούν βορά στην ακραία και μειωτική σεξιστική ανισοτιμία (υπό την έννοια της έμφυλης διάκρισης) του οικουμενικού αρσενικού-πρωτόγονου ενστίκτου (μεγάλο κομμάτι του οποίου καλά κρατεί - τα παραδείγματα πάρα πολλά σε αναπτυγμένες, αναπτυσσόμενες και μη, κοινωνίες), αποτελώντας τις περισσότερες φορές το υπαρκτό παράδειγμα του αρνητικού κανόνα, πλάι (μόνο) σε οικονομικώς ισχυρά έως πανίσχυρα αρσενικά, εξαργυρώνοντας ακριβά την όμορφη εμφάνιση τους και μόνο αυτή. Επί της ουσίας πουλώντας τις ψυχές στους στο διάβολο.Σιγά μη κάτσω να τις επικροτήσω κιόλας ή τις λυπηθώ... Έλεος δηλαδή!...