Ο ΠΑΥΛΟΣ ΚΑΙ Ο ΠΑΥΛΟΣ
Για τα επτά και 31 χρόνια αντιστοίχως από τη δολοφονία του Παύλου Φύσσα (18.09.2013) και του Παύλου Μπακογιάννη (28.09.1989).
Ο Παύλος Φύσσας υπήρξε ένα θαρραλέο, λαϊκό παλικάρι, πολιτικοποιημένος μουσικός δίχως καμιά κομματική δέσμευση και συνειδητός αντιφασίστας. Επειδή ήταν αυτό που ήταν, δολοφονήθηκε από κατακάθια της ελληνικής κοινωνίας. Έπρεπε να χυθεί το αίμα του για να καταλάβουμε επιτέλους ότι δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή ανοχή στον φασισμό.
Ο Παύλος Μπακογιάννης υπήρξε μια από τις πιο ευγενικές μορφές της μεταπολίτευσης, αγωνιστής με κεφαλαία γράμματα κατά της χούντας, προσηλωμένος στο ξεπέρασμα του εμφυλίου, και βαθύτατα δημοκρατικός πολίτης. Επειδή ήταν αυτό που ήταν, δολοφονήθηκε από μικρονοϊκούς που πίστευαν ότι είχαν κλείσει συμβόλαιο με την Ιστορία για να κάνουν καλύτερο τον κόσμο. Έπρεπε να χυθεί το αίμα του για να καταλάβουμε επιτέλους ότι δεν πρέπει να υπάρξει η παραμικρή ανοχή στην τρομοκρατία.
Κι όμως, τίποτα δεν τέλειωσε με τις δολοφονίες τους.
Χρυσαυγίτες χυδαιολόγησαν κατά της οικογένειας του Παύλου Φύσσα. Αυτοί είναι οι τρόποι βδελυρών υποκειμένων που τροφή τους είναι η βία: χυδαιολογώ, γιατί μόνο αυτό είμαι.
Μια δημοσιογράφος χυδαιολόγησε κατά της οικογένειας του Παύλου Μπακογιάννη. Αυτοί είναι οι τρόποι μιας δημοσιογραφικής μπασκλασαρίας που τροφή της είναι το μίσος και ο φθόνος: χυδαιολογώ, άρα υπάρχω.
Δύο αποκρουστικές, αλληλοτροφοδοτούμενες πηγές που δηλητηριάζουν τη χώρα μας.
• • •
ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΝΑ, ΔΥΟ, ΤΡΙΑ, ΠΟΛΛΑ ΓΗΡΟΚΟΜΕΙΑ
Θα συμφωνούσα πλήρως με τον καθηγητή Αντώνη Λιάκο, υπό τον όρο να υπάρξει το εξής:
Ανακοινοποίηση στο ορθό
... εμπρός λοιπόν για της γενιάς μας τα γηροκομεία!
• • •
Η ΤΥΡΑΝΝΙΑ ΤΩΝ ΣΗΜΕΙΩΝ ΣΤΙΞΗΣ
Αυτό έγραψε η κυρία Ζανέτ Τσίπρα: «ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΘΕΜΑ ΜΕ ΤΗΝ ΓΡΑΜΜΗ... ΑΠΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ... ΑΠΟ ΤΗ ΘΕΣΗ ΕΥΘΥΝΗΣ ΤΟΥ!!! Τ Ε Λ Ο Σ ΚΑΙ ΕΛΕΟΣ !!!!».
Όπως κάθε Έλληνας πολίτης, η κυρία Τσίπρα έχει ασφαλώς το δικαίωμα να εκφράσει δημοσίως τις απόψεις της. Νηφάλια, όμως, ψύχραιμα.
Δύο φορές αποσιωπητικά και 7 θαυμαστικά σε κείμενο 18 λέξεων, κρύβει πολύ πάθος. Κάποιος θα μπορούσε να την κατηγορήσει για οικογενειακή (όχι ταξική) μεροληψία.
