Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μια ερώτηση που κάνει για χίλιες

Στο σημερινό ‘Α, μπα’: μια ερώτηση που κάνει για χίλιες Facebook Twitter
67

 

α μπα μου..είμαστε πρώην καλοί φίλοι(5 χρόνια)που έγιναν ζευγάρι (1 χρόνο)και κατέληξαν να βρίσκονται μόνο ερωτικά(2 χρόνια).Είμαστε και συνάδελφοι άρα η επαφή μας αμέσως μετά τον χωρισμό-εκείνος με χώρισε ξαφνικά γιατί βαρέθηκε όπως είπε- ήταν καθημερινή, έστω στα πλαίσια της συνεργασίας. Αυτά τα δύο χρόνια δεν έχει προχωρήσει κανείς από τους δυο μας σε άλλη σχέση και περνάμε από διάφορες καταστάσεις- τσακωμούς, σκηνές ζηλοτυπίας, μεγάααλες κουβέντες, ξενύχτια και συζητήσεις-αλλά διατηρούμε την νέα ΄σχεση΄ μας στο ίδιο μοτίβο. Οι κοινοί μας φίλοι απορούν με εμάς κ ρωτούν και αυτοί τι θα γίνει πια. Φοβάμαι ότι έχουμε μάθει ο ένας τον άλλον σε αυτήν την κατάσταση και ότι είναι αδύνατον να επανέλθουμε στα παλιά μας δεδομένα..Έχω διαβάσει απαντήσεις σου σε παρόμοιες περιπτώσεις. Συμφωνώ απόλυτα με ότι έχεις πει και καταλαβαίνω πως πρέπει να το σταματήσω επιτέλους. Νιώθω όμως ότι όσο δουλεύουμε μαζί θα συνεχίσω να παρασύρομαι από το ερωτικό μου ένστικτο και τα αισθήματα που τρέφω ακόμη για εκείνον. Μήπως πρέπει να παραιτηθώ; Καμιά ιδέα χωρίς ταμείο ανεργίας; btw, είμαστε 30.- φόρα κατηφόρα

Μετά από τη θητεία όλων μας στο 'α μπα', δύο είναι οι ερωτήσεις που διαβάζουμε ξανά και ξανά και ξανά με διάφορες παραλλαγές, που έρχονται κυρίως από γυναίκες. Υποθέτω ότι η μία διαβάζει την ερώτηση της άλλης, αλλά είτε δεν καταλαβαίνει ότι είναι μια παραλλαγή, είτε κάθε μια από αυτές πιστεύει ότι στη δική της περίπτωση ισχύει κάτι διαφορετικό.

Οι δύο κατηγορίες συνοψίζονται στα εξής:


Α) Είχα μια χάλια σχέση με μύρια προβλήματα, χωρίσαμε, συνεχίζω να κάνω σεξ μαζί του, είμαι η γυναίκα που του άλλαξε τη ζωή αλλά για κάποιο μυστήριο λόγο δεν το λέει και βρίσκω ένα εκατομμύριο δικαιολογίες για να το στηρίξω. Γνωρίζω άλλους αλλά εγώ προτιμώ εκείνη τη χάλια σχέση διότι ΕΡΩΤΑΣ. Να το προσπαθήσω;


Β) Έχω σπαταλήσει κοντά μια δεκαετία με έναν άνθρωπο που είναι και δεν είναι γκόμενος μου, αλλά βασικά, δεν είναι. Ούτε και φίλος μου είναι, γιατί δεν έχω αποδεσμευτεί αρκετά για να βρω άλλον. Καταλαβαίνω ότι κάπου υπάρχει ένα λάθος, αλλά δεν καταλαβαίνω ποιο είναι. Αλήθεια, ποιο είναι το λάθος αν σπαταλάς τα πιο σημαντικά χρόνια από την άποψη αναζήτησης μόνιμου συντρόφου με έναν on/off άντρα με τον οποίον προφανώς δεν ταιριάζεις; Να το προσπαθήσω;

Μετά από αρκετή σκέψη, προσπαθώντας να καταλάβω γιατί επαναλαμβάνονται αυτές οι ερωτήσεις, και γιατί είναι κυρίως από γυναίκες, κατέληξα σε κάποια συμπεράσματα, τα οποία είναι ανοιχτά για συζήτηση από όλους:


1. Το ότι είναι συνήθως γυναίκες που ρωτάνε οφείλεται κυρίως στο ότι οι γυναίκες αμφιβάλλουν περισσότερο για τις αποφάσεις τους και αισθάνονται πιο άνετα να παραδεχτούν ότι χρειάζονται βοήθεια. Οπότε αυτό από μόνο του δεν το θεωρώ κακό.


2. Τα κορίτσια αυτά μπλέκουν την ευκολία που υπάρχει στο σεξ με κάποιον που γνωρίζουν και εμπιστεύονται, με υπόσχεση για το μέλλον. Δηλαδή, νομίζουν ότι το αποτέλεσμα είναι αιτία. Το σεξ συνεχίζεται λόγω του παρελθόντος, και αποτελεί τροχοπέδη για το μέλλον. Δεν σημαίνει ότι αφού κάνω σεξ = υπάρχει συμβατότητα = προϋπόθεση για επανασύνδεση.


3. Υπάρχει τεράστια δυσκολία να παραδεχτούν ότι η ευκολία που έχουν και αυτές για σεξ χωρίς το ρίσκο (με κάποιον που ξέρουν και εμπιστεύονται) είναι απλώς αυτό, ευκολία για μέτριο έως καλό σεξ. Αυτή την ικανοποίηση δεν αντέχουν να τη δουν κατάματα – όπως θα έκανε πιο εύκολα ένας άντρας – αλλά δικαιολογούνται στον εαυτό τους λέγοντας ότι ο λόγος που συνεχίζουν τις ερωτικές επαφές δεν είναι η ευκολία, η ανακούφιση και η ευχαρίστηση, αλλά το συναίσθημα, έτσι γενικώς, κάτι που καθαγιάζει τη διαδικασία. Και ξανά: αφού κάνω σεξ = υπάρχει συμβατότητα = προϋπόθεση για επανασύνδεση.

4. Το ότι μπορεί με κάποιον να κάνουμε ωραίες κουβέντες και να περνάμε καλά και να υπάρχει συμβατότητα στο σεξ ΔΕ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΤΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΖΕΥΓΑΡΙ. Είναι πολύ δύσκολο να το δεχτεί κανείς, αλλά έτσι είναι. Ούτε καν η ειλικρινής αγάπη δεν αρκεί. Αντιθέτως, μπορεί ένα ζευγάρι να υπάρχει χωρίς αγάπη, χωρίς διασκέδαση και χωρίς σεξουαλική χημεία. Σίγουρα ξέρετε τέτοια. Το ζευγάρι είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο, και ως τέτοιο υπάρχει όταν αναγνωριστεί από την κοινωνία. Αν δεν θέλουμε να ζήσουμε μια τυπική ζωή, πρέπει να βρούμε κάποιον με τον οποίο περνάμε ωραία κλπ αλλά με τον οποίο υπάρχει και ΣΥΜΒΑΤΟΤΗΤΑ. Αυτό σημαίνει κοινούς στόχους, κοινό όραμα για τη ζωή, κοινή αντιμετώπιση για το τι είναι επιτυχία, ευτυχία, δικαιοσύνη, κοινό background, και το πιο σημαντικό: συμβατότητα χαρακτήρα. Μην λέτε και ξαναλέτε πόσο πολύ θαυμάζετε το μυαλό του, αν πλακώνεστε κάθε μέρα και δεν είσαστε ούτε φίλοι ούτε εραστές. Δεχτείτε το και προχωρήστε παρακάτω.


5. Υπάρχει μια yolo αντιμετώπιση σε κάποιες ηλικίες επειδή πιστεύουν ότι αυτό που συμβαίνει τώρα είναι πάρα πολύ σημαντικό, και δεν βλέπουν λόγο να το σταματήσουν. Ο λόγος είναι ο χρόνος. Είναι σημαντικό αυτό που συμβαίνει επειδή δεν έχουν ζήσει κάτι πολύ πιο σημαντικό, και είναι σημαντικό να το σταματήσουν αυτό που κάνουν, αλλιώς δεν θα βρουν το καλύτερο. Όσο δεν εμπλουτίζουν τη ζωή με νέες εμπειρίες, ο fuck buddy λέγεται «ο πιο σημαντικός άντρας που έχω γνωρίσει». Ναι. Επειδή είναι ουσιαστικά ο μοναδικός.


6. Έλλειψη αυτογνωσίας. Το λέμε και το ξαναλέμε. Αν δεν ξέρουμε τον εαυτό μας, δεν ξέρουμε ποιος μας ταιριάζει. Αντί να χάνουμε εφτά χρόνια (ΕΦΤΑ. ΧΡΟΝΙΑ.) με κάποιον που δεν ταιριάζουμε, πρέπει να εκμεταλλευόμαστε τον χρόνο αυτό για να προκαλούμε τον εαυτό μας να αποκτήσει αυτοπεποίθηση με άλλη οδό, που δεν έχει να κάνει μόνο με άντρες. Με τον δύσκολο, δηλαδή, τρόπο.

Αυτά έχω να πω. Ας το συζητήσουμε εδώ, και μετά ας γυρίσουμε σελίδα. 

67

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

2 σχόλια
Για το 4 έχω να πω το εξής :Υπάρχουν διάφορα σενάρια στη ζωή.Ένα απ'αυτά είναι αυτό που θ'ασχοληθώ.Δημιουργείται μια εικόνα στο κεφάλι μας για το/τη σύντροφό μας ανεξάρτητα από το πώς είναι στ΄αλήθεια ο άλλος.Συγκεντρώνει μια σειρά από ιδανικά,τα οποία είτε έχουμε σκεφτεί από μόνοι μας,είτε τα ενστερνιζόμαστε καθώς τα έχουμε διδαχτεί κοινωνικώς,δεν έχει σημασία.Η εικόνα αυτή πρέπει (θέλουμε) να εκπληρωθεί και να διαπιστωθεί οπωσδήποτε και η ικανοποίηση όταν συμβαίνει είναι σχεδόν οργασμική.Όλα ερμηνεύονται με τέτοιο τρόπο ώστε να εκπληρωθεί η προφητεία και ό,τι δεν ταιριάζει απορρίπτεται και λαμβάνει χώρο ώς ανεξήγητο της φύσης και μπαίνει σε κιβώτιο με λουκέτο.Όταν επιτρέπεις τέτοιο τυφλό σημείο είναι σχεδόν δεδομένο ότι κάποια στιγμή η συγκέντρωση παραδοξοτήτων θα σε προβληματίσει.Ίσως σε σημείο να αναρωτηθείς μήπως και δεν το κάνεις καλά.Να αναρωτηθείς,όχι να παραδεχτείς.Γιατί αν το παραδεχτείς,σημαίνει ότι έσφαλες και ποιος θα τα βάλει με τον εγωισμό του;Παράλληλα,εξακολουθεί να είναι οργασμική η εκπλήρωση της προφητείας.Δεν είναι αμελητέο.Μιλάμε για μεγάλη καύλα.Από αυτή ακριβώς τη χρονική στιγμή θεωρώ ότι προέρχονται τέτοιες ερωτήσεις.Πες μου αυτό που θέλω ν'ακούσω pleaaaaase.Προσωπικά,προτείνω στους ανθρώπους που λειτουργούν έτσι (κι εγώ παλιότερα),όταν κρασάρει η ιδέα που είχαν για την πραγματικότητα να παραμείνουν ψύχραιμοι και να έχουν στο μυαλό τους ότι η ίδια η πραγματικότητα μπορεί να,αλλά και είναι,ηδονική.Έχω αφήσει διάφορα απ'έξω λόγω χώρου,συγχωρείστε με.
Τα λες πολύ ωραία, αλλά στο μόνο που θα διαφωνήσω είναι ότι δεν (μπορεί να) είναι για όλους ηδονική η πραγματικότητα. Είναι και μερικοί που έχουν ανάγκη να ζουν σε virtual reality και το επιτυγχάνουν με διάφορες έξεις, όπως ναρκωτικά, αλκοόλ, video games, έρωτα κλπ.
Καλά λοιπόν bagle, αν και δεν καταλαβα ποιο είναι το τσουβάλι και σε ποιο πράγμα διαχωρίζεις τη θέση σου (αλλά συχνά δεν καταλαβαίνω μερικά από αυτά που γράφεις, αν και σε γενικές γραμμές συμφωνώ με τις θέσεις σου όταν καταλαβαίνω ;-)
Py_Ro_xy απλώς ανέφερα ότι το να γνωρίσεις τον άλλο όπως είναι και όχι ως την ιδανική εικόνα που έχεις δημιουργήσει αντ'αυτού,προσφέρει ικανοποίηση.Όταν έγραψα για την ''ηδονική'' πραγματικότητα,εννοούσα τον πραγματικό χαρακτήρα του άλλου και όσα μπορούν να προκύψουν από μια σχέση με τέτοια βάση,τα οποία ισχυρίζομαι ότι μπορούν να δώσουν ικανοποίηση,ίδια σε ένταση με μια ''φαντασίωση''.Μου λες ότι διαφωνείς και ότι μπορεί κάποιοι να μη βρίσκουν ικανοποίηση στη σχέση έχοντας την αληθινή εικόνα του άλλου ως βάση.Κατανοητό μέχρι εδώ και δέχομαι την άποψή σου.Έπειτα όμως το γενίκευσες αφόρητα και μίλησες για τα πάντα στη ζωή μας.Πώς έχουν σχέση αυτοί οι άνθρωποι που θέλουν να ζουν σε εικονική πραγματικότητα παίρνοντας drugs ή όντες ερωτευμένοι (!) με το σχόλιό μου;Και επιπλέον,από πότε τα games ή το αλκοόλ είναι το ίδιο;Τα τσουβάλιασες όλα.Ή ο έρωτας;Με τύφλωσες με το τελευταίο.Αλήθεια δεν πολυκαταλαβαίνεις τι λέω;Είχα την εντύπωση ότι είναι γελοιωδώς απλά αυτά που γράφω.Περίεργο.Να δίνεις βάση άλλη φορά Ro_xy και να σταματήσεις να χαζεύεις και να σκέφτεσαι συνεχώς το διάλειμμα.Εννιά στο τρίμηνο ρε παλιόπαιδο.
Ναι, για μένα υπάρχει σχέση μεταξύ όλων των μέσων αποφυγής της πραγματικότητας και βρίσκω πολλά κοινά σε κάποιον που είναι εθισμένος στο αλκοόλ, στα video games και ακόμη και σε ένα αντικέιμενο του πόθου (που στην προκειμένη περίπτωση είναι αντικείμενο ακριβώς γιατί ο εθισμένος δε βλέπει την πραγματική εικόνα). Με αυτή την έννοια έκανα τη γενίκευση και φυσικά δεν είπα ποτέ ότι έλεγες το ίδιο. Απλά ξεκίνησα από το συλλογισμό σου (ειδικό) και το πήγα λίγο πιο μακρυά (γενικό). Δικαίωμά σου αν θεωρείς αφόρητη γενίκευση :-) Και ναι, μερικές φορές δεν πολυκαταλαβάινω το νόημα σε αυτά που λες όταν δεν τα εξηγείς επαρκώς, αλλά μάλλον είμαι πολύ χαζή για να καταλάβω τα γελοιωδώς απλά που γράφεις λολ
Η διαφορά είναι ότι αυτός που θέλει να ξεφύγει από την πραγματικότητα,τη γενική,αν δεχτώ ότι όλα είναι ίδια όπως αλκοόλ κλπ,έχει διαφορετικά κίνητρα και συμπεριφορά σε σχέση μ΄αυτόν που επιθυμεί μια ''τέλεια'' σχέση.Σκεφτόμουν κι εγώ κάποτε έτσι που περιέγραψα,μέχρι που μετά από μερικά ''χαστούκια'' κατάλαβα τι έκανα τόσο καιρό.Δεν ήθελα να αποφύγω την πραγματικότητα ή κάτι άλλο όμως.Ήθελα απλώς να πετύχω πάρα πολύ.Κάτι μεταξύ εγωισμού,ανταμοιβής για τη σωστή μου επιλογή κλπ κλπ.Αστεία πράγματα,δεν αντιλέγω,αλλά σε κάθε περίπτωση,δεν ήθελα να αποφύγω την πραγματικότητα.Αντιθέτως,ήθελα να τη ζήσω,απλώς το έκανα τελείως λάθος.Έχεις διαφορετική άποψη και δεν έχω καμιά αξίωση να στην αλλάξω.Για μένα όμως,ξέρω ότι δεν είναι το ίδιο.Μπορεί να μοιάζουν,δεν ξέρω..Αν με ρωτήσεις πάντως,δε θεωρώ ότι είσαι χαζή σε καμία περίπτωση και συγγνώμη αν ακούστηκα αλαζόνας.Ειλικρινά νομίζω ότι είναι απλά αυτά που σκέφτομαι και λέω.Και αστειευόμουν με τα τρίμηνα και τις βλακείες.Υο!(απάντησε σύντομα για να είμαστε φίλοι πάλι)
Αυτό το τελευταίο το έχω καημό εδώ μέσα.Δεν είναι και τόσο δύσκολο βέβαια,αλλά είμαστε στο δίκτυο και πώς να εμπιστευτείς..Συν ότι δε μένουν όλοι στην Αθήνα.Af_Ro_xy_lan_thi
Το κείμενο είναι εξαιρετικό. Έχω βαφτίσει αυτή την κατηγορία ερωτήσεων "α, μπα.... που να τρέχω...."Ειλικρινά πιστεύω ότι κανείς μας δεν θέλει να παραβλέψει το πόσο σημαντικό είναι για τους περισσότερους ανθρώπους το κομμάτι του σεξ, που συνδέεται με τον έρωτα, που θα μπορούσε να συνδεθεί με την αγάπη, την εκτίμηση, το σεβασμό και πιθανά μια ερωτική σχέση.Ως ασέξουαλ όμως - μια ας πούμε πιο ειδική κατηγορία- σας παρακαλώ να σκεφτείτε το εξής. Την επαφή, τη ζεστασιά, το άγγιγμα, την επικοινωνία δεν πρέπει να την εξαρτάτε από έναν και μόνο άνθρωπο. Ο έρωτας ως σεξουαλική πράξη θα έπρεπε να είναι κάτι απόλυτα φυσικό και μόλις τελειώνει να ξεκινά κάτι άλλο εξίσου ενδιαφέρον.Μην αναλώνετε την ύπαρξή σας μετρώντας σημεία σε ένα αγώνα μποξ μεταξύ ομόφυλων ή ετερόφυλων "αντιπάλων". Αυτά τα πράγματα θέλουν δόσιμο και όχι τακτική.Αυτός που χρησιμοποιεί τακτική, χρειάζεται μια νίκη ως αντίδοτο στη βαρεμάρα του. Ας μη βαριόμαστε πια. Ας αγαπιόμαστε.