ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

Τα πιο προβλέψιμα πολιτικά σχόλια στο LIFO.gr

Τα πιο προβλέψιμα πολιτικά σχόλια στο LIFO.gr Facebook Twitter
19
Τα πιο προβλέψιμα πολιτικά σχόλια στο LIFO.gr Facebook Twitter

[Τις φωτογραφίες τις τράβηξα στην Ξάνθη]

Εννοείται πως συνήθως γίνονται εξαιρετικά ενδιαφέροντα σχόλια στα πολιτικά θέματα.

Υπάρχουν όμως και μερικά που είναι τόσο κλισέ και προβλέψιμα, που αποφάσισα να τα συγκεντρώσω όλα μαζί.

Κάνω συλλογή από αρκετά παλιά. Οπότε τα παρακάτω διαβάζονται και σαν ένα σουβενίρ από τότε που ανέβαιναν στο σάιτ και τα τελείως ανώνυμα και προπαγανδιστικά σχόλια, χωρίς κανένα moderation - με τραγελαφικά αποτελέσματα...

"Εγώ δεν ψηφίζω Χρυσή Αυγή/ΚΚΕ/ΣΥΡΙΖΑ αλλά..."

Παράδειγμα #1:

"Φαίνεται πως λειτουργεί η προπαγάνδα κατά του Σύριζα! Και εγώ δεν ψηφίζω Σύριζα  αλλά δεν παύει να με ενοχλεί αυτή η λασπολογία των μέσων που προσπαθούν να μας πείσουν ότι το Σύριζα είναι πολύ επικίνδυνο κόμμα, και στο τέλος θα τον ψηφίσω." 

Παράδειγμα #2:

 

"Εγώ δεν είμαι Χρυσή Αυγή κι ούτε συμφωνώ με τη βία, όμως στην τελική καλά τους κάνουν τους μετανάστες, λίγο ξύλο ποτέ δεν έβλαψε κανέναν"

Παράδειγμα #3: 

(Εναλλακτική τοποθέτηση της φράσης στο τέλος, προς αποφυγή παρεξηγήσεων.)

Να φάνε ξύλο όλοι οι πολιτικοί μας, κι οι ξένοι να πάνε από κει που'ρθαν οι άπλυτοι. Και για σας τους καχύποπτους να διευκρινήσω ότι ΔΕΝ ψηφιζω χρυση αυγη, αλλά η αλήθεια να λέγεται.

Μονολεκτικά σχόλια:

ουστ!

ΝΕΑ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΙΑ

ΜΠΑΤΣΟΚ

γκρέκουλες

κρεμάλες!

ΟΥΓΚ!!

ΤΣΥΡΙΖΑ

Ποιος φταίει για την άνοδο της Χρυσής Αυγής

Δεν χρειάζονται παραδείγματα. Κάθε Έλληνας έχει διαφορετική γνώμη επί τούτου. 

Φταίει που την προβάλλουν τα μέσα. Φταίει που δεν την προβάλλουν αρκετά. Φταίει που δεν απαγορεύουν το κόμμα. Φταίει που το περιθωριοποιούν κάνοντάς το "παράνομο" κι ελκυστικό. Και πάει λέγοντας...

Εναλλακτικά, πολύ κλισέ είναι και τα σχόλια "γι' αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε". Όπου ο καθένας μας αφού γκρινιάξει δικαίως ή αδίκως για κάτι που τον ενοχλεί, καταλήγει ότι "γι' αυτό φτάσαμε εδώ που φτάσαμε".

Προπαγανδιστική Συνωμοσιολογία

"Ο Τσίπρας δεν έχει δουλέψει ποτέ στη ζωή του. Γεννήθηκε στην Εκάλη και είναι πάμπλουτος!"

"Προς Θεού μην ψηφίσετε Σαμαρά! Ο άνθρωπος μπαινοβγαίνει στα ψυχιατρεία!"

"Γιατί άραγε νομίζετε ότι πήγε ο Βενιζέλος στη Λέσχη Μπίλντεμπεργκ; Για να παίξουν τις κουμπάρες; Ή για να υπογράψει το σιωνιστικό σχέδιο χρεοκοπίας μας;"

"Ο Σόρος και οι Εβραίοι και η Γιάννα Αγγελοπούλου χρηματοδοτούν τον ΤΣΥΡΙΖΑ!"

Ειρωνεία (που μερικές φορές προκαλεί παρεξηγήσεις στα σχόλια)

Κάτω η διαφθορά, ψήφο τώρα στη Νδ και στο Πασόκ!

Μπράβο αλέξη πάρε μας μαζί σου στο γκρεμό!

 

Ομπρός όλοι εσείς οι επιδοματάκιες, τη ψήφο σας στον Τσίπριζα. Θα σας δώσει επιπλέον επίδομα ποιός ιδεολογεί περισσότερο απ τον άλλο, ποιός θα μαζεψει περισσότερους αλήτες μέσα στα πανεπιστήμια, ποιός θα κανει το μεγαλύτερο μπάχαλο. Ομπρός στρατέ του Λαϊκοτσίπριζα.

Φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ

Δεκάδες σχόλια Συριζαίων που με την ηδονή που νιώθει κάποιος που θεωρεί ότι λέει για πρώτη φορά ένα πολύ πετυχημένο αστείο, σε κάθε θέμα, προσθέτουν χιουμοριστικά:

"Και γι' αυτό προφανώς φταίει ο σύριζα"

Επίτηδες ανορθογραφία

Υιοθετώντας την περσόνα του πολιτικού σου αντιπάλου μπορείς να τον γελοιοποιήσεις (εύστοχα συχνά), κάνοντας τα λάθη ενός στερεοτυπικού οπαδού του.

Πχ. 

"ΓΙΑΤΗ ΜΥΛΑΤΑΙ ΑΣΧΥΜΑ ΓΗΑ ΤΩΝ ΚΑΣΟΙΔΕΙΑΡΕΙ; ΑΙΣΙΣ ΗΣΤΑΙ ΚΑΛΕΙΤΑΙΡΕΙ; ΟΥΓΚ ΟΥΓΚ" 

ή

"Ήμε αίλινας κε θαίλο να ψηφυσω Καμμένο"

Τα πιο προβλέψιμα πολιτικά σχόλια στο LIFO.gr Facebook Twitter

*Προσθέστε κι άλλα κλισέ, στα σχόλια :)

19

ΑΠΕΡΓΙΑ ΓΣΕΕ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

13 σχόλια
Ξέχασες τα σχόλια στα άρθρα για τη Χρυσή Αυγή. Αυτά που θέλουν ντε και καλά να επιβεβαιώσουυν τη θεωρία των δύο άκρων.Πχ. Αν το άρθρο μιλά για τη δολοφονια του Παύλου Φύσσα κάποιος θα σχολιάσει γιατί δεν λες για τη Μαρφίν, αν λες για το σπασιμο τοων παγκων των αλοδαπών μικροπωλητών κάποιος θα πει για τα μαγαζια που σπανε οι αναρχικοί.Δηλαδή αν πρέπει να γραψει κάποιος για τη δολοφονια του Παύλου Φύσσα θα πρέπει να γράψει και για όλες τις δολοφονίες. Δεν ξέρω αν πρέπει να ξεκινησει από τη δολοφονια του Καποδίστρια ή να πάει πιο παλιά στη δολοφονια του Μαράτ ή ίσως στη δολοφονια του Ιουλίου Καίσαρα πριν γραψει για τη δολοφονια του Πάυλου Φύσσα ή του Πακιστανού Σαχτζάτ Λουκμάν στα Πετράλωνα.Είναι σαν να έλεγαν οι ναζί στη Νυρεμβέργη λέτε για τα δικά μας εγκλήματα αλλά δεν λέτε για το βομβαρδισμό της Δρέσδης ή τους γερμανούς που πέθαναν από την πέινα και το κρύο στο Στάλινγκραντ. Ή να λέει κάποιος κλέφτης στο δικαστήριο "έκλεψα αλλά έκλεψαν και άλλοι οπότε ειμαι αθώος".
Προσωπικά αγαπημένα:1. Από τους αριστερών κατευθύνσεων, η μόνιμη επίκληση της Γαλλικής Επανάστασης ως αποστωμοτικό επιχείρημα υπέρ της αγιοποίησης της "επαναστατικής βίας".2. Από τους δεξιών κατευθύνσεων, η μόνιμη επίκληση των εγκλημάτων του Στάλιν ως ισοπεδωτικό αντεπιχείρημα σε οτιδήποτε σχεδόν ισχυριστεί ένας αριστερός για οποιδήποτε θέμα.
Πολύ συχνά είναι και τα σχόλια ανταλλαγής εμπειριών από χώρες του εξωτερικού, είτε ο σχολιαστής δούλεψε/έζησε εκεί, είτε πήγε για ένα σαββατοκύριακο. Πχ. "Στην Αγγλία κανένας γιατρός δεν παίρνει φακελάκι"-"Δεν ξέρω που το είδες αυτό, αλλά εγώ που ήμουν φοιτητής έπρεπε να λαδώσω γιατρό"-"Φίλε, μάλλον δεν ξέρεις τι γίνεται εκεί" και πάει λέγοντας... Συνήθως οι συζητήσεις αυτές καταλήγουν σε ανταλλαγή "διαπιστευτηρίων" παραμονής, και φυσικά κολλάνε με το άλλο κλισέ "Αυτοί είμαστε"/"Γι' αυτό δεν θα τελειώσει ποτέ η κρίση" κλπ.
Πολύ σωστό αυτό για το καλσόν, το οποίο ενώ υποτίθεται έχει σκοπό να εκθέσει την υποκρισία ορισμένων, κυρίως υπερ-εθνικινστών, υπερ-αντρούκληδων κλπ., υποπίπτει σε δύο σφάλματα: 1. Αποδίδει, υποχρεωτικά, την προσωπικότητα του τεστοστερονούχου, ελληναρά ομοφοβικού σε καταπιεσμένα ομοφυλοφιλικά ένστικτα, λες και κάποιος πρέπει να είναι κρυφογκέι για να έχει μουχλιασμένα, οπισθωδρομικά μυαλά 2. Εμμέσως προσβάλλει τους ομοφυλόφιλους παραπέμποντας σε στενόμυαλα κλισέ.Σημειωτέον, η κριτική μου αφορά στην ίδια την έκφραση, αυτοί που τη χρησιμοποιούν μπορεί να έχουν τις καλύτερες των προθέσεων, κι απλώς δεν έχουν κάτσει να την υπεραναλύσουν.
Μπράβο, Άρης is back with a vengeance!Εμένα μου αρέσει όταν κοτσάρουν ένα τι δεν καταλαβαίνεις στο τέλος, λες και όλοι έχουμε πειστεί από τα προηγούμενα καταλυτικά επιχειρήματά τους
Το αγαπημένο των ημερών, που μονίμως ρίχνει την μπάλα στην κερκίδα και αποτρέπει τον όποιο ψύχραιμο συλλογισμό:Για τη Μαρφίν όμως δεν λέτε κουβέντα, ε;Πρόκειται για ρηπλέυ του παλιού ανέκδοτου με τον Αμερικανό και τον Ρώσο (επί σοβιετίας) διπλωμάτη, που έκαναν κόντρα ποιανού η χώρα έχει πάει πιο μπροστά. Αφού ο Αμερικανός έχει βομβαρδίσει τον Ρώσο με τα επιτεύγματα των ΗΠΑ, ο άλλος του κάνει: "Ναι, αλλά εσείς βασανίζετε τους μαύρους". Η αστεία εκδοχή του άκριτου συμψηφισμού.Και για να μην παρεξηγηθώ από τυχόν κακόπιστους, εξηγώ ότι μιλώ για τη χρήση της φράσης *ως κλισέ* και ως άκυρο επιχείρημα παντός καιρού, όχι για το ίδιο το φριχτό γεγονός.Α, και μην ξεχάσω: Καταδικάζω την ανοησία απ' όπου κι αν προέρχεται.
"Για τη Μαρφίν όμως δεν λέτε κουβέντα, ε;"...βράσε μπασμάτι, εδώ (εκτός από το άνωθεν) μού λέει μία κυρία μέσα στα μούτρα, τις προάλλες:"για τη 17 Νοέμβρη δεν λέτε κουβέντα, ε;"i was like ...Huuuh!?hopeless
Το ίδιο ντροπιαστικό επιχείρημα υπάρχει και στην Κύπρο «γιατί καταδικάστηκε κάνεις για πραξικόπημα (που οδήγησε στην τουρκική εισβολή) / σκάνδαλο χρηματιστηρίου για να καταδικαστεί για έκρηξη στο Μαρί/ οικονομική καταστροφή; Tα μεν επιρρίπτονται στην δεξιά, τα δεν στην αριστερά. Και επειδή άκουσα και από φιλικό πρόσωπο το επιχείρημα «γιατί να μειώσουν μισθούς και συντάξεις των δημοσιών υπαλλήλων; Εντάξει έχουν ωφελήματα αλλά είναι οι μόνοι που δεν έχουν φοροδιαφύγει ποτέ» Eπειδή δεν μπορούν όχι γιατί δεν θέλουν! Και επειδή τα κλισέ είναι κλισέ για τι έχουν μια βάση παρά την υπεργενικευμένη χρήση τους «Αυτοί είμαστε» ή όπως θα έλεγε και το πιο κυπριακό κλισέ «(Δ)εν έχουμε υπόθεση»!
Πάντως, πολύ πριν γίνει κλισέ το «φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ» αυτών που το λένε ειρωνικά, είχε γίνει κλισέ το «φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ» αυτών που το λέγανε (και το λένε ακόμα) κυριολεκτικά. Να προσθέσω επίσης το ισοπεδωτικό «όλοι φταίμε» μια και μιλάμε για κλισέ ευθύνης.
Είσαι "νεοφιλελεύθερος", "Γκεμπελς", "Φασίστας". Οποία διαφωνεί με οποιονδήποτε συχνά τον στολίζει νε κάποιο από τα παραπάνω αν όχι με όλα μαζί!(να σημειώσω μόνο ότι ειδικά η λέξη -κλισέ "νεοφιλελεύθερος" ειναι αμιγώς ελληνική. Δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου...)
Γράφετε: "να σημειώσω μόνο ότι ειδικά η λέξη -κλισέ "νεοφιλελεύθερος" ειναι αμιγώς ελληνική. Δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα του κόσμου..."Εδώ νομίζω ότι υποπίπτετε στο βασανιστικό κλισέ "τέτοιοι είμαστε", μια ανάποδη/μαζοχιστική εκδοχή του τιτάνιου κλισέ που λέγεται "ελληνική ιδιαιτερότητα" ("μόνο εμείς οι Έλληνες...).Ο όρος "νεοφιλελευθερισμός" μπορεί να μην έχει αγγλοαμερικανική προέλευση (γεννήθηκε από λατινοαμερικανούς/ισπανόφωνους μελετητές για να ορίσει το οικονομικό μοντέλο του Πινοσέτ, στη συνέχεια πέρασε στον γαλλόφωνο κόσμο και από εκεί κατοχυρώθηκε), αλλά πλέον είναι ευρύτατα διαδεδομένος και έχει περάσει, εκών άκων, και στην αγγλική γλώσσα. Πώς αλλιώς να εξηγήσουμε την ύπαρξη εκτεταμένου σχετικού λήμματος στη Βικιπαίδεια;Το αγγλιστί λήμμα της Βικιπαιδείας:http://en.wikipedia.org/wiki/NeoliberalismΆρθρο του Ιγνάσιο Ραμονέ, του ιστορικού διευθυντή της Monde Diplomatique, ήδη από τον Απρίλιο του 1986, με ένα ευμεγέθες "neoliberalisme" στον τίτλο:http://www.monde-diplomatique.fr/1986/04/RAMONET/39173Κι εδώ ένα καναδικό (γαλλόφωνο) ντοκυμανταίρ του 2008, με τον νεοφιλελευθερισμό στον τίτλο:http://encirclement.info/Άλλο να μην μας αρέσει ένας όρος ή η χρήση του και άλλο να λέμε ότι δεν υπάρχει.
Μη συγχέεις τη χρήση του όρου που γίνεται σε άλλες χώρες και σε συγκεκριμένο πλαίσιο, με την αμιγώς ελληνική χρήση του σαν κλισέ! Φυσικά και υπάρχει και χρησιμοποιείται η λέξη "νεοφιλελεύθερος" στην αγγλική, τη γαλλική και άλλες γλωσσες. Μόνο στην ελληνική όμως έχει τόσο ευρεία πέραση, ώστε να χαρακτηρίζει πράγματα στα οποία καθόλου δεν θα του περνούσε από το μυαλό να βάλει τέτοια ταμπέλα ένας Άγγλος ή Γάλλος. Εκεί ο όρος έχει σαφώς πιο περιορισμένες αναφορές και χροιά. Έχει δίκιο ο Άρης Κων.
Το μεγαλύτερο κλισεδάκι είναι το: Παπαγαλάκια.Όμως δεν είναι μόνο το μεγαλύτερο είναι και το πιο κουτό, καθώς ο άλλος επαναλαμβάνειι συνεχώς: είσαι παπαγαλάκι, είστε παπαγαλάκια, είσαι παπαγαλάκι, είστε παπαγαλάκια...
Κλασική και πολυαγαπημένη είναι και η ατάκα-κατακλείδα ''Αυτοί είμαστε'', την οποία συχνά συναντάς στο τέλος τέτοιων σχολίων. Είναι άμεση, λιτή και δίνει την εντύπωση ότι ο γράφων γνωρίζει πολύ καλά ποια είναι τα κοινωνικά, πολιτιστικά, εκπαιδευτικά κτλ φαινόμενα που μας έφεραν ως εδώ. Φαινόμενα που, εμμέσως και με μοιρολατρική διάθεση, παραδέχεται ότι δεν μπορεί (ή δεν θέλει) να εκμηδενίσει. Γιατί, είπαμε, αυτοί είμαστε! ;)