ΤΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΑ που ακούστηκαν εναντίον των τελευταίων έργων της Πανεπιστημίου τα θυμόμαστε: χρώματα αταίριαστα με την αισθητική της Αθήνας, κακόγουστες ζαρντινιέρες, ακατάλληλα φυτά για το κλίμα και το περιβάλλον της Αθήνας, υπερβολικό κόστος – εντελώς άσχετα με το αντικείμενο και τους στόχους. Προφανώς δεν είναι πολύ δύσκολο να επαναληφθούν τα ίδια και τώρα. Ταιριάζουν σε όποιον διστάζει να πει ωμά ότι είναι αντίθετος σε όλα, ότι αυτοί που αποφασίζουν δεν είναι να τους εμπιστεύεσαι, ότι πίσω από κάθε έργο κρύβεται η κερδοσκοπία. Τότε για την Πανεπιστημίου, τώρα για τη διαπλάτυνση των πεζοδρομίων της πλατείας Συντάγματος.
Την κλιματική κρίση την παρακάμπτουμε, «άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα». Δεν μας απασχολούν επίσης οι συνθήκες που αντιμετωπίζει ο πεζός στους δρόμους της Αθήνας. Από κάθε πλευρά επαναπαυόμαστε στο αυτοκίνητο.
Εξακολουθούμε να κάνουμε ότι δεν ξέρουμε. Την κλιματική κρίση την παρακάμπτουμε, «άσε τους άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα». Δεν μας απασχολούν επίσης οι συνθήκες που αντιμετωπίζει ο πεζός στους δρόμους της Αθήνας. Από κάθε πλευρά επαναπαυόμαστε στο αυτοκίνητο. Αδιαφορούμε επίσης για τα διεθνώς συμφωνημένα μέτρα απέναντι στην εξαφάνιση της ζωής στον πλανήτη με επίκεντρο τον μηδενισμό της παραγωγής αερίων του θερμοκηπίου. Στον τομέα των μεταφορών σημαίνει ότι σε πολύ λίγα χρόνια από σήμερα τα συμβατικά αυτοκίνητα και οι μοτοσικλέτες θα έχουν αποσυρθεί πλήρως. Μόνο ένα μικρό μέρος τους θα αντικατασταθεί από οχήματα καθαρής τεχνολογίας. Οι πόλεις, κύριες πηγές ρύπανσης σήμερα, θα λειτουργούν με πολύ λιγότερα οχήματα, όμως θα γίνουν πολύ πιο δυναμικές, δίνοντας μεγαλύτερο βάρος στη δημόσια συγκοινωνία και το ποδήλατο. Θα γίνουν και πιο δημοκρατικές, ως πιο γενναιόδωρες στους πεζούς, στους ανάπηρους, στα παιδιά και σε όλους εκείνους που το αυτοκίνητο τούς έχει απομακρύνει από τον δρόμο. Πρόκειται για δεσμεύσεις που ελάχιστοι τους δίνουν σημασία γιατί «τις συμφωνίες στα χαρτιά η πραγματικότητα τις κάνει κουρέλια. Η Ελλάδα είναι αλλιώς, ποιος θα ασχοληθεί μαζί της;».
Τι αξία έχει η διαπλάτυνση των πεζοδρομίων της πλατείας Συντάγματος; Είναι μεγάλη, διότι αντανακλά αυτό που θα είναι αύριο η Αθήνα και κάθε πόλη στο σύνολο της επιφάνειάς τους. Η πλατεία Συντάγματος θα γίνει ένα ορατό παράδειγμα της εικόνας μιας πρωτεύουσας με λιγότερα αυτοκίνητα, άρα με μικρότερο χώρο γι’ αυτά. Αυτό θα συμβαίνει στο κέντρο, στα προάστια, στις γειτονιές. Οι δρόμοι θα αποκτήσουν ξανά πεζοδρόμια και θα ζωντανέψουν με όσους παρέμεναν εγκλωβισμένοι στα διαμερίσματα. Στενότερο οδόστρωμα συνεπάγεται φαρδύτερα πεζοδρόμια και αντίστροφα η διαπλάτυνση των πεζοδρομίων προκαλεί λιγότερες διελεύσεις οχημάτων. Το μαθαίνουν στο πανεπιστήμιο σπουδαστές και σπουδάστριες στο πρώτο εξάμηνο. Το έργο της πλατείας Συντάγματος είναι από αυτά που, μειώνοντας το φράγμα των λωρίδων κυκλοφορίας μεταξύ της πλατείας (με τον σταθμό του μετρό) και των αναπλάσεων του Εμπορικού και Ιστορικού Τριγώνου, παραδίδουν ένα κέντρο πιο προσβάσιμο, ενιαίο και φιλικό και μια Αθήνα συμμέτοχη στην παγκόσμια προσπάθεια για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής.
σχόλια