Αφού δεν θέλεις να καταργήσεις τις σχολικές παρελάσεις, η σημαία ας αφορά όλους τους μαθητές

Αφού δεν θέλεις να καταργήσεις τις σχολικές παρελάσεις, η σημαία ας αφορά όλους τους μαθητές Facebook Twitter
Σε συνέντευξη της, η υπουργός Παιδείας, Νίκη Κεραμέως δήλωσε ότι «ο καλύτερος μαθητής θα σηκώνει τη σημαία». Φωτο:ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ/ΤΡΥΨΑΝΗ ΦΑΝΗ
47

Άκουσα με προσοχή τη συνέντευξη στο ραδιόφωνο του «Alpha» της υπουργού Παιδείας, Νίκης Κεραμέως, η οποία δήλωσε ότι «ο καλύτερος μαθητής θα σηκώνει τη σημαία» και πρόσθεσε ότι η αλλαγή σε σχέση με το ισχύον καθεστώς θα εφαρμοστεί από την ερχόμενη μαθητική παρέλαση της 28ης Οκτωβρίου.


Συγκεκριμένα, η κ. Κεραμέως δήλωσε ότι οι σημαιοφόροι θα επιλέγονται με βάση τις επιδόσεις τους, κάτι που είχε αλλάξει μόνο στο Δημοτικό ο πρώην υπουργός, Κώστας Γαβρόγλου, ορίζοντας την επιλογή τους με κλήρωση, αφού στο Γυμνάσιο και το Λύκειο εξακολουθούσε να πραγματοποιείται με βάση τις επιδόσεις τους.


Οφείλω να πω ότι σε μια εποχή ραγδαίων αλλαγών, παγκόσμιας δικτύωσης, πολλαπλών ταχυτήτων κι ενώ η τεχνολογία διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στη ζωή μας, η ορολογία περί «σημαίας, επίδοσης και παρελάσεων» μου φάνηκε εντελώς ξεπερασμένη για το 2019. Προκαλεί θυμηδία το γεγονός ότι είμαστε θεατές τεχνολογικών εξελίξεων, ασύλληπτων προοπτικών και απεριόριστης πρόσβασης στη γνώση και την πληροφορία και μας απασχολεί ακόμη ως κοινωνία ποιος θα κρατήσει τη σημαία στη μαθητική παρέλαση.


Αναρωτιέμαι γιατί ένα εθνικό σύμβολο όπως είναι η σημαία κρίνεται συνώνυμο της αριστείας; Γιατί είναι άξιοι να τη σηκώνουν μόνον οι καλύτεροι μαθητές; Κι αν δεν θέλουμε τη διαδικασία της κλήρωσης, τότε γιατί να μην επιλέγουν οι ίδιοι οι μαθητές ποιος θα τους εκπροσωπήσει;

Το σχολείο είναι θεσμός μετάδοσης της γνώσης. Στόχος κάθε εκπαιδευτικής πολιτικής απαιτείται πλέον να είναι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, η συμπόρευση με την εποχή μας, η στήριξη των ατομικών δεξιοτήτων, η ευελιξία και η ανάδειξη της διαφορετικότητας. Το κυριότερο; Να διαμορφώνει μαθητές που είναι ικανοί να αντεπεξέλθουν σε περιόδους έντονης κινητικότητας και ραγδαίων μεταβολών.


Όσο δογματικός είναι ο φανατισμός κατά της αριστείας άλλο τόσο δογματική είναι και η ισοπεδωτική λογική που εξισώνει τη βέλτιστη επίδοση με ένα σύμβολο της πατρίδας το οποίο έχουν δικαίωμα όλοι να το τιμούν. Διότι, την ίδια στιγμή, δεν θυμάμαι στις αντίστοιχες στρατιωτικές παρελάσεις να ισχύει κάποιο βαθμολογικό έπαθλο.


Ανήκω σε εκείνους που θεωρούν πεπαλαιωμένο τον θεσμό των μαθητικών παρελάσεων. Πρόκειται για ένα κατάλοιπο της Μεταξικής δικτατορίας το οποίο αποτελεί κοιτίδα ρατσιστικών διακρίσεων καταγωγής, ύψους και επιδόσεων. Ενόψει, μάλιστα, της εθνικής επετείου είναι σίγουρο ότι η συζήτηση θα αναζωπυρωθεί και για άλλη μια φορά θα αποτελέσει εφαλτήριο διχασμού.


Θα προτιμούσα, λοιπόν, από το υπουργείο Παιδείας να στρέψει τους προβολείς του όχι σε ρυθμίσεις που δήθεν υπερασπίζονται την αριστεία αλλά στη δημιουργία ενός εκπαιδευτικού συστήματος που δεν θα «εξάγει» μαθητές παπαγαλίας, ημιμάθειας και μηχανικής αποστήθισης. Να επεξεργαστεί προτάσεις και ιδέες ώστε να μην εισάγεται κάποιος στο πανεπιστήμιο με βαθμολογία 0,84.

Το σχολείο είναι θεσμός μετάδοσης της γνώσης. Στόχος κάθε εκπαιδευτικής πολιτικής απαιτείται πλέον να είναι η καλλιέργεια της κριτικής σκέψης, η συμπόρευση με την εποχή μας, η στήριξη των ατομικών δεξιοτήτων, η ευελιξία και η ανάδειξη της διαφορετικότητας. Το κυριότερο; Να διαμορφώνει μαθητές που είναι ικανοί να αντεπεξέλθουν σε περιόδους έντονης κινητικότητας και ραγδαίων μεταβολών.

Τόσα χρόνια, με τις αλλεπάλληλες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, αυτό που καταφέραμε είναι η βαθμοθηρία και η στείρα απόκτηση της γνώσης να έχουν οδηγήσει στην παραγωγή χιλιάδων εισαχθέντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με απεριόριστα γνωστικά κενά. Επίσης, τα προηγούμενα έτη, δεν έχω ακούσει ούτε μια δήλωση ενός υπουργού Παιδείας που να εκφράζει την ικανοποίησή του με το γνωστικό επίπεδο στα σχολεία όλη της Ελλάδας. Απεναντίας, αυτό που μας ενδιαφέρει είναι να θεσπίσουμε ότι τη σημαία θα την κρατά ο καλύτερος μαθητής.

 
Μολαταύτα, μια σπουδαία προοδευτική μεταρρύθμιση θα ήταν εκείνη που θα καταργούσε τις μαθητικές παρελάσεις. Η «ζύγιση», η «στοίχιση», οι αποστάσεις, η «κεφαλή δεξιά», «ένα στο αριστερό», τα στρατιωτικά εμβατήρια, οι αποδόσεις τιμών στους εκάστοτε επισήμους είναι απολύτως παρωχημένα στοιχεία στον σύγχρονο κοσμοπολιτισμό και τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.


Υπάρχουν πολυάριθμοι τρόποι για να εορτάσεις –και καλώς θα πράξεις– την εθνική σου επέτειο χωρίς να προτάσσεις με στρατιωτική ομοιομορφία νεαρά άτομα τα οποία χλευάζεις το ίδιο βράδυ στα δελτία ειδήσεων ως «σκράπες» του μαθήματος της ελληνικής ιστορίας, αφού έκαναν το λάθος να μπερδεύουν την 28η Οκτωβρίου με την 25η Μαρτίου.

 
Είναι δυνατόν στην εποχή της τεχνολογικής επανάστασης, των αλγόριθμων και της τεχνητής νοημοσύνης, να επιμένουμε σε μια επιχειρηματολογία παρελάσεων, σημαιοφόρων και ασυγκράτητης προγονολατρείας;


Προφανώς και η αριστεία είναι απαραίτητη και σίγουρα δεν αποτελεί «ρετσινιά». Ωστόσο, κατά τη γνώμη μου, η άριστη επίδοση δεν συμβαδίζει με οποιοδήποτε εθνικό σύμβολο το οποίο είναι ισάξιο για όλους. Η σχολική κοινότητα έχει πολλούς και σίγουρα είναι ικανή να θεσπίσει ακόμα περισσότερους τρόπους ώστε να επιβραβεύσει τους αρίστους. Ο προσωπικός αγώνας και η σκληρή προσπάθεια για την καταξίωση και την επιτυχημένη σταδιοδρομία δεν εξαρτάται από το ύψωμα της σημαίας ούτε αν είσαι στην πρώτη ή την τελευταία θέση στην παρέλαση.

Αφού δεν θέλεις να καταργήσεις τις σχολικές παρελάσεις, η σημαία ας αφορά όλους τους μαθητές Facebook Twitter
Υπάρχουν πολυάριθμοι τρόποι για να εορτάσεις –και καλώς θα πράξεις– την εθνική σου επέτειο χωρίς να προτάσσεις με στρατιωτική ομοιομορφία νεαρά άτομα. Φωτο:ΜΟΤΙΟΝΤΕΑΜ/ΤΡΥΨΑΝΗ ΦΑΝΗ


Οπότε, ποιες παιδαγωγικές αντιλήψεις εξυπηρετεί η διάκριση ανάμεσα στους μαθητές; Και ποιος ορίζει ότι ο πρώτος επιδεικνύει περισσότερα πατριωτικά αντανακλαστικά από τους υπόλοιπους της τάξης;


Η αριστεία είναι επιθυμητή, όπως και τα «πρότυπα» σχολεία, αλλά όταν ενισχύει ένα σχολικό πλαίσιο συναγωνισμού και ευγενούς άμιλλας, όταν εμβαθύνει στη γνώση και τροφοδοτεί την έμπνευση. Και, κυρίως, όταν διαμορφώνει πολίτες του κόσμου, μακριά από εθνικιστικά στερεότυπα και μισαλλόδοξες φιέστες.


Το ερώτημα, λοιπόν, που τίθεται είναι όχι ποιος είναι ο καλύτερος σε ένα σχολείο που γεννά τη μετριότητα αλλά πώς ένα σχολείο θα εμφυσήσει στους μαθητές την κριτική ικανότητα, τη φαντασία, ώστε η γνώση να αποτελεί κατάκτηση.


Οι περισσότεροι μαθητές, άλλωστε, σήμερα βαριούνται στα μαθήματα, αδιαφορούν και δεν βρίσκουν κανένα απολύτως ενδιαφέρον στο σχολείο. Ακόμη, στις παρελάσεις, όπως παλαιότερα είχε υποστηρίξει ο Γιάννης Μπουτάρης, «κάθε άλλο παρά υπερηφάνεια αισθάνεσαι. Δεν αντιλέγω για το εθνικό φρόνημα, όμως αυτό καλλιεργείται από την παρέλαση στρατιωτικών αγημάτων. Γιατί αν δεις τον τρόπο που περπατάνε τα σχολεία –όχι όλα–, αλλά και τους πολιτιστικούς συλλόγους, αυτό δεν δίνει τιμή στην ημέρα».


Επιπρόσθετα, ποιος άλλος χαίρεται με τους σημαιοφόρους και τους παραστάτες παρά μόνο οι γονείς που στήνονται από νωρίς για να θαυμάσουν, να καμαρώσουν, να χειροκροτήσουν αλλά κυρίως για να εκφράσουν τη νεοελληνική τους κακεντρέχεια απέναντι στους αποτυχόντες. Η στάση, βέβαια, των ίδιων γονέων είναι εντελώς διαφορετική όταν τη σημαία θα σηκώσει κάποιος αλλοδαπός μαθητής.


Η τέταρτη βιομηχανική επανάσταση έχει ήδη προκαλέσει ραγδαίες μεταβολές στην οικονομία και στην αγορά εργασίας. Επειδή το εκπαιδευτικό σύστημα θα κληθεί να αντιμετωπίσει πολλές προκλήσεις, η έμφαση ας δοθεί στην ανάπτυξη της καινοτομίας, στον ψηφιακό μετασχηματισμό και στους ανοιχτούς ορίζοντες.


Στο κόσμο του μέλλοντος δεν χωρούν αναχρονιστικοί θεσμοί που προάγουν τον κοινωνικό στιγματισμό και τις στρατιωτικού τύπου αντιλήψεις περί συνύπαρξης. Η αξία της συλλογικής μνήμης σε μια κοινωνία είναι πολύ σημαντική ως προς τη διαμόρφωση της ταυτότητάς της. Αλλά δεν την τιμάς με χουντικές αναπαραστάσεις.


Άπαξ, όμως, και δεν επιθυμείς να καταργήσεις τις σχολικές παρελάσεις, το σίγουρο είναι ότι το προνόμιο της σημαίας και η υπεράσπισή της αφορά το σύνολο των μαθητών. Όχι μόνο τους καλύτερους.

Στήλες
47

ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ

ΔΕΙΤΕ ΑΚΟΜΑ

Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Θοδωρής Αντωνόπουλος / Για την έκφραση «Επάγγελμα ομοφυλόφιλος»

Αν θεωρήσουμε την ομοφυλοφιλία επάγγελμα, αξιότιμε κ. συνήγορε, τότε σίγουρα αυτό θα πρέπει να ενταχθεί στα βαρέα ανθυγιεινά. Τουλάχιστον για όσο μπορούν να δηλητηριάζουν τον δημόσιο λόγο κακοποιητικές απόψεις, αντιλήψεις και πρακτικές, σαν αυτές που είτε εκφέρετε είτε ενθαρρύνετε.
ΘΟΔΩΡΗΣ ΑΝΤΩΝΟΠΟΥΛΟΣ
Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Δημήτρης Π. Σωτηρόπουλος / Γιατί το επίπεδο του δημοσίου διαλόγου είναι τόσο απελπιστικά χαμηλό;

Αντί να διαφωνήσουμε για το ένα ή το άλλο θέμα, όπως και είναι θεμιτό και αναμενόμενο σε μια δημοκρατία διαλόγου, το μόνο που ξέρουμε να κάνουμε είναι να εξευτελιζόμαστε οι ίδιοι και να εξευτελίζουμε τους άλλους, ωσάν να ήταν οι χειρότεροι εχθροί μας.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ Π. ΣΩΤΗΡΟΠΟΥΛΟΣ
O βούρκος των ημερών

Στήλες / O βούρκος των ημερών

Σήμερα: Μηνύματα στο αλεξίπτωτο • • • βουλευτική ηπιότητα • • • περιβαλλοντικη καταστροφή στο Ισραήλ • • • δύσκολες μέρες για τον Μακρόν • • • εμβολιαστική ευνοιοκρατία • • • ένας γενναιόδωρος πρώην οδηγός νταλίκας • • • η περιπέτεια της «μυστικής ομιλίας»
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ
Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Αρετή Γεωργιλή / Ψάχνοντας τις ευθύνες, ξεχάσαμε τους κακούς

Γιατί όλη αυτή η πολιτική χυδαιότητα που αποπροσανατολίζει την κοινή γνώμη από το πραγματικό πρόβλημα και στρέφει τη συζήτηση σε μια στείρα κομματική αντιπαράθεση, στις πλάτες όλων αυτών των παιδιών, που το μόνο που ζητούν είναι δικαίωση και γαλήνη;
ΑΡΕΤΗ ΓΕΩΡΓΙΛΗ
Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Τι διαβάζουμε σήμερα: / Το δίλλημα με τον Κουφοντίνα

Σήμερα: Τα Ζεν της Βαϊκάλης • • • νίκη μεγαλοψυχίας • • • η βία δεν πτοεί (ακόμη) τους Βιρμανούς • • • μια πρώτη δικαίωση • • • οι επίμονοι Ινδοί αγρότες • • • δημοκρατία και πίτσα • • • ένας τιτάνας
ΚΩΣΤΑΣ ΑΝΑΓΝΩΣΤΟΠΟΥΛΟΣ

σχόλια

18 σχόλια
Αφού οι μαθητικές παρελάσεις είναι Μεταξικό κατάλοιπο γιατί τότε παρέλαυναν και τα μέλη της ΕΠΟΝ ;;;; Οι Έλληνες που πίστευαν στα κελεύσματα της αριστεράς δεν είχαν νιώσει τη δικτατορία του Μεταξά στο πετσί τους;;; Γιατί λοιπόν συνέχισαν την πρακτική των παρελάσεων;;;; Μήπως κάποια στιγμή θα πρέπει να σταματήσετε να αναμασάτε αυτή την καραμέλα περί Μεταξικών και χουντικών αργότερα κατάλοιπων;;;;Παραθέτω παρακάτω απόσπασμα από την παρέλαση της 25ης Μαρτίου του 1943 στη Θεσσαλονίκη:Χιλιάδες φοιτητές, βαδίζοντας συνταγμένοι σε τετράδες, με τη σημαία μπροστά ξεδιπλωμένη (σημαιοφόρος και στεφανοφόρος ήταν διάκοι, φοιτητές Θεολογίας), διασχίσαμε την οδό Αγίας Σοφίας, κατεβήκαμε στη λεωφόρο Νίκης (παραλία) και καταλήξαμε στην προτομή του Βότση, κάτω από το θόρυβο ενός τανκς που περιπολούσε και το άγριο βλέμα της Φελντ Τζενταρμερί.Σ΄όλη τη διαδρομή αυτή τραγουδούσαμε δύο πατριωτικά τραγούδια που έβαζαν φωτιά στο αίμα και συγκλόνιζαν τη Θεσσαλονίκη. Το ένα ήταν:«Τα ρόδα τα τριαντάφυλλα της άνοιξης καμάριΧάνουν την ομορφάδα τους στη σκλαβωμένη γη…………………………………………………………………………..Μια μέρα η πατρίδα μας είχε χαρά μεγάληΚαι μας την εφαρμάκωσε η μαύρη η σκλαβιά»Και το άλλο:«Μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά στους κάμπους πέφτει χιόνιΣτα άγρια στα σκοτεινά, στες τραχιές πέτρες στα στενά,ο Έλλην ξεσπαθώνει».Αλήθεια για να τιμηθούν οι αγώνες του LGBT κινήματος και τα πολιτικά δικαιώματα δεν γίνονται οι διαφορές παρελάσεις "Περιφάνειας";;;; Γιατί λοιπόν δεν θα πρέπει να γίνονται παρελάσεις για να τιμούμε τους αγώνες των προγόνων μας και για να δηλώνουμε ότι το έθνος μας έχει συνέχεια και ότι ανά πασα στιγμή είμαστε διατεθειμένοι να επαναλάβουμε τους ίδιους αγώνες;;;Κάποιες παρελάσεις έχουν μεγαλύτερο ειδικό βάρος από κάποιες άλλες;;;; Τί λέτε;;;;
Αν διαπιστώνουμε κάτι, πάντως, είναι πως η "παπαγαλία" δίχως κριτική σκέψη, καλά κρατεί στα σχολεία των Βορείων Προαστίων που παράγουν συνήθως τους "επιχορηγούμενους επαναστάτες" των Εξαρχείων.Ημερομηνία λήξης, συνήθως, τα 30, όταν αρχίζουν να ξεμπερδεύουν και με τις αναβολές της Στρατιωτικής Θητείας, αφού αυτή είναι για τα "κορόιδα", όλους τους άλλους δηλαδή.
Δεν βλέπω το νόημα των μαθητικών παρελάσεων σήμερα. Εντελώς ξεπερασμένη πρακτική, είναι κάτι σαν την αγκύλωση των αριστερών με το άσυλο, αλλά για τους δεξιούς/συντηρητικούς. Ξεκολλάτε.Κάθε φορά που γίνεται τέτοια συζητηση το μυαλό μου πάει στο Catch 22 και συγκεκριμένα στην απολαυστική περιγραφή του Scheisskopf και στην μανία του με τις παρελάσεις (https://en.wikipedia.org/wiki/Scheisskopf).
η βαθμοθηρία και η στείρα απόκτηση της γνώσης να έχουν οδηγήσει στην παραγωγή χιλιάδων εισαχθέντων στην τριτοβάθμια εκπαίδευση με απεριόριστα γνωστικά κενά Πηγή: www.lifo.grΔυστυχώς, σε πολλές περιπτώσεις, η κατάσταση είναι εντυπωσιακά χειρότερη. Ακουσα πριν μερικά χρόνια στο ραδιόφωνο τη συνέντευξη ενός καθηγητή του Πάντειου Πανεπιστήμιου. Εξηγούσε ότι ο πρώτος χρόνος σπουδών στις ανθρωπιστικές επιστήμες είναι εντελώς χαμένος καθώς αφιερώνεται στο να "ξεμάθουν" οι φοιτητές τον στείρο, παπαγαλίστικο και αντιεπιστημονικό τρόπο δουλειάς που τους επέτρεψε να "αριστεύσουν" και να εισαχθούν στη σχολή της αρεσκείας τους.
Πολύ μπλα-μπλα και αναθεωρητισμός για ένα θέμα που η ελληνική κοινωνία είναι συντριπτικά υπέρ.Από την στιγμή δε, που η παρέλαση ειναι μη υποχρεωτική, δεν μπορώ να καταλάβω το ζόρι κάποιων
Πέραν από τις ποικίλες θεωρίες ,συντάκτη και αναγνωστών.Ένα υπαρκτό στα σχολεία και πρακτικό θέμα της κλήρωσης,η πιθανότητα άρνησης του κληρωθέντος (γονείς ) να γίνει σημαιοφόρος λόγω θρησκευτικών,ή ιδεολογικών απόψεων,που σημαίνει και δεύτερη κλπ κλήρωση και περιφορά της σημαίας σαν τον δίσκο της ελεημοσύνης.Στην περίπτωση της αριστείας είναι εκ των προτέρων γνωστή η ανάθεση και δεν υπάρχουν προβλήματα. Συχνό φαινόμενο κυρίως με τους "μάρτυρες του Ιεχωβά", γνωρίζοντας τον νόμο προσκομίζουν προκαταβολικά Υπ.Δήλωση απαλλαγής από κάθε εθνικοθρησκευτική εκδήλωση.
Το ότι καθόμαστε και ασχολούμαστε με το ποιος θα κρατάει την σημαία, ένα πρόβλημα που δεν θα έπρεπε να υφίσταται καν μια και οι παρελάσεις (όχι μόνο οι μαθητικές αλλά ειδικά αυτές) θα έπρεπε να έχουν καταργηθεί εδώ και δεκαετίες, από την πτώση της δικτατορίας ίσως, δείχνει απλά την κατάντια μας. Τίποτε άλλο. Ελληναράδες.
Κάτσε, γιατί πρέπει να καταργηθούν οι στρατιωτικές παρελάσεις, με τις οποίες μπορούμε να τιμούμε τους ανθρώπους που θυσιάστηκαν για αυτήν την χώρα, για να είμαστε ελεύθεροι; Γιατί να μην φέρνουμε στην μνήμη μας έστω για λίγη ώρα, δύο φορές το χρόνο, αυτά τα γεγονότα; Να θυμόμαστε την τιμή, τη υπερηφάνεια, την ευγνωμοσύνη που πρέπει να νιώθουμε για αυτούς καθώς και τα συναισθήματα ανδρείας και αποφασιστικότητας που μας γεννάνε;
Προσωπικά, δεν θα ήθελα ποτέ να εξαρτάται η ζωή μου από κάποιον που περιμένει την παρέλαση για να νιώσει ανδρεία και αποφασιστικότητα. Ειδικά σε πεδίο μάχης. Αυτοί είναι συνήθως οι πρώτοι που λακίζουν. Το να περιμένεις την παρέλαση για να νιώσεις υπερήφανος ως Έλλην (ή, ακόμα χειρότερα, ως άνθρωπος) είναι τουλάχιστον λυπηρό. Το να θεωρεί κανείς (και δεν μιλώ για εσένα προσωπικά) ότι μόνο αυτός γνωρίζει τι σημαίνει θυσία και ποιος είναι ο ορθός τρόπος για να αποδίδονται τιμές σε όσους οφείλονται, και ότι κάποιος που δεν είναι σύμφωνος με την συνέχιση των παρελάσεων είναι λιγότερο "Έλληνας" από αυτούς που γουστάρουν να κουνάνε σημαιάκια κάθε 28η και 25η, δηλώνει ξεκάθαρη πατριδοκαπηλία και θυμίζει αυτούς που λένε ότι αν δεν πηγαίνεις στην εκκλησία δεν είσαι καλός χριστιανός. Για τέτοια μυαλά μιλάμε. Και για να μην παρεξηγηθώ, δεν είμαι θρήσκος.Οι μαθητικές και στρατιωτικές παρελάσεις θυμίζουν απολυταρχίες. Τέλος. Δεν γίνεται να φύγει αυτό το στίγμα από πάνω τους. Στάλιν, Χίτλερ, Μάο, Πολ Ποτ, Καντάφι, Παπαδόπουλος, Κιμ Ιλ Σουνγκ, Μεταξάς, Σαντάμ και άλλοι πολλοί, ων ουκ έστιν αριθμός. Έχω την εντύπωση ότι οι πιο χτυπητές εξαιρέσεις σε αυτόν τον "κανόνα" είμαστε εμείς και οι Τούρκοι. Και, εκτός από τους Τούρκους, αυτό κάτι λέει και για εμάς. Αυτός ο "θεσμός" είναι ντροπή και όνειδος για ένα κράτος που θέλει να λέγεται σύγχρονο και δημοκρατικό. Αυτή είναι η γνώμη μου.
Ramon Ramone 11.9.2019 | 12:38: Επειδή δεν μπορώ να απαντήσω κάτω από το σχόλιό σου, τα γράφω εδώ. Δεν μπορώ καθόλου να καταλάβω, πώς βγάζεις συμπεράσματα που δεν έχουν καμία συνοχή μεταξύ τους. Το ότι κάποιος αισθάνεται περήφανος, ευγνώμων, ή συγκίνηση, όταν βλέπει μια παρέλαση, είναι φυσιολογικότατο, και δεν έχει καμία σχέση, με το πόσο ανδρείος ή αποφασιστικός είναι στην ζωή του, ούτε με το αν θα θυσιάσει τη ζωή του για τη χώρα.
@ Μρ97Δεν καταλαβαίνω τι δεν καταλαβαίνεις. Θεωρώ ότι οι παρελάσεις των εθνικών επετείων είναι ένας θεσμός ξεπερασμένος και στιγματισμένος για πάντα από μνήμες απολυταρχικών καθεστώτων. Θεωρώ ότι δεν χρειάζονται οι παρελάσεις για να νιώσει κανείς περήφανος, συγκινημένος και ευγνώμων ως προς τους πεσόντες και την θυσία τους και, παρότι όντως φυσιολογικό να νιώθει κανείς τέτοια συναισθήματα (μια και έτσι μεγαλώσαμε, έτσι μας μάθανε), το βρίσκω εξαιρετικά λυπηρό να συνεχίζονται και να αδυνατούμε να ξεκολλήσουμε από αυτές, λες και θα χάσουμε τις μνήμες μας, τα ιερά και τα όσια. Μπορούμε νομίζω να τους τιμούμε με πολύ πιο λιτές τελετές και με πολύ μεγαλύτερη σοβαρότητα από αυτό το τσίρκο ολοκληρωτικών αποχρώσεων που μέσω των συμβολισμών που βαραίνουν την ιστορία του ουσιαστικά έρχεται σε πλήρη αντίθεση με το ιδανικό της ελευθερίας για το οποίο εκείνοι θυσιάστηκαν. Επιμένω πως το να περιμένει (και να χρειάζεται) κανείς ένα τέτοιο τσίρκο για να νοιώσει ανδρεία, αποφασιστικότητα και υπερηφάνεια για τον εαυτό του και την πατρίδα του είναι εξίσου λυπηρό και δηλώνει έλλειψη σοβαρότερης αιτίας - πηγής τέτοιων συναισθημάτων. Αυτά, όπως ήδη σου είπα, αφορούν ιδιαιτέρως τους πατριδοκάπηλους που ανέφερα και πριν. Τέτοιους ανθρώπους δεν τους εμπιστεύομαι. Για τίποτα.
Τον σύγχρονο κοσμοπολιτισμο να τον ψάξετε στην υγεία, στην εννομη τάξη, στην φοροδιαφυγή κτλ κτλ Δεν γίνεσαι ούτε προοδευτικοτερος ούτε περισσότερο ευρωπαϊκός όταν ασχολείσαι με το δέντρο και χάνεις το δάσος.
Το ότι προσεγγίζετε το θέμα από εκατό διαφορετικές πλευρές, δείχνει πως πρώτα βρήκατε το συμπέρασμα, και μετά όπως όπως την τεκμηρίωση. Τη σημαία τη σηκώνει ο καλύτερος γιατί είναι τιμή για κάτι που έχεις κάνει, δεν είναι Τζόκερ. Κι αν ο καλύτερος είναι Αλβανός, τη σηκώνει αυτός. Οι υπόλοιποι δείχνουν τον σεβασμό τους με το να στοιχίζονται πίσω της. Ανατρίχιασα με την πρόταση να επιλέγουν οι ίδιοι οι μαθητές τον σημαιοφόρο. Για τους μέτριους, υπάρχει ήδη χώρος: ονομάζεται πολιτική.Να μερικές ακόμη προτάσεις: να κρατούν σημαία όλοι οι μαθητές. Ακόμη καλύτερο: να κρατά καθένας ό,τι σημαία θέλει. Ή να παρελαύνει καθένας μόνος του, ώστε να μην υπάρχει κι ο "ρατσιμός" του ύψους.
Η αριστεία αφορά τους πάντες. Και η επιβράβευση της σημαίας αυτό δείχνει. Ότι ασχέτως εθνικής καταγωγής ή θρησκευτικων πεποιθησεων εαν εισαι καλος σου αρμοζει τιμή.Δεν κατανοώ την περαιτέρω φιλολογία και σπουδή.ΥΓ ΙΚΑ, 8ωρο κτλ επίσης του Μεταξά. Ευελπιστώ να μην χρήζουν και αυτά κατάργησης ως έργα αντιδημοκρατικά.
Έσείς που καταρρίπτετε μύθους μπορείτε να μου παράσχετε τα φώτα σας;"Η λειτουργία του ΙΚΑ άρχισε ουσιαστικά την 1 Δεκεμβρίου 1937 μετά από διάταγμα του Ιωάννη Μεταξά"Λήμμα ΙΚΑ, wikipediaΆλλο μισώ τη δικτατορία άλλο ψεύδομαι.
Παρότι αναφέρεστε στην Βικιπαίδεια ως αξιόπιστη πηγή, αλλά δεν μπαίνετε καν στο κόπο να διαβάσετε το λήμμα ΙΚΑ , με ξεπερνά. Συστάθηκε το 1934 αλλά λειτούργησε το 1937 λογω συγκυριών. Ο ίδιος ο δικτάτορας δεν διεκδίκησε καμία πατρότητα της ίδρυσης του.
@ giriΈχω θέσει το κείμενο εντός εισαγωγικών. Δεν χωρεί παρερμηνεία.Όλοι οι μέχρι τότε σχεδιασμοί είχαν μείνει στα χαρτιά. Επί Μεταξά ψηφίστηκε ο εφαρμοστικός νόμος που έθετε το ΙΚΑ σε λειτουργία.Γιατί σας ενοχλεί τόσο πολύ; Τόσο εύθραυστα είναι τα δημοκρατικά σας πιστεύω που αν πιστώσουμε κάτι στον Μεταξά φοβάστε ότι θα γεμίσουμε διπλοπέλεκεις και μελανοχίτωνες;Κι οι συλλογικές συμβάσεις και η διαιτησία εργάτη- εργοδοτη; όλα αυτά είναι φανταστικά και δεν τα έκανε ο Μεταξάς; Και το Ρούπελ, φαντασία κι αυτό; Και ο στρατός που έδιωξε τους Ιταλούς και απελευθέρωσε την Βόρειο Ήπειρο ούτε αυτός υπηρχε;Οι δημοκρατίες ξέρουν να λεν αλήθειες. Οι απολυταρχίες ψάχνουν απόλυτους εχθρούς.
Καμία σχέση. Ο πρώτος εργατικός νόμος που ρύθμιζει ώρες εργασίες (10ωρο και 8ωρο , αναλόγως το είδος εργασίας κλπ) είναι του 1913. Το 1920 ψηφιζεται ο νόμος περί 8ωρου, δεν αφορά αρχικά όλα τα επαγγέλματα. Αργότερα γίνονται επεκτάσεις με άλλους νομούς και οι τελευταίες μόνο επεκτάσεις είναι επί Μεταξά. Ούτε το ΙΚΑ θέσπισε, είναι προγενέστερος θεσμός. Αυτό που έκανε είναι αν θυμάμαι καλά είναι να βάλει έναν δικό του στο αντίστοιχο πόστο και να εγκαινιάσει ξανά τον θεσμό (προπαγάνδα που αναπαράγεται μέχρι και σήμερα, ούτε ο ίδιος του θα το πίστευε.).
Να λέμε πράγματα από το στομάχι μας δεν κάνει, εε;Γι αυτο αναφέρω και το wiki...Αλλά όπως νομίζετε.Το ΙΚΑ πρωτολειτούργησε από τον Μεταξά. Είτε αρέσει είτε όχι. Το αυτό και οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας.https://el.m.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CF%89%CE%AC%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CF%82_%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%BE%CE%AC%CF%82
Ακόμη μια φορά ας εφεύρουμε ένα φανταστικό έπιχειρημα σε ένα φανταστικό παράλληλο σύμπαν στο οποίο θα βρεθεί ένας φανταστικός χαρακτήρας που θα πει : Να καταργήσουμε το 8ωρο ως αντιδημοκρατικό!!! Το επιχείρημα "να καταργήσουμε το 8ωρο γιατί το θέσπισε ο Μεταξάς" (που δεν το θέσπισε , ούτε ίδρυσε το ΙΚΑ , αλλά άλλου παπά καπέλο αυτό), είναι γελοίο και έτσι κι αλλιώς κανείς δεν το υπερασπίστηκε (εκτός από ανθρώπους που ζούνε στο παράλληλο υποθετικο σύμπαν της ρητορικής του Γραφοντα).
Η ρητορική του Γράφοντα είναι αυτή των πραγματικών περιστατικών.Έχετε πιαστεί από ένα υστερόγραφο και χάνετε το κυρίως θέμα. Όπως συμβαίνει πάντοτε όποτε αναφέρονται θέματα ταμπού για την αριστερά.Έθνος, αριστεία, ουαί και αν πούμε ότι ο Μεταξάς έκανε κάτι καλό. Εκεί αρχίζει το παραλήρημα και το επί προσωπικού μαλλιοτραβηγμα.Εγώ εκεί δεν πάω.
Καλοκαίρι του 1914 όταν διεγράφη από το ΚΚΙ ο Μουσολίνι "έφτιαξε" τον φασισμό.Μαζί με τον θεωρητικό του Μαρξ και του Χέγκελ Τζιοβάνι Τζεντίλε, από τον "φτωχό" ιταλικό νότο (Καστελβετράνο Σικελίας). Ξαδέρφια είναι οι αναρχοκομμουνιστές και τα φασιστοειδή και δεν τους το λέει κανείς.
K.Πανταζόπουλε, αφού δεν θέλησε η κυβέρνηση Συριζανελ να καταργήσει τις παρελάσεις και αφού, με προτροπή του Αρχιεπισκόπου, απέπεμψε τον τότε υπουργό παιδείας Φίλη, θα ήταν παράλογο να περιμένουμε να το κάνει η ΝΔ, η οποία απευθύνεται και σε πιο συντηρητικό ακροατήριο. Η απάλειψη θρησκεύματος πάντως από το σχολικό απολυτήριο είναι ένα καλό βήμα.
Σωστή άποψη. Ο αριστος μαθητής δεν είναι και ο πιο πατριώτης απαραίτητα. Όλοι μαθητές και πολιτες του ίδιου κράτους είναι κάτω απ την ίδια σημαία. Το κυνήγι της σημαίας δημιουργεί λίγο αχρείαστο και μη υγιή ανταγωνισμό μεταξύ παιδιών και γονέων. Κλήρωση και τέλος. Στο Δημοτικό και Γυμνάσιο τουλάχιστον, Λύκειο παίζεται. Η προηγούμενη Κυβέρνηση φυσικά δεν πειραξε τις παρελάσεις αλλά αυτό το άλλαζε προς σωστή κατεύθυνση, αρκετοί ηταν θετικοί. Ειδικά τα μικρά παιδιά στεναχωριούνται, τα μεγάλα ψιλοαδιαφορούν. Τώρα η ΝΔ κίνηση εντυπωσιασμού κανει παλι και στροφή συντηρητική πάλι. ΥΓ: Μαρεσε η ιδέα οι ΜΑΘΗΤΕΣ να επιλέγουν μόνοι τους, τους αρχηγους τους στην παρέλαση.
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ άλλαξε το καθεστώς στα δημοτικά (όπου τα περισσότερα παιδιά παίρνουν 10 έτσι κιαλλώς) και το έκανε με κλήρωση, κάποιοι έλεγαν ειρωνικά ότι στο τέλος θα γίνει διαγωνισμός δημοφιλίας και θα παίρνει την σημαία οποίος έχει τα περισσότερα λάικ. Υποθέτω πως έτσι θα το αντιλαμβάνονταν οι συντηρητικοί το να ψηφίζουν τα παιδιά τον πιο άξιο να γίνει σημαιοφόρος..
Δεν τίθεται θέμα πατριωτισμού. Αν ο άριστος μαθητής ΔΕΝ είναι πατριώτης, είναι ελεύθερος να δώσει την σημαία στον επόμενο. Ο τίτλος του σημαιοφόρου είναι μία επιβράβευση, δεν είναι ταμπέλα πατριωτισμού, έλεος βρε παιδιά, τι διαβάζω σήμερα.Κάντε ένα τεστ: Πείτε ο άριστος, ο πρώτος των πρώτων, έχει να διαλέξει ως επιβράβευση:Ή να κρατήσει την σημαία στην παρέλασηΉ να πάρει 100 ευρώ.Κι αφήστε τον (ή "την") να διαλέξει (το γένος δεν είναι δεσμευτικό).
Σαν ένα εκκρεμές, μια λέμε να τις καταργήσουμε και μια όχι, θυμίζει τα νομοσχέδια για την παιδεία (και όχι μόνο). Η παρέλαση είναι μια παράδοση, εάν μας αρέσει η όχι και εκφράζει ένα μέρος του κόσμου όπως και των γονέων, ας το δεχτούμε αυτό, παρόλη την αναμφίβολη Military προέλευση της, παρόλο το προφανές των Ορίων που έχουμε τα σύμβολα (όπως λόγου χάρη μια σημαία η ένα αριστείο).Περαν του ότι η παρέλαση, ο Marsh, μπορεί κάλλιστα να πάρει και μια πιο χαρούμενη χρεια (βλέπε πάμπολλα παραδείγματα στην Καραιβικη και την Βόρεια Αμερική) και με αυτή την έννοια να εκμοντερνιστεί, έχω το πρόβλημα μου και με τους μαθητές που επιλέγουν μόνοι τους τον/την άριστο-η, όπως και με την μείωση της αριστείας καθαρά και μόνο σε έναν Ελένχο επιδόσεων. Το παλικαράκι από το Μάτι που έσωσε τόσο κόσμο, γιατί δηλαδή να μην κρατήσει την σημαία - άμα θέλει;Οι σημαιοφόροι μαθητές που δεν είναι ελληνικής καταγωγής, δεν συγκινούν και δίνουν με τον τρόπο τους ένα παράδειγμα στάσης ζωής σε όλους μας;
Ενώ παραδεχόμαστε πως υπάρχει χοντρό πρόβλημα με την ποιότητα των παρεχόμενων γνώσεων και το πόσο αποτελεσματικά λειτουργεί το σχολείο, οι προτεινόμενες λύσεις στα επιμέρους προβλήματα είναι τελείως …κουκουρούκου: ΠΟΤΈ δεν βλέπεις αναφορά στην κάκιστη υλικοτεχνική υποδομή των σχολείων σαν κτίρια, στον εξοπλισμό των σχολικών εργαστηρίων, στην ποιότητα των βιβλίων, στο περιεχόμενο της διδακτικής ύλης. Οι μαθητές φτάνουν στο Λύκειο δίχως να ξέρουν την προπαίδεια αλλά δεν είναι αυτό πρόβλημα, πρόβλημα είναι η ..παπαγαλία για να την μάθεις!! Έχουμε φτάσει το σύνολο του πληθυσμού να είναι ανορθόγραφο, αλλά αυτό δεν είναι πρόβλημα, πρόβλημα θα ήταν να επιμένουμε να είναι οι μη δυσλεκτικοί μαθητές ορθογράφοι, μήπως τους δημιουργηθεί κάποιο ψυχικό τραύμα από το κόκκινο της διόρθωσης. Προκειμένου να μην γίνουν προσλήψεις καθηγητών σε θετικής κατεύθυνσης μαθήματα, αφαιρέθηκαν ώρες από το ωρολόγιο πρόγραμμα του Γυμνασίου από Βιολογία (στο Θεό τους –από Βιολογία ενώ η Γενετική καλπάζει!!). Ο κατάλογος είναι ατελείωτος…Όσο για τις μαθητικές παρελάσεις, θυμίζω πως η συζήