Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μια ερώτηση που κάνει για χίλιες

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μια ερώτηση που κάνει για χίλιες Facebook Twitter
67

 

α μπα μου..είμαστε πρώην καλοί φίλοι(5 χρόνια)που έγιναν ζευγάρι (1 χρόνο)και κατέληξαν να βρίσκονται μόνο ερωτικά(2 χρόνια).Είμαστε και συνάδελφοι άρα η επαφή μας αμέσως μετά τον χωρισμό-εκείνος με χώρισε ξαφνικά γιατί βαρέθηκε όπως είπε- ήταν καθημερινή, έστω στα πλαίσια της συνεργασίας. Αυτά τα δύο χρόνια δεν έχει προχωρήσει κανείς από τους δυο μας σε άλλη σχέση και περνάμε από διάφορες καταστάσεις- τσακωμούς, σκηνές ζηλοτυπίας, μεγάααλες κουβέντες, ξενύχτια και συζητήσεις-αλλά διατηρούμε την νέα ΄σχεση΄ μας στο ίδιο μοτίβο. Οι κοινοί μας φίλοι απορούν με εμάς κ ρωτούν και αυτοί τι θα γίνει πια. Φοβάμαι ότι έχουμε μάθει ο ένας τον άλλον σε αυτήν την κατάσταση και ότι είναι αδύνατον να επανέλθουμε στα παλιά μας δεδομένα..Έχω διαβάσει απαντήσεις σου σε παρόμοιες περιπτώσεις. Συμφωνώ απόλυτα με ότι έχεις πει και καταλαβαίνω πως πρέπει να το σταματήσω επιτέλους. Νιώθω όμως ότι όσο δουλεύουμε μαζί θα συνεχίσω να παρασύρομαι από το ερωτικό μου ένστικτο και τα αισθήματα που τρέφω ακόμη για εκείνον. Μήπως πρέπει να παραιτηθώ; Καμιά ιδέα χωρίς ταμείο ανεργίας; btw, είμαστε 30.- φόρα κατηφόρα

Μετά από τη θητεία όλων μας στο 'α μπα', δύο είναι οι ερωτήσεις που διαβάζουμε ξανά και ξανά και ξανά με διάφορες παραλλαγές, που έρχονται κυρίως από γυναίκες. Υποθέτω ότι η μία διαβάζει την ερώτηση της άλλης, αλλά είτε δεν καταλαβαίνει ότι είναι μια παραλλαγή, είτε κάθε μια από αυτές πιστεύει ότι στη δική της περίπτωση ισχύει κάτι διαφορετικό.

Οι δύο κατηγορίες συνοψίζονται στα εξής:


Α) Είχα μια χάλια σχέση με μύρια προβλήματα, χωρίσαμε, συνεχίζω να κάνω σεξ μαζί του, είμαι η γυναίκα που του άλλαξε τη ζωή αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο δεν το λέει και βρίσκω ένα εκατομμύριο δικαιολογίες για να το στηρίξω. Γνωρίζω άλλους αλλά εγώ προτιμώ εκείνη τη χάλια σχέση διότι ΕΡΩΤΑΣ. Να το προσπαθήσω;


Β) Έχω σπαταλήσει κοντά μια δεκαετία με έναν άνθρωπο που είναι και δεν είναι γκόμενος μου, αλλά βασικά, δεν είναι. Ούτε και φίλος μου είναι, γιατί δεν έχω αποδεσμευτεί αρκετά για να βρω άλλον. Καταλαβαίνω ότι κάπου υπάρχει ένα λάθος, αλλά δεν καταλαβαίνω ποιο είναι. Αλήθεια, ποιο είναι το λάθος αν σπαταλάς τα πιο σημαντικά χρόνια από την άποψη αναζήτησης μόνιμου συντρόφου με έναν on/off άντρα με τον οποίον προφανώς δεν ταιριάζεις; Να το προσπαθήσω;

Μετά από αρκετή σκέψη, προσπαθώντας να καταλάβω γιατί επαναλαμβάνονται αυτές οι ερωτήσεις, και γιατί είναι κυρίως από γυναίκες, κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα, τα οποία είναι ανοιχτά για συζήτηση από όλους:


1. Το ότι είναι συνήθως γυναίκες που ρωτάνε οφείλεται κυρίως στο ότι οι γυναίκες αμφιβάλλουν περισσότερο για τις αποφάσεις τους και αισθάνονται πιο άνετα να παραδεχτούν ότι χρειάζονται βοήθεια. Οπότε αυτό από μόνο του δεν το θεωρώ κακό.


2. Τα κορίτσια αυτά μπλέκουν την ευκολία που υπάρχει στο σεξ με κάποιον που γνωρίζουν και εμπιστεύονται, με υπόσχεση για το μέλλον. Δηλαδή, νομίζουν ότι το αποτέλεσμα είναι αιτία. Το σεξ συνεχίζεται λόγω του παρελθόντος, και αποτελεί τροχοπέδη για το μέλλον. Δεν σημαίνει ότι αφού κάνω σεξ = υπάρχει συμβατότητα = προϋπόθεση για επανασύνδεση.


3. Υπάρχει τεράστια δυσκολία να παραδεχτούν ότι η ευκολία που έχουν και αυτές για σεξ χωρίς το ρίσκο (με κάποιον που ξέρουν και εμπιστεύονται) είναι απλώς αυτό, ευκολία για μέτριο έως καλό σεξ. Αυτή την ικανοποίηση δεν αντέχουν να τη δουν κατάματα – όπως θα έκανε πιο εύκολα ένας άντρας – αλλά δικαιολογούνται στον εαυτό τους λέγοντας ότι ο λόγος που συνεχίζουν τις ερωτικές επαφές δεν είναι η ευκολία, η ανακούφιση και η ευχαρίστηση, αλλά το συναίσθημα, έτσι γενικώς, κάτι που καθαγιάζει τη διαδικασία. Και ξανά: αφού κάνω σεξ = υπάρχει συμβατότητα = προϋπόθεση για επανασύνδεση.

4. Το ότι μπορεί με κάποιον να κάνουμε ωραίες κουβέντες και να περνάμε καλά και να υπάρχει συμβατότητα στο σεξ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΕΥΓΑΡΙ. Είναι πολύ δύσκολο να το δεχτεί κανείς, αλλά έτσι είναι. Ούτε καν η ειλικρινής αγάπη δεν αρκεί. Αντιθέτως, μπορεί ένα ζευγάρι να υπάρχει χωρίς αγάπη, χωρίς διασκέδαση και χωρίς σεξουαλική χημεία. Σίγουρα ξέρετε τέτοια. Το ζευγάρι είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, και ως τέτοιο υπάρχει όταν αναγνωριστεί από την κοινωνία. Αν δεν θέλουμε να ζήσουμε μια τυπική ζωή, πρέπει να βρούμε κάποιον με τον οποίο περνάμε ωραία κλπ αλλά με τον οποίο υπάρχει και ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ. Αυτό σημαίνει κοινούς στόχους, κοινό όραμα για τη ζωή, κοινή αντιμετώπιση για το τι είναι επιτυχία, ευτυχία, δικαιοσύνη, κοινό background, και το πιο σημαντικό: συμβατότητα χαρακτήρα. Μην λέτε και ξαναλέτε πόσο πολύ θαυμάζετε το μυαλό του, αν πλακώνεστε κάθε μέρα και δεν είσαστε ούτε φίλοι ούτε εραστές. Δεχτείτε το και προχωρήστε παρακάτω.


5. Υπάρχει μια yolo αντιμετώπιση σε κάποιες ηλικίες επειδή πιστεύουν ότι αυτό που συμβαίνει τώρα είναι πάρα πολύ σημαντικό, και δεν βλέπουν λόγο να το σταματήσουν. Ο λόγος είναι ο χρόνος. Είναι σημαντικό αυτό που συμβαίνει επειδή δεν έχουν ζήσει κάτι πολύ πιο σημαντικό, και είναι σημαντικό να το σταματήσουν αυτό που κάνουν, αλλιώς δεν θα βρουν το καλύτερο. Όσο δεν εμπλουτίζουν τη ζωή με νέες εμπειρίες, ο fuck buddy λέγεται «ο πιο σημαντικός άντρας που έχω γνωρίσει». Ναι. Επειδή είναι ουσιαστικά ο μοναδικός.


6. Έλλειψη αυτογνωσίας. Το λέμε και το ξαναλέμε. Αν δεν ξέρουμε τον εαυτό μας, δεν ξέρουμε ποιος μας ταιριάζει. Αντί να χάνουμε εφτά χρόνια (ΕΦΤΑ. ΧΡΟΝΙΑ.) με κάποιον που δεν ταιριάζουμε, πρέπει να εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο αυτό για να προκαλούμε τον εαυτό μας να αποκτήσει αυτοπεποίθηση με άλλη οδό, που δεν έχει να κάνει μόνο με άντρες. Με τον δύσκολο, δηλαδή, τρόπο.

Αυτά έχω να πω. Ας το συζητήσουμε εδώ, και μετά ας γυρίσουμε σελίδα. 

67

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
εχεις απολυτο δικιο... απλα ολοι γεννιομαστε πιστευοντας οτι θα ζησουμε το παραμυθι απλα επειδη ο εγωισμος δεν δέχεται οτι το παραμυθι ΜΑΣ δεν εχει happy end προσπαθουμε να το φτιαξουμε μονοι μας... νομιζω πως ανηκω σε μια απτις δυο ομάδες αλλα πιστευω οτι το γεγονος οτι το γνωρίζω θα με βοηθησει να βγω απτην ομάδα
Αγαπητή Α μπα, αν όλοι οι άνθρωποι είμασταν ικανοί (έμπειροι - αρκετά ώριμοι- ψαγμένοι αυτογνωσιακά) ώστε να καταλάβουμε από μόνοι μας (χωρίς να ζαλίζουμε φίλους, γνωστούς, γείτονες, τη στήλη ενός περιοδικού κ.τ.λ.) γιατί μένουμε σε "χάλια σχέσεις" ή γιατί κολλάμε με άτομα ή γιατί σχετιζόμαστε με τον τρόπο που σχετιζόμαστε, και όλο αυτό μπορούσε να απαντηθεί σε λίγες γραμμές μιας σελίδας, οι ψυχολόγοι θα ήταν άχρηστοι, οι συγγραφείς- ποιητές - φιλόσοφοι χωρίς έμπνευση και η ανθρωπότητα πιθανότατα να έμοιαζε ανεξήτητα ήρεμη. Πολύ φοβάμαι ότι, αν μ' ένα μαγικό τρόπο κανείς δεν ξαναέγραφε για μια ανάλογη ερωτική ιστορία εδώ, η ποικιλία των θεμάτων της στήλης δεν θα αυξανόταν. Η ανάγκη για αναγνώριση και αποδοχή από έναν σημαντικό στα μάτια μας άλλον και η χαμηλή ανοχή στη ματαίωση μας κάνει πολλές φορές να μην μπορούμε να παραδεχτούμε ότι δεν είμαστε κάτι παραπάνω γι' αυτόν τον άλλον. Διαβάζοντας τις απαντήσεις σε παρόμοιες ερωτήσεις, μαθαίνουμε απλά τι λέει η θεωρία. Αν αυτή η θεωρία δεν γίνει πράξη και βίωμα, δεν θα αλλάξουμε ποτέ αυτό που πιστεύουμε για εμάς, τους άλλους και τον κόσμο. Και συνήθως πρέπει να προηγηθεί η αλλαγή σε επίπεδο συμπεριφοράς για να έρθει η αλλαγή σε γνωστικό και μεταγνωστικό επίπεδο.
Έπρεπε να το'χα φανταστεί με τέτοιο βαρύγδουπο τίτλο αλλά προειδοποίησέ μας κι εσύ, να κάτσουμε αναπαυτικά στον καναπέ (κι όχι στην άβολη καρέκλα) μας, να βάλουμε ένα τζιν τόνικ (κι όχι φασκόμηλο) κι ένα μπολ με φουντούνια (προαιρετικό), να τ'απολαύσουμε, εδώ έχει πολύ ζουμί η υπόθεση.
Υπάρχει μια χαζογκομενοταινία...η οποία έχει κάποιες μεγάλες αλήθειες....κ μάλλον χρειάζεται να την δουν όλες οι γυναίκες, πολύ αμερικανιά αλλά πολύ αντιπροσωπευτική όσον αφορά τη γυναικεία λογική "He's just not that into you" λέγεται. Δείχνει ουσιαστικά αυτό που πολλές γυναίκες έχουν στο κεφάλι τους, ότι με αυτές θα είναι η εξαίρεση. Αλλά συνήθως δεν είναι κι αυτή η ελπίδα πως θα είμαστε η εξαίρεση μας κάνει κ εθελοτυφλούμε και μένουμε σε κάτι από το οποίο ίσως θα έπρεπε να έχουμε φύγει τρέχοντας. Σας συνίστω πραγματικά να τη δείτε, αν και αμερικανιά ξαναλέω. Και κάτι τελευταίο, δεν είναι οι άνθρωποι που μας απογοητεύουν, αλλά οι προσδοκίες που έχουμε από αυτούς.
Μήπως απλά η ερώτηση είναι πώς να φύγω από την καψούρα, το βάσανο; Ναι αν είμαι ναρκωμανής έχω ένα βαθύτερο πρόβλημα αλλά αυτό που θέλω είναι μια αρχική άμεση αντιμετώπιση να ξεκολλήσω και μετά ψάχνω και το αίτιο για να μην επαναληφθεί.Η μοναξιά, η απογοήτευση, τα προβλήματα, η ζωή που δεν πάει όπως την θέλουμε - γιατί υπάρχει και κακή τύχη - μπορεί να μας σπρώξει σε βλακείες που μεγαλοποιούμε και πιανόμαστε για να σωθούμε. Τι να κάνουμε είμαστε ατελή όντα και παρασυρόμαστε και δεν έχουμε πάντα τη δύναμη να ξεκολλήσουμε ή εθελοτυφλούμε βρε αδερφε. Ή δεν μπορούμε να αφήσουμε το ένα καλό που πιστεύουμε πως έχουμε εκείνη τη στιγμή στη ζωή μας και ας είναι τίποτα.Εκεί θέλουμε μια σφαλιάρα. Τη σφαλιάρα που δεν τολμάμε να δώσουμε στον εαυτό μας και δεν τολμούν να μας ρίξουν οι φίλοι. Θέλουμε κάποιον να πάρει την ευθύνη.Αυτό.
Δυστυχώς τις περισσότερες φορές, όσα και να μας έχουν πει άλλοι, όσες σφαλιάρες και να μας έχουν δώσει φίλοι και γνωστοί, η απόφαση να ξεκολλήσουμε είναι αποκλειστικά δική μας. Οι σφαλιάρες που λες βέβαια πιστεύω πως προετοιμάζουν το έδαφος για τη μεγάλη έξοδο όμως δεν παρατάει κανείς τη χάλια σχέση μόλις του πει κάποιος 'ξεκόλλα, δεν έχει μέλον'. Θέλει το χρόνο της η συνειδητοποίηση.
Kάποιοι λόγοι που πιθανολογώ ότι υπάρχουν τραβηγμένοι από προσωπική εμπειρία και εξομολογήσεις φίλων:-Εγωισμός. Πονάει να παραδεχτείς ότι έκανες λάθος ή και να φύγεις σαν χαμένος δηλ. να το τελειώσει ο άλλος. Όχι, θα τα ξαναβρούμε μέχρι να νιώσω καλά για να σε χωρίσω εγώ/ δεν είναι κακός/η για μένα απλά δεν τον/την ξέρεις όσο καλά όσο εγώ-Παιδικά βιώματαΑν οι γονείς σου είχαν μια παρόμοια σχέση που ας πούμε δεν περιελάμβανε σεβασμό, αγάπη, εμπιστοσύνη, θαυμασμό αλλά συγκρούσεις, υποτίμηση κοκ αλλά συνέχιζαν ακάθεκτοι ("πάθος") μεγάλωσες με ένα πρότυπο λανθασμένο μεν "λειτουργικό" δε. Ότι έτσι είναι οι σχέσεις, δύσκολες πρέπει να συμβιβάζεσαι.-Δράμα. Δε βαριέσαι ποτέ. Οι συνεχείς καβγάδες σου έχουν τραβήξει όλη την ενέργεια, δε μπορείς να σκεφτείς κάτι άλλο. Έγινε όλη σου η ζωή. Πρέπει να ΄ναι μοιραίο.-Χειριστικοί άνθρωποι. Μετανιώνουν για όλα τα άσχημα που σου είπαν /έκαναν και υπόσχονται ότι όλα θα αλλάξουν. Περνάτε ένα διάστημα μες στη ζάχαρη και όλα ξαναγίνονται σκατά απ'την αρχή. Και μετά τούμπαλιν.-ο/η σύντροφος είναι ιδανικός "στα χαρτιά". Ομορφιά, αυτοπεποίθηση, λεφτά, ωραίες παρέες, τρόπος ζωής κοκ. Που θα ξαναβρώ κάτι τέτοιο? άσε που καραδοκούν πλήθη στη γωνία να πάρουν τη θέση μου- Όλες μου οι σχέσεις ήταν έτσι. Έτσι είναι κι αυτή.-Οι "άλλοι" μου λένε ότι υπερβάλλω, έχω κι εγώ τα ελαττώματά μου-Μένουμε μαζί, πληρώνουμε μαζί, είμαστε αποδεκτοί. Τι θα κάνω άμα χωρίσω, δε βγαίνω οικονομικά-είμαι 35. όλοι οι καλοί είναι πιασμένοιτέλος να πω ότι με τρομάζει τώρα που το βλέπω, αλλά τα έχω δει να συμβαίνουν όλα και σε όλων των ειδών τους ανθρώπους.
"Το ότι μπορεί με κάποιον να κάνουμε ωραίες κουβέντες και να περνάμε καλά και να υπάρχει συμβατότητα στο σεξ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΕΥΓΑΡΙ. Είναι πολύ δύσκολο να το δεχτεί κανείς, αλλά έτσι είναι. Ούτε καν η ειλικρινής αγάπη δεν αρκεί. " Ε λοιπόν εγώ αυτο (όταν μιλάμε για ανθρώπους που δεν έχουν άλλη σταθερή σχέση) δεν μπορώ να το κατανοησω , μου φαίνεται απλά δείγμα ανωριμοτητας.. δηλαδή ξέρεις κάποιον κάνετε καλή παρέα, καλό σεξ, τα λέτε μια χαρά , υπαρχει κι αγαπη, θέλετε και οι 2 σχέση και τελικά τα φτιαχνεις με άλλον /η;;;;Ε μάλλον γι αυτο βρίσκονται σε έξαρση τα διαζυγια και οι δυστυχισμενοι γάμοι.. ..τα κριτήρια δηλαδη για σχεση/γαμο μάλλον για πολλούς είναι επιφανειακά και επιβεβλημενα από μια συντηρητική και υποκριτική κοινωνία.. .θλιβερό....αλλά προφανεστατα η Α μπα έχει δίκιο.
Αυτό που λέει η Λένα δεν είναι ότι αυτά τα κριτήρια (καλή παρέα, ακλό σεξ, αγάπη) δεν είναι επαρκή, ούτε καν λέει "αλλά για να πειστεί ο άλλος να σε δει ως σχέση πρέπει να είσαι και πλούσιος/να αρέσεις και στη μαμά του" (ώστε να λες ότι τα κριτήρια επιβάλλονται από συντηριτισμό πχ.).Λέει απλώς: Είσαι σχέση με κάποιον όταν σου καθιστά ξεκάθαρο ότι σε βλέπει ως σχέση (κι εσύ αυτόν/αυτήν). Αν σου λέει ότι σε βλέπει ως κάτι λιγότερο, δεν είστε σχέση. Κι ας ταιριάζεται περισσότερο από άλλους, που έχουν όντως σχέση μεταξύ τους. Δε λέει ότι είναι δίακιο ή λογικό, αλλά ότι έτσι είναι.
Κατά την άποψη μου για 2 λόγους στέλνουν αυτές τις ερωτήσεις1. Προσπαθούν να επιβεβαιωθούν και να "πάρουν κουράγιο" απο άλλες κοπέλες που περνάνε τα ίδια και λένε ατάκες τύπου "όλοι οι άντρες γουρούνια" κλπ2.Προσπαθούν να μάθουν πως θα χειριστούν την κατάσταση. Ουσιαστικά δεν τους νοιάζει ως απάντηση αν τις θέλει ή οχι. Για εμένα όταν λένε τι να κάνουν νομίζουν οτι οι απαντήσεις θα είναι του τύπου:"Αν τον θες, κάνε αυτό το κόλπο και μετά θα σε γουστάρει για πάντα". Το να αγαπάς -είτε τον εαυτό σου είτε τους άλλους- το μαθαίνεις. Και νομίζω πως αυτές τις κοπέλες δεν τις μάθανε να αγαπάνε. Νομίζω πως έχουν μάθει οτι αγάπη σημαίνει καταπίεση μέχρι να αλλάξεις/ πολύ αγάπη- κ θυσία ενίοτε- για να σου δημιουργήσω τύψεις και να με αγαπήσεις/ πολύ φροντίδα για να σε "δέσω" και να μην μπορείς χωρίς εμένα-δεύτερη μαμά δηλαδή και άλλα τέτοια ωραία. Δεν τις κατηγορώ. Τις λυπάμαι. Ζείς σε τεράστια φούσκα αν νομίζεις οτι οι άλλοι θα σε αγαπήσουν αν είσαι καλή / όμορφη / τους χειρίζεσαι. Και μάντεψε ποιος σου έμαθε κάτι τέτοιο.
εγω παλι δεν νομιζω οτι στέλνουν για αυτό το λόγο, γιατι η στήλη δεν εχει δειξει τετοια δειγματα (συμβουλες πως θα τον κερδισετε, με αυτο το κολπο θα ναι δικος για παντα κ.λ.π, κ.λ.π.) ουτε κατα διανοια
Συμφωνώ me, το έθεσες πολύ σωστά. Η Λένα ποτέ δεν έχει επικαλεστεί τέτοιου είδους τεχνάσματα στις απαντήσεις της, ούτε και εμείς που σχολιάζουμε. crazy_nat παρ'το λίγο αλλιώς...Τι σημαίνει τις λυπάσαι;Δε νομίζω οτι η Λένα απαντάει από λύπηση. Οτι όλοι μπορεί να έχουμε βρεθεί σε ανάλογες περιπτώσεις σαν κι αυτές που περιγράφουν οι αναγνώστες στις εκάστοτε ερωτήσεις, μας κάνει να συμπάσχουμε. Αν δεν έχουμε βρεθεί προσπαθούμε να κατανοήσουμε. Δεν τίθεται καν θέμα λύπησης.ΥΓ. Λένα, κατά τη γνώμη μου, περιέγραψες με σωστό και γλαφυρό τρόπο όλες τις καταστάσεις.
me, ναι η στήλη δεν έχει δείξει τέτοια δείγματα. Αλλά εγώ είπα τι ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ θέλουν να ακούσουν. Αγριομολόχα, τις λυπάμαι σημαίνει ότι σκέφτομαι πόσο ευτυχισμένες θα μπορούσαν να ήταν και δεν το γνωρίζουν. Επιμένουν οτι ευτυχία είναι να παίρνεις πάντα αυτό που θέλεις. Πάντα. Το θέμα δεν είναι αν έχουμε βρεθεί σε παρόμοια κατάσταση. Είναι πως το χειριζόμαστε. Τι μαθαίνουμε απο την κατάσταση αυτή. Κατά την γνώμη μου, αυτές οι κοπέλες δεν ψάχνουν τι μπορούν να μάθουν απο μια τέτοια κατάσταση. Ψάχνουν μια επιφανειακή απάντηση στο "γιατί δεν με γουστάρει;"/ "γιατί δεν προχωράει το θέμα;" / "να προσπαθήσω για μια σχέση που δεν βλέπω μέλλον;". Με άλλα λόγια, οι περισσότερες απο αυτές "φωνάζουν": "αφού εγώ κρίνω ότι είμαι καλή γιατί δεν το βλέπει;" Ναι λοιπόν τις λυπάμαι γιατί κανένας δεν τους έμαθε να αγαπάνε. Τους μάθανε αντ' αυτού οτι η αγάπη ανταλλάσσεται. Ότι απο την στιγμή που αυτές θα επιλέξουν ποιον θέλουν απο κει και πέρα είναι θέμα καλής ανταλλαγής. :)
Crazy nat, υποθετω οτι διαβαζουν την στηλη, δεν στελνουν τυχαια. τωρα με τα ανταλλαγματα τι να πω, τυπου θα σου μαγειρευω και κανω τη μαμα για να με αγαπησεις, οντως μοιαζει πιο πολυ με ανταλλαγη υπηρεσιων, αν λες αυτο.
me, ξαναλέω. Αυτές οι κοπέλες δεν νοιάζονται για τις απαντήσεις πραγματικά αν η ερώτηση είναι μορφής "με γουστάρει". Αν της πεις ναι, την επιβεβαιώνεις. Αν της πεις οχι, απλά δεν ξέρεις την κατάσταση και το λες (κατα την άποψη της). Όλες αυτές προσπαθούν ή έστω θέλουν να χειραγωγήσουν ένα άτομο με συναίσθημα,με σεξ και με τα δύο, για να πάρουν αυτό που θέλουν. Η απάντηση μου δεν έχει να κάνει μόνο με την στήλη έχει να κάνει γενικά με το φαινόμενο το οποίο παρατήρησε η Λένα.Και οχι εννοούσα άλλου είδους ανταλλαγές. Την ανταλλαγή σε αγαπάω πολύ, θυσιάζομαι για εσένα τώρα αγάπησε με κι εσύ πίσω. Την ανταλλαγή είμαι πιο όμορφη και πετυχημένη απο εσένα να μου φέρεσαι σαν θεα δεν δέχομαι κάτι λιγότερο. Την ανταλλαγή είμαι καλή κοπέλα, νοικοκυρά απο σπίτι, σε φροντίζω μα καλά ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΑΣ;:)
crazy_nat, δεν θα σταθώ στη λέξη για να πάει παρακάτω η συζήτηση. Αν με το «η αγάπη ανταλλάσσεται», εννοείς οτι κάποια δεν έχει πραγματικά αισθήματα για τον σύντροφό της και παρουσιάζει κάτι άλλο μόνο και μόνο για να εκβιάσει συναισθήματα, τότε αυτό είναι πολύ στενάχωρο. Δεν ξέρω αν το κατάλαβα καλά γιατί αυτός ο τρόπος σκέψης απέχει πολύ απο τον δικό μου. Όπως και να'χει είναι ενήλικοι και υπεύθυνοι για τις πράξεις τους. Πάντως η χειραγώγηση δεν είναι μόνο γυναικείο προνόμιο.
Αγριομολόχα, δεν εννοώ οτι κάποια δεν έχει αισθήματα. Αλλά επειδή του δίνει αισθήματα/σεξ/παρηγοριά/ στήριγμα, πιστεύει οτι και εκείνος είναι υποχρεωμένος να ανταποδώσει. Μιλάω για περιπτώσεις οπού τον άλλο δεν τον ρώτησε αν τα θέλει αυτά. Πόσες φορές έχω ακούσει γυναίκα γύρω στα 30 να λέει οτι ο εκάστοτε γκόμενος έχει ΠΡΟΒΛΗΜΑ επειδή δεν θέλει σχέση. Δεν έχει κάποιος πρόβλημα αν δεν θέλει σχέση. Κατά πάσα πιθανότητα θέλει. ΑΠΛΑ ΟΧΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ. Δεν χωράει το μυαλό της οτι δεν μπορεί να δει πόσο καλή είναι για εκείνον.Παράδειγμα:Γυναίκα γύρω στα 30 γνωρίζει τύπο γύρω στα 30. Ο τύπος πολύ χύμα γενικά και δεν ψήνεται για σχέση κ πνίγεται εύκολα κλπ.Της το εξηγεί. Εκείνη ΦΥΣΙΚΑ και ψήνεται για σχέση. Τι κάνει: Το παίζει κούλ, κάνουν σεξ χωρίς σχέση , αυτός μπαινοβγαίνει στην ζωή της όποτε του καπνίσει, μιλάνε, χαζογελάνε, τον στηρίζει σε κάτι θέματα δικά του, κάνουν σεξ, εξαφανίζεται. Και αυτό το βιολί για μήνες. Της πετάει κ ψίχουλα (συναισθηματικά) γιατί την έχει καταλάβει κ για να το τραβήξει όσο μπορεί. ΑΠΟΡΙΑ ΤΗΣ ΚΟΠΕΛΑΣ: Μα αφού του δίνω αυτό που θέλει γιατί δεν κάνουμε σχέση; Μου είπε να μην τον ενοχλώ με τηλέφωνα και δεν τον πήρα. Και τον στήριξα με τα θέματα του. Και μου είχε πει και μια φόρα οτι του έλειψα. ΟΥΑΟΥ. ΑΠΟΡΩ ΠΩΣ ΔΕΝ ΣΕ ΖΗΤΗΣΕ ΣΕ ΓΑΜΟ ΑΚΟΜΑ.Και έχω άπειρες τέτοιες παραλλαγές.ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΓΥΝΑΙΚΑΣ:Στην προκειμένη περίπτωση δεν ήταν συναίσθημα αυτό που του έδωσε γιατί ο τύπος δεν ήθελε. Όμως όταν της είπε οτι ήθελε πχ. χρόνο και χώρο αυτή το πήρε ως ανταλλαγή. Θα του τα έδινε αυτά και μετά εκείνη θα τον είχε δικό της. Δεν τον άκουσε καν τι της είπε. ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΑΝΤΡΑ: Της πέταγε ψίχουλα, όσα έπρεπε, όποτε έπρεπε, και την κράταγε.Φυσικά και συμφωνώ οτι δεν είναι φυλετικό θέμα ο χειρισμός. Αυτές οι κοπέλες όμως που κάνουν ερωτήσεις τέτοιου τύπου είναι αυτές που δεν ξέρουν πως να τον χειριστούν για να πάρουν αυτό που θέλουν. Κατά την άποψη μου αυτό ζητάνε ως απάντηση και όχι το να τους πούμε "ρε σε δουλεύει, ξεκόλλα". Γιατί θα το είχαν κάνει ήδη και δεν θα μας έπρηζαν και εμάς με τις "σχέσεις" τους.
Όπως για την κοινωνία καλό είναι να γίνεται διαχωρισμός κράτους - εκκλησίας, έτσι και για την ψυχική υγεία πολλών θα 'πρεπε να γίνεται διαχωρισμός σεξ - προσδοκίας. Από τότε που το συνειδητοποίησα (μετά από μακροχρόνιο και εντατικό διάβασμα Α, μπα;) η ζωή μου έγινε πολύ πιο απλή και εύκολη :-)
Ενδιαφέροντα τα σχόλια. Προσωπικά διαφωνώ στα εξής σημεία :1. Ούτως ή άλλως οι περισσότεροι που στέλνουν ερώτηση στη στήλη είναι γυναίκες, ακόμη και για άλλου είδους ερωτήσεις. Δε νομίζω ότι οι άντρες βλέπουν διαφορετικά το συγκεκριμένο θέμα. Θέλω να πω ότι και εκείνοι πολλές φορές δυσκολεύονται να αναγνωρίσουν την καβάτζα σαν αυτό που πραγματικά είναι και αναρωτιούνται αν σημαίνει υπόσχεση για το μέλλον.2. Μεγάλο θέμα ο ορισμός του ζευγαριού και η περιβόητη συμβατότητα... Με δεδομένο ότι απόλυτη συμβατότητα δεν μπορεί να υπάρξει ποτέ, ποια είναι η σημαντικότητα των εκάστοτε διαφορών; Κι επίσης πώς να ξέρεις αν αυτές οι διαφορές θα συνεχίσουν να είναι σημαντικές και στο μέλλον; Αυτό που ισχύει σε μια δεδομένη στιγμή, μπορεί να αλλάξει, οπότε είναι λογικό που πολλές κοπέλες αναρωτιούνται για την εξέλιξη των σχέσεων καβάτζας, γιατί όντως μερικές φορές είναι θέμα timing. Όσο για την αυτογνωσία, υπάρχει μονάχα σε θεωρητικό επίπεδο. Στην πραγματικότητα είναι μία απατηλή έννοια και δεν επιτυγχάνεται ποτέ απόλυτα, και γιατί μας είναι πρακτικά αδύνατο να δούμε τον εαυτό μας αντικειμενικά, αλλά και γιατί οι ανάγκες αλλάζουν με το χρόνο. 3. Δε νομίζω ότι είναι χαμένος χρόνος ο χρόνος που περνάς με μία σχέση σεξουαλικής καβάτζας... χαμένος από τι ακριβώς; Δεν έχουν όλοι στο νου τους ότι από τα 20 μέχρι τα 30 πρέπει να ψάχνουν μόνιμο σύντροφο για τα γεράματα και δεν καταλαβαίνω γιατί αυτό το μοντέλο ζωής είναι καλύτερο από κάποιο άλλο. Το yolo ή live fast, die young είναι μια χαρά στάσεις ζωής, πόσο μάλλον που ποτέ δεν είναι αργά για να βρει κανείς σύντροφο, είτε είναι 40, είτε 50. Επιπλέον, η καβάτζα ή έστω και μια κακή σχέση δεν εμποδίζει κανέναν από το να ζει άλλες εμπειρίες και ιδίως εμπειρίες που δεν έχουν να κάνουν με σεξ. Εν ολίγοις θεωρώ ότι αυτοί που μετανιώνουν για το «χαμένο χρόνο» είναι οι ίδιοι που έχουν μια παθητική στάση ζωής και τείνουν να κατηγορούν τους άλλους (τον fuck buddy, τους γονείς, την κοινωνία, την Ευρωπαϊκή Ένωση...) για αυτά που τους