Ολότελα διψασμένοι και αυτό το φθινόπωρο
1. Δεν με απασχολεί καθόλου η ιστορία «διάσωσης» της ελληνικής κουζίνας. Έτσι όπως γίνεται τουλάχιστον από τα media και τα social media τον τελευταίο καιρό. Όποιος τη θέλει μπορεί να τη βρει. Υπάρχουν στην πόλη μας απίθανοι μάγειρες που την εκπροσωπούν επάξια. Μέχρι και μπάμιες βρίσκεις να φας πια στα hip εστιατόρια της πόλης που τις σερβίρουν άφοβα, μαγειρεμένες τέλεια με κόκορα σε ανοιχτή φωτιά και μπράβο τους. To πιο «δύσκολο» τραπέζι στη πόλη σερβίρει ντολμαδάκια και χόρτα με τυρί!
Όποιος αγαπά την ελληνική κουζίνα ας αρχίσει να τη μελετά και να τη μαγειρεύει. Δίπλα μας είναι οι λαϊκές αγορές να βρείτε τα υλικά της, εδώ και τα βιβλία αλλά και τα έντυπα που την καταγράφουν συστηματικά εδώ και χρόνια και παλεύουν να μας μάθουν να φτιάχνουμε ένα καλό λαδερό και πόσα είδη φέτας υπάρχουν και τι μαγειρεύουν στον Έβρο. Στα μπακάλικα της πόλης υπάρχουν όλα τα καλά της ελληνικής γης. Μπορείς αν θες να αφήσεις τη mozzarella και να δοκιμάσεις ένα θεϊκό ξηρό ανθότυρο από την Κρήτη σαν αυτό που τσιμπολογάω τώρα που γράφω αυτά που γράφω. Υπάρχει πρόσβαση, το θέμα είναι να το θες κιόλας.
Πιο πολύ με απασχολεί να μαγειρεύεις γαμάτα, ό,τι κι αν είναι αυτό που μαγειρεύεις. Πιο πολύ με νοιάζει να έχεις φτιάξει ένα σύμπαν που να έχει «αυτό το κάτι», να έρθω να ξεχάσω τη δύσκολη μέρα μου. Εκ του αποτελέσματος κρίνονται όλα. Γνώμη μου.
Όχι σούσι λέει, ανεπίτρεπτο το σούσι στην Ελλάδα μας. Και ειδικά στα ελληνικά νησιά μας που χρόνια τώρα παραμένουν «παρθένα» από τα ξενόφερτα. Κι ο Αντώνης Δρακουλαράκος τι είναι; Δεν αξίζει να μιλάμε και να στηρίζουμε αυτόν που έστησε ένα από τα πιο υπέροχα, προσωπικά, άψογα γαστρονομικά projects της Αθήνας; Που εδώ και χρόνια, ησύχως, κάθε μέρα μας διδάσκει τι είναι ποιότητα, άψογη πρώτη ύλη, επαφή με τον πελάτη; Για μένα αξίζει κι ας είναι πολύ μακριά η Ιαπωνία.
Το βράδυ της μεγάλης βροχής, βρεθήκαμε στο Sushimu μετά από πολύ καιρό. Το ποτάμι κατέβαινε το δρομάκι και δύσκολα άκουγες τη μουσική εξαιτίας της καταιγίδας που βάραγε στις τέντες των μαγαζιών. Όσο ο Αντώνης μας τάιζε κυριολεκτικά «με το χέρι», τον έβλεπα και τον θαύμαζα γιατί είναι λίγοι οι άνθρωποι στην πόλη μας που κάνουν μόνο τόσα όσα για να μην τους πάρει η μπάλα. Να μη χαθούν μέσα στο θόρυβο αυτού που κάνουν. Θα προσπαθήσω λοιπόν να πηγαίνω πιο συχνά στο sushimu. Μπορεί να μην είναι «ελληνικό» αλλά μήπως είναι κιόλας;
2. Τα γλυκά του Cannelait Paros. H Ρένη, η Λούλου και ο Κωνσταντίνος δεν αστειεύονται. Δεν είναι αυτοδίδακτοι. Έχουν σπουδάσει στα πιο σοβαρά σχολεία της Ευρώπης. Δουλεύουν πολύ σκληρά. Ξέρουν τα γλυκά και το baking με έναν βαθύ, γαλλικό αλλά και απόλυτα νεανικό και ελεύθερο τρόπο. Τους ξέρω από παλιά, είναι απίθανοι και αν βρεθείτε στην Πάρο να περάσετε να δοκιμάσετε κάτι. Εγώ ονειρεύομαι μια τούρτα με σύκα και φυστίκια Αιγίνης που χάζευα ΟΛΟ τον Αύγουστο στο ίνστα αλλά και μια άλλη Peach Melba που λανσάρουν τώρα. Τους θέλουμε στην Αθήνα, έστω και για δύο μήνες!
3. Τον Andy Baraghani τον ξέρετε; Μάλλον όχι. Είναι Ιρανός, ζει στη ΝΥ. Για χρόνια ήταν δημοσιογράφος γεύσης στο σπουδαίο Bon Appetit. Έγινε διάσημος από τα βίντεο μαγειρικής που έκανε για τη διαδυκτιακή πλατφόρμα του εντύπου. Απλός, προσιτός, queer, σέξυ, έφερε μαζί με άλλους συναδέλφους του που ξεκίνησαν αυτά τα βίντεο ένα νέο ύφος στα γαστρονομικά δρώμενα και σίγουρα έναν νέο τρόπο να μαγειρεύεις: Όλα στο φάσμα του soul food, όλα σχετικά απλά φτιαγμένα, έντονος και απενοχοποιημένος διάλογος ανατολής, δύσης, βορρά και νότου. Όλα παίζουν φτάνει να είναι νόστιμα και με καινούργιο τρόπο δοσμένα. Τόπο στα νιάτα ακόμα και για τα φαγητά της γιαγιάς μας. Τη συνταγή του για vegan ζωμό την έχω παρακολουθήσει και την έχω φτιάξει εκατό φορές. Τι άλλο θες για να αγαπήσεις ένα νέο μάγειρα; Πρώτον, το βιβλίο του που κυκλοφόρησε φέτος και έχει τίτλο «Τhe cook you want to be». Αναζητείστε το αν θέλετε να δείτε τι σημαίνει αληθινά «προχώ» εκδοτική χειρονομία στον τομέα του φαγητού! Δεύτερον, την αποκαλυπτική συνέντευξη που έδωσε στο BUTT magazine (ναι ναι εκείνο το gay ροζ περιοδικό όπου όλοι είναι γυμνοί αλλά οι συνεντεύξεις είναι ό,τι πιο σπουδαίο έχεις διαβάσει). Ο Andy δεν ξεχνά και δεν απαρνιέται τώρα που γίνεται μεγάλος την queer ταυτότητά του και το κάνει με τον πιο σούπερ τρόπο, σε ένα από τα καλύτερα περιοδικά παγκοσμίως, queer ή όχι.
4. Δυο τρεις άνθρωποι που αγαπώ, ανυπομονούν όπως κι εγώ «να αλλάξει ο καιρός, να κλειστούμε λίγο σπίτι». Δεν έχουν άδικο. Κρατάει πολύ το περίφημο ελληνικό καλοκαίρι και κάτω από αυτόν το ουρανό που τίποτα δεν συγχωρεί, βλέπουμε και ακούμε περισσότερα από όσα αντέχουμε. Όσο ακόμα περιμένουμε να μπούμε και πάλι στις κουζίνες, διαβάζουμε. Το πρωί πριν ανοίξουμε τις συσκευές του διαβόλου, αν υπάρχει ησυχία στη γειτονιά, διαβάζουμε καλή λογοτεχνία και ιστορία και σημειώνουμε τις αναγνώσεις του φθινοπώρου. Γιατί θέλει νομίζω χειμώνα η νέα έκδοση του Γαργαντούας και Πανταγκρυέλ:
Κι επειδή εκείνη ακριβώς τη μέρα γεννήθηκε ο Πανταγκρυέλ, ο πατέρας του τού έδωσε τέτοιο όνομα: γιατί «πάντα» στα ελληνικά σημαίνει ολότελα και «γκρυέλ» σημαίνει διψασμένος σε γλώσσα αγαρινή, θέλοντας έτσι να δείξει πως την ώρα της γέννησής του ο κόσμος ήταν ολότελα διψασμένος, και βλέποντας, με προφητικό πνεύμα, πως θα διαφέντευε μια μέρα τους διψασμένους, πράγμα που φάνηκε εκείνη κιόλας τη στιγμή από άλλο πιο ξεκάθαρο σημάδι. Γιατί την ώρα που η μάνα του η Μαντεμπέκ τον γεννούσε και οι μαμές περίμεναν να τον παραλάβουν, πρώτα ξεπρόβαλαν από την κοιλιά της εξήντα οκτώ μουλαράδες, τραβώντας ο καθένας από το καπίστρι ένα μουλάρι ολόφορτο αλάτι, ύστερα βγήκαν εννιά δρομάδες φορτωμένες με χοιρομέρια και καπνιστές βοϊδόγλωσσες, εφτά καμήλες φορτωμένες με χελάκια, ύστερα είκοσι πέντε φορτώματα πράσα, σκόρδα, κρεμμύδια και πρασουλίδες: αυτό κατατρόμαξε τις μαμές, αλλά ορισμένες είπαν:
— Ορίστε καλή κουμπάνια. Ως τώρα πίναμε σταλιά σταλιά και όχι γερμανικά. Καλό σημάδι ετούτο. Σε τσιγκλάει για κρασί.
Κι όπως κακάριζαν με τέτοιες κουβεντούλες μεταξύ τους, να που βγαίνει ο Πανταγκρυέλ δασύτριχος σαν αρκούδα. Μόλις το είδε μία τους, είπε με προφητικό πνεύμα:
— Γεννήθηκε όλος τριχωτός, θα κάνει πράγματα θαυμαστά. Κι αν ζήσει, θα γεράσει
Να βρείτε αυτούς που σας αγαπούν.
Σας φιλώ.
