Ποια είναι τα βιβλία που δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος;

Ποια είναι τα βιβλία που δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος; Facebook Twitter
90

ο Goodreads έκανε ένα αφιέρωμα με θέμα 'ποια βιβλία δεν καταφέραμε να διαβάσουμε μέχρι το τέλος' και τα αποτελέσματα έχουν μεγάλο ενδιαφέρον. Οι πωλήσεις ενός βιβλίου συνδέονται με την επιτυχία του, αλλά αυτό που δεν λαμβάνεται υπόψη είναι πόσοι τελικά το διαβάζουν. Οι 'Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι' πούλησαν πάνω από εκατό εκατομμύρια αντίτυπα, ένα νούμερο εξωπραγματικό, αλλά και αυτή η υπόθεση έχει και μια άλλη πλευρά. Το βιβλίο αυτό είναι στη λίστα με τα βιβλία που οι περισσότεροι δεν άντεξαν να διαβάσουν μέχρι τέλους. Ο αριθμός πωλήσεων είναι μια ένδειξη, αλλά δεν ταυτίζεται απόλυτα με την επιδοκιμασία των αναγνωστών.

Στην κατηγορία 'ποια βιβλία έχουν μείνει στη μέση από τους περισσότερους' κυριαρχούν τα εξής:


«Ένας ξαφνικός θάνατος», Τζ. Κ. Ρόουλινγκ

Αιτιολογία: 'Πολύ μακριά από τη σειρά Χάρι Πότερ'


«Πενήντα αποχρώσεις του γκρι», Ε.Λ. Τζέιμς

Αιτιολογία: 'Ντρέπομαι για λογαριασμό όλων μας'


«Φάε, προσευχήσου και αγάπα!», Ελίζαμπεθ Γκίλμπερτ

Αιτιολογία: 'Η ηρωίδα είναι κλαψιάρα και εγωκεντρική'


«Το κορίτσι με το τατουάζ», Στιγκ Λάρσον

Αιτιολογία: 'Ξεκινάει αργά και είναι δύσκολο να περιμένω να συμβεί κάτι που να με ενδιαφέρει'

 

Τα πέντε κλασικά βιβλία που έχουν μείνει στη μέση από τους περισσότερους είναι:


1. Κατς 22, Τζότζεφ Χέλερ

2. Ο Άρχοντας των Δαχτυλιδιών, Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν.

3. Οδυσσέας, Τζέιμς Τζόις

4. Μόμπι Ντικ, Χέρμαν Μέλβιλ

5. Ο Άτλας Επαναστάτησε, Άυν Ραντ


Το Wall Street Journal έκανε μια παρόμοια αναζήτηση, αλλά με διαφορετικά κριτήρια: δεν ζήτησε από τους αναγνώστες να παραδεχτούν τι δεν διάβασαν μέχρι τέλους, αλλά μέτρησαν τις ηλεκτρονικές υπογραμμίσεις αποσπασμάτων αναγνωστών σε e-readers, όπως στα kindle, που δημοσιεύονται σε κάθε βιβλίο. Αν ένα βιβλίο διαβάζεται μέχρι το τέλος, οι υπογραμμίσεις πρέπει να είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες. Όπως φαίνεται, πολλές φορές δεν είναι. Αυτό σημαίνει ότι οι αναγνώστες σταδιακά το εγκαταλείπουν.

Σύμφωνα με τις μετρήσεις του WSJ, η «Καρδερίνα» της Ντόνα Ταρτ είναι ένα πάρα πολύ πετυχημένο βιβλίο, γιατί όχι μόνο έχει πάει πολύ καλά στις πωλήσεις, αλλά οι αναγνωσιμότητα του φτάνει μέχρι τέλους κατά 98,5%. Αυτό σημαίνει ότι από όσους το ξεκίνησαν, ελάχιστοι δεν το διάβασαν μέχρι τέλους, και όποιος το έχει διαβάσει, ξέρει ότι είναι από τα βιβλία που παρασύρουν και είναι αδύνατον να μην διαβάσεις μέχρι την τελευταία σελίδα.


Στον πάτο της καταμέτρησης βρίσκεται ένα ακόμη 'κλασικό', που πολλοί ισχυρίζονται ότι έχουν διαβάσει αλλά μάλλον λένε ψέματα. Το 'Χρονικό του Χρόνου' του Στίβεν Χόκινγκ έχει διαβαστεί κατά μόλις 6,5%.


