Τα 11 βιβλία που πρέπει να διαβάσετε πριν πεθάνετε – κατά την «Α, μπα»

Τα 11 βιβλία που πρέπει να διαβάσετε πριν πεθάνετε – κατά την «Α, μπα» Facebook Twitter
172

Την προηγούμενη Πέμπτη έβαλα ένα πολύ δύσκολο κουίζ (απορώ πώς ήταν αναπάντητο αυτό το ερώτημα για τόσα χρόνια, για να πω την αλήθεια!)

Νικητής αναδείχτηκε ο De La Net, και ως εκ τούτου έχει δικαίωμα σε 12 ερωτήσεις. Μόνο που έκανε το λάθος να κάνει μια που αξίζει για εκατό, οπότε σήμερα απαντάω μόνο σ' αυτήν.

"Αγαπώ το διάβασμα και είμαι περίεργος για την δική σου άποψη
οπότε η ερώτηση μου είναι: Ποια δέκα βιβλία (με αντίστροφη σειρά 10,
9, 8...) θα πρέπει, κατά την γνώμη σου - έτσι όπως αυτή είναι
διαμορφωμένη σήμερα-, να έχω διαβάσει οπωσδήποτε πριν πεθάνω;"

Η ερώτηση μου πήρε ώρες και η λίστα δεν θα τελείωνε ποτέ, με πολλή προσπάθεια μείωσα τα 24 σε 11. Φοβάμαι ότι όσο το σκέφτομαι θα θυμηθώ κι άλλα και θα μου πάρει κι άλλες τόσες ώρες.

Η λίστα αυτή κατέληξε όπως κατέληξε, όχι επειδή πιστεύω ότι αυτά είναι τα 12 βιβλία που πρέπει να διαβάσει κανείς επειδή αλλιώς θα του συμβεί κάποιο κακό, αλλά ως αφετηρίες για εισόδους σε νέους κόσμους. Πιστεύω ότι είναι αντιπροσωπευτικά από μεγάλες ομάδες λογοτεχνίας που κανείς δεν πρέπει να χάσει. Ακόμα και αν δεν σας αρέσει κάποιο από αυτά, θα σας αρέσει κάποιο άλλο που βρίσκεται στον ίδιο κύκλο.

11. Όταν σκοτώνουν τα κοτσύφια- Χάρπερ Λι

Δεν είναι για μεγάλους, αλλά διαβάζεται άνετα και από αυτούς. Είναι από τα καλύτερα έργα που μιλάνε με πάρα πολύ απλά λόγια για τον ρατσισμό και το σοκ του τέλους της παιδικής αθωότητας. Πρέπει να το διαβάσουν όλοι μέχρι τα 15 και όλοι όσοι μετά τα 15 είναι ρατσιστές αλλά δεν το έχουν καταλάβει. (Γι' αυτούς που είναι και το ξέρουν, δεν υπάρχει βιβλίο, γιατί αυτοί δεν ξέρουν ανάγνωση).

10. Middlesex – Τζέφρι Ευγενίδης

Πρώτον, για να παινέψουμε το σπίτι μας για να μην μας πλακώσει. Κυρίως όμως, ένα πραγματικά καλό βιβλίο που μιλάει για την ενδιάμεση κατάσταση που βασανίζει τους μετανάστες και ίσως όλους τους Έλληνες, και την ανθρωπότητα γενικότερα: ποια είναι η αληθινή μου πατρίδα; Ανήκω στην Ανατολή ή στη Δύση; Γιατί είμαι καλός και κακός ταυτόχρονα; Πώς θα συμβιβαστώ με το διττό που υπάρχει μέσα μου;

9. Ο νευρομάντης – Γουίλιαμ Γκίμπσον

Εντάξει, οι μισές λέξεις που χρησιμοποιούμε τώρα για το ίντερνετ ξεπήδησαν από αυτό το βιβλίο. Όταν το διάβασα ήταν 1994 και στα ελληνικά οι λέξεις «τοίχος φωτιάς» και «κυβερνοχώρος» και «φλεγόμενο καλώδιο» ήταν εντελώς μα εντελώς επιστημονική φαντασία. Πολύ λίγα χρόνια μετά έγινε η καθημερινότητά όλων μας. (Συμπέρασμα: μην το διαβάσετε στα ελληνικά, αν γίνεται).

Κυρίως όμως είναι ένα πολύ ωραίο βιβλίο, που ασχολείται με τα αιώνια φιλοσοφικά ερωτήματα του «τι είναι ο άνθρωπος» και «τι τον ξεχωρίζει από τα ζώα, από το περιβάλλον του" και "τι σημαίνει «ανθρώπινη συμπεριφορά».

8. Η Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων – Λιούις Κάρολ

Το λένε για πολλά βιβλία, αλλά ισχύει για πολύ λίγα, κατά τη γνώμη μου, μόνο για ένα: αυτό. Μπορείς να το διαβάσεις σε οποιαδήποτε ηλικία και να καταλάβεις κάτι εντελώς διαφορετικό. Είναι πολλές ιστορίες σε μία, είναι σαν καλειδοσκόπιο, είναι ένα αριστούργημα. Παιχνίδια αριθμητικής, πολιτική σάτιρα, ονειρικές ακολουθίες, η αλλόκοτη αίσθηση της ενηλικίωσης, το άγχος της ενσωμάτωσης σε μια ομάδα, η μοναξιά. Όλα αυτά, σε πολύ λίγες λέξεις, μόνο μέσα από εικόνες και ελάχιστους διαλόγους.

7. Τα στοιχειώδη σωματίδια – Μισέλ Ουελμπέκ

Με τον Ουελμπέκ μπαίνουμε στην κατηγορία των αντρών που γράφουν βιβλία που αγαπιούνται και μισιούνται, που τους λένε μισογύνηδες, άρρωστους, επιδεικτικά επιθετικούς, αντιδραστικούς κατ' επάγγελμα και τα λοιπά. Μου φαίνεται ότι ο κόσμος ζητάει υπερβολικά πολλή πολιτική ορθότητα από τη λογοτεχνία. Μερικά βιβλία υπάρχουν για να σε ταρακουνήσουν και να σε αηδιάσουν, για να ξυπνήσεις. Ο κυνισμός και ο ειρωνικός τόνος δεν αρέσουν σε πολλούς, αλλά πιστεύω ότι είναι από τα βιβλία που πρέπει να διανύσει κανείς, αν ερευνά τη λογοτεχνία.

6. Σφαγείο νούμερο πέντε – Κερτ Βόνεγκατ

Για την φρίκη του πολέμου ξέρουμε, για την γελοιότητα και τη ματαιότητα όλης αυτής της τρέλας μπορούμε να μάθουμε μέσα από αυτό το βιβλίο. Το συμπέρασμα είναι: ένας πόλεμος αφήνει μόνο ηττημένους. Είναι το βιβλίο που έκανε γνωστή την τραγωδία του βομβαρδισμού της Δρέσδης στον υπόλοιπο κόσμο.

5. Ο κατά Γκαρπ κόσμος – Τζον Ίρβινγκ

Είναι από τα βιβλία που μιλούν για θέματα – ακρογωνιαίους λίθους της λογοτεχνίας (ο φόβος του θανάτου, η κοινωνική επιρροή στην συμπεριφορά των φύλων) αλλά με τρόπο εξωφρενικό, σουρεαλιστικό. Είναι από τα βιβλία που σε κάνουν να γελάς μόνος σου σε άδειο δωμάτιο, σκοτεινά, βίαια, τραγελαφικά γεγονότα που προκαλούν κλαυσίγελο. Χαρακτηριστική τελευταία φράση: «In the world according to Garp, we are all terminal cases.» (Σόρι παιδιά δεν ξέρω πώς θα μπορούσε να μεταφραστεί αυτό).

4. Μπούντενμπρουκς – Τόμας Μαν

Υπάρχουν πολλά μυθιστορήματα που ακολουθούν τις ιστορίες μιας οικογένειας μέσα στα χρόνια, παρουσιάζοντας έτσι τις πολιτικές και οικονομικές αλλαγές μιας χώρας (έχουμε και τον Θέμελη, άλλωστε). Είναι ένα μεγάλο κεφάλαιο της λογοτεχνίας και πολλά είναι πολύ καλά. Το συγκεκριμένο θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι και πολύ επίκαιρο: η οικογένεια αυτή αναδεικνύεται μέσα από την μεσαία τάξη την εποχή των παχιών αγελάδων για να βρεθεί, όταν αλλάζουν οι συνθήκες, προ μεγάλων εκπλήξεων (δε λέω άλλα για να μην σας χαλάσω την ανάγνωση, σε περίπτωση που θέλετε να το διαβάσετε). Η υποκρισία της χριστιανικής ηθικής και ο καθωσπρεπισμός είναι πολυτέλειες όταν τελειώνουν τα λεφτά.

3. Λιγότερο από μηδέν – Μπρετ Ίστον Έλις

Δε μπορώ να ξεπεράσω το γεγονός ότι ο Μπρετ Ίστον Έλις το έγραψε όταν ήταν περίπου 18 χρονών, και γι' αυτό δεν είναι απλά στη δωδεκάδα, αλλά και ψηλά στη λίστα. Τι κάναμε εμείς όταν ήμασταν 18; Τέλος πάντων – ο Έλις είναι για κάπως ξινά γούστα, αλλά είναι μια σκοτεινή περιοχή που πρέπει να εξερευνηθεί. Με λίγα λόγια: πλουσιόπαιδα, τόσο κενά και τόσο αδιάφορα για τους γύρω τους, που δεν μοιάζουν πια με ανθρώπους, που σου παγώνουν το αίμα. Είναι φανερό από τον τρόπο που γράφει ότι ήξερε (ξέρει) για τι μιλάει.

2. Μεγάλες προσδοκίες – Τσαρλς Ντίκενς

Ένα σπουδαίο, πολύ σημαντικό Bildungsroman, δηλαδή βιβλίο που μιλάει για την προσωπική ανάπτυξη και εξέλιξη ενός χαρακτήρα, του Πιπ. Μη μου πείτε «είδα την ταινία και δε μου άρεσε», γιατί θα με κάνετε να κλάψω. Το πιο σημαντικό θέμα της ιστορίας αυτής (λέω εγώ) είναι η πάλη των τάξεων και η κοινωνική αδικία, ένα θέμα που καίει και τσουρουφλίζει όπως τότε. Ο Ντίκενς είχε καεί προσωπικά από αυτό το θέμα και το ήξερε πολύ καλά εκ των έσω.

(Ο λόγος που είναι άπιαστη η ξανθιά στο βιβλίο είναι ότι ανήκει σε άλλη κοινωνική τάξη, και όχι επειδή είναι ωραία. Ωραία την κάνει στο μυαλό του ο Πιπ επειδή είναι άπιαστη, ξέρετε τώρα εσείς, το έχετε κάνει πάνω από μια φορά στη ζωή σας. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι για την ερμηνεία του χαρακτήρα η Πάλτροου έπρεπε να τιμωρηθεί με φυλάκιση).

1. Ο Πύργος – Φραντς Κάφκα

Οι καταθλιπτικοί με ταλέντο γράφουν τα πιο ωραία βιβλία. Ο Κάφκα εκτός από κατάθλιψη είχε και τεράστια θέματα με τον πατέρα του, κρίσεις εγωπάθειας, αυτολύπηση, μίσος για τον εαυτό του και, ευτυχώς για μας, άπειρο ταλέντο και πολύ όρεξη για γράψιμο. Όλα του Κάφκα είναι αριστουργήματα. Διαλέγω τον Πύργο γιατί για μένα διαπρέπει στο πιο δύσκολο μονοπάτι της τέχνης: αφήνει τις καλημέρες και μιλάει κατ' ευθείαν στο υποσυνείδητο του αναγνώστη, εκείνο το μέρος που, όσο μπορούμε, αποφεύγουμε να επισκεφτούμε.

(Σημείωση: η λίστα είναι αυστηρά προσωπική. Δεν έχει αξία παρά μόνο στον συνθέτη της λίστας. Παρακαλώ μην επισημάνετε ποια βιβλία είναι καλύτερα από αυτά που έχω διαλέξει, γιατί είναι η γνώμη μου και η γνώμη σας, εξίσου ασήμαντες. Σας παρακαλώ όμως να γράψετε τις δικές σας, αυστηρά προσωπικές σας λίστες, συμπληρώνοντας και γιατί διαλέγετε αυτά που διαλέγετε.)

