Στο σημερινό «Α μπα»: παραλλαγές στο ίδιο μοτίβο

Στο σημερινό «Α μπα»: παραλλαγές στο ίδιο μοτίβο Facebook Twitter
84

 

__________________
1.

Αυτοί οι άνθρωποι που δεν ζητάνε τίποτε με έχουν προβληματίσει πάρα πολύ. Κατά καιρούς έχω γνωρίσει σε επίπεδο ερωτικής σχέσης άντρες που και καλά δε μου ζήταγαν τίποτε, όπως δήλωναν, αλλά για κάποιο λόγο ήταν τα άτομα που μου έτρωγαν την περισσότερη ενέργεια κι από αυτούς ακόμα που μου ζήταγαν πράγματα.

Δυστυχώς αυτό το στυλ ανθρώπου είναι πάρα πολύ κοινό, είναι το και καλά κουλ, περνάμε καλά, δεν σου ζητάω τίποτε, δε σ'ενοχλώ, δεν επεμβαίνω στη ζωή σου, οπότε μη μου τα πρήζεις, όπως δεν σου τα πρήζω. Και τελικά είναι ένα μεγάλο ψέμα, συνειδητοποιώ ότι σου ζητάνε στην ουσία τα πάντα, σου ζητάνε να είσαι εκεί τη στιγμή που νιώθουν τη μεγαλύτερή τους αδυναμία, τη στιγμή δηλαδή που θέλουν την επαφή με κάποια και μετά σου ζητάνε να τα λύσεις όλα μόνη σου, τις δικές σου στιγμές αδυναμίας, τις αμφιβολίες σου για τον άλλον κι αυτές που αρχίζεις να έχεις για τον εαυτό σου πλέον.
Τελικά πόσο μακριά νυχτωμένοι είναι αυτοί που λένε ότι δε ζητάνε τίποτε, και το πιστεύω ότι το πιστεύουν, σε σχέση με τις ανθρώπινες σχέσεις; Λες και πάνε για ψώνια στο μπακάλη και δικαιολογούν την αγένειά τους με τη δικαιολογία ότι του δίνουν τα λεφτά τους.- από πάνω

Έχεις δίκιο, αλλά μάντεψε ποιος είναι το κορόιδο. Ναι, σου ζητάνε όλα αυτά. Εσύ γιατί τα δίνεις;


Μου επιτρέπεις να απαντήσω μόνη μου; Όταν σου λένε «δεν θέλω τίποτα από σένα», δεν το πιστεύεις. Νομίζεις ότι αν ανταποκριθείς και δώσεις αυτά που ζητάνε, θα καταγοητευτούν από το μεγαλείο σου, από το πόσο ιδιαίτερη είσαι, και θα αλλάξουν γνώμη. Είσαι κορόιδο, αλλά όχι των άλλων. Του παιδιάστικου εγωισμού σου.


Ένα μέρος σου ανταποκρίνεται γιατί έχεις μάθει ότι τα καλά κορίτσια είναι δοτικά και συναισθηματικά και σου βγαίνει αυτόματα. Σε αυτή την περίπτωση είσαι κορόιδο, αλλά θύμα την κοινωνικής ανατροφής που έχεις λάβει. Δεν φταις γι' αυτό, αλλά αυτό δε σημαίνει ότι δεν χρειάζεται να το καταπολεμήσεις.


Αν δεν ξέρεις πώς να προφυλάσσεις την ενέργεια σου με τέτοιους βρικόλακες, μόνο μια λύση υπάρχει. Μην τους πλησιάζεις, και όταν σε πλησιάζουν, φύγε, εξαφανίσου. Αυτό το παιχνίδι εγγύτητας/αδιαφορίας είναι μόνο για πολύ ρηχούς ανθρώπους, για πολύ αδιάφορους ανθρώπους, για πολύ εγωκεντρικούς ανθρώπους, ή για ανθρώπους που βρίσκονται σε πολύ κακή φάση. Δεν χρειάζεται να συμμετέχεις. Μην χάνεις χρόνο μαζί τους, και μην προσπαθείς να τους ψυχαναλύσεις. Δεν είναι δικό σου πρόβλημα.

__________________
2.

Καλησπέρα,

αυτή η ερώτηση αφορά κυρίως τους σχολιαστές που διαμένουν Ελλάδα: Είναι ρεαλιστικό να θέλει κάποιος να επιβάλλει τις ώρες κοινής ησυχίας (όπως τις ορίζει η ΕΛ.ΑΣ. στο σάιτ της) στην γειτονιά του ή απλά θα πρέπει να μετακομίσει στην Β. Ευρώπη; Το έχει πετύχει κανείς;

Σκυλιά που γαβγίζουν στα μπαλκόνια, καγκελόπορτες που κλείνονται με δύναμη, δυνατές μουσικές είναι μερικοί από τους ήχους που σε κρατάνε στην τσίτα.

Επίσης, ισχύει ότι η Κυριακή (ή ακόμα και το Σάββατο) είναι ειδική μέρα κοινής ησυχίας ή μύθος;

Η ηχορύπανση στις γειτονιές είναι μια μάστιγα!- ..Η ωτασπίδα..

Να σου πω την αλήθεια, μου φαίνεται πολύ απαρχαιωμένος όρος οι «ώρες κοινής ησυχίας». Στην ουσία είναι θεσμοθετημένη σιέστα, για υπνάκο το μεσημεράκι. Μου προκαλεί κλαυσίγελο και φαγούρα στο σκαλπ, κάτι από άλλο αιώνα, όταν όλα ήταν λυμένα. Ποιος έχει την πολυτέλεια για υπνάκο το μεσημεράκι εκτός από τους συνταξιούχους; Να μου πεις, αυτοί είναι οι περισσότεροι. Πάντως όποιος δουλεύει τρέχει όλη τη μέρα, και γυρνάει νύχτα σπίτι. Εξαρτάται από το πού δουλεύει, θα μου πείτε. Υπάρχουν ακόμα οι τυχεροί με τις σιέστες. Σωστό.


Σε μια πολιτισμένη κοινωνία θα έπρεπε να είναι όλες τις ώρες αυτονόητο ότι δεν πρέπει να ενοχλούμε τους άλλους με φωνές, σκυλιά, πόρτες που χτυπάνε, ιδιαίτερα όταν ζούμε σε εγγύτητα πολυκατοικίας. Δεν θα έπρεπε να υπάρχει ανακοίνωση της αστυνομίας για κάτι τέτοιο.

__________________
3.

Πολυαγαπημένη Α,μπα.

Καταρχάς, υποκλίνομαι και είμαι ευγνώμων που υπάρχεις. Χίλιες φορές μου έχεις δώσει κουράγιο με τα λόγια σου, άλλες τόσες μ'έχεις συνεφέρει με τα χαστούκια σου. Σε νιώθω φίλη και δικό μου άνθρωπο, κι ας μη σε ξέρω.

Θέλω να ρωτήσω: ποια η ενδεδειγμένη στάση απέναντι σε φίλο που βλέπω τελευταία να έχει πρόβλημα αλκοολισμού; Δεν είμαστε αυτοκόλλητοι ούτε γνωριζόμαστε από τα γεννοφάσκια, οπότε δεν έχω το θάρρος της ευθύτητας και του tough love που έχω με τους παιδικούς φίλους. Τον ξέρω μερικά χρόνια από κοινή παρέα, έχουμε μοιραστεί δυνατές στιγμές και με τον καιρό αναπτύσσεται ένα γνήσιο δέσιμο που μοιάζει πολύ (αν δεν είναι) αγάπη. Απολύτως τίποτα ερωτικό από καμία πλευρά, να διευκρινίσω.

Είναι χοντρό να του συζητήσω το θέμα του αλκοόλ από τη στιγμή που δεν μου έχει ζητηθεί η άποψή μου; Φέρεται σαφώς αυτοκαταστροφικά και, ειλικρινά, δεν είναι social drinking. Ξεφεύγει και παραδέχεται ότι δεν το ελέγχει, αλλά δεν εκδηλώνει επιθυμία να το κόψει. Συχνά σε εξόδους νιώθω αμηχανία από τις παρενέργειες του ανεξέλεγκτου αλκοόλ και συνάμα στενοχωριέμαι πολύ αλλά δεν τολμώ να μιλήσω στα ίσια γιατί ντρέπομαι (ότι ποια είμαι εγώ που θα κάνω υποδείξεις;)

Υπάρχει τρόπος να δείξω ενδιαφέρον χωρίς να θίγω όρια; Είναι περήφανος και κλειστός χαρακτήρας, δεν ξέρω πώς θα το πάρει. Όμως αυτό που βλέπω μου προκαλεί ανησυχία για την υγεία του, και όσο παριστάνω σαν να μην τρέχει τίποτα νιώθω υποκρίτρια και ανεπαρκής φίλη.

Συνειδητοποιώ βέβαια ότι το πώς πρέπει να φερθώ είναι δικό μου θέμα και απείρως πιο ασήμαντο σε σύγκριση με το πραγματικό πρόβλημα, αλλά εν τέλει μόνο αυτό είναι στο χέρι μου να ελέγξω. Καμία γνώμη;

Χίλια ευχαριστώ.

Υ.Γ. Εκτός από συνήθεια και λατρεία, είσαι επίσης το μόνο επιχείρημα που έχουν οι καθημερινές να τρίψουν στη μούρη του σαββατοκύριακου!- Απορία

Νομίζω ότι το ιδανικό, όταν θέλουμε να συζητήσουμε κάτι πολύ τζιζ με κάποιον, είναι να προσπαθούμε να τον κάνουμε να το πει μόνος του. Με τη Σωκρατική μέθοδο. Αν καταφέρεις να αποφύγεις να φανείς επικριτική, ανώτερη, υγιής σε σχέση με αυτόν, που έχει μια βλάβη, με λίγα λόγια, χωρίς να τονίσεις ότι εσύ τα κάνεις σωστά σε αυτό τον τομέα και αυτός λάθος, και κάνεις απαλές ερωτήσεις, ίσως, αν υπάρχει κατάλληλο κλίμα, και εμπιστοσύνη, και άνεση χρόνου, ίσως εκφράσει τις σκέψεις που δεν είναι εύκολο να πει φωναχτά.


Αν χρειάζεται ένα ελαφρύ σπρώξιμο για να παραδεχτεί (στον εαυτό του) ότι πρέπει να αναζητήσει βοήθεια, ίσως να βοηθήσει μια τέτοια κουβέντα. Αν είναι σε φάση άρνησης, ή είναι ακόμα νωρίς, είναι πιθανό να αντιδράσει σπασμωδικά. Αν γίνει αυτό, μην πτοείσαι. Συνέχισε να είσαι εκεί από κοντά, μέχρι να έρθει η κατάλληλη στιγμή.


Και τώρα ένα σχόλιο που δεν είναι σχετικό με την ερώτηση (ή και μπορεί να είναι απόλυτα σχετικό, αλλά ας μη το αναλύσω αυτό τώρα) και δεν μπορώ να κρατηθώ: το «απολύτως τίποτα ερωτικό από καμία πλευρά, να διευκρινίσω.»


Καταρχάς, όταν το ακούω αυτό, αυτομάτως υποθέτω το αντίθετο, ακριβώς επειδή μπήκε η διευκρίνιση. Δεν το είχα σκεφτεί έτσι, μέχρι που το ανέφερες. Έχετε παρατηρήσει ότι αυτή η διευκρίνιση, όλο αγωνία και ένταση, γίνεται συνήθως από γυναίκες; Που δεν τις έχουμε ρωτήσει αν τρέχει κάτι ή όχι; Δεύτερον, είναι αδύνατον να ξέρεις τι σκέφτεται η άλλη πλευρά, οπότε αν θέλεις να μας ενημερώσεις για το θέμα, περιορίσου στον εαυτό σου. Και τρίτον: τι θα άλλαζε αν υπήρχε ερωτικό ενδιαφέρον; Θα ενδιαφερόσουν λιγότερο ή περισσότερο για την υγεία του; θα είχε περισσότερη ή λιγότερη αξία η ερώτηση σου;


Έχουμε φτάσει σε σημείο να συζητάμε και να χωνεύουμε σιγά σιγά, ότι ολόκληρη η ανθρώπινη σεξουαλικότητα είναι ρευστή, ότι το φύλο είναι κατασκευασμένο, και στο παράλληλο σύμπαν του 2016, μορφωμένες, ανεξάρτητες γυναίκες εξακολουθούν να πιστεύουν ότι τα ερωτικά συναισθήματα είναι 100% διακριτά από τα φιλικά, λες και είναι από άλλο πλανήτη και προκύπτουν από άλλη διαδικασία, και επιπλέον κατά τι κατώτερα, γιατί το σεξ, πόσες φορές να το πούμε ακόμα, είναι κάτι βρώμικο. Συνεχίζουν να χαρακτηρίζουν τις φιλικές σχέσεις «αθώες» και τις ερωτικές σκέψεις «πονηρές». Αχ. Μερικές φορές νιώθω πολύ κουρασμένη.

 

__________________
4.

Γεια σου Α μπα! Συγχαρητήρια για τη στήλη σου! Τα σχόλια σου είναι πάντα to the point και με πολλή προσοχή και σεβασμό προς τους αναγνώστες! Συνέχισε γερά να μας βάζεις στη θέση μας!
Σου γράφω γιατί δεν μπορω να μιλήσω σε κανέναν άλλο. Ετσι τα καταφερα! Λοιπόν, πριν 3 χρόνια είχα κάποιο πολύ σοβαρό πρόβλημα το οποίο με έφερε πιο κοντά με έναν άνθρωπο μεγαλύτερο μου, με τον οποίο είμασταν φιλοι. Αυτος παντρεμένος με μικρο παιδί, 40 ετων, εγω 27 τοτε. Στην προσπάθεια του να με βοηθησει να με στηρίξει, ήρθαμε πολύ κοντα και συντομα αυτο μετατραπηκε σε ερωτα. Υπήρχε και υπάρχει απίστευτη χημεία - επικοινωνία - κατανόηση, και για πρωτη φορά ενιωσα ερωτική επιθυμία κτλ. Δεν ήθελε κανεις απ τους δυο μας να κανουμε σχεση, και συννενοηθηκαμε να βρεθούμε για μια μονο φορά απο κοντα (μεναμε σε αλλη πόλη), για να μιλησουμε καλυτερα. Παρότι με σιχαινομαι γι αυτο, εδω και 3 χρονια εχουμε μια ιδιομορφη σχεση που παρα την απόσταση με κανει ευτυχισμενη όσο ποτε και με κανει καλυτερο ανθρωπο, αν εξαιρεσεις τις ενοχες που εχω για την απιστια μου προς τη συζυγο του. Ποτέ δεν στοχευα να ειμαστε μαζι επισημα, καθώς δε θελω να χωρίσει για χαρη μου, και λόγω διαφοράς ηλικίας (και αλλων προσωπικων του λόγων που γνωριζω), απέρριπτε την ιδεα να ειμαστε μαζι καθως αυτο θα με εβλαπτε και θα με "φυλακιζε" σε μια ζωή μαζι του, περιοριζοντας καποιες προοπτικες μου, ακομα και το να γινω μητερα.
Μου πρότεινε προσφατα να χωρίσει και να ζήσουμε επισημα μαζί και να αρχισουμε μια κοινη ζωη, υποσχομενος να αφοσιωθεί στο να με κανει ακόμα πιο ευτυχισμένη με όποιο τρόπο μπορεί! Είμαι έτοιμη να δεχτώ, μα με προβληματίζουν κυρίως οι κοινωνικοι παραγοντες, οπως οι γονείς μου, η συζυγος και το παιδί του, ο κοινωνικός αποκλεισμος μας λόγω διαφοράς ηλικίας και ο χρονος που θα περασει ώσπου να ισορροπήσουμε στις νεες συνθηκες. Είμαι σίγουρη οτι μετα τον πρώτο χρονο που θα ειναι οι μπόρες θα ειμαστε ευτυχισμενοι μαζί, όμως αυτός ο χρονος θα ειναι δυσκολος, πιεστικος και ανησυχω μήπως χαλάσει η σχέση μας λόγω πίεσης απο δω και απο εκεί. Μαζί έχουμε ξεπεράσει διάφορα, αλλά αυτό μου φαίνεται βουνό!
Να σημειώσω οτι κανένας άλλος περαν των δυο μας δε γνωρίζει για αυτη τη "σχεση" η οποια ειναι κατα κύριο λόγω πνευματική, επικοινωνιακή, ανθρώπινη (και κατά δεύτερο ερωτική) -κυρίως επειδή ντρεπομαι πολύ για όλα αυτά, με αποτέλεσμα να μην μπορώ να εχω μια αλλη γνωμη/ματιά.
Σε ευχαριστώ πολύ εκ των προτέρων!- confused-to-say-yesORno

Άλλη μια που έσπευσε να μας πληροφορήσει ότι η σχέση της είναι πρώτα πνευματική και κατά δεύτερο ερωτική, για να πειστούμε ότι είναι σοβαρά τα πράγματα και δεν είναι καμία ξετσίπωτη.


Προσπάθησε, όσο γίνεται, και όσο υπάρχει καιρός, να πείσεις τον εαυτό σου ότι αυτά τα πράγματα δεν διαχωρίζονται, δεν υπάρχει λόγος να διαχωρίζονται, και το κυριότερο, δεν είναι διαφορετικής ποιότητας.


Για τα υπόλοιπα, δεν υπάρχει απολύτως κανένας που μπορεί να σου πει τι να κάνεις με τη ζωή σου, γιατί είναι μόνο δική σου, και κανείς δεν μπορεί να μπει στη θέση σου. Πρέπει να σε προειδοποιήσω όμως. Η ιστορία σου είναι λιγότερο πρωτότυπη από όσο πιστεύεις. Οι άλλες γνώμες/ματιές είναι ακριβώς αυτές που φαντάζεσαι ότι είναι. Δεν πρόκειται να ακούσεις κάτι καινούριο. Αυτό που σκέφτεσαι, αυτό είναι. Τα προβλήματα τα έχεις εντοπίσει.


Το μόνο που ίσως δεν έχεις αναλογιστεί ακόμα – και δεν ξέρω αν το έχεις εκφράσει σωστά ή αν εννοείς κάτι άλλο – είναι ότι ένιωσες ερωτική επιθυμία για πρώτη φορά στα 27. Είκοσι εφτά; Στα εικοσιεφτά σου πρώτη φορά ένιωσες σωματική έλξη; Ποιος ξέρει τι εννοείς. Τέλος πάντων. Αυτό, που το βάζεις δεύτερο, επειδή είσαι καλή και σεμνή κοπέλα και κοιτάς μόνο την ουσία, όπως σου μάθανε, μπορεί να είναι και αυτό που σε έχει θολώσει τώρα και έχεις ίσως κάνει την τρίχα τριχιά περί «πνευματικής» σχέσης. Δεν ξέρω. Δυστυχώς, ούτε εσύ ξέρεις.

__________________
5.


Αγαπητή μου Λένα, σε ανακάλυψα τυχαία γύρω στους 10 μήνες ύπαρξης και από τότε δεν έχω χάσει ανάρτηση, συγχαρητήρια που γεμίζεις το κενό που άφησαν οι πάλαι ποτέ στήλες ερωταπαντησεων στα περιοδικά που ή καταργήθηκαν ή έχουν γίνει υπερβολικά σαχλές. Εκτιμώ τον τρόπο σκέψης σου και την οπτική σου όσο δε φαντάζεσαι, μας κάνεις όλους να προβληματιζόμαστε είτε συμφωνούμε είτε όχι και γι αυτό θεωρώ τη στήλη μια μεγάλη επιτυχία. Λυπάμαι που θα πρέπει να ρίξω το επίπεδο από δω και μπρος αλλά για το εν λόγω θέμα έχω μιλήσει μόνο στην κολλητή μου η οποία ως συνήθως αρνήθηκε να σχολιάσει η να εκφέρει γνώμη. Οπότε παραθέτω και περιμένω το κατακεραυνωμα : μετράω ένα χρόνο στην Ολλανδία, τον πιο ευτυχισμένο χρόνο της ζωής μου. Έχω δουλειά, ζω απίστευτες καθημερινές στιγμές γεμάτες ομορφιά χορό και ποδήλατο που με κάνουν να απορώ πως ζούσα ως τώρα. Στο όλο τοπίο έρχεται να προστεθεί ένα αγόρι συνομήλικο μου που αν και κάτι μήνες μαζί με έχει εκπλήξει με τη συναισθηματική του ωριμότητα, κατανόηση, και που κάνει ότι μπορεί (χωρίς να με πρηζει) για να περνάμε καλά μαζί. Του ελαχε όμως περίπτωση διότι εγώ το 15χρονο (στα μυαλά διότι αγγιζω τα 30 τρομάρα μου) είμαι τσιμπημενη με τον αδερφό του. Ξέρω ότι ο μόνος λόγος είναι η ελκυστικοτητα, κάτι στο οποίο υστερεί το αγόρι μου ενώ για κακή μου τύχη ο αδερφός του είναι σαν αυτούς τους τύπους που φανταζομαστε σαν πρότυπο ομορφιάς στο μυαλό μας ο καθένας. Και έχω πρόβλημα. Οπότε τον βλέπω μόνο με τις κοτσιδες μου δεν παίζω, τόσο χάλια. Με κοιτάει και χαζογελαω. Φυσικά το παιδί είναι ευγενικό, αλλά δεν έχουμε μιλήσει και πολύ, δεν τον ξέρω. Εδώ το αγόρι μου καλά καλά ακόμα μαθαίνω. Αλλά είναι θέμα! Και προς το παρόν αυτό που κάνω είναι να αποφεύγω συναντήσεις, ευτυχώς δεν είναι πολλές λόγω φόρτου εργασίας και του ότι μένει σε άλλη πόλη απ ότι εγώ, αλλά και να μην τον βλέπω εκεί, να θυμάμαι τα γαλάζια του ματιά! Αν είναι δυνατόν... Και ζητώ από σένα και από τους αναγνώστες λοιπόν μια ψυχρολουσια. Μπορείς να φανταστείς τον εαυτό σου στη θέση μου; Πριν από κάποια χρόνια έστω; Και θα συμβουλευες να θάψω την επιφανειακή έλξη για να δω πως θα πάει η σχέση μου η μία που είναι νωρίς ακόμα να ξεκόψω απ όλους;- Iminhell

Δεν θάβεται η έλξη, και δεν είναι καθόλου επιφανειακή υπόθεση.


Συνεννοημένες είσαστε όλες σήμερα;


__________________
6.


Λοιπον, αγαπητη α μπα; νομοζω ειναι περιττο να σ πω ποσο πολυ μ αρεσει η στηλη σου! Καιρος να σου γραψω και τη δικη μου ιστορια. Ειμαι 25 χρονων και εδω και 6 μηνες ειμαι au pair σε μια ευρωπαικη χωρα (αστειευομαι στην Ολλανδια ειμαι). Σε αυτο το διαστημα εχω κανει τοσες αλλαγες στη ζωη μου που ουτε να τις φανταστω μπορουσα! Εχω χασει ολα τα παραπανω κιλα που ειχα και νιωθω απιστευτα καλα με την εξωτερικη μου εμφανιση, χωρισα απο το αγορι μου που ειμαστε μαζι 7 χρονια αλλα σκεφτομουν να το χωρισω τα τελευταια δυο, γυμναζομαι και γενικοτερα ειχα το χρονο να παρω την αποσταση που χρειαζοταν απο πραγματα και καταστασεις που με ταλαιπωρουσαν στην Ελλαδα και ισως να γνωριστω και λιγο παραπανω με τον εαυτο μου! Τελος παντων να μην τα πολυλογω λιγο απο βαρεμαρα και λιγο γιατι μου ελειψε η ρομαντικουρα αρχισα να βγαινω ραντεβου μεσω τιντερ! Τα δυο πρωτα χλιαρα εως αδιαφορα και υστερα ερχεται το τριτο και φαρμακερο 26 χρονων, κουκλος με δικη του πετυχημενη επιχειρηση. Πρωτη ατακα " εισαι οσο ομορφη φαινεσαι στις φωτογραφιες" δευτερη " πολυ ωραιο το φορεμα σου" κι ενω ειχα παει με χαμηλες προσδοκιες και συγκρατημενη αρχιζω να λυνομαι συνειδητοποιησα οτι ουτε καν σκεφτομουν απλα μιλουσαμε, πηγαμε για δειπνο και περασαμε τελεια πληρωσε ακομη και το λογαριασμο ανηκουστο για Ολλανδο. Η ατακα που με ελιωσε ομως " νομιζω μ αρεσεις". Με παει σπιτι και ρωταει αν μπορει να με φιλησει, φασωθηκαμε τελος παντων περιττο να πω ποσο ωραιο ηταν, το πραγμα δεν προχωρησε ελλειψει στεγης και συμφωνησαμε για την επομενη φορα! Κι ενω προσπαθω να ειμαι απολυτως ψυχραιμη και ημουν απολυτα ευγνωμων για την τελεια νυχτα και παλι δεν ειχα καμια προσδοκια! Ερχεται η καλημερα το πρωι και το ποτε θα σε ξαναδω και αρχιζω εγω να λιωνω! Μ λεει για την επομενη ισως, φυσικα και δεν μπορουσε τελικα! Ολη την εβδομαδα μηνυματα και φωτος απο το γυμναστηριο και οτι θα βρεθουμε αλλα εχει πολλη δουλεια!!!! Κι ερχομαι να ρωτησω πως γινεται ενω εχεις βρει μια αλφα ισορροπια και εχεις αρχισει να γνωριζεις τον εαυτο σου να ερχεται ενα εντελως αγνωστο ατομο και με δυο γλυκολογα και δυο ωραια φιλια να σου συνταρασσει το συμπαν; Βλεπεις εσυ ρε α μπα; να οδηγει πουθενα ολο αυτο;
ΥΓ. Σημερα παρα τα οσα επι ωρες συζητουσα με φιλους και λοιπους και το ποσο λαθος ειναι να στειλω του εστειλα οτι θα ηθελα να τον δω και η απαντηση ηταν οτι κι αυτος θελει αλλα δεν μπορει και ποσο δυσκολο ειναι να εχεις δικη σου επιχειρηση και οτι το πιθανοτερο ειναι να βρεθουμε αυριο! Εγω του ειπα οτι η κατασταση ετσι δεν μου αρεσει και ουτε αυτα τα παιχνιδια μου αρεσουν και μου ειπε οτι δεν παιζει κανενα παιχνιδι και οτι θα με δει αυριο! Μακαρι!- Μικρη Ολλανδεζα