Και οι 'Πενήντα Αποχρώσεις του Γκρι;' Και με αυτή τη μέθοδο καταμέτρησης, το ποσοστό αναγνωσιμότητας είναι εξαιρετικά χαμηλό: 25,9%. Μόλις το ένα τέταρτο των αναγνωστών κατάφερε να φτάσει μέχρι το τέλος αυτής της ανεκδιήγητης ιστορίας.


Εσείς, ποια βιβλία δεν καταφέρατε να διαβάσετε μέχρι το τέλος;

 

90

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Η πρώτη αγάπη: Ένας τόπος όπου ζεις πραγματικά

Βιβλίο / Αρρώστια είναι ν’ αγαπάς, αρρώστια που σε λιώνει*

«Ανοίξτε, ουρανοί»: Το queer μυθιστόρημα ενηλικίωσης του Βρετανοϊρλανδού ποιητή Σον Χιούιτ αποτελεί το εντυπωσιακό ντεμπούτο του στην πεζογραφία, προσφέροντας μια πιστή, ποιητική και βαθιά συγκινητική απεικόνιση του πρώτου έρωτα.
ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑΝΝΑΚΗ
Είναι το «Singapore Sling» η πιο παρεξηγημένη ταινία του ελληνικού σινεμά;

Βιβλίο / Είναι το «Singapore Sling» η πιο παρεξηγημένη ταινία του ελληνικού σινεμά;

Μια συζήτηση με τη Μαρί Λουίζ Βαρθολομαίου Νικολαΐδου για την ταινία που αδικήθηκε στην εποχή της, αλλά σήμερα προκαλεί εκ νέου το ενδιαφέρον, και για την «επιστροφή» της μέσα από ένα βιβλίο.
ΜΑΡΙΑ ΠΑΠΠΑ
Ντόμινικ Αμερένα: «Έκανα το πειραματόζωο σε ιατρικές δοκιμές για να έχω χρόνο να γράφω ελεύθερα»

Βιβλίο / Ντόμινικ Αμερένα: «Έκανα το πειραματόζωο σε ιατρικές δοκιμές για να έχω χρόνο να γράφω ελεύθερα»

Το πρώτο βιβλίο του Αυστραλού συγγραφέα Ντόμινικ Αμερένα, με τίτλο «Τα θέλω όλα», που πήρε διθυραμβικές κριτικές, κυκλοφορεί στα ελληνικά. Βασικό του θέμα είναι πόσο μπορείς να προσποιηθείς ότι είσαι κάποιος άλλος για να καταφέρεις τους στόχους σου.
M. HULOT
ΕΠΕΞ Μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά την Πανεπιστημίου;

Βιβλίο / Μπορούμε να αγαπήσουμε ξανά την Πανεπιστημίου;

«Ένας δρόμος που μοιάζει με κοίτη ποταμού και παρασύρει τους πάντες χωρίς περιορισμούς και απαγορεύσεις», όπως γράφουν οι συγγραφείς του βιβλίου «Οδός Πανεπιστημίου (19ος-20ός αιώνας) - Ιστορία και ιστορίες», Θανάσης Γιοχάλας και Ζωή Βαΐου.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Γιάννης Σολδάτος: «Ο μεγαλύτερος εχθρός μου είναι ο μικροαστισμός» ή «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Βιβλίο / Γιάννης Σολδάτος: «Το σινεμά ως μαζικό λαϊκό θέαμα έχει σχεδόν τελειώσει»

Μια συζήτηση με τον σκηνοθέτη, εκδότη και συγγραφέα της συνοπτικής «Ιστορίας του Ελληνικού Κινηματογράφου» που πρόσφατα επανακυκλοφόρησε εμπλουτισμένη και σε ενιαία μορφή από τις εκδόσεις Αιγόκερως.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Βιβλίο / Απόστολος Βέττας: «Στο θέατρο οι πιστοί δηλώνουν την πίστη τους με το χειροκρότημα»

Ο σπουδαίος σκηνογράφος συγκέντρωσε την πολύτιμη σαραντάχρονη εμπειρία του σε ένα δίτομο λεξικό για τη σκηνογραφία, αναδεικνύοντάς την ως αυτόνομη τέχνη και καταγράφοντας την εξέλιξή της στο ελληνικό θέατρο.
ΑΡΓΥΡΩ ΜΠΟΖΩΝΗ
Μ. Αναγνωστάκης «Η χαμηλή φωνή»

