Σεπτέμβριος του 2015 και το κόμμα της Ένωσης Κεντρώων λαμβάνει ποσοστό 3,44%, με αποτέλεσμα ο γραφικός πολιτικός Βασίλης Λεβέντης να μπει για πρώτη φορά στη Βουλή. Από το 1993 συμμετείχε σε όλες τις εκλογικές αναμετρήσεις, χωρίς ποτέ να καταφέρει να πρωταγωνιστήσει στην πολιτική σκηνή, ενώ οι περισσότεροι τον ήξεραν μόνο για τις μεταμεσονύκτιες πολιτικές εκπομπές του σε κανάλια χαμηλής τηλεθέασης.
• Φραπέδες, φαγητά και τηλεφωνικές φάρσες, όλα σε ζωντανή μετάδοση, προσφέροντας απεριόριστο γέλιο στο τηλεοπτικό κοινό. Ιστορικές έχουν μείνει οι εκπομπές του στις οποίες, ουρλιάζοντας, απειλούσε θεούς και δαίμονες αν έκλειναν το Κανάλι 67, λέγοντας: «Αλήτες, καθάρματα στη ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, είναι φουστανελάδες, ζητώ από τον Θεό να πεθάνουν ο Ανδρέας Παπανδρέου και ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, αν υπάρχει Θεός να πεθάνουν κι οι δυο τους». Επίσης, θυμόμαστε και μια συνέντευξή του στην εκπομπή «Προφίλ» με τον δημοσιογράφο Πάνο Παναγιωτόπουλο, κατά τη διάρκεια της οποίας του είχε προσφερθεί μια πίτσα.
• Είναι ο άνθρωπος που το 1984 ίδρυσε το πρώτο οικολογικό κόμμα στην Ελλάδα, το 1986 έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος Αθηναίων, λαμβάνοντας 2.352 ψήφους, ποσοστό 0,57%, ενώ τον Ιούνιο του 1989 συμμετείχε ως υποψήφιος της ΝΔ στη Β' Αθηνών, αποσπώντας 5.212 σταυρούς προτίμησης, χωρίς όμως να καταφέρει να εκλεγεί.
«Μια σοβαρή κυβέρνηση, όταν δεν μπορεί να υπογράψει παράλογες απαιτήσεις, φεύγει. Αν δεν είναι σοβαρή, υπογράφει τα πάντα και μένει. Πού να προβλέψω ότι ο Τσίπρας είναι ξεβρακώστρας και υπογράφει τα πάντα για να μείνει στην εξουσία;».
• Αλλά και αργότερα, τον Απρίλιο του 2013, στην εκπομπή «Πολιτικός Μαραθώνιος» με θέμα το μεταναστευτικό, αξέχαστο έμεινε το βίντεο με την «Αννούλα», που έκανε λάθος και ξαφνικά ακούστηκε on air rave μουσική. Ο Βασίλης Λεβέντης εκνευρίστηκε λέγοντας: «Αννούλα, παιδί μου, γιατί ήρθες και πειράζεις εκεί; Μας χαλάσανε την εκπομπή τώρα. Ρε πούστη μου, ήρθε και κάτι πείραξε και άρχισε μουσική εκεί».
• Και στο παρελθόν όμως οι δηλώσεις του δεν είχαν περάσει απαρατήρητες. Πριν από τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015, στη διακαναλική συνέντευξη Τύπου είχε πει: «Η Ελλάδα είναι ένα αχούρι χωρίς δημοκρατία. Ένα φασιστικό αχούρι». Και συνέχισε: «Ποιον θα βάλουμε πρωθυπουργό; Τον Σαμαρά; Τον κλητήρα των ξένων που έχει εξευτελίσει τη χώρα; Να βάλουμε πρωθυπουργό τον Βενιζέλο; Με το πομπώδες παράστημά του μοιάζει με δικτάτορα, λες και θα στείλει να μας συλλάβουν όλους, σαν να είναι λοχίας. Τι είναι αυτό; Ο άνθρωπος δεν κάνει για πολιτική».
• Τον Ιανουάριο του 2016 τα έβαλε με τους βουλευτές του ΚΚΕ, φωνάζοντας από το βήμα της Βουλής: «Εγώ είμαι λαγός του Τσίπρα, όπως λέτε; Εσείς κάνατε κυβέρνηση με τον Μητσοτάκη και φάγατε ντολμαδάκια στη Μαρίκα. Εσείς γίνατε λαγοί το '89... Εγώ δεν είμαι Φλωράκης. Ο Φλωράκης το 1989 πήγε με τον Μητσοτάκη και αντί να θέσει (sic) για την απλή αναλογική πήραν συντάξεις εθνικής αντίστασης οι δικοί του. Με αυτό τον τρόπο πληρώθηκε το ΚΚΕ».
• Λίγες μέρες πριν, σε συνέντευξή του σημείωνε για τον πρωθυπουργό: «Μια σοβαρή κυβέρνηση, όταν δεν μπορεί να υπογράψει παράλογες απαιτήσεις, φεύγει. Αν δεν είναι σοβαρή, υπογράφει τα πάντα και μένει. Πού να προβλέψω ότι ο Τσίπρας είναι ξεβρακώστρας και υπογράφει τα πάντα για να μείνει στην εξουσία;».
• Το τελευταίο χτύπημα ήρθε στην προχθεσινή συζήτηση που αφορούσε το νομοσχέδιο για την ταυτότητα φύλου, όπου ο πρόεδρος της Ένωσης Κεντρώων δήλωσε από το βήμα της Βουλής: «Για εμάς, ότι ο κ. Τσίπρας τα κάνει όλα τάκα-τάκα, χωρίς διαβουλεύσεις, και ότι βάζει τα συμφέροντα μιας ασήμαντης ομάδας ανθρώπων – νομίζω ότι είναι ψυχασθένεια αυτό που έχουν. Εγώ είμαι υπέρ να τους δώσουμε συντάξεις, εργασία, να αυστηροποιήσουμε το θεσμικό πλαίσιο αν κάποιος τούς κάνει bullying, να τους στηρίξουμε, αλλά αυτό να μην τους το δώσουμε». Στη συνέχεια συμπλήρωσε: «Το να αλλάζει ο άνθρωπος τη φύση του είναι ανώμαλο πράγμα».
Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην έντυπη LiFO
Ίσως η καλύτερη της ψηφοφορίας.
Δε λέω ότι ήταν σωστό το χτεσινό σχόλιο, αλλά εσείς πήρατε και συρράψατε:
1) Μία στιγμή που ήταν πράγματι εκτός εαυτού και αφορούσε το κλείσιμο του καναλιού του, όταν βέβαια στην Ελλάδα είχαν κανάλι σχεδόν οι πάντες.
2) Τη συνέντευξη με τις πίτσες στην οποία ήταν προφανώς το θύμα, μια επίθεση που αντιμετώπισε αξιοπρεπέστατα και για την οποία ο δημοσιογράφος (και αργότερα υπουργός) την επομένη απολύθηκε.
3) Μια άκυρη-κωμική στιγμή που τον διέκοψε η ...Αννούλα. Ακόμα και στο εξωτερικό έγινε κάτι παρόμοιο πριν κάποιους μήνες σε κεντρικότατο σταθμό.
4) Μία κριτική για τη συγκυβέρνηση το 2012-2015 όπου ως ένα βαθμό έχει δίκιο.
5) Μια κριτική για το '89 στην οποία έχει απόλυτο δίκιο.
Δε πιστεύω στην ιδέα του μοναδικού προφήτη αλλά αν οι μισοί από τους σημερινούς 65άρηδες του έμοιαζαν, η Ελλάδα θα ήταν μια πολύ καλύτερη χώρα, ακόμα και μετά το χτεσινό του ατόπημα.
Ταυτόχρονα όμως πιστεύω ότι απ΄ όλα σχεδόν τα μικρά κόμματα της μεταπολίτευσης είναι από τους λίγους που κατά καιρούς έχουν πει κάποια πράγματα με το όνομά τους, ακόμα κι αν αυτό είναι η διαπίστωση του προφανούς, κάτι το οποίο έχει γίνει εντελώς πρωτότυπο στην Ελλάδα.
Το αρχικό μου σχόλιο όμως δε το έγραψα τόσο για να υποστηρίξω το Λεβέντη, ο οποίος προφανώς μου είναι συμπαθής, αλλά τον αρθρογράφο, ο οποίος προκειμένου να τον κατηγορήσει θυμήθηκε την εκπομπή με τις πίτσες που του προσέφεραν και τις φάρσες που του έκαναν.
Δηλαδή κατηγορείται κάποιος ως μη σοβαρός επειδή οι άλλοι του φέρονται μη σοβαρά!!
Γραφικό μπορεί να είναι κάποιες φορές το ύφος του. Για να γίνει πιο ξεκάθαρο, γραφικός είναι ο Αυτιάς, Δ. Βεργής και ο Ζορό της συμπρωτεύουσας.
Κατά τη γνώμη μου ένας βασικός λόγος της απαξίωσής του είναι ότι το κοινό στο οποίο απευθύνονταν ήταν εκείνο που θα έπρεπε να περιορίσει τα μικρο-προνόμιά του και το μικρο-βόλεμά του. Αυτός είναι και ένας λόγος που τον "ανακάλυψαν" όταν τελείωσε το πάρτι.
Τονίζω όμως ότι το πρόβλημά μου δεν είναι η όποια κριτική στο Λεβέντη, αλλά το γεγονός ότι ο αρθρογράφος τον κατηγορεί επειδή κάποιοι τρίτοι ΤΟΥ ΈΚΑΝΑΝ φάρσες!
Οταν εφυγε η παλια φρουρά που λυμαινονταν για δεκαετιες τα πακετα Ντελορ κλπ. ανοιξε ο δρομος για τεταρτοκλασάτα λαμογια που περιμεναν υπομονετικά στο βαλτο τους να ερθει η σειρα τους. Και ήρθε μεσα απο την απεγνωσμενη αγανακτιση του κοσμου για την ψευδαισθηση του "καινούριου".
"Aπ’ το παράθυρό μου στέλνω
ένα δύο και τρία και τέσσερα φιλιά
που φτάνουν στο λιμάνι
ένα και δύο και τρία και τέσσερα πουλιά
Πώς ήθελα να είχα ένα και δύο
και τρία και τέσσερα παιδιά
που σαν θα μεγαλώσουν όλα
θα γίνουν λεβέντες για χάρη του Πειραιά
Όσο κι αν ψάξω, δεν βρίσκω άλλο λιμάνι
τρελή να με `χει κάνει, όσο τον Πειραιά
Που όταν βραδιάζει, τραγούδια μ’ αραδιάζει
και τις πενιές του αλλάζει, γεμίζει από παιδιά
Aπό την πόρτα μου σαν βγω
δεν υπάρχει κανείς που να μην τον αγαπώ
και σαν το βράδυ κοιμηθώ, ξέρω πως
ξέρω πως, πως θα τον ονειρευτώ
Πετράδια βάζω στο λαιμό, και μια χά
και μια χά , και μια χάντρα φυλακτό
γιατί τα βράδια καρτερώ, στο λιμάνι σαν βγω
κάποιον άγνωστο να βρω
Όσο κι αν ψάξω..."
https://www.youtube.com/watch?v=n4mAISfx1P0