«Στον Βοτανικό ο Παναθηναϊκός θα φτάσει εκεί που τον ονειρευόμαστε: Παντού πρωταθλητής»

Παναγιώτης Μαλακατές Facebook Twitter
Θέλω να πιστεύω ότι αν έχουμε υγεία και όλα πάνε καλά, ο Παναθηναϊκός και φέτος θα είναι πρωταγωνιστής.Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO
0

Απόγευμα Ιουλίου, στο κέντρο της πόλης, με τη θερμοκρασία να χτυπάει «κόκκινο». Το ραντεβού δόθηκε στο μικρό καφέ μέσα στον «Τάφο του Ινδού», το ιστορικό κλειστό γυμναστήριο «Παύλος και Θανάσης Γιαννακόπουλος», στα σπλάχνα του γηπέδου του Παναθηναϊκού στη λεωφόρο Αλεξάνδρας, που έχει συνδεθεί άρρηκτα με μεγάλες στιγμές του συλλόγου αλλά και δύσκολες καταστάσεις. Και ο Παναθηναϊκός, όσο τεράστιο κι αν είναι το μέγεθός του, έχει περάσει και «πέτρινα χρόνια». Αλλά, όπως κάθε μεγάλος σύλλογος, ξέρει να τα ξεπερνάει. 

Εκεί μας περιμένει ο Παναγιώτης Μαλακατές, πρόεδρος του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού, με σπουδές στη Διοίκηση Επιχειρήσεων και εμπειρία σε θέσεις marketing και οικονομικού διευθυντή σε επιχειρήσεις. Είναι ο άνθρωπος που, μαζί με τους συνεργάτες του, θα οδηγήσει τον σύλλογο στην επόμενη μέρα και στην πλήρη αναγέννησή του, ίσως και στην «απογείωση» για πολλούς, αγωνιστική και οικονομική.

Το πρότζεκτ της Διπλής Ανάπλασης του Βοτανικού, ίσως το σημείο καμπής και ορόσημο στην ιστορία του Παναθηναϊκού, φαίνεται πως έχει γερές βάσεις, προχωράει γρήγορα και τίποτα δεν πρόκειται να μπει εμπόδιο στην ολοκλήρωσή του. 

Για όσους δεν γνωρίζουν, Διπλή Ανάπλαση σημαίνει νέο, υπερσύγχρονο γήπεδο της ποδοσφαιρικής ομάδας του Παναθηναϊκού στην περιοχή του Βοτανικού, αθλητικές εγκαταστάσεις του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού και όλων των τμημάτων του, χώροι πρασίνου και αστικών υποδομών, όπως και εμπορικά καταστήματα και χώροι πάρκινγκ. Μια παρέμβαση που, αν συμπεριλάβουμε και τη μεταφορά των σταθμών ΚΤΕΛ σε κοντινή απόσταση, θα συντελέσει στην πλήρη αναγέννηση της περιοχής με πολλαπλά οφέλη για τους κατοίκους των όμορων δήμων.

Από την άλλη, απαιτείται και μια μεγάλη θυσία: στη θέση του ιστορικού γηπέδου «Απόστολος Νικολαΐδης» θα δημιουργηθεί χώρος πρασίνου για τους κατοίκους της περιοχής, με αθλητικό μουσείο, εντευκτήριο και υπόγειο πάρκινγκ.

Ο Παναθηναϊκός είναι ενιαίος στο κομμάτι του ερασιτεχνισμού και εμείς διαχειριζόμαστε και μοιράζουμε τα ποσά ανάλογα με τους στόχους και τις διακρίσεις, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να έχουμε ομάδες ανταγωνιστικές. Όλα τα βλέπουμε ως ένα σύνολο.

Ειλικρινής και προσγειωμένος, δεν χαϊδεύει αυτιά, «δεν πρόκειται ποτέ κάποιο τμήμα του συλλόγου να αγοράσει ΑΦΜ άλλης ομάδας για να ανέβει κατηγορία», μας λέει. Καθ’ όλη τη διάρκεια της συνέντευξης τον χαιρετάνε εγκάρδια οι παρευρισκόμενοι στο καφέ της Λεωφόρου, αθλητές, υπάλληλοι και γονείς που εκείνη την ώρα έφερναν τα παιδιά τους για προπόνηση. 

— Καταρχάς, η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού πέρασε ξανά απευθείας στους ομίλους του Euro Cup.
Το ίδιο είχε γίνει και πέρσι, που προκριθήκαμε απευθείας στους ομίλους. Νομίζω πως μετράει πάρα πολύ το ότι τον Παναθηναϊκό πλέον τον υπολογίζει η FIBA μετά από τόσα χρόνια που δεν συμμετείχε. Έπαιξε σημαντικό ρόλο και το ότι πέρσι είχαμε περάσει στους ομίλους ως πρωταθλητές, φέτος δεύτεροι…

Μέτρησε πάρα πολύ επίσης το ότι χρησιμοποιήθηκε και το ΟΑΚΑ και ο κόσμος έδειξε το μέγεθος του Παναθηναϊκού και σε αυτό το κομμάτι ‒ ο σύλλογος αντιμετωπίστηκε «όπως του αρμόζει». Όλοι ξέρουμε, ειδικά στο μπάσκετ, τι σημαίνει το όνομα «Παναθηναϊκός». Δεν είναι θέμα δικαίωσης, καλώς ήρθε και μπήκαμε στους ομίλους. Ενδεχομένως να μπαίναμε και μέσω προκριματικών, αν ήταν καλή η κλήρωση. Τέλος καλό, όλα καλά. 

Παναγιώτης Μαλακατές Facebook Twitter
Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ήταν πάντοτε δίπλα μας, όχι μόνο τώρα, στη δική μου διοίκηση, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, τα «πέτρινα». Πάντα στήριζε και στηρίζει τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Τι γεύση σάς άφησε η περσινή χρονιά αγωνιστικά; Με νταμπλ σε βόλεϊ ανδρών και γυναικών και διακρίσεις σε πολλά άλλα αθλήματα.
Καταρχάς, πήραμε γύρω στους πενήντα τίτλους συγκεντρωτικά, και σε αναπτυξιακά πρωταθλήματα, και σε μικρότερες κατηγορίες, και σε άλλα αγωνίσματα. Σαφώς και μετράει η βιτρίνα, τα δύο νταμπλ σε βόλεϊ ανδρών και γυναικών ‒ αυτό είχαμε πάρα πολύ καιρό να ζήσουμε. Δεν τα πήγαμε τόσο καλά στο μπάσκετ γυναικών.

Έτσι είναι ο αθλητισμός, πάντα υπάρχουν και κάποια γεγονότα που δεν βοηθάνε, ίσως τελικά έγινε και λίγο κακός σχεδιασμός, διότι στο τέλος βρεθήκαμε να μην έχουμε ψηλή. Νομίζω πως τελικά ήταν μια χρονιά που αν συνυπολογίσουμε τους τέσσερις τίτλους σε βόλεϊ, τον ευρωπαϊκό τίτλο στο πινγκ πονγκ και το πρωτάθλημα κλειστού στίβου και ανώμαλου δρόμου στις γυναίκες ‒πάντα είχε παράδοση στον στίβο ο Παναθηναϊκός‒, τις διακρίσεις της Άννας Ντουντουνάκη στο Παγκόσμιο πρωτάθλημα κολύμβησης και στους Μεσογειακούς Αγώνες, είχε πολλά καλά.

Αν σε αυτά προσθέσουμε και τον Βοτανικό, πρόκειται για μία από τις πιο σημαντικές χρονιές που νομίζω ότι άξια θα μνημονεύεται τα επόμενα χρόνια. 

— Φάνηκε ότι και ο κόσμος του Παναθηναϊκού έκανε το καθήκον του, γεμίζοντας το γήπεδο σε βόλεϊ ανδρών - γυναικών και μπάσκετ γυναικών.
Ο κόσμος του Παναθηναϊκού ήταν πάντοτε δίπλα μας, όχι μόνο τώρα, στη δική μου διοίκηση, αλλά και τα προηγούμενα χρόνια, τα «πέτρινα». Πάντα στήριζε και στηρίζει τον Ερασιτέχνη Παναθηναϊκό. Έχει άλλη κουλτούρα και αγκαλιάζει αυτά τα τμήματα και τον ευχαριστούμε πάρα πολύ γιατί είναι πολύ σημαντικός παράγοντας. Μην ξεχνάμε ότι ένας λόγος που ήρθε ένας πολύ μεγάλος παίκτης ήταν και ο κόσμος. Μιλάω για τον Κουβανό διεθνή Φερνάντο Ερνάντεζ. 

— Μέχρι ποιο σημείο, όμως, μπορεί να στηρίξει ο απλός κόσμος τον σύλλογο; Μην ξεχνάμε και τη δύσκολη οικονομική περίοδο που όλοι ζούμε.
Ο κόσμος στηρίζει ως μέλος, με τα διαρκείας, με το εισιτήριο, με κάποιες καμπάνιες. Γενικά προσπαθεί και είναι κοντά. Σίγουρα, όταν μιλάμε για μπάτζετ εκατομμυρίων ευρώ όπου πλέον κινείται ο Παναθηναϊκός, χρειάζονται κι άλλα πράγματα, χορηγοί, πολύς κόσμος να αγκαλιάσει τον Παναθηναϊκό. Εμείς αυτό προσπαθούμε, να πλησιάσουμε τους πολλούς Παναθηναϊκούς και να προσφέρει ό,τι μπορεί ο καθένας για να βοηθήσει και να στηρίξει αυτή την προσπάθεια. Νομίζω ότι το πετυχαίνουμε.

— Από πού προέρχονται τα έσοδα του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού; 
Είναι συνολικά τα έσοδα, ο Παναθηναϊκός δεν κάνει διακρίσεις. Προέρχονται και από τη φορολογία του στοιχήματος, και από την κάρτα φίλου, είναι αρκετά τα «εργαλεία». Στον Παναθηναϊκό συγκεντρώνουμε όλο το ποσό «σε έναν κουβά» και το διαμοιράζουμε. Δεν είναι ότι ένα ποσό πήγε στο βόλεϊ ή στο μπάσκετ. Ο Παναθηναϊκός είναι ενιαίος στο κομμάτι του ερασιτεχνισμού και εμείς διαχειριζόμαστε και μοιράζουμε τα ποσά ανάλογα με τους στόχους και τις διακρίσεις, κάνουμε ό,τι μπορούμε για να έχουμε ομάδες ανταγωνιστικές. Όλα τα βλέπουμε ως ένα σύνολο.

— Σε τι οικονομικό επίπεδο βρίσκεται ο Ερασιτέχνης αυτήν τη στιγμή, πριν από τη Διπλή Ανάπλαση του Βοτανικού;
Σε σχέση με την πρώτη χρονιά που αναλάβαμε, που πηγαίναμε λίγο πιο συντηρητικά, πλέον κάνουμε όλο και ένα βήμα παραπάνω. Νομίζω ότι αυτήν τη στιγμή, με πολύ υψηλά μπάτζετ και στα έξι τμήματα, έχουμε φτάσει σε ένα εξίσου υψηλό επίπεδο. Αν τα πράγματα πάνε καλύτερα, όπως και η οικονομία, ίσως πάμε κι εμείς και λίγο παραπάνω.

Πάντως, αυτό είναι το ταβάνι για την προ Βοτανικού περίοδο. Κάποια τμήματα ίσως τα στηρίξουμε περισσότερο, το πόλο ίσως πάει παραπάνω, δύο τμήματα ποδοσφαίρου, γυναικών και futsal-ποδοσφαίρου σάλας, που είναι στη Β’ Εθνική Κατηγορία, θα έχουν μεγαλύτερες απαιτήσεις για να ανέβουμε και άλλο.

Στα άλλα αθλήματα, κυρίως στα τρία ομαδικά που διακρίνονται και παίρνουν τίτλους, έχουμε φτάσει στο όριο, έχοντας πολύ καλές ομάδες. Ίσως όχι τόσο σε επίπεδο Champions League, προσπαθούμε όμως να πετύχουμε κάποια ευρωπαϊκή διάκριση στο Challenge Cup. Αυτά θα έρθουν συν τω χρόνω, όταν θα μιλάμε πλέον για μια άλλη εποχή. 

Παναγιώτης Μαλακατές Facebook Twitter
Η σκέψη που κυριαρχεί αυτήν τη στιγμή «πάνω απ’ όλα ο Παναθηναϊκός» και πώς όλο αυτό το μεγάλο οικοδόμημα, αυτός ο τεράστιος σύλλογος, θα είναι αυτό που πρέπει να είναι, πώς θα πληρώνονται οι αθλητές και οι ομάδες θα πρωταγωνιστούν. Όλο αυτό απαιτεί πολλή δουλειά. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Πώς βλέπετε να αλλάζει ο Ερασιτέχνης με τη Διπλή Ανάπλαση του Βοτανικού; Τι θα σημάνει αυτό; 
Το έχουμε πει επανειλημμένως, θα είναι άλλη εποχή. Με δικές του, σύγχρονες, μεγάλες εγκαταστάσεις, όπως αρμόζουν στον Παναθηναϊκό, με πολύ περισσότερα έσοδα ‒ μοιραία ο Παναθηναϊκός θα φτάσει εκεί που τον ονειρευόμαστε: παντού πρωταθλητής, με ευρωπαϊκές διακρίσεις και υψηλού επιπέδου ρόστερ. Σήμερα μπορούμε να μιλάμε μόνο για έναν Ερνάντεζ και έναν Κόβαρ, στο μέλλον για πολύ περισσότερα. 

— Πώς βλέπετε την επόμενη μέρα του ιστορικού γηπέδου της Λεωφόρου; Θα παραμείνει, θα γίνει μουσείο ή θα γκρεμιστεί; 
Μακάρι να μην γκρεμιζόταν, αλλιώς δεν θα μπορούμε να μιλάμε για διπλή ανάπλαση. Θα γκρεμιστεί, βέβαια, όταν θα έχουν ολοκληρωθεί όλα, όταν θα έχουμε πάει στα καινούργια μας γήπεδα. Αυτό που επιδιώκουμε είναι, πέραν του μουσείου για τον Παναθηναϊκό, να μείνουν πράγματα που θα θυμίζουν σε όλους ότι εδώ είναι οι ρίζες μας, το σπίτι μας, θέλουμε να υπάρχει έντονο του χρώμα του Παναθηναϊκού. Το πιστεύω και έτσι θα γίνει.

— Πριν από έναν μήνα ανανεώσατε τη θητεία σας ως προέδρου του Ερασιτέχνη Παναθηναϊκού με ποσοστό 88% επί των ψήφων. Πώς νιώθετε γι’ αυτό; 
Δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός η καρέκλα του προέδρου. Ήρθε έτσι η συγκυρία και ανέλαβα. Πάντα ο στόχος μου ήταν ‒και η ευθύνη είναι τεράστια‒ να τιμήσω αυτούς που με ψήφισαν και να προσπαθήσω, όσο είμαι πρόεδρος, να κάνω το καλύτερο για τον Παναθηναϊκό.

Δεν είναι κάτι που το επιδίωξα, έγινε κάτω από δύσκολες συνθήκες. Προσπάθησα να μην πάει στο Πρωτοδικείο και από κει και πέρα, όχι μόνο εγώ, όλο το διοικητικό συμβούλιο έχουμε την πολύ βαθιά τιμή να ηγούμαστε του Παναθηναϊκού και την τεράστια ευθύνη να πετύχουμε όσα θέλει κάθε φίλαθλός του. Αυτός είναι ο στόχος μας. 

— Βλέπουμε στη διοίκηση και το όνομα του Δημήτρη Βρανόπουλου, ενός ανθρώπου που ως απλός φίλαθλος βοήθησε πολύ τον σύλλογο τα τελευταία χρόνια.
Ο κ. Βρανόπουλος ξεκίνησε ως απλός υποστηρικτής του Παναθηναϊκού στην καμπάνια PAO ALIVE, ενσωματώθηκε πλήρως στη δική μου διοίκηση, είναι το δεξί και το αριστερό μου χέρι, είναι ο άνθρωπος με τον οποίο συνεργάζομαι στενά.

Είναι πολύ σημαντική και η οικονομική του συνεισφορά στον Ερασιτέχνη, αλλά για μένα πιο σημαντική είναι η ενασχόλησή του, η στήριξή του, η καθημερινή του επαφή, ο ρόλος του, το κοινωνικό έργο που προσφέρει και όλα όσα κάνει ανιδιοτελώς και με πολλή αγάπη για τον σύλλογο. Είναι ό,τι καλύτερο έχω συναντήσει τα τελευταία χρόνια στον Παναθηναϊκό. 

— Πότε ξεκίνησε η δική σας ενασχόληση με τον Παναθηναϊκό; 
Επίσημα, πριν από έντεκα-δώδεκα χρόνια. Νομίζω πως η πρώτη φορά που μπήκα στο διοικητικό συμβούλιο του Παναθηναϊκού ήταν με τη διοίκηση του Νίκου Ρισβά, ενός επίσης πολύ αξιόλογου ανθρώπου που έχει στηρίξει τον Παναθηναϊκό σε δύσκολες εποχές και συνεχίζει να τον στηρίζει. Βέβαια, η ενασχόληση με τον Παναθηναϊκό είχε ξεκινήσει πολύ πιο πριν, εξάλλου όλη μου η οικογένεια ασχολείται, ο αδελφός μου, ο πατέρας μου. Πάντα, έστω και άτυπα, συμμετείχα. Επίσημα, με θεσμικό ρόλο, από το 2010-11.

Παναγιώτης Μαλακατές Facebook Twitter
Δεν ήταν ποτέ αυτοσκοπός η καρέκλα του προέδρου. Ήρθε έτσι η συγκυρία και ανέλαβα. Πάντα ο στόχος μου ήταν ‒και η ευθύνη είναι τεράστια‒ να τιμήσω αυτούς που με ψήφισαν και να προσπαθήσω, όσο είμαι πρόεδρος, να κάνω το καλύτερο για τον Παναθηναϊκό. Φωτ.: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO

— Τι κερδίζετε τελικά από την ενασχόληση με τον Παναθηναϊκό;
Δεν κερδίζω τίποτα, εγώ προσφέρω. Αυτό που θέλω είναι να κερδίζει ο Παναθηναϊκός. Το μόνο που έχω κερδίσει είναι ότι μέσα από όλη αυτή την προσπάθεια κοιμάμαι ήσυχος τα βράδια, ότι δεν έχω κάνει κάτι, εκουσίως ή ακουσίως, που θα μπορούσε να βλάψει τον σύλλογο. Θέλω αυτό για το οποίο αγωνίζομαι να έχει και αποτέλεσμα.

— Δύσκολη η διαχείριση τόσων αθλητικών τμημάτων και ομάδων;
Απαιτεί δουλειά 24 ώρες το 24ωρο. Η σκέψη που κυριαρχεί αυτήν τη στιγμή «πάνω απ’ όλα ο Παναθηναϊκός» και πώς όλο αυτό το μεγάλο οικοδόμημα, αυτός ο τεράστιος σύλλογος, θα είναι αυτό που πρέπει να είναι, πώς θα πληρώνονται οι αθλητές και οι ομάδες θα πρωταγωνιστούν. Όλο αυτό απαιτεί πολλή δουλειά. 

— Ιδιαίτερη μνεία πρέπει να κάνουμε και στο τμήμα ΑμεΑ του Παναθηναϊκού. Είδαμε τη συγκινητική υποστήριξη του κόσμου στην ομάδα μπάσκετ με αμαξίδιο και όχι μόνο. 
Το έχουμε στηρίξει πάρα πολύ, όπως και ο Άγγελος Σκλαβουνάκης που είναι ο υπεύθυνος επικοινωνίας του Ερασιτέχνη. Εμείς το αγκαλιάσαμε, ο κ. Βρανόπουλος έχει δώσει πολύ μεγάλη βαρύτητα σε αυτό και εγώ συμφωνώ με όλη αυτή την προσπάθεια. Νομίζω ότι αυτό χαρακτηρίζει και τον σύλλογό μας: έχουμε κοινωνική ευαισθησία και το τμήμα θα αναπτυχθεί ακόμα περισσότερο στο μέλλον.

Είναι μια πολύ αξιέπαινη προσπάθεια. Το μπάσκετ με αμαξίδιο είναι μια εξαιρετική προσπάθεια του κ. Παπαλιού, αυτός το στηρίζει περισσότερο οικονομικά και μέσα από χορηγίες. Εμείς έχουμε τα υπόλοιπα δεκαεπτά τμήματα ΑμεΑ, αλλά βεβαίως είμαστε κοντά και σε αυτό για ό,τι χρειαστεί. 

— Θα έχουμε κάποια έκπληξη το προσεχές μέλλον με την ενεργοποίηση τμημάτων, όπως αυτό του χάντμπολ; 
Αυτά όλα θα γίνουν όταν δημιουργηθούν οι κατάλληλες συνθήκες, γηπεδικές και οικονομικές. Δεν είναι απλή υπόθεση να ιδρύσεις ένα νέο τμήμα, πρέπει να λειτουργεί ως Παναθηναϊκός. Κάθε πράγμα στην ώρα του.

— Πώς ξεκινάει η νέα χρονιά;
Είμαι πολύ αισιόδοξος για τη νέα χρονιά. Έχουμε φτιάξει πάρα πολύ καλά ρόστερ πάνω στους στόχους που θέσαμε. Θέλω να πιστεύω ότι αν έχουμε υγεία και όλα πάνε καλά, ο Παναθηναϊκός και φέτος θα είναι πρωταγωνιστής. Ο κόσμος μάς έχει στηρίξει, ήταν δίπλα μας τα δύο προηγούμενα χρόνια της θητείας μου και πάντοτε. Τον θέλουμε κοντά μας να στηρίξει και αυτή την προσπάθεια.


 

Θέματα
0

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Χαρισματικά παιδιά: Κάθε γονιός ονειρεύεται να μεγαλώσει έναν μικρό Αϊνστάιν;

Ψυχή & Σώμα / Χαρισματικά παιδιά: Ονειρεύεται κάθε γονιός να μεγαλώσει έναν μικρό Αϊνστάιν;

Πόσο διαφορετικό είναι ένα χαρισματικό παιδί; Υπάρχει κοινωνική εμμονή με την ευφυΐα; Κρύβει, άραγε, παγίδες η χαρισματικότητα; Η Τζούλη Αγοράκη συζητά με την ψυχοπαιδαγωγό Δανάη Δεληγεώργη για την έννοια της χαρισματικότητας και αν, τελικά, αποτελεί προτέρημα ή πρόκληση.
ΤΖΟΥΛΗ ΑΓΟΡΑΚΗ
«Συζητάμε όλοι πού θα φάμε και όχι ποιος μας ταΐζει και πώς»

Radio Lifo / «Συζητάμε όλοι πού θα φάμε και όχι ποιος μας ταΐζει και πώς»

Μπορεί ο πρωτογενής τομέας να αποτελέσει βασικό πυλώνα για την ανάπτυξη της χώρας; Πώς μπορεί η Ελλάδα να επενδύσει στον φυσικό θησαυρό της; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον Νίκο Κουτσιανά, ιδρυτή της Apivita και δημιουργό της Symbeeosis, για τις ευκαιρίες που μπορούν να προκύψουν από ένα παραγωγικό μοντέλο που δεν θα στηρίζεται αποκλειστικά στον τουρισμό.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Η «Μήδεια της Ηλείας»: Ένα έγκλημα τιμής που θυμίζει άλλες, σκοτεινότερες εποχές

Αληθινά εγκλήματα / Η «Μήδεια της Ηλείας»: Ένα έγκλημα τιμής που θυμίζει άλλες, σκοτεινότερες εποχές

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την τραγική ιστορία του θανάτου της 21χρονης Κωστούλας, σε ένα χωριό της Ηλείας, το 1997. Ήταν αυτοκτονία, όπως αρχικά θεωρήθηκε, ή μια ανατριχιαστική υπόθεση παιδοκτονίας για λόγους κοινωνικής κατακραυγής;
THE LIFO TEAM
Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Ζούμε, ρε! / Πόσο φιλική είναι η γειτονιά της Κυψέλης για τα άτομα με αναπηρία;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συζητούν με τη σκηνοθέτιδα και σεναριογράφο Νάνσυ Σπετσιώτη, κάτοικο της περιοχής, η οποία καταγράφει την προσβασιμότητα της Φωκίωνος Νέγρη και άλλων γειτονικών δρόμων για τα άτομα με αναπηρία.
THE LIFO TEAM
Σκληρές Αλήθειες

Άρης Δημοκίδης / 10 Σκληρές Αλήθειες που σοκάρουν μέχρι σήμερα

Αδυσώπητοι εγκληματίες και αμφιλεγόμενες προσωπικότητες, δολοφόνοι που παρίσταναν τους αθώους, παράξενες εξαφανίσεις και σοκαριστικές αποκαλύψεις σε 10 ηχητικά ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη που φωτίζουν ξανά πολύκροτες υποθέσεις.
THE LIFO TEAM
O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Αληθινά εγκλήματα / O παιδοκτόνος της Αιτωλοακαρνανίας: Η άγνωστη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ξεχασμένη ιστορία του προτελευταίου θανατοποινίτη στην Ελλάδα, που στήθηκε στο εκτελεστικό απόσπασμα δύο μήνες πριν από τον Βασίλη Λυμπέρη, το 1972.
Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Ζωή στα καλύτερά της / Υπάρχουν μυστικά για να πετύχεις στις Πανελλήνιες;

Mια συζήτηση με την παιδοψυχολόγο Αλεξάνδρα Καππάτου για το πώς μπορούν οι έφηβοι να διαχειριστούν καλύτερα το άγχος τους και να αναπτύξουν στρατηγικές μελέτης την περίοδο των Πανελληνίων, στο πλαίσιο της σειράς podcast «Ζωή στα καλύτερά της», με την υποστήριξη των συμπληρωμάτων διατροφής EVIOL.
ΛΑΣΚΑΡΙΝΑ ΛΙΑΚΑΚΟΥ
«Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Lifo Videos / «Το να λες “σε φτάνω στα όριά σου για το καλό σου” είναι κακοποιητικό»

Η ηθοποιός Ελεάνα Στραβοδήμου μιλά για την πορεία της από τη θεατρική ομάδα του πανεπιστημίου μέχρι την τηλεόραση, για τα όρια που χρειάστηκε να θέσει, τις κακοποιητικές συμπεριφορές που αντιμετώπισε και την ανάγκη για αυτοπροστασία που καλλιέργησε.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο Αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Ο Καβάφης ανάμεσά μας / Ο αναγνώστης Καβάφης (Μέρος Β’)

Πώς το αρχείο υποδεικνύει τα αναγνώσματα του ποιητή. Η προσωπική του βιβλιοθήκη, τα ενδιαφέροντά του, η ανάγνωση στην ποίηση του Καβάφη και η θέση του στην «Ιστορία της Ανάγνωσης». Μια συζήτηση με τον Γιάννη Παπαθεοδώρου, Αναπληρωτή Καθηγητή Νεοελληνικής Φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο Πατρών, στο πλαίσιο της σειράς podcasts «Ο Καβάφης ανάμεσά μας» που πραγματοποιείται σε συνεργασία με τη Στέγη του Ιδρύματος Ωνάση και το Αρχείο Καβάφη.
ΤΙΝΑ ΜΑΝΔΗΛΑΡΑ
«Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Lifo Videos / «Ο δαίμονας του τραυλισμού δεν φεύγει ποτέ – αλλά στη σκηνή σωπαίνει»

Ο ηθοποιός, σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Στέφανος Κακαβούλης μιλά για το τραύλισμα που τον σημάδεψε από παιδί, το bullying και την απομόνωση που βίωσε, και για το πώς η υποκριτική τον απελευθέρωσε, βοηθώντας τον να το ξεπεράσει.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ο δικηγόρος από την Κρήτη που κατηγορήθηκε για τη δολοφονία της γυναίκας του και της πεθεράς του

Αληθινά εγκλήματα / Υπόθεση Γερωνυμάκη: Ποιος σκότωσε τη γυναίκα και την πεθερά του δικηγόρου από την Κρήτη;

O Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται το θρίλερ της διπλής δολοφονίας της συζύγου και της πεθεράς γνωστού δικηγόρου, που συγκλόνισε και δίχασε την τοπική κοινωνία του Ηρακλείου το φθινόπωρο του 1996.
Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Μικροπράγματα / Η σκληρή αλήθεια για τον Στράτο Διονυσίου

Ένα ηχητικό ντοκιμαντέρ του Άρη Δημοκίδη για την συναρπαστική, κινηματογραφική ζωή του αμφιλεγόμενου τραγουδιστή και την προσπάθειά του, μέσα από συνεχείς περιπέτειες, να παραμείνει στην κορυφή
ΑΡΗΣ ΔΗΜΟΚΙΔΗΣ
Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Αθήνα / Μπορεί η Αθήνα να λύσει το κυκλοφοριακό;

Ποιοι είναι οι μύθοι και οι αλήθειες γύρω από το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας και πόσο σωτήριο μπορεί να είναι το όριο των 30 χιλιομέτρων; Η Ντίνα Καράτζιου συζητά με τον συγκοινωνιολόγο, καθηγητή του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου, Γιώργο Γιαννή για ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν καθημερινά οι Αθηναίοι.
ΝΤΙΝΑ ΚΑΡΑΤΖΙΟΥ
Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Ζούμε, ρε! / Παίζουν video games τα τυφλά άτομα;

Η Χρυσέλλα Λαγαρία και ο Θοδωρής Τσάτσος συνομιλούν με τον τυφλό gamer Μιχάλη Αλεξίου, ο οποίος μοιράζεται την εμπειρία του και ρίχνει φως στις προκλήσεις και τις προοπτικές που υπάρχουν για μια κοινότητα παικτών που μέχρι πρόσφατα έμενε στο περιθώριο.
THE LIFO TEAM
«Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Lifo Videos / «Αν έχω αληθινούς φίλους; Ρώτα με ένα λεπτό πριν πεθάνω»

Ο Monozim, κατά κόσμον Ορέστης Μπαρσάκης, μιλά για τους δύο άξονες της δημιουργίας του –τη μουσική και το animation– και τη μοναχική πορεία που ακολουθεί, για τη δυσπιστία του απέναντι στις δισκογραφικές, καθώς και για τη δυσκολία βαθιάς σύνδεσης με τους ανθρώπους γύρω του.
ΣΩΤΗΡΗΣ ΒΑΛΑΡΗΣ
Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε στο σκοτάδι

Αληθινά εγκλήματα / Ο «δράκος της Θράκης»: Mια υπόθεση που έμεινε για πάντα στο σκοτάδι

Ο Νίκος Τσέφλιος ερευνά και αφηγείται την ιστορία του ανθρώπου που για τουλάχιστον δύο χρόνια, στα τέλη της δεκαετίας του ’80 και αρχές του ’90, σκόρπιζε τον τρόμο και τον θάνατο στη βόρεια Ελλάδα, κατά μήκος του οδικού άξονα Καβάλα–Έβρος. Του ψυχρού δολοφόνου που, παρά το ανθρωποκυνηγητό από όλες τις αστυνομικές υπηρεσίες, παρέμεινε ασύλληπτος.