Και τελικά;

__________________

7.


Πες με παράξενη, πες με ανώμαλη, δεν μπορώ όμως να καταλάβω για ποιο ηλίθιο λόγο κολλάω με τους άντρες που κάνω κάτι και μετά προχωράω. Δεν ήμουν ποτέ της σχέσης, δεν ήθελα ποτέ τη βαβούρα στο κεφάλι μου και πάντα ήμουν εγώ αυτή που έπαιρνε ό,τι ήθελε και μετά μην την είδατε. Μετά απο μια παράξενη καλοκαιρινή ιστορία η οποία κύλησε όμορφα -και τονίζω πως δεν ήταν σχέση και ούτε ήθελα να γίνει- κολλάω με κάθε αρσενικό με το οποίω έχω ερωτική σχέση και απο μεριάς του δεν κρατάει για πάνω από μια φορά. Ίσως το άτομο να μην μου αρέσει αντικειμενικά και απλά το κάνω για επιβεβαίωση -btw απο αυτοσεβασμό και αυτοπεποίθηση δεν το'χουμε- αλλα αν δω πως δεν επαναλαμβάνεται το σκηνικό, τρελαίνομαι, κολλάω και ψήνομαι μέσα μου. Τελικα ποιο είναι το πρόβλημά μου?- Τζοάννα

Το πρόβλημα σου είναι ότι πιστεύεις ότι το σεξ διαχωρίζεται απόλυτα από το συναισθηματικό δέσιμο και ότι εσύ δεν είσαι σαν τις άλλες που μασάνε με τις σχέσεις και τα συναισθήματα, είσαι σαν τους άντρες, κάνεις σεξ και φεύγεις. Φυσικά, έχεις πέσει ακριβώς στην ίδια παγίδα με τις υπόλοιπες γυναίκες γιατί τα ίδια στερεότυπα συντηρείς, και τώρα το ζεις και στο πετσί σου.


Και μια ερώτηση ρε παιδιά. Όλοι εσείς που ξέρετε εκ των προτέρων ποιο σεξ θα οδηγήσει σε σχέση και ποιο όχι επειδή ξέρετε από πριν ακριβώς τι θα νιώσετε με τον καθέναν, μπορείτε να προβλέψετε και τους αριθμούς του λόττο;


84

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
Υπήρχε μια εποχή που θα δυσκολευόμουν να κατανοήσω αυτό που λέει η Λένα ότι δεν υπάρχει αμιγώς σωματική έλξη.Πλέον το καταλαβαίνω ότι σεξ δεν κάνουμε μόνο με το σώμα αλλά συμμετέχει έντονα και το μυαλό. Δεν σε διεγείρει σεξουαλικά κάποιος μόνο και μόνο επειδή έχει ωραίο σώμα, αν ήταν έτσι μόνο οι όμορφοι θα επιβίωναν και οι υπόλοιποι Καιάδα.Η σεξουαλική επιθυμία προκύπτει και από το ποιόν ή ποια έχω απέναντί μου, που μπορεί να είναι μη εμφανίσιμος για άλλους αλλά στα δικά μου μάτια θεός. Με άλλα λόγια σε φτιάχνει το πώς νιώθεις που είσαι με αυτόν τον συγκεκριμένο άνθρωπο στο κρεβάτι. Με αυτόν όλα μοιάζουν τέλεια, ότι κάνει σε φτιάχνει και αν είσαι τυχερή ότι κάνεις τον φτιάχνει, χημεία λέμε παιδιά… Θυμάται κανείς τον Κάρολο της Αγγλίας που ενώ είχε δίπλα του μια θεά τη Νταϊάνα, αυτός προτιμούσε την ασχημούτσικη μεγαλύτερη Καμίλα. Προφανώς κάτι τον κ@βλωνε σε αυτή πέρα από εμφάνιση, δεν ξέρω τι. Θυμάται κανείς τους σεξουαλικούς διαλόγους τους; (θέλω να χωθώ στο κυλοτάκι σου, κτλ, κτλ μπλιάξ σάλια)Η μόνη παρανόηση έρχεται από κάποιες κοπέλες που επειδή κάνουν με κάποιον σεξ θεωρούν απαραίτητο να οδηγήσει σε σχέση άσχετο αν δεν ταιριάζουν, δεν είναι ευχαριστημένες μαζί του κτλ. Γενικώς μοιάζει σαν να ελπίζουν να τις ερωτευτεί ο άλλος μόνο και μόνο επειδή κάνουν σεξ μαζί του. Ίσως δεν είμαι cleat enough, αλλά έχω και μια δουλειά να παραδώσω σήμερα, οπότε την κατανόησή σας
Διάβασα αργότερα ένα άρθρο της Germaine Greer που έλεγε ότι ο έρωτας με την Camilla είναι η μόνη 'saving grace' του Charles Windsor. Συνήθως άνδρες της ηλικίας του αφήνουν τις συζύγους τους που μοιάζουν με την Camilla για γυναίκες που μοιάζουν με την Diana Spencer. Αλλά το πιο ζουμερό μας ήρθε από τη Βραζιλία όπου διαφήμιζαν ταμπόν ως, 'by appointment to HRH The Prince of Wales'.
#1-7καλά, έχω πολλές άγνωστες, αλλά και σοβαρό θέμα με τις εισαγωγικές του σεξ φράσεις "Νομίζω/ πιστεύω/ θεωρώ ότι, θα μπορούσα ίσως, αν οι συνθήκες το επιτρέπουν" κτλ.Γιατί να μην είναι για τις γυναίκες στόχος πάνω από όλα η επίτευξη μιας υγιής σεξουαλικότητας; που θα τους επιτρέπει να προβάλλουν στο ακέραιο τις επιθυμίες τους αλλά και ταυτόχρονα να δέχονται τις επιθυμίες του εκάστοτε συντρόφου τους χωρίς ινσταγκραμικά φίλτρα;Το ζουμί το ήπια στην #1. θα βγω πολύ από το δρόμο μου για να μάθω τι θέλει κάποιος από μένα. Αλλά δεν θα στήσω και καντίνα στη μέση του οδοστρώματος να πουλάω λουκάνικα στους περαστικούς καουμπόϊδες.
#1 Τα λόγια από τις πράξεις μπορούν να απέχουν όσο η Ανατολή από τη Δύση. Το ιδανικό είναι να συνδυάζονται και τα δυο, αν όχι, κοίτα τι πράξεις κάνει ο άλλος, για να καταλάβεις τι παίζει στ' αλήθειαΜόνο σε εμένα φάνηκαν κάπως ίδιες οι ερωτήσεις σήμερα;
#4 Ντάξι παιδιά το τερματίσαμε το κοντέρ! Η αθώα παιδούλα που αισθάνθηκε ερωτική έλξη για πρώτη φορά στη ζωή της στα 27 (!!!!!!) για έναν ΠΟΛΥ μεγαλύτερο άντρα στα 40 (!!!!!!!!!!!!!!) και ωωωω τι σπάνιο, είναι ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟΣ και έχει και παιδί!!! Και βέβαια δεν είναι καμιά ξετσίπωτη αντροχωρίστρα αυτή! Όοοοχι. Η σχέση είναι κυρίως πνευματική και σεξ κάνουν πολύ σπάνια. Α πα πα κακό σεξ. Τζιζ!! Και αναρωτιέται η αθώα παιδούλα αν θα πάει καλά η σχέση τους μετά, αφού διαλύσει πρώτα μια οικογένεια! Γιατί ναι. Ναι. Αυτό είναι το πρόβλημα! Κοπελιά ο άνθρωπος είναι παντρεμένος και έχει παιδί. Αν δεν ήθελε τη γυναίκα του πια θα είχε χωρίσει. Κι αν ήθελε εσένα θα ήταν μαζί σου, "επίσημα"! Αυτός λοιπόν θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Κι εσύ είσαι το τρίτο πρόσωπο, η παράνομη σχέση ότι κι αν θέλεις να λες στον εαυτό σου για να εξυψώσεις την απάτη. Και το χειρότερο είναι ότι έχουν και μικρό παιδί. Ντροπή.PS: Να ξέρεις ότι αν αποφασίσει τελικά να χωρίσει αυτός για να είναι μόνο μαζί σου "επίσημα" (ότι κι αν σημαίνει αυτό), αυτό που κάνει τώρα στη γυναίκα του μαζί σου, θα το κάνει ξανά (σε σένα με κάποια άλλη)!
#2 Δεν νομίζω ότι στην Ελλάδα η φασαρία είναι περισσότερη από ότι σε χώρες του εξωτερικού (της Β. Ευρώπης που αναφέρεις και ξαφνικά την έχουμε όλοι θεοποιήσει ανεξήγητα αυτή την περιοχή)!Πιστεύω ότι έχει να κάνει με την συγκεκριμένη περιοχή στην οποία ζεις σε συνδυασμό το πόσο συνηθισμένος είσαι και πόσο ανεκτικός στον θόρυβο. Νομίζω αγαπητή ωτοασπίδα ότι άλλο θόρυβο έχει στο καράκεντρο του Πειραιά και άλλο στην άκρη άκρη άκρη της Κηφισιάς (εκεί που τα σπίτια έχουν κήπους μεγαλύτερους από 4 στρέμματα και απόσταση ακόμα πιο μεγάλη μεταξύ τους)! Αυτό ισχύει και στο Λονδίνο και στο Παρίσι και στη Στοκχόλμη και όπου αλλού. Αν ζεις σε ένα αστικό κέντρο πυκνοκατοικημένο με εταιρείες και καταστήματα, το να θέλεις την ησυχία σου στις 15:00 το μεσημέρι είναι τουλάχιστον ουτοπιστικό και λέει ότι μάλλον έχεις διαλέξει λάθος περιοχή για να μένεις!
#3 Να σου πω την αλήθεια Λένα εγώ αμέσως σκέφτηκα ότι το ενδιαφέρον της είναι ερωτικό. Γιατί πως αλλιώς γίνεται να περιγράφεις έναν αλκοολικό με τόσα πολλά προτερήματα? Δεν γίνεται. Ο αλκοολικός έχει εντελώς αλλοιωμένα χαρακτηριστικά. 99% του χρόνου τόσο δυσάρεστος στον περίγυρο που είναι αδύνατο να τον συμπαθήσεις (ακόμα κι αν είναι ο πατέρας σου πχ.). Δεν ξέρω σε τι στάδιο είναι ο συγκεκριμένος. Όμως από αυτά που λέει συμπαιρένω ότι είναι αρκετά προβληματικός. Για μένα και μόνο το γεγονός ότι υπάρχει πρόβλημα αλκοολισμού αρκεί να μην είναι ο άλλος καθόλου ελκυστικός για παρέα. Για να ενδιαφέρεται τόσο υπάρχει κάτι παραπάνω από απλό φιλικό ενδιαφέρον.
Δεν έχουν όλοι οι αλκοολικοί προβλήματα συμπεριφοράς ούτε το αλκοολ αλλοιώνει την προσωπικότητα όλων των ανθρώπων με δυσάρεστο τρόπο. Για παράδειγμα πολλοί ντροπαλοί άνθρωποι όταν πίνουν γίνονται πιο εξωστρεφείς και ευχάριστοι. Αυτό δε σημαίνει ότι οι επιπτώσεις στην υγεία τους δεν είναι εξίσου σημαντικές. Δυστυχώς νομίζω ότι το κλισέ του αλκοολικού που φωνάζει και τσακώνεται στα μπαρ που έχουμε στο μυαλό μας έχει ως αποτέλεσμα να παραβλέπουμε το πρόβλημα του αλκοολίσμού σε ανθρώπους που είναι μεν εξαρτημένοι αλλά μπορούν να διαχειριστούν το αλκοολ καλύτερα. Από προσωπική εμπειρία, στην ηλικία των 30-35 αρκετοί άνθρωποι που έχουν αποδεδειγμένα πρόβλημα με το αλκοολ είναι high functioning alcocholic, δηλαδή συντηρούν δουλεία/σχέση ή και οικογένεια αλλά δε μπορούν να κοιμηθούν το βράδυ αν δεν πιουν ένα μπουκάλι κρασί ή 7-8 μπιρες.
Έζησα ολόκληρη τη ζωή μου με έναν λειτουργικό αλκοολικό (τον πατέρα μου) και ξέρω πολύ καλά (και οδυνηρά) τι λέω. Πέθανε το 2010 από αλκοολική κίρρωση του ήπατος. Δεν είχε καμία σχέση με το στερεότυπο του αλκοολικού στο οποίο αναφέρεσαι, όμως εμείς υποφέραμε μαζί του. Πίστεψέ με, η κατάχρηση του αλκοόλ σύντομα φέρνει αλλοιώσεις στην υγεία και κυρίως στην συμπεριφορά του ανθρώπου. Από ένα σημείο και έπειτα είναι πολύ δύσκολο να συνυπάρξεις με έναν τέτοιο άνθρωπο. Και κανείς εξαρτημένος δεν μπορεί να το διαχειριστεί έτσι απλά. 7-8 μπίρες κάθε βράδυ πριν κοιμηθείς είναι πολύ μεγάλο θέμα. Πίστεψέ με δεν μιλάω ελαφρά τη καρδία. Μιλάω επειδή ξέρω.
Απόλυτο δίκιο!Μου αρέσει πολύ που προσπαθείς να σπάσεις κάποια στερεότυπα στην απάντησή σου.ϊσως θα άξιζε και η LIFO να ασχοληθεί λιγάκι και με κάποια στερεότυπα που αφορούν τις ψυχικές παθήσεις. Καλώς ασχολείται με τα τσρεότυπα σχετικά με τη σεξουαλική συμπεριφορά (ομοφυόφιλοι, τρανσ, κα) αλλά και ψυχικές παθήσεις όπως εξαρτήσεις από ουσίες, σχιζοφρένεια, κατάθλιψη και άλλες αξίζει να αναδειχθούν στον ίδιο βαθμό.Πολύ χαίρομαι που βλέπω σχολιαστές σαν εσένα!
Ναι συμφωνώ ότι είναι πολύ μεγάλο θέμα, ακριβώς αυτό θέλω να πω. Ότι ένας άνθρωπος (ειδικά όσο είναι σχετικά νέος με καλή φυσική κατάσταση) μπορεί να έχει σοβαρή εξάρτηση από το αλκοόλ και ταυτόχρονα να είναι πολύ ευχάριστος και δραστήριος άνθρωπος. Και δυστυχώς επειδή ο άνθρωπος αυτός δεν ανταποκρίνεται στην εικόνα που έχουμε για τους αλκοολικούς (επιθετική συμπεριφορά, απώλεια συνείδησης κλπ) , συχνά και ο ίδιος ή οι κοντινοί του άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν εγκαίρως το πρόβλημα.
Mumbo μπορεί οι άσχετοι (γνωστοί, φίλοι, ακόμα και συγγενείς) να μην αντιλαμβάνονται κάτι από την συμπεριφορά του αλκοολικού. Η κοντινή οικογένεια όμως αντιλαμβάνεται τις αλλαγές εντονότατα και με το παραπάνω. Από την στιγμή που θυμάμαι τον εαυτό μου, θυμάμαι τα ζόρια με τον πατέρα μου. Και επαναλαμβάνω ότι η συμπεριφορά του ΔΕΝ είχε σχέση με το κλασσικό στερεότυπο του μεθύστακα. Ήταν όμως εριστικός, μονίμως δυσαρεστημένος, επιθετικός και εμείς με τη μαμά μου ήμασταν διαρκώς σε φόβο και ετοιμότητα. Και ήταν πάντα έτσι. Από νέος. Απλά μεγαλώνοντας αυξανόταν η φθορά. Μέχρι που στα τελευταία του είχε ξεπεράσει πια κάθε όριο παραλογισμού (αν υπάρχει κάτι τέτοιο)!Εδώ που τα λέμε δεν έχει και πολύ σημασία τι καταλαβαίνει και τι σκέφτεται ένας άσχετος, ένας τρίτος που είναι έξω από τον χορό, γιατί δεν μπορεί να κάνει τίποτα γι' αυτό. Αυτός ο οποίος ζει με το πρόβλημα είναι που τρώει το πακέτο. Και πίστεψέ με, δεν είναι κάτι που περνάει απαρατήρητο. Story of my life..
Νο.6 Ο τύπος μου κάνει ψιλο player και δεν ξέρω αν εννοεί αυτά που λέει γιατί είναι σαν να έχει μελετήσει πολύ καλά το ρόλο του. Ίσως είμαι προκατειλημένη και λόγω tinder. Απ όσο ξέρω από φίλους και φίλες κανείς δεν ψάχνει εκεί κάτι σοβαρό. ΣΥΝΗΘΩΣ.Κατά τ άλλα φυσικά και ένας έρωτας μας χαλάει την ισσοροπία. Άλλωστε και εσύ το επεδίωξες αυτό αφού έψαχνες για το ρομάντζο και έβγαινες ραντεβού!
Είσαι όπως ήμουν κι εγώ. Γνώρισα το πρώην αγόρι μου από τίντερ και οι περισσότεροι φίλοι μου έτσι έχουν γνωρίσει τους συντρόφους τους.Κι εγώ όταν το πρωτοείχα μάθει το τίντερ μου το είχε δείξει ένας τύπος που έψαχε μόνο hookups. Βασικά γι αυτό μιλάς στο τίντερ, για να δεις που βρίσκεσαι και μετά βγαίνεις ραντεβού. Μπορεί ο τύπος να παίζει, μπορεί και να μην παίζει. Η συμπεριφορά του πάντως μου κάνει ίδια με του πρώην μου, κι εκείνος έστελνε φωτος κτλ. Αυτό. Απλά είναι άλλες οι ισορροπίες εδώ. ΥΓ χτες γνώρισα τύπου μέσω άλλου dating app, του plenty of fish, κ αι τώρα ανταλλαζουμε τέτοιες χαζές φώτος. Αυτό.
Εγώ κατάλαβα ότι παίζει επειδή της έλεγε όλα αυτά που ήθελε να ακούσει, σαν κασέτα.. Όχι για τις φωτος. Μπορεί να κάνω λάθος. Πάντως εδώ στην αγγλία εχω δει ότι όσοι θέλουν σχέση ψάχνουν σε site τύπου match αντί για tinder. To καλύτερο βεβαια για μένα είναι μεσω γνωστών για να είναι και τσεκαρισμένο το παλΕκάρι αλλά αν δεν, τότε καλύτερα match.com
A κι εσύ Αγγλία βλέπω ε?... Κι εγώ !!! Τι να σου πω, match δεν έχω δοκιμάσει ακόμα !! Συμφωνώ με αυτό με τους γνωστούς αλλά δοκιμάζω και τα νερά !! :) Εντάξει, όταν βγαίνεις σε τέτοια ραντεβού το ξέρουν ΟΛΟΙ σου οι φίλοι πού είσαι, μη γίνει καμία παπαριά, και μετά από 2-3 ραντεβού βλέπεις τι γίνεται. Πάντως 2 φίλοι μου μόλις παντρεύτηκαν μέσω τιντερ :) Είναι και πώς θα σου κάτσει !!
Νο.3Συγγνώμη αλλά και τι να κάνει; Να πάει να την πέσει στον αδερφό του αγοριού της χαρήν της ισότητας που μας θέλει να διεκδικούμε το δικαίωμα στον έρωτα; Αυτή τη συσχέτιση με τις προηγουμένες απάντησεις καθόλου δεν την κατάλαβα και δεν νομίζω ότι βοηθάει την κοπέλα. Είναι πραγματικά πολύ δύσκολη φάση και δείχνει ότι μάλλον δεν σε καλύπτει και το αγόρι σου. Εγώ προτείνω να ξεκόψεις εντελώς και να ψάξεις να βρεις κάποιον άλλον που θα ελκύει σαν τον αδερφό.
Η συσχέτιση είναι ότι η κοπέλα θεωρεί πως η ερωτική έλξη που νιώθει για τον αδερφό είναι τόσο ασήμαντη ώστε μπορεί να την καταπιέσει, έτσι ώστε είτε να ξεχάσει τον αδερφό είτε να διατηρήσει την -χωρίς ερωτική έλξη-υπάρχουσα σχεση με τον φίλο της
Γιατί -και καλά!- οι σοβαρές κοπέλες δεν κρίνουν από την επιφάνεια αλλά από την ουσία μπλα μπλα μπλα (ούτε και που ξέρουμε πόσο καταπληκτική προσωπικότητα μπορεί να έχει ο φέρελπις μοντελικής ομορφιάς αδερφός). Φταίει η Λένα μετά που τραβάει τις μπούκλες της?
No.1 Εμένα πάντω που ζω στη Β. Ευρώπη με ενοχλούν συνέχεια οι γείτονες κάτι ώρες 1, 2 το πρωί. Ακόμα και 6 το πρωί βγαίνει ο άλλος και ουρλιάζει να του ανοίξουν στο διάδρομο (αστυνομικός- δουλεύει με βάρδιες). Αστο δεν υπάρχει σωτηρία.
#4Νομίζεις δηλαδή ότι επειδή έχετε κυρίως 'πνευματική' σχέση ότι καθαγιάζεται αυτό που κάνετε; Φυσικά και δεν το λες πουθενά γιατί θα έπρεπε να παραδεχθείς ότι κάνεις κάτι ανήθικο. Θα σου άξιζε να χωρίσει αυτός και να είστε μαζί, ίσα για να πάθεις τα ίδια και χειρότερα, γιατί ο άνθρωπος δεν αλλάζει, μια φορά υποκριτής, ψεύτης, εγωιστής και προδότης προς τη γυναίκα του και το παιδί του, για πάντα έτσι, όσο κι αν θέλεις να πιστεύεις/ελπίζεις το αντίθετο.
Εγώ νομίζω ότι το λέει έτσι για να μας εξηγήσει ότι αυτόν τον άνθρωπο τον χρειάζεται στη ζωή της. Και ότι είναι μια σχέση που δεν ξεκίνησε μόνο για τη σαρκική απόλαυση άρα είναι κάτι πιο ουσιαστικό και βαθύ και δεν της είναι εύκολο να το σταματήσει. Γιατί κακά τα ψέματα άλλο κάνω 2 ξεπέτες και άλλο είμαι ερωτευμένος και δεν μπορώ να ζήσω χωρίς τον άλλον. Τώρα οι κατάρες δεν ξέρω γιατί ρε συ εξωγήινη, δεν της αξίζει κάτι συγκεκριμένο ούτε της κοπέλας ούτε αυτουνού. Αν όντως δεν μπορεσαν να ελέγξουν το συναίσθημά τους τι να τους κάνουμε; Να τους πετροβολήσουμε; Θα μπορούσε πιστεπύω να συμβεί στον καθένα. Αν αποφασίσουν να είναι ελικρινείς με τους άλλους δεν βρίσκω κάτι κακό.
Ούτε και στη γυναίκα του "αξίζει" να τρώει κέρατο και ΚΥΡΙΩΣ ούτε στο παιδάκι αξίζει να μεγαλώσει σε μια διαλυμένη οικογένεια. Το τι αξίζει και τι δεν αξίζει στον καθένα, δεν νομίζω ότι έχει σχέση με πράξεις που γίνονται μετά από συνειδητή επιλογή. Η εξωγήινη (όπως κι εγώ) δεν ψέγει το συναίσθημα. Ψέγει την απάτη και έχει πολύ δίκιο. Το να ερωτευτείς έναν δεσμευμένο άνθρωπο είναι κάτι που μπορεί να συμβεί. Το πως όμως θα το χειριστείς όμως από κει και πέρα είναι αυτό που σε χαρακτηρίζει. Και όσο αγνή, πνευματική και όμορφη θέλει η τύπισσα να μας παρουσιάσει τη σχέση της, το ποιον της δεν αλλάζει. Θα παραμείνει μια ντροπιαστική απατηλή σχέση που συνεχίζεται εδώ και 3 χρόνια.Μύγα όταν κάνεις παιδιά, όλα αλλάζουν. Δεν είσαι πια μόνος σου να κάνεις ότι σου καπνίσει. Δεν έχεις μόνο την ευθύνη του εαυτού σου, αλλά και άλλων ανθρώπων που είναι απολύτως εξαρτημένοι από σένα και είναι ανήμποροι και αθώοι. Όταν αυτός χωρίσει, θα τινάξει την πραγματικότητα του παιδιού του στον αέρα. Γι' αυτό δεν μπορείς να λες "Αν όντως δεν μπόρεσαν να ελέγξουν το συναίσθημά τους τι να τους κάνουμε;", έτσι απλά.
Το κακό είναι πως όταν είσαι σε γάμο και δεν μπορείς να ελέγχεις τα συναισθήματα σου χωρίζεις γιατί το συμβόλαιο που υπόγραψες έχει όρους και η σύμβαση παραβιάζεται. Εκτός και αν η έτερη συμβαλλόμενη ( η σύζυγος δηλαδή )είναι ενήμερη και σύμφωνη με τα νέα δεδομένα. Όταν κάνεις την πάπια και ζεις διπλή ζωή και αποφασίζεις να προχωρήσεις μόνο όταν η καβάτζα σου είναι σίγουρη ώστε χωρίς ρίσκο να πας από τη μία σχέση στην άλλη αφήνοντας τη σύζυγο στα κρύα του λουτρού είσαι μουλάρι! Η ευθύνη μάλιστα μοιράζεται στα δύο πιτσουνάκια γιατί το τρίτο πρόσωπο γνωρίζει όλα τα δεδομένα και είναι συνεργός στο έγκλημα με πλήρη επίγνωση και λίγες τύψεις. Αφού έχει τύψεις δεν πειράζει θέλει να μας πει η κυρία. Δεν κάνει την κουτσουκέλα χωρίς τύψεις να την πούμε αντροχωρίστρα... έχει διαφορά...Οχι δε θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα να απατά το σύντροφό του. Υπάρχει λόγος που το λέμε απάτη. Το άλλο το λέμε διαζύγιο και ξέρετε είναι νόμιμο....
Varaw myges τρία ολόκληρα χρόνια παράλληλης σχέσης δεν είναι κάτι που δεν ελέγχεις και πρέπει να το ζήσεις, έχει περάσει πολλά στάδια. Όχι, δεν θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα. Κάποιοι από μας σεβόμαστε και τον εαυτό μας και τον άνθρωπο μας και δεν θα κάναμε τέτοιες ατιμίες.
Αν και είναι δύσκολο, καλό είναι να προσπαθούμε λίγο να μην βάζουμε όλους τους ανθρώπους που μοιράζονται ένα κοινό χαρακτηριστικό στο ίδιο τσουβάλι.Όπως τα σωστά, έτσι και τα λάθη δεν τα κάνουν όλοι οι άνθρωποι για τον ίδιο λόγο ούτε τα επαναλαμβάνουν όλοι σ' ένα μόνιμο φαύλο κύκλο.Η απιστία είναι πρόβλημα, αλλά δεν σημαίνει ότι το πρόβλημα το έχει πάντα μόνο ο άπιστος, που είναι ένα βδελυρό εγωιστικό γουρούνι έτοιμο να πατήσει επί πτωμάτων για την απόλαυσή του.Μπορεί να ισχύει ΚΑΙ αυτό, ειδικά σε ανθρώπους που δεν δείχνουν καθόλου ενοχές και νιώθουν άνετα σε αυτήν την κατάσταση, και την συντηρούν επ' αόριστον.Αλλά οι νέοι πρέπει να συνειδητοποιούν ότι, ακριβώς επειδή μιλάμε για γάμο και παιδί, δεν είναι πάντα απλό να χωρίσεις εντός 24ώρου από τη στιγμή που συνειδητοποιείς ότι έληξε μια σχέση, όπως κάναμε φοιτητές (που και τότε πολλοί το τρενάρουν για 2 χρόνια).Και οι μεγαλύτεροι που είναι σε όμορφες σχέσεις δεν συνειδητοποιούν πώς δεν έχουν όλοι καταλήξει να παντρευτούν τον σωστό άνθρωπο γι'αυτούς. Υπάρχουν πολλοί γάμοι που οφείλονται σε ανεπιθύμητες εγκυμοσύνες - ή σε αγωνία να επιτευχθεί εγκυμοσύνη μέσα στη "γόνιμη ηλικία" - σε κοινωνικές πιέσεις, σε φάση "μάλλον αυτό είναι το καλύτερο που μπορώ να βρω, κι άρχισαν να με παίρνουν τα χρόνια".Και ναι, μπορεί να τύχει να γνωρίσεις αυτόν/ήν που είναι όντως ο πιο ταιριαστός άνθρωπος για σένα, μετά τον γάμο σου. Σε μια τέτοια περίπτωση, αναρωτιέμαι πόσοι από αυτούς που εύκολα ρίχνουν τους άλλους στην πυρά θα έλεγαν στον/στην σύζυγο "κοίτα, έχω κουβεντιάσει 2-3 φορές με κάποιον που μάλλον τον γουστάρω περισσότερο από εσένα οπότε, για να μη φτάσω να σε κερατώσω, δεν πάμε σε έναν δικηγόρο να τελειώνουμε;"
Ναι ακριβώς έτσι να πούνε. Ο μόνος λόγος που δε το λένε είναι για να προστατέψουν τον εαυτό τους από το ρίσκο της επιλογής τους ή την αλλαγή του συναισθήματος τους, ή την ευθύνη της απόφασης τους. Μόνο για τον εαυτό τους το κάνουν. Είναι πολύ εγωιστική επιλογή.
Επιτέλους και ένας άνθρωπος με ψύχραιμη σκέψη.Κορίτσια (εξωγήινη & συννεφιά) είστε πολύ απόλυτες, γιατί πιθανόν είστε και πολύ νέες.Εύχομαι η ζωή σας στο μέλλον, να σας επιτρέψει να διατηρήσετε τον απόλυτο τρόπο σκέψης σας.Τώρα τα βάλατε με μια κοπέλα που ενώ μια άλλη μπορεί να έλεγε "τί καλά, προτιμά εμένα, τον χώρισα" (που σπάνια συμβαίνει παρεπιπτόντως) αυτή αν μη τί άλλο προβληματτίζεται. Anyway, όχι ότι δεν έχει μερίδιο ευθύνης, αλλά όπως είπε ως υπέρτιτλο σε παλαιότερο Α μπα, η Λένα, ο αναμάρτητος πρώτος το λίθο...
@στο κάτω κάτω της γραφής: δεν είμαι και πολύ νέα στα πατημένα μου 44. Είμαι παντρεμένη και έχω ένα παιδί και ξέρω καλά για τι πράγμα μιλάω. Εκφράζω τις απόψεις μου έχοντας λάβει υπόψιν όλες τις πτυχές του πράγματος. Κυρίως ως μητέρα λαμβάνω σοβαρά υπόψιν την οντότητα του απροστάτευτου ανθρώπου ο οποίος βρίσκεται στο έλεος των επιλογών των γονιών του. Γι' αυτό είμαι αυστηρή (και όχι απόλυτη).
Από αυτό που με γλαφυρότητα περιγράφει η Iris, στην τελευταία παράγραφο, μέχρι το "έχω παράνομη σχέση 3 χρόνια" υπάρχει μεγάλη διαφορά.Και συμφωνώ οτι τα ανθρώπινα αισθήματα δεν μπορείς να τα προβλέψεις ούτε να τα ελέγξεις πάντα. Όπως επίσης συμφωνώ οτι γάμος δε σημαίνει πως θα πρέπει με το ζόρι να είσαι με τον ίδιο άνθρωπο για πάντα, ακόμα και αν έρθουν τα πάνω κάτω στη ζωή σου. Αλλά αυτό δε δίνει το δικαίωμα σε κανέναν να κοροϊδεύει κάποιον για τόσο μεγάλο διάστημα.Ο παντρεμένος άντρας της ιστορίας, εφόσον έβλεπε οτι η σχέση του κρατάει 2,3...6 μήνες και πως δεν είναι απλά μια "ξεπέτα" αλλά έχει αληθινά αισθήματα για μια άλλη γυναίκα, θα έπρεπε να είναι ειλικρινής απέναντι στη γυναίκα του και να της μιλήσει. Από εκεί και περά από κοινού θα μπορούσαν να δουν τι θα κάνουν με το γάμο τους. Αντίστοιχα και η κοπέλα της ερώτησης θα έπρεπε να είχε βάλει κάποια όρια και να αποφασίσει τι ζητάει. Κάτι που ακόμα και τώρα φοβάται να κάνει.Και μπορεί να μην είναι "βδελυρά εγωιστικά γουρούνια" ή να νιώθουν "τύψεις" αλλά δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι που εξαιτίας της αναποφασιστικότητάς τους και παίρνοντας αυτό το δήθεν αθώο ύφος του τραγικού ήρωα που βρίσκεται σε δίλημμα τελικά κάνουν πολλαπλάσιο κακό στους ανθρώπους γύρω τους. Και αυτό, κατά τη γνώμη μου, δεν τους δίνει κανένα ελαφρυντικό...
@Iris ναι. Αλλά δεν νομίζεις ότι όταν κάποιος διατηρεί μια παράλληλη παράνομη σχέση επί 3ετίας και βάλε, έχει εξαντλήσει πλέον κάθε περιθώριο "διόρθωσης"?? Ακόμα κι αν αυτός είναι δυσαρεστημένος από τον γάμο του και τη σχέση του και θέλει να φύγει από αυτήν, θα έπρεπε πια να το έχει κάνει. Για να μη το κάνει σημαίνει ότι τον βολεύει η φάση και δεν θέλει να την αλλάξει. Η σύζυγος πιθανώς κι αυτή εθελοτυφλεί για τους δικούς της λόγους, η "σχέση" δεν πιέζει και είναι low maintenance, οπότε ο άνθρωπος δεν έχει λόγο να αλλάξει τίποτα. ΑΝ ο γάμος του ήταν πολύ χάλια και πνιγόταν μέσα σε αυτόν, θα είχε ήδη χωρίσει ανεξάρτητα από την κοπέλα της ερώτησης. Κι ΑΝ ήταν η σχέση ζωής του η κοπέλα της ερώτησης, θα είχε κινήσει γη και ουρανό για να είναι μαζί της. Όπως κάνουν αυτοί που χωρίζουν και ξαναπαντρεύονται. Γιατί τα συναισθήματα δεν πνίγονται, όπως πολύ σωστά είπε και η Λένα.Και η κοπέλα της ερώτησης, επέλεξε έναν δεσμευμένο, μη διαθέσιμο άνθρωπο γιατί φοβάται να ζήσει την κανονική ζωή. Ο σωστός και ντόμπρος άνθρωπος δε ζει στις σκιές. Ζητάει άμεσο ξεκαθάρισμα, αντιμετωπίζει τις συνέπειες και συνεχίζει με το κεφάλι ψηλά. Και, υπενθυμίζω για πολλοστή φορά, όλα θα ήταν εντελώς διαφορετικά αν δεν υπήρχε στο κάδρο και το παιδάκι.
''Στο κάτω κάτω της γραφής'' είμαι 30 χρονών, οπότε πολύ νέα δεν με λες. Αυτό που με ενόχλησε περισσότερο στην κοπέλα είναι που πάει να ωραιοποιήσει την πιο κοινότοπη πράξη: διατηρεί 3 χρόνια παράνομη σχέση με παντρεμένο με παιδί. Το έχω ξαναπεί και πάντα με μαυρίζουν αλλά δεν με νοιάζει. Πέρα από το πόσο άπιστος και ανήθικος είναι ο άντρας (εξάλλου κι αυτόν τον στόλισα δεόντως) έχει και η γυναίκα αυτή την ηθική ευθύνη γι'αυτό που κάνει. Τι λέει αυτό γι'αυτήν σαν άνθρωπο; Για την αυτοεκτίμηση της και την αυταξία της; Για την γνώμη της για τον ιερό θεσμό της οικογένειας; Για το πώς αντιμετωπίζει ένα παιδί (το παιδί του ανθρώπου που υποτίθεται λατρεύει και το οποίο πληγώνει εν γνώσει της); Γιατί δεν βρίσκει κάποιον αδέσμευτο να κάνει μια φυσιολογική σχέση; Έχει σκεφτεί ότι αν τελικά μείνει μαζί του το πιθανότερο είναι να της κάνει τα ίδια; Και πώς μπορεί να σέβεται έναν άνθρωπο που κοροϊδεύει επί τρία ολόκληρα χρόνια τη γυναίκα του και το παιδί του; Πώς γίνεται να θέλει έναν τέτοιο άνθρωπο -ξεκάθαρα παρτάκια, εγωιστή και άπιστο- δίπλα της;
Εγώ συμφωνώ με Iris βασικά. Τώρα για την κοπέλα που δεν σκέφτεται την οικογένεια. Απ ότι κατάλαβα δεν της ήταν ευκολο να μπει στη διαδικασία, προέκυψε από τη στενή επαφή. Γι αυτό προσοχή στη στενή τετ α τετ και συχνή επαφή με δεσμευμένους/ παντρεμένους κορίτσια να πω εδώ. Γαιτί καμιά φορά τα όρια ξεπερνιούνται. Και μιλάω εγώ που ποτέ δεν έχω ξεφύγει. Αλλά δεν κατηγορώ κανέναν από τους δύο ούτε την κοπέλα ούτε τον άντρα γιατί ποτέ δεν ξέρεις από πού θα σου έρθει. Και τα λάθη είναι στη φύση. Όσο για το παιδί: Θα προτιμούσα όταν ήμουνα μικρή να εχω δυο γονείς ευτυχισμένους έστω και χώρια παρά σε μια σχεση όπου γίνεται της μουρλής. Τόσα παιδιά μεγαλώνουν με χωρισμένους γονείς, δεν ήρθε και το τέλος του κόσμου. Θα μου πείτε ας πρόσεχαν πριν παντρευτούν. Λίγοι είναι δυστυχώς οι πολύ συνειδητοποιημένοι, που αντιλαμβάνονται πλήρως τις ευθύνες. Αρκετοί από αυτούς δεν παντρεύονται και ποτέ :P
Δεν είναι η ηλικία που κάνει την νεότητα αλλά το πόσο έχει "καεί" κανείς σε μια υπερβολικά μακροχρόνια καθημερινή σχέση χωρίς ωραιοποιήσεις (δηλαδή με φουλ super market, ΔΕΗ, ΕΝΦΙΑ κλπ όπως πολύ εύστοχα διάβασα από άλλον σχολιαστή). Οι υποχρεώσεις και οι αλυσίδες κάνουν την "ηλικία". Όχι ότι επικροτώ την απάτη ή τις σχέσεις αυτές, just saying. Συμφωνώ με Iris.
Έλα που η πραγματικότητα διαψεύδει αυτόν τον "κανόνα" (που ικανοποιεί την ¨αισθηση δικαίου" που έχουμε μέσα μας). Υπάρχουν πολλοί που κερατώσαν αλλά μετά παρέμειναν πιστοί στη δεύτερη επιλογή τους. Το πρόβλημα είναι ότι η δεύτερη επιλογή τους δεν μπορεί ποτέ να εφησυχάσει ότι η ιστορία δεν θα επαναληφθεί.
#3 Κάποιες φορές νομίζω πως αρπάζεσαι από μικρά πραγματάκια και βγάζεις συμπεράσματα που δεν ισχύουν. Τη διευκρίνιση εγώ πιστεύω πως την έκανε γιατί είναι διαφορετικό το "κάνω παρέα με κάποιον που μάλλον είναι αλκοολικός" και το "είμαι σε σχέση / ξεκινάω σχέση με κάποιον που είναι αλκοολικός". Στη δεύτερη περίπτωση πολύς κόσμος θα της έλεγε να απομακρυνθεί άμεσα.