Το πίσω ράφι / Μανόλης Αναγνωστάκης: «Τι μένει λοιπόν από τον ποιητή, αν μένει τίποτα;»

Τρεις δεκαετίες μετά την πρώτη της δημοσίευση, η προσωπική ανθολογία του Μανόλη Αναγνωστάκη «Χαμηλή Φωνή» παρουσιάζεται στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, υπενθυμίζοντας τους θεωρούμενους ήσσονες ποιητές μας, όσους έμειναν έξω από κάθε μορφής υψηλή ποίηση.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
Το παρασκήνιο της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά και άλλες ιστορίες…

Βιβλίο / Το παρασκήνιο της διαγραφής του Αντώνη Σαμαρά και άλλες ιστορίες

Προδημοσίευση από τα «Αδημοσίευτα», το νέο βιβλίο του Νίκου Χασαπόπουλου, όπου ο έμπειρος πολιτικός συντάκτης αποκαλύπτει ιστορίες και παρασκήνια που διαμόρφωσαν την πολιτική ζωή της χώρας.
THE LIFO TEAM
Δημήτρης Καράμπελας: «Σήμερα κανείς δεν πιστεύει στην αλληγορία»

Βιβλίο / Δημήτρης Καράμπελας: «Σήμερα κανείς δεν πιστεύει στην αλληγορία»

Ένας από τους ελάχιστους διανοούμενους στη χώρα, που υπήρξε προνομιακός συνομιλητής του Παπαγιώργη και του Λορεντζάτου. Το τελευταίο του βιβλίο «Το πνεύμα και το τέρας» συνιστά μια ανανέωση του δοκιμιακού λόγου στην Ελλάδα.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Για τον Ομάρ Καγιάμ

Ποίηση / «Πίνε, και μη θαρρείς κουτέ, και συ πως είσαι κάτι»: Τα Ρουμπαγιάτ του Ομάρ Καγιάμ

Πεθαίνει σαν σήμερα το 1131 ο μεγάλος Ιρανός ποιητής που έγραψε αριστουργηματικά ποιήματα για τη ματαιότητα των πραγμάτων, τη μεγαλοσύνη της στιγμής και το νόμο του εφήμερου.
ΝΙΚΟΛΑΣ ΝΤΑΜΟΝ ΠΑΠΑΔΗΜΗΤΡΙΟΥ
Το πίσω ράφι/ Μαρία Πάουελ «Δεσμά αίματος»

Το πίσω ράφι / «Η ευλογία αλλά και η κατάρα που είναι η οικογένεια»

Η Μαρία Πάουελ, με τη νουβέλα της «Δεσμά αίματος», ζωντάνεψε μια βυθισμένη στη μοναξιά και κυριευμένη από πάθος γυναίκα χωρίς να μαρτυρήσει ούτε ένα από τα εξωτερικά της χαρακτηριστικά, κι εξερεύνησε ένα θέμα που ίσως δεν θα πάψει ποτέ να μας ταλανίζει, την οικογένεια.
ΣΤΑΥΡΟΥΛΑ ΠΑΠΑΣΠΥΡΟΥ
«Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Βιβλίο / «Από τότε που με έφεραν εδώ, έχω πειστεί ότι έχω πεθάνει»

Το πρωτότυπο science fiction μυθιστόρημα «Οι υπάλληλοι» της Δανής Όλγκα Ράουν κερδίζει υποψηφιότητα για Booker, προβλέποντας εικόνες από τη ζωή αλλόκοτων υπαλλήλων στο μέλλον, βγαλμένες από το πιο ζοφερό παρόν.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει – και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Βιβλίο / Ευάρεστος Πιμπλής: «Η ηδονή σήμερα τρομάζει και αυτό λέει πολλά για εμάς»

Ο πρωτοεμφανιζόμενος συγγραφέας μιλά στη LiFO με αφορμή το βιβλίο του «Πέρα από τη συναίνεση» για μερικά από τα πιο δύσκολα ζητήματα της εποχής: τη βία μέσα στη φαντασίωση, τον νέο πουριτανισμό, τα όρια της επιθυμίας και την εύθραυστη, συνεχώς μεταβαλλόμενη έννοια του τι σημαίνει να είσαι άνδρας σήμερα.
ΓΙΑΝΝΗΣ ΠΑΝΤΑΖΟΠΟΥΛΟΣ
Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Lgbtqi+ / Μοντ Ρουαγιέ: «Πού θα βρίσκονται σε δέκα χρόνια όλοι αυτοί που μας επιτίθενται;»

Στο εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο «Τρανσφοβία» που μόλις κυκλοφόρησε στα ελληνικά, η τρανσφεμινίστρια Μοντ Ρουαγιέ επιχειρεί να καταγράψει τη νέα πραγματικότητα για την τρανς συνθήκη και τα τρανς δικαιώματα.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

20 σχόλια
Under the Volcano, του Malcolm Lowry. Εχω ηδη προσπαθησει 3 φορες να το διαβασω αλλα απετυχα και τις τρεις... ηδη απο την αρχη η πλοκη μου φαινεται περιεργη, νιωθω οτι χανομαι :( καποια στιγμη θα το διαβασω ολοκληρο, το χω υποσχεθει στον εαυτο μου
Ένα βιβλίο το οποίο με εξαγρίωσε και το παράτησα χωρίς δεύτερη σκέψη είναι το "Η φιλοσοφία στο μπουντουάρ". Π@ρτούζα και μίσος... Δε μας χέζεις, ρε Μαρκήσιε;;;Επίσης, το "Τάδε έφη Ζαρατούστρα" το διέκοψα γιατί δεν το καταλάβαινα και φταίει μάλλον και η χάλια μετάφραση στην έκδοση που έχω. Σίγουρα όμως θα το αγοράσω από ένα πιο προσεγμένο εκδότη, είμαι σίγουρη ότι αξίζει.Κι ένα βιβλίο που δυσκολεύτηκα να τελειώσω είναι το "Για ποιον χτυπά η καμπάνα". Όμως δε μετάνιωσα που δεν το παράτησα.
Παρατησα απο τις πρωτες κιολας σελιδες τον Αλχημιστη (no regrets there,) και το εκκρεμες του Φουκω το οποιο πιστευω οτι αξιζει μια δετερη ευκαιρια.Αυτη τη στιγμη με βασανιζει το hard boiled wonderland and the end of the world του Μουρακαμι αλλα πιστευω οτι "το εχω"
Έγκλημα και τιμωρία του Ντοστογιέφσκι. Το παίδεψα αρκετό καιρό κ ευτυχώς που είχα πάρει μόνο το πρώτο βιβλίο! Το κατάφερα εν τέλη. Αυτό που αφήνω όσες φορές κι αν το ξεκίνησα είναι ο άρχοντας των δαχτυλιδιών! Αυτή η ατελείωτη εισαγωγή με σκοτώνει
Το Έρωτας στα χρόνια της χολέρας (μα πόσο αργό μπορεί να είναι!!!) και δυστυχώς Το Στίγμα του Ροθ, το οποίο θέλω τόσο πολύ να ολοκληρώσω κάποια στιγμή.
Πίεζα πάντα τον εαυτό μου να τελειώνω τα βιβλία που διάβαζα έστω κι αν έκανα μήνες! Το βιβλίο όμως που με έφερε στα όριά μου ήταν Το χιόνι του Ορχάν Παμούκ. Δεν διαβάζεται με τίποτα! Έκανα φιλότιμες προσπάθειες αλλά δεν...Από τότε αναθεώρησα και τη στάση μου απέναντι στα βιβλία που δε μου αρέσουν.
πιστευω οτι σε ηλικια ανω των 40 δεν μπορεις να διαβασεις καποια βιβλια που θα επρεπε να διαβασεις μικροτερος και αναποδα....ξεκινησα τον Οδυσσεα σε ηλικια 18-19, απετυχα και το εχω βγαλει απο το μυαλο μου, στα 40+ η υπομονη μου εξαντλειται γρηγοροτερα αν οχι στιγμιαια, τωρα με παιδευει το Ταξιδι Στην Ακρη της Νυχτας του Σελιν
Ακριβώς τα ίδια ετοιμαζόμουν να γράψω κι εγώ: Οδυσσέας και Ταξίδι στην άκρη της νύχτας.Για το δεύτερο βέβαια υποψιάζομαι οτι ευθύνεται και η μετάφραση, αυτή η ξεπερασμένη αργκό που χρησιμοποιούσε με κούρασε πάρα πολύ.