• • •
ΤΡΑΜΠ ΚΑΙ ΦΟΡΟΙ
Μόλις 36 μέρες πριν από τις προεδρικές εκλογές στις ΗΠΑ, οι New York Times δημοσιεύουν πληροφορίες για τις φορολογικές δηλώσεις του Ντόναλντ Τραμπ την τελευταία 20ετία.
Η μεγάλη αυτή δημοσιογραφική επιτυχία της εφημερίδας προκάλεσε ήδη πολιτικό σεισμό, ο οποίος δεν προβλέπεται να κοπάσει μέχρι την ημέρα των εκλογών.
Ο Αμερικανός πρόεδρος πλήρωσε μόνο 750 δολάρια το 2016, χρονιά της εκλογής του, και άλλα 750 δολάρια το 2017 ως φόρο εισοδήματος, και απολύτως τίποτα τα 10 από τα προηγούμενα 15 χρόνια, διότι δήλωνε περισσότερες ζημίες.
Προς το παρόν, η κριτική αφορά την φοροαποφυγή, αλλά οι υπόνοιες για φοροδιαφυγή είναι μεγάλες. Όμως, είναι άκρως προκλητικό ούτως ή άλλως ένας δισεκατομμυριούχος να πληρώνει λιγότερους φόρους από έναν σερβιτόρο.
Ο Τραμπ απάντησε στις αποκαλύψεις της εφημερίδας με τη σταθερή επωδό του: fake news. Ωστόσο, αν θέλει όντως να υπερασπιστεί τον εαυτό του, οφείλει να δώσει στη δημοσιότητα τις φορολογικές του δηλώσεις.
• • •
«ANNUS MIRABILIS PAPERS»
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1905, στο επιστημονικό περιοδικό Annalen der Physik υπεβλήθη ένα επιστημονικό άρθρο, το οποίο θα δημοσιευτεί στις 21 Νοεμβρίου.
Στο τρισέλιδο κείμενο, ο συγγραφέας της Άλμπερτ Αϊνστάιν απεδείκνυε την πιο διάσημη έκτοτε εξίσωση:
E = mc²
Αυτό και άλλα τρία άρθρα, που δημοσιεύτηκαν την ίδια χρονιά από τον Αϊνστάιν, έφεραν τα πάνω κάτω στη Φυσική, και δικαίως έμειναν στην Ιστορία ως «Annus mirabilis papers» — μια μέρα πριν, μάλιστα, στις 26 Σεπτεμβρίου, είχε δημοσιευτεί το άρθρο για την ειδική θεωρία της σχετικότητας.
Ίσως είναι υπερβολή το «πιο διάσημη έκτοτε εξίσωση» που έγραψα. Εξίσου διάσημη παραμένει η σχέση ανάμεσα στις πλευρές ενός ορθογώνιου τριγώνου (πυθαγόρειο θεώρημα): α2 + β2 = γ2.
• • •
«ΣΙΩΠΗΛΗ ΑΝΟΙΞΗ»
Χρειάστηκε να υπάρξουν νέες βελτιωμένες εργαστηριακές τεχνολογίες, και μια θαρραλέα βιολόγος και ταλαντούχα συγγραφέας για να μάθουμε ότι το ευεργετικό παρασιτοκτόνο DDT δεν ήταν και τόσο ευεργετικό.
Στις 27 Σεπτεμβρίου 1962 δημοσιεύτηκε το βιβλίο της Ρέιτσελ Κάρσον «Σιωπηλή Άνοιξη», ένα από τα σημαντικότερα βιβλία του 20ου αιώνα. Με την επιστημονική τεκμηρίωση και τη γοητευτική γραφή της, η Κάρσον έπεισε πολλούς ότι «ο άνθρωπος είναι τμήμα της φύσης, και ο πόλεμός του εναντίον της φύσης είναι αναπόφευκτα πόλεμος εναντίον του ίδιου του εαυτού του», συντελώντας αποφασιστικά στη γέννηση του οικολογικού κινήματος.
Κτυπημένη από τον καρκίνο, στα δύο χρόνια μέχρι τον θάνατό της το 1964 αντιμετώπισε με σθένος τις επιθέσεις της βιομηχανίας φυτοφαρμάκων που επιχείρησε να παρουσιάσει τη Κάρσον ως υστερική γυναίκα.