172

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

σχόλια

20 σχόλια
Πω πω, εχω διαβασει πολλα απο τα προτεινομενα, τολμω να πω τα περισσοτερα, αλλα παιδια, ειλικρινα δεν θυμαμαι τιποτα! Ουτε υποθεσεις, ουτε χαρακτηρες, τιποτα! Λες να ναι αλτσχαιμερ;
22 βιβλια, απο το 1-10 με σειρά αξιολόγησης :1-10 JOHN FOWLES - Ο Μάγοςτα υπόλοιπα χωρίς σειρά αξιολόγησης :11. Italo Calvino - Aν μία νύχτα του χειμώνα ένας ταξιδιώτης...12. Charles Bukowski - Τοστ Ζαμπόν13. Jonathan Coe - Η λέσχη των τιποτένιων14. Celine - Ταξίδι στην άκρη της νύχτας15. Jack Kerouac - Στο δρόμο16. Michel Houellebecq - Πλατφόρμα 17. Oscar Wilde - Το πορτραίτο του Ντόριαν Γκρέυ18. John Fowles - Ο Συλλέκτης19. Τhoman Mann - Ο θάνατος στη Βενετία 20. Bram Stoker - O Δράκουλας21. Νick Hornby - Hi Fidelity
1) 1984 - George Orwell2) Brave New World - Aldous Huxley3) Συμπόσιον - Πλάτων4) The Lord Of The Rings - J.R.R. Tolkien5) The Moon Is Down - John Steinbeck6) Άνθρωποι κι Ανθρωπάκια - Νίκος Τσιφόρος7) The Hobbit - J.R.R. Tolkien8) Notes from Underground - Fyodor Dostoyevsky9) The Case of Charles Dexter Ward - H.P. Lovecraft10) A Study in Scarlet - Arthur Conan Doyle11) Thus Spoke Zarathustra - Friedrich Nietzsche
διάβολε! αυτό το ποστ είναι εθιστικόΣκαρίμπας, το θείο ΤραγίΣαίξπηρ, Μάκβεθκαι Εμπειρίκος, Ενδοχώρα (Στροφές στροφάλων) και ναι, και Μέγας Ανατολικός, κι όποιος το θεωρεί πορνογράφημα ας κράξει ελεύθερα
Τα αγαπημένα μου των τελευταίων χρόνων. Ευτυχώς υπάρχουν βιβλία για πολλές ζωές ακόμα.:)1. Fyodor Dostoevsky, The Idiot2. Virginia Woolf, Mrs Dalloway3. Cormac McCarthy, The Road4. Graham Greene, The End of the Affair5. Coetzee, Disgrace6. Raymond Carver, What we talk about when we talk about love7. James Baldwin, Giovanni's room8. Flaubert, Madame Bovary9. George Elliott, Middlemarch10. J.D.Salinger, The catcher in the rye11. Julian Barnes, The sense of an ending.
In no particular order : Λουντέμης - Ένα παιδί μετράει τ'άστρα Όργουελ - 1984 Ντοστογιέφσκι - Έγκλημα και τιμωρία Έσσε - Ντέμιαν Φλωμπέρ - Συναισθηματική αγωγή Καραγάτσης - Σέργιος και Βάκχος Εξυπερύ - Ο μικρός πρίγκηπας Έντε - Ιστορία χωρίς τέλος Μάτεσις - Η μητέρα του σκύλου Γεωργία Σάνδη - Οράτιος Τσιφόρος - Οποιοδήποτε(η αρχαία ελληνική γραμματεία εξαιρέθηκε απο τη λίστα μου.)
Χωρίς σειρά, με εξαίρεση το τελευταίο.Hesse- Demian, Siddharta. Τα πιο όμορφα και συγκλονιστικά μυθιστορήματα.Κάφκα- Η μεταμόρφωση. Γιατί η ζωή έξω από το δωμάτιο δεν ήταν ποτέ πια η ίδια.Τανιζάκι Τσουνιτσίρο- Το εγκώμιο της σκιάς. Όλη η ομορφιά του ιαπωνικού πολιτισμού, μέσα στο σκοτάδι, πριν τυφλωθεί από το φως της δύσης. Τόμας Μανν- Θάνατος στη Βενετία. Γιατί ο έρωτας μεταξύ ανθρώπων είναι η πεμπτουσία της ανθρώπινης ύπαρξης, και ιδωμένος μέσα από τα μάτια του Μανν, η ζωή και ο θάνατος μαζί.Ντίκενς και Ουάιλντ- ότι και να πω είναι λίγοΦιτζέραλντ- Ο Μεγάλος Γκατσμπυ. Ενα αριστούργημα της αμερικάνικης λογοτεχνίας, ένα μυθιστόρημα που όσες φορές και αν διαβάσω έχει τόσα να μου δώσειΌργουελ- 1984 και η Φάρμα των Ζώων. Γιατί οι δυστοπίες του είναι οι πιο επιτυχημένες σάτιρες του τόπου μας και της ζωής μαςΚαμύ- Ο Ξένος. Γιατί όταν αυτή η ιδιαίτερη ανθρώπινη ύπαρξη συζητούσε με τον ουρανό, βοήθησε τη γη να τον καταλάβει.Ντοστογιέβσκη- το υπόγειο, έγκλημα και τιμωρία, αδερφοί καραμαζόβ. Γιατί μέσα από τη γυναίκα που αγάπησε το υπόγειο ο Ντοστογιέβσκη είπε για την ανάσταση και την αναγέννηση της γυναίκας μέσα από τον έρωτα- ένα κείμενο που ως γυναίκα με συγκλόνισε, με άγγιξε και με πόνεσε μεσα από την απλή του ειλικρίνεια και την επιφανειακή μου ανεξαρτησία. Για τον Ρασκόλνικοβ που με έκανε να αγαπήσω όπως και ο συγγραφέας την ανθρώπινη ύπαρξη σε όλο της το μαγικό μεγαλείο.Τσέχωφ- Για την αγάπη του για τον ανθρωπο. Τον απλό, καθημερινό άνθρωπο που δεν ξέρει πού να χρησιμοποιήσει το θαυμαστικό και ξυπνά με αυτη τη σκέψη, ανατσταστωμένος μέσα στη νύχτα. Το πιο βαθιά όμορφο διήγημα που έχω διαβάσει.Μπουκόφσκι. Ο Βρώμικος Κόσμος του είναι τόσο όμορφος μέσα στην αφοπλιστική του ειλικρίνεια. Αλλά και πάνω απ'όλα τα ποιήματά του είναι τα καλύτερα ξένα ποιήματα που έχω διαβάσει.Μαρκές. Ο έρωτας στα χρόνια της χολέρας. Το βιβλίο που αγαπούσαν να μισώ όσο το διάβαζα και μου άφησε την πιο γλυκόπικρη αίσθηση με το τέλος του. Μπρέχτ. Ο κύκλος με την κιμωλία, ότι πιο γλυκό και ανθρώπινο αλλά και τα ποιήματα του, συγκλονιστικά.Σαμαράκης- το λάθος και Ζητείται ελπίς. Το πιο ωραίο "αστυνομικό μυθιστόρημα", τόσο διαχρονικό μέσα στην ατοπικότητά του, αλλά και τα διηγήματά του, τόσο ανθρώπινα.Δεν θα μπορούσαν να λείπουν φυσικά τα παιδικά μου αναγνώσματα: τα Ματωμένα Χώματα της Διδώς Σωτηρίου, η Αρραβωνιαστικιά του Αχιλλέα, της Άλκης Ζέη, όπως και όλα τα υπόλοιπα της ιδίας, αλλά και της Ζωρζ Σαρρή, της Πηνελόπης Δέλτα, η Μόμο του Μίχαελ Έντε, Ο μικρός πρίγκηπας, για όλες τις ηλικίες, του Αντουάν ντε Σαιντ Εξυπερύ (και η Γη των Ανθρώπων του ιδίου), η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων του Κάρολ και η Μικρή Ιστορία του Κόσμου, του Γκόμπριχ (Ernst Gombrich), για μικρά και μεγάλα παιδιά, αλλά και το χρονικό της Τέχνης του ιδίου.Εν τέλει, να πω για τον Σεφέρη, τις Δοκιμές και τα Ποιήματά του, που "Με τον τρόπο του" μεμάγεψε και με έκανε να τον αγαπήσω, τον Ελύτη που με όλα του τα ποιήματα αλλά προπάντων τον Μικρό Ναυτίλο και το Μονόγραμμα με έκανε να μελαγχολήσω, να νιώσω, να αγαπήσω, να ερωτευτώ και γυρνάει πάντα στο μυαλό μου στην όψη ενός ελληνικού τοπίου.