Τα τρια βιβλία του άρχοντα των δαχτυλιδιών κατάφερα να τα τελειώσω με πολύ ζόρι,απ τις σπάνιες φορες που η ταινία αξίζει περισσότερο απ τα βιβλιαΤη περηφάνια κ προκατάληψη την άρχισα κ τη παραταγα,την εβριασκα τόσο βαρετή,φυσικά εκανα λάθος κ αφού την ολοκλήρωσαν η Όστεν έγινε μια απ τις αγαπημένες μουΠρόσφατα ολοκλήρωσαν μετα απο διαβάζω αφήνω,διαβάζω αφήνω το συνταγματάρχης ΛιάπκινΑλλά ενα βιβλιο που δε μετάνιωσα κ δεν ένιωσαν ενοχές που παράτησαν ηταν το ευτυχώς που δε γεννήθηκα όμορφη...
Ειναι πολυ καλο βιβλιο αλλα νομιζω για μικροτερες ηλικιες..αν εισαι ανω των 20 δεν νομιζω να σου λεει κατι, καταλαβαινω γιατι να το βαριεσαι...
Το θέμα δεν είναι οτι το βαρεθηκα. Για να μπορέσω να καταλάβω τι είναι το εκκρεμές έπρεπε να κάτσω με χαρτί και μολύβι και να κρατάω σημειώσεις όπως όταν διάβαζα φυσική στο σχολείο. Όχι οτι κατάλαβα τελικά.
Δυστυχώς αρκετά αλλά πολλά από αυτά έχω αλήθεια σκοπό κάποια στιγμή να τα τελειώσω. Απλά πιστεύω ότι για κάποια βιβλία πρέπει να είσαι και σε κατάλληλη διάθεση ή έτοιμος/η να τα "δεχτείς".Στο σχολείο είχα ξεκινήσει τουλάχιστον 3 φορές το Ένα παιδί μετράει τ' άστρα, πάντα το παρατούσα στο ίδιο σημείο και δεν πιστεύω ότι θα το διαβάσω ολόκληρο ποτέ. Μικρή, επίσης, δεν είχα καταφέρει να τελειώσω και τη φάρμα των ζώων. Νομίζω είχα βαρεθεί. Το Φθινόπωρο του Πατριάρχη με δυσκόλεψε πολύ και το άφησα, όχι χωρίς επιστροφή ελπίζω.Ένα βιβλίο που θα έπρεπε να είχα παρατήσει αλλά για κάποιον ηλίθιο ψυχαναγκασμό τελείωσα είναι το White Oleander (δεν το συστήνω σε κανέναν).
Την αμαρτία μου θα την πω: Άφησα αρκετά στην μέση, αλλά τα δύο που θυμάμαι χαρακτηριστικά είναι το "Για ποιον κτυπά η καμπάνα" του Χέμινγουεϊ και τον "Φύλακα στη Σίκαλη" του Σάλινγκερ. Κατέβαλα φιλότιμες προσπάθειες, αλλά απλά δεν τέλειωνε το βιβλίο με τίποτα...
Το πιο απροσδόκητο βιβλίο που έχω αφήσει στη μέση είναι ο μικρός πρίγκιπας που προσπάθησα να το διαβάσω όταν ήμουν στο δημοτικό. Πιο πρόσφατα άφησα στη μέση τον Έφηβο του Ντοστογιέφσκι. Ίσως να εξιστορεί σημαντικά πολιτικά γεγονότα αργότερα αλλά δεν κατάφερα να πείσω τον εαυτό μου να συνεχίσει..Μπορεί να ξαναπροσπαθήσω στο μέλλον..
Αγαπητή sailor moon κάνε άλλη μια προσπάθεια στο μικρό πρίγκιπα, από τα καλύτερα, πιο απλά και ειλικρινή βιβλία που έχω διαβάσει! Δεν είναι μόνο για μικρά παιδιά.
να προσθεσω το 100 ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΝΑΞΙΑ και τον Αλχημιστη. Αν εχεις διαβασει ενα βιβλιο του Κοελιο,αυτοματως ξερεις σε τι μοτιβο κινουνται και τα υπολοιπα,τα ιδια και ιδια παντα...Το 100 Χρονια Μοναξια προσπαθησα δυο φορες να το διαβασω,ηταν αδυνατον αφου το βαρεθηκα ασυστολα.Μαλλον δε μου ταιριαζει αυτο το ειδος βιβλιων,τι να πω