συμβαίνουν. Βασικά δε θέλουν να παραδεχτούν ότι βασικά δεν ήθελαν/χρειαζόταν σχέση συντροφικότητας, τουλάχιστον σε εκείνη την περίοδο. Ωστόσο, δεν έχουν όλοι έμφυτη ανάγκη για μόνιμο σύντροφο και ο μόνος λόγος που οι περισσότερες γυναίκες λένε ότι αυτό ψάχνουν είναι η κοινωνική πίεση που μας θέλει όλους ζευγαρωμένους και καταδικάζει το σεξ εκτός σχέσης. Νομίζω ότι αυτοί που όντως χρειάζονται σχέσεις συντροφικότητας δε μένουν σε σχέσεις καβάτζας ή εν πάσει περιπτώση αυτό δεν τους εμποδίζει να ψάχνουν αλλού και να προχωρούν όταν το βρίσκουν. Βασικά πιστεύω ότι όλοι βρίσκουμε αυτό που αντιστοιχεί στις ανάγκες μας την κάθε περίοδο της ζωής μας και με αυτή την έννοια καμία επιλογή δεν είναι πραγματικά λάθος. Και σίγουρα δεν έχουν γεννηθεί όλοι για να ζουν σε ένα ρομαντικό παραμύθι με τον πρίγκιπα forever and ever, αλλά αυτό δεν είναι απαραίτητα κακό.
Κανείς δεν είπε ότι η σεξουαλική καβάντζα είναι χαμένος χρόνος, αλλά οι ημι-σχέσεις που το ένα μέλος ελπίζει να εξελιχθούν σε κάτι άλλο. Το ποστ δεν είναι για τις σχέσεις, γενικά. Μιλάμε για ένα συγκεκριμένο φαινόμενο.
Χμμμ βασικά για μένα δεν υπάρχει διαφορά μεταξύ ημισχέσεων και καβάτζας. Πιστεύω ότι σε κάθε περίπτωση μιλάμε για σεξουαλική καβάτζα εφόσον δεν υπάρχει κανονική σχέση (με την κοινωνική έννοια), άσχετα με το τι ελπίζει το ένα μέλος. Και όπως είπα, αυτό που ελπίζει ή που λέει ότι θέλει, στην πραγματικότητα είναι λόγω κοινωνικής πίεσης. Με άλλα λόγια, πιστεύω ότι αυτό που πραγματικά θέλουμε είναι αυτό που κάνουμε κι όχι αυτό που λέμε.
Αυτοί/ές που περνάνε καλά με την καβάτζα και ψάχνονται και αλλού είναι μια χαρά, το έχουν πιάσει το νόημα και δεν στέλνουν μηνύματα στην Α, μπα :)
Συμφωνώ, αλλά πιστεύω ότι αυτοί που δεν ψάχνουν αλλού (και στέλνουν στην Α, μπα), στην πραγματικότητα δεν έχουν ανάγκη από σχέση συντροφικότητας (τουλάχιστον στη συγκεκριμένη περίοδο), άσχετα με το τι ισχυρίζονται. Και για αυτό η συμβουλή μου δε θα ήταν «μη συνεχίζεις άλλο μαζί του γιατί χάνεις χρόνο» (άλλωστε κανείς δεν ξέρει το μέλλον και πολλές ημισχέσεις/καβάτζες εξελίχθηκαν σε κανονικές σχέσεις τελικά), αλλα «χαλάρωσε και όταν θα έχεις πραγματικά ανάγκη από σύντροφο, θα το βρεις».
@Ro_xy, Naya & λίγο Λένα, μήπως λέτε άλλο πράγμα; Από την καβάτζα βγάζετε εκτός τις περιπτώσεις που ο ένας είναι ερωτευμένος κρυφά ή φανερά και ο άλλος ούτε του κάθεται αλλά ούτε το κόβει μόνο και μόνο για να τρέφει τον εγωισμό του κλπ γνωστά αμπα-σενάρια ενώ παράλληλα ψάχνεται; (καλά, μάλλον είμαι εκτός θέματος!)
να αγιασει το στομα της Αμπα σημερα με αυτα που ειπε. Και Ροξυ οντως σημασια εχει τι κανουμε και οχι τι λεμε ή τί φανταζομαστε οπως και η κοπελα μου απλα θελει σεξ αλλα δεν το χει καταλαβει κ το ντυνει με συναισθημα γενικα κ αοριστα χωρις να εχει κανενα δειγμα απο τον αλλο, ετσι απλα επειδη τη βολευει.η ευκολια που λεει και η αμπα. κανε το σεξ σου κοπελια αλλα μην το βαπτιζεις μεγαλη αγαπη γιατι ξεφτιλιζεις την αγαπη
@mon o\' lanor, ναι εγώ έτσι το καταλαβαίνω, αν ο άλλος με έχει για καβάτζα κι εγώ το καταλαβαίνω και το αποδέχομαι και τον έχω κι εγώ για καβάτζα μέχρι να βρω κάτι καλύτερο τότε δεν τίθεται θέμα χασίματος χρόνου, όλοι καλά περνάμε και κερδίζουμε κάτι. Αν εγώ είμαι ερωτευμένη και ο άλλος περνά τον καιρό του τότε ναι, αυτή η κατάσταση για μένα είναι επιζήμια, εγώ θέλω να πάρω πράγματα από τη σχέση που ο άλλος δεν είναι διατεθειμένος να μου δώσει και θεωρώ ότι όσο πιο πολύ μένω τόσο περισσότερο χαλιέμαι και χάνω απείρως περισσότερα από όσα κερδίζω. Βέβαια όλα είναι πιθανά σ'αυτή τη ζωή και μπορεί να αλλάξει γνώμη ο άλλος και να καταλήξουμε μαζί (αν και δε θα πόνταρα σ'αυτό το σενάριο). Πάντως το θεωρώ απείρως πιθανότερο να αλλάξει γνώμη ο άλλος όταν εγώ η καβάτζα αποχωρήσω από τη σχέση και τον ξεβολέψω. Ίσως τότε καταλάβει ότι του λείπω και έχει συναισθήματα. Με τις προσευχές και την υπομονή και το περίμενε δε βλέπω να γίνεται δουλειά.
@Nayia, Καλοσύνη σου που προσπαθείς να βάλεις το σχόλιό μου εντός θέματος, αλλά όχι, είμαι σίγουρα εκτός! Εσύ καλά τα λες. Εγώ ακύρως μιλούσα για τις περιπτώσεις που ΔΕΝ υπάρχει σεξ ενώ για πολύ καιρό ο ένας λιώνει και περιμένει και ο άλλος, ενώ το ξέρει, δεν ξεκαθαρίζει. Θεώρησα ότι αναφέρεστε και σε αυτού του είδους την καβάτζα. Σε αντιδιαστολή με τη σεξουαλική καβάτζα που λέει η Ro-xy θα τη λέγαμε εγω-τροφοδοτική καβάτζα και ίσως να εμπίπτει στον ορισμό της ημι-σχέσης που δίνει η Λένα
Αγαπητή Ro_xy, συμφωνώ μαζί σου σε μεγάλο βαθμό, πολλοί από τους ανθρώπους που μένουν σε ημισχέσεις ενώ διατείνονται ότι θέλουν κανονική σχέση, στην πραγματικότητα έχουν κ αυτοί βολευτεί με την κατάσταση γιατί υποσυνείδητα ίσως δεν είναι ετοιμοι να επωμιστούν τις ευθύνες μιας κανονικής σχέσης. Ή απλά ντύνουν με αισθήματα μια καθαρά σεξουαλική σχέση λόγω της κοινωνικής πίεσης, όπως επισημαίνει και η Λένα. Η διαφωνία μου έγκειται στη λέξη όλοι. Σίγουρα υπάρχουν και οι περιπτώσεις ανθρώπων που όντως θέλουν κανονική σχέση αλλά μένουν σε σχέσεις που δεν τους καλύπτουν για τους λόγους που έχουν ήδη αναλυθεί. Και εν τέλει ίσως θέλουν τόσο πολύ τη συντροφικότητα που δε θέλουν να χάσουν έστω και το δείγμα σχέσης που έχουν γιατί τρέμουν μήπως δεν βρουν κάποιο άλλο και μείνουν μόνοι. Ας μην υποτιμούμε το φόβο της μοναξιάς. Το θέμα είναι να συνειδητοποιήσει ο κάθε άνθρωπος που είναι μπλεγμένος (συναισθηματικά και όχι απλά σεξουαλικά, εκεί δεν υπάρρχει θέμα) σε μια τέτοια κατάσταση, ότι αυτή αποτελεί τροχοπέδη στο να γνωρίσει τελικά τον ιδανικό σύντροφο, αφού τον κρατά εκτός παιχνιδιού.
Συμφωνώ απολύτως με Nayia (και στα τρία σχόλια).Ro_xy έχουν μια βάση αυτά που λες αλλά βρίσκω υπερβολικό να λέμε ότι όλοι ζουν αυτό που θέλουν. Πολλοί ψάχνουν με το ζόρι να ανακαλύψουν αυτό που θέλουν μέσα σε αυτό που ζουν, αντί να πάρουν την απόφαση να φύγουν και να (προσπαθήσουν να) ζήσουν κάτι άλλο.
@Nayia : Ναι, νομίζω ότι συμφωνώ στην ένσταση σου. @mon o\' lanor : Προσωπικά δεν καταλαβαίνω πως μπορεί κάποιος να ερωτευτεί χωρίς σεξ, οπότε προτιμώ να μην εκφέρω άποψη για αυτές τις περιπτώσεις. Προφανώς το φαινόμενο υπάρχει, αλλά είναι κάτι που με ξεπερνά :-)
Μωρέ Α, μπα έχω που σε διαβάζω τόσο καιρό και κάθε φορά συνειδητοποιώ πόσο διαυγής και έξυπνη είναι η σκέψη σου! Κι εγώ συμφωνώ με όλα, δίνοντας λίγη περισσότερη σημασία στο 6!Στο δρόμο προς την αυτογνωσία θα κληθείς, θέλοντας και μη, να αντιμετωπίσεις πολλά από τα προηγούμενα. Επίσης, η αυτογνωσία φέρνει την αυτοπεποίθηση και η αυτοπεποίθηση σιγά σιγά την αυτοεκτίμηση! Τότε μαθαίνεις πραγματικά να προστατεύεις και να φροντίζεις τον εαυτό σου.Πάντως, πιστεύω πως αυτές οι ερωτήσεις είναι τόσο συχνές γιατί δε μπαίνουν σε καλούπια. Στις περισσότερες περιπτώσεις είναι ο συνδυασμός αυτών των παραγόντων που οδηγεί κάποιον να διατηρεί τέτοιου είδους σχέσεις. Το ποιος όμως συγκεκριμένα είναι αυτός ο συνδυασμός είναι προσωπικός και ξεχωριστός για τον καθένα. Αυτό λοιπόν θέλουν να ανακαλύψουν και απλά επιλέγουν τον λάθος τρόπο. Αντί να θέσουν τα σωστά ερωτήματα στον εαυτό τους, επιλέγουν να ψάχνουν για εύκολες λύσεις που θα ανακουφίσουν τα συμπτώματα. Είναι σαν να έχω πονοκέφαλο για χρόνια και, αντί να κάνω εξετάσεις, να παίρνω ντεπόν μέχρι την αιωνιότητα, επειδή έχω ακούσει ότι βοηθάει στον πονοκέφαλο. Απλά το θέμα είναι πως επειδή η στήλη είναι έτσι που οι ερωτήσεις στέλνονται και απαντώνται μεταξύ αγνώστων εκ των πραγμάτων δε μπορείς να δώσεις σαφείς συμβουλές. Πάντως θεωρώ ότι πολλές φορές στέλνεις σωστά ερεθίσματα Α, μπα. Δε ξέρω αν εκλαμβάνονται βέβαια όπως τα στέλνεις. Πολλοί θα σε ήθελαν για φίλη τους Λένα! :-)
Μου άρεσε πολύ αυτό το ''η αυτογνωσία φέρνει την αυτοπεποίθηση και η αυτοπεποίθηση σιγά σιγά την αυτοεκτίμηση''. Και θα ήθελα να επεκτείνω λιγάκι το ''τότε μαθαίνεις πραγματικά να προστατεύεις και να φροντίζεις τον εαυτό σου'' με το ότι συνειδητοποιείς στην ουσία ότί δεν χρειάζεσαι κάποιο άλλο άτομο δίπλα σου για να σου δείξει το ποιος είσαι, να σου πει τι αξίζεις, να σου επιβεβαιώσει ότι είσαι όμορφος και έξυπνος. Οι περισσότεροι ψάχνουν αυτό το άτομο γιατί δεν πιστεύουν στον εαυτό τους, και όταν πιστεύουν ότι το βρήκαν κάνουν ότι μπορούν για να πάρουν τις απαντήσεις που χρειάζονται. Απο κει και πέρα, πολλοί οι πιθανοί συνδυασμοί ατόμων με διαφορετικά επίπεδα αυτογνωσίας, αυτοπεποίθσης και αυτοεκτίμησης που θα συναντηθούν, όπως και πολλά τα πιθανά σενάρια πορείας των σχέσεων τους! Εκεί που έχω κολλήσει είναι στο τι είναι τελικά αυτό που χρειαζόμαστε όταν λέμε χρειάζομαι κάποιον, χρειάζομαι μια σχέση. Όταν ξέρεις ποιος είσαι και δεν χρειάζεσαι κάποιον δίπλα σου για να ΤΟΥ αποδείξεις και να ΣΟΥ αποδείξει ποιος είσαι, τι είναι τελικά αυτό που σου λείπει. Η συντροφικότητα? Η παρέα? Η σιγουριά ότι δεν θα καταλήξεις μόνος σου?... και η αναζήτηση στα εσωτερικά μονοπάτια του εγώ συνεχίζεται! Αν έχει κάποιος μια απάντηση σε αυτό πολύ θα ήθελα να την ακούσω!
@lady gaga Όσο και αν αγαπάς τον εαυτό σου, όση αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση και αν έχεις,η μοναξιά δεν παλεύεται με τίποτα!Πάντα θα χρειάζεσαι αυτόν τον ένα και μοναδικό άνθρωπο για να μοιράζεσαι μαζί του τις χαρές και τις λύπες, τα ερωτήματα που προκύπτουν με την πάροδο του χρόνου και γενικότερα τη ζωή σου. Κανόνας απαράβατος: αυτός ο άθρωπος να σε δέχεται ακριβώς έτσι όπως είσαι
Nami-san διαφωνώ καθέτως και οριζοντίως. Η μοναξιά δεν είναι το ίδιο για όλους. Για άλλους παλεύεται μια χαρά και για άλλους όχι. Κάποιοι δεν χρειάζονται έναν άνθρωπο για να νιώσουν πλήρεις και κάποιοι χρειάζονται. Ίσως η μοναξιά είναι αβάσταχτη για τους ανθρώπους που δεν τα έχουν βρει με τον εαυτό τους, που δεν έχουν τίποτα να του πουν ή που φοβούνται αυτά που έχει να τους πει. Δεν έχω νιώσει ποτέ μόνη μου. Δεν ξέρω αν είναι καλό ή κακό αυτό. Δεν το αναλύω. Όσον αφορά γενικότερα το γιατί κάποιες γυναίκες επιλέγουν την πέτρα του Σίσυφου για "σχέση" νομίζω ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με ένα και μοναδικό πράγμα. Τον αυτοσεβασμό.
lady gaga γιατί είναι ωραίο το να μοιράζεσαι (με τη βασική προϋπόθεση πως ταιριάζεις με τον άλλον), γιατί το σεξ είναι υπέροχο, γιατί το νόημα της ζωής είναι η αγάπη!Υ.Γ.: Πολύ ωραίο το cheek to cheek που εντόπισα πρόσφατα στο youtube!!Ominous Clouds βαρύ το "μητρικό υποκατάστατο" και εγώ μάλλον θα προτιμήσω το φίλη. Ενδέχεται όμως πολλοί να συμφωνήσουν μαζί σου!
@Nami-san κανόνας απαράβατος 2: να τον δέχεσαι κι εσύ ακριβώς έτσι όπως είναι! απαράβατοι κανόνες και βασικές προυποθέσεις, @σμαιλντε, που, μέχρι να τον συναντήσεις, καθιστούν απλησίαστα πιθανό να συναντήσεις έναν τέτοιον άνθρωπο! παρ' ολ' αυτά οι απαντήσεις σας με κάλυψαν πλήρως! δώσατε χαρακτηρισμούς και εικόνες σε αυτό που μέχρι τώρα μπορούσα να χαρακτηρίσω απλά συντροφικότητα και παρέα. Υ.Γ. θα το ψάξω (όταν δεν θα είναι οι συνάδελφοι τριγύρω) και θα σου πω εντυπώσεις!
Η απάντηση της Α μπα είναι περιεκτική και έχει καλύψει τις περισσότερες περιπτώσεις νομίζω. Μια υπο-περίπτωση για σκέψη : Όταν έχεις ερωτευτεί τον fuck buddy και μετά από κάθε φορά που κάνεις σεξ, φουσκώνει η ελπίδα ότι "ναι, τώρα πια τα πράγματα θα μπουν στη θέση τους και θα γίνουμε κανονικό ζευγάρι", και μετά αυτό δεν γίνεται και βυθίζεσαι στην απελπισία, γιατί συνεχίζεις να κάνεις σεξ και να εξασφαλίζεις για τον εαυτό σου ότι η απελπισία θα ξανάρθει και ότι δεν θα είσαι ποτέ ελεύθερος για κάποιον άλλο?? Δεν είναι απελευθέρωση, είναι μαζοχισμός!
το ότι δεν έχεις σχολιάσει κάνεις ή καμία τι σημαίνει; ότι η Α μπα μας κάλυψε πλήρων ή ότι επεξεργαζόμαστε τα παραπάνω; όπως και να σε ευχαριστώ Α μπα που με έκανες να δω τα πράγματα κι αλλιώς.
Μάλλον ότι όλα τα σχόλια ταυτόχρονα τα δημοσίευσαν από τη lifo :) Λοιπόν, πιστεύω ότι οι περισσότεροι έχουμε ζήσει σε κάποια φάση της ζωής μας μια τέτοια αδιέξοδη σχέση. Δικαιολογείται σε ηλικίες κάτω των 25 που δεν ξέρεις που παν τα τέσσερα, που δεν έχεις θέσει τα στάνταρ σου. Κάτι τέτοιες σχέσεις είναι ίσως και μέρος της ωρίμανσης, αν καταφέρεις να δεις το λάθος σου και να μάθεις από αυτό. Σε βοηθούν να θέσεις τα όρια σου και να καταλάβεις τι θέλεις σε μια σχέση για να είσαι ευτυχισμένος και να ξεμπερδεύεις γρήγορα με όσους δεν μπορούν να σου δώσουν όσα ζητάς. Είναι πραγματικά κρίμα όμως να εγκλωβίζεις τον εαυτό σου για χρόνια σε τέτοιες καταστάσεις που δε σε αφήνουν να προχωρήσεις. Ειδικά σε μεγαλύτερες ηλικίες. Ο χρόνος είναι το πολυτιμότερο αγαθό, και επειδή ο χρόνος μας εδώ στη γη είναι εξαιρετικά περιορισμένος είναι κρίμα κι άδικο να τον σπαταλούμε σε σχέσεις που δεν μας γεμίζουν και με ανθρώπους που μας απογοητεύουν και μας απορρίπτουν.
θα ήταν πολύ ωραίο, αν μετά από αυτή την απάντηση δεν εμφανιζόταν ξανά παρόμοια ερώτηση! είτε από άντρα είτε από γυναίκα. αλλά οι άνθρωποι ξεχνάνε γρήγορα και όπως είπες στην αρχή 'η μία διαβάζει την ερώτηση της άλλης, αλλά είτε δεν καταλαβαίνει ότι είναι μια παραλλαγή, είτε κάθε μια από αυτές πιστεύει ότι στη δική της περίπτωση ισχύει κάτι διαφορετικό'! Γι' αυτόν το λόγο μπορείς από δω και πέρα να στέλνεις απλά ένα νούμερο σαν απάντηση, αυτό της κατηγορίας από τις 6 που ονόμασες πιο πάνω στην οποία θα ανήκει η εκάστοτε ερώτηση!
Πολυαγαπημένη α,μπα έχουν που έχουν μειωθεί οι ερωτήσεις,απαντας κ σε μια σήμερα κ μας πεθαίνεις. Εχεις δίκιο οτι είναι κάτι που σε ρωτάνε συνέχεια αλλά κατα την γνώμη μου δεν είναι κανένα σοβαρό πρόβλημα για να θέλει ξεχωριστό ποστ...Ασε που οσοι ζούνε τέτοιες καταστάσεις εθελοτυφλουν κ κατα βάθος ξέρουν τους λόγους που το κανουν..Δεν θεωρω οτι πιστευουν οτι ζουν τον μεγαλο ερωτα κ κάποια στιγμη θα καταλήξουν να τρέχουν χερακι χερακι στα λιβάδια.Όσοι όντως το πιστεύουν καλη προσγείωση.
Θα συμφωνήσω.Δεν είναι κάτι τόσο ιδιαίτερο, ώστε να απαιτεί ιδιαίτερη προσοχή και μεταχείριση.Η γράφουσα, κατά την άποψή μου, έχει απόλυτη επίγνωση της κατάστασής της και απλά ελπίζει ότι ίσως ανήκει σε κάποια ιδιαίτερη κατηγορία.Αυτή μπορεί να πιει ένα τζιν-τόνικ και εμείς να πάμε γι΄άλλα, παρακαλώ.
Δεν ξεχώρισα αυτή την ερώτηση επειδή είναι σημαντική, αλλά επειδή επαναλαμβάνεται εδώ και χρόνια στο 'α μπα' με τη μεγαλύτερη συχνότητα, σε διάφορες παραλλαγές. Προσπάθησα να δώσω μια εξήγηση γι' αυτό το φαινόμενο ζητώντας και τη βοήθεια του κοινού (γιατί είναι η πιο συχνή; πώς εξηγείται;)
Αντιληπτόν και κατανοητόν , αλλά αμφιβάλλω για το κατά πόσο ενδιαφέρον ζήτημα είναι (δεδομένου όπως λες ότι έχει υπεραναλυθεί).Συν του ότι ήθελα να τονίσω το ναρκισσισμό (που εγώ διακρίνω) στην αποστολέα της ερώτησης.
Εχεις δίκιο Λένα,εδώ έχουμε βαρεθεί εμεις να βλέπουμε την ίδια ερωτηση,φαντασου εσυ που πρεπει και να απαντησεις.Δυστυχώς είναι ανθρώπινο (αν και παραλογο)να μη μπορεί να δεχθεί κάποιος την απόρριψη κ να ψάχνει για 1000 δικαιολογίες για να ωραιοποιησει την κατασταση οποτε το φαινόμενο δεν πρόκειται να σταματήσει.
Ότι στοίχημα θες πως θα έχεις 100+σχόλια που θα λένε "πεστα ρε α-μπά" και "επιτέλους φτανει με αυτές τις ερωτήσεις" Και οι ίδιες ερωτήσεις θα συνεχίσουν να έρχονται με τον ίδιο ρυθμό γιατί κάποιες και κάποιοι θα θεωρούν ότι "οι άλλοι" είναι όλοι ίδιοι και η δικιά τους ιστορία "ξεχωριστή".Θα πρόσθετα και ένα Γ) στις κατηγορίες "Έχω σπαταλήσει Χ χρόνο με έναν χειριστικό μπάσταρδο που με κακοποιούσε σωματικα ή/και λεκτικά, με τα χιλια βασανα τον χώρισα, αλλα δεν έχω βρει άλλον ακόμα και τώρα μου υπόσχεται ότι έχει αλλαξει και είμαι η γυναίκα της ζωής του και εγω έφαγα τόσες μπατσες για χάρη του κρίμα δεν είναι να τον χασω (τον μπάσταρδο) και να δέρνει καμμιά άλλη? Αν τα ξαναφτιάξω μαζί του θα με ξανακακοποιήσει ή να τον πιστεψω ότι από χειριστικός μπάσταρδος έχει μεταμορφωθεί σε Τζιμι Στιούαρτ από το "Μια υπέροχη ζωή";".
Αχ Λενάκι, τι άλλο θα μπορούσαμε να πούμε. Τα είπες όλα πουλάκι μου σε λίγες παραγράφους. Για μια ακόμη φορά (μάλλον για πρώτη φορά δημόσια): RESPECT!!!Υ.Γ. Τα παραπάνω δε σημαίνουν βέβαια ότι δεν περιμένω τους συνήθεις ύποπτους σχολιαστές με τις ενδιαφέρουσες αναλύσεις τους... :)