Πάνω απ'όλους, θα αποδώσω φόρο τιμής στον Αλεξανδρινό ποιητή μας, τον Κ.Π. Καβάφη, διότι όπου και αν πάω, στις γειτονιές τις ίδιες θα γυρνώ. Για τα Μεγάλα Ναι και τα μεγάλα Όχι που είπα στη ζωή μου και με σημάδεψαν, για την αιώνια προσπάθεια μου, Όσο μπορώ, να μην εξευτελίζω τη ζωή μου, για αντίο που είπα στις Αλεξάνδρειες που έχασα. Γιατί είναι η κώχη η μικρή που στιγμάτισε τη ζωή μου.
Καμία σχέση με σειρά προτίμησης, ήδη δύσκολη η επιλογή μόνο 11 βιβλίων.Ο Μαιτρ και η Μαργαρίτα - Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ.Αδερφοί Καραμαζόφ - Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι.Η Δίκη - Φραντς Κάφκα.Καπετάν Μιχάλης - Καζαντζάκης.Αιολική Γη - Ηλίας Βενέζης.Η φιλοσοφία στο Μπουντουάρ - Μαρκήσιος ντε Σαντ.Ο Μπουτ το Ψάρι - Γκύντερ Γκρας.Αγριεμένοι ανάπηροι επιστρέφουν από καυτά κλίματα - Τομ Ρόμπινς.Γυρίστε το Γαλαξία με Ωτοστόπ - Ντάγκλας Άνταμς.Κατά Ιησούν Ευαγγέλιο - Ζοζέ Σαραμάγκου (πίστευα ότι ο Καζαντζάκης με τον Τελευταίο πειρασμό είχε πει σχεδόν τα πάντα περί του θέματος, αλλά ο Σαραμάγκου πάει ακόμη πιο βαθιά, ένα βιβλίο που θα έπρεπε να διαβάσουν "χριστιανοί", όμοιες κ παρεμφερείς κατηγορίες "Άνθρωποι, συγχωρήστε τον, γιατί δεν ξέρει τι κάνει").Ο θάνατος του Αρτέμιο Κρους - Κάρλος Φουέντες (γιατί κάποια στιγμή έρχεσαι αντιμέτωπος -θες δεν θες- με δομικά διλήμματα, επιλέγεις και προχωράς, αλλά ακριβώς για αυτό, ο καθένας μας παραμένει ένα ίσως, "μια προσωπικότητα που για να συμπληρωθεί, χρειάζονται πολλές υπάρξεις". γιατί η φράση με την οποία ο ήρωας αντιλαμβάνεται τον κόσμο είναι τόσο αληθινή και συγχρόνως εφιαλτική "είσαι αυτός που είσαι γιατί έμαθες να γαμάς και δεν τους άφησες να σε γαμήσουν, είσαι αυτός που είσαι γιατί δεν έμαθες να γαμάς και τους άφησες να σε γαμήσουν*"*το συγκεκριμένο ρήμα ως σύμβολο βίας, κυριαρχίας κι όχι σεξ, για αυτό έμεινε στο κείμενο αυτούσιο χωρίς @!#$** πολλά ελληνικά βιβλία ακόμη (Αιολική Γη), και όλα όλα όλα τα παραμύθια γιατί σε αφήνουν να πλησιάσεις με ασφάλεια το οποιοδήποτε "τέρας" (θάνατος, απώλεια, έρωτας, δράκους, ανθρωποφάγους και παιδοκτόνους κλπ)*** Α, και Οι απόψεις ενός κλόουν - Χάινριχ Μπέλ **** Χάρηκα που είδα το εργοστάσιο σφηκών
Ε όχι και τα 11 βιβλια που πρέπει να διαβασετε πριν πεθάνετε ... middlesex ... νευρομαντης ... Λιγο ξυπνητζίδικα Lifo η λίστα .. να πουμε καμια πρωτοτυπια να μην είμαστε mainstream. Προσωπικη σου επιλογη σίγουρα .. αλλά όχι και τα 11 βιβλία που πρέπει να διαβασετε πριν πεθάνετε .. lol δηλαδη και omg
Εσύ πρέπει να γνωριστείς με την άλλη που είπε "λίστα με ρομάντζα η Lifo". Λέτε ακριβώς το αντίθετο, αλλά είσαστε ίδιοι.Δηλαδή, πόσο δύσκολο είναι να καταλάβετε ότι άλλοι άνθρωποι έχουν άλλα κολλήματα από τα δικά σας;
Ο Τζακ Μπάρον και η αιωνιότητα - Νόρμαν ΣπίνραντΟ Γιούγκερμαν και τα στερνά του - Μ.ΚαραγάτσηςΈγκλημα και τιμωρία - Φιοντόρ ΝτοστογιέφσκιΟ Ηλίθιος - Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι Βίος και πολιτεία τού Αλέξη Ζορμπά - Νίκος ΚαζαντζάκηςΤο ηλεκτρικό πρόβατο - Φίλιπ ΝτικΟ Μαύρος Πύργος - Στηβεν ΚινγκTrainspotting - Ίρβιν ΓουέλςΟ Άρχοντας των Δαχτυλιδιών - Τζ.Ρ.Ρ. ΤόλκινΤο Άρωμα - Πάτρικ ΖίσκιντΤο πορτέτο του Ντόριαν Γκρέυ - Όσκαρ Ουάιλντ
Calculus Made Easyhttp://www.gutenberg.org/files/33283/33283-pdf.pdfΔειτε το σαν τον εθνικο υμνο του ειδους Homo Sapiens-------QED: The Strange Theory of Light and MatterRichard Feynman"According to Feynman, to learn QED you have two choices: you can go through seven years of physics education or read this book".
Επελεξα τα πιο κατω βιβλια γιατι με εξεπληξαν, συγκινησαν ευχαριστα, με εκαναν να κλαψω, να ταυτιστω με καποιον απο τους ηρωες τους. Τα αναφερω οπως μου ερχονται στο μυαλο χωρις ιεραρχηση:1. Η μοναξια ειναι απο χωμα-Μαρω Βαμβουνακη2. Η αγαπη αργησε μια μερα-Λιλη Ζωγραφου3. Καβαφη Απαντα: Τομοι α' και β'4. Ποιηματα- Ντινος Χριστιανοπουλος5. Το τριτο στεφανι- Κωστας Ταχτσης6. Ο μικρος πριγκηπας- Antoine de Saint-Exupery7. O πριγκηπας της παλιρροιας- Pat Conroy8. Ο κοσμος της Σοφιας- Jostein Gaarder9. Το 1000ο τευχος του περιοδικου Μικυ Μαους10. Maurice- E.M.Forster
1. Walden, Henry David Thoreau2. Ο Παρασκευάς ή στις Μονές του Ειρηνικού, Michel Tournier3. Ο μάγος, John Fowles4. Εγκλημα και Τιμωρία, Dostoyefski5. Αννα Καρέννινα, Tolstoy6. Ο ξένος, Albert Camus7. Η δίκη, Kafka8. Ανδριανού Απομνημονεύματα, Marguerite Yursenar9. Οι Αθλιοι, Hugo10. Αναζητώντας το χαμένο χρόνο, Prust11. Αμερικάνικο ειδύλιο, Philip Roth
1. Περί Ηρώων και Τάφων - Ερνέστο Σάμπατο2. Το Τραγούδι του Σόλομον - Τόνι Μόρισον3. Έγκλημα και Τιμωρία - Ντοστογιέφσκυ4. Η Πέτρα του Ήλιου - Οκτάβιο Παζ5. Εγχειρίδιον - Επίκτητος6. Τέσσερα Κουαρτέτα - Τ.Σ. Έλιοτ. 7. όλα του Μπόρχες. Και τα 100 Χρόνια Μοναξιά του Μάρκες. Και το Περι Θανάτου του Σαραμάγκου8. όλα του Κάφκα.9. όλος ο δημοσιευμένος Καβάφης και ο Ελύτης στα καλύτερά του. 10. όλος ο Όμηρος και οι Τρεις Τραγικοί. 11. Σμιλεύοντας το χρόνο - Ταρκόφσκυ. Τον Καζαντζάκη τον θεωρώ προσωπικά β' διαλογής.
Δηλαδη ενας Καζαντζακης (ιδιαιτερα η Ασκητικη) δε χωραει στη λιστα? Κ βεβαια για μενα η κατατονια του Καφκα ειναι πολυ πιο εντονη στη Δικη παρα στον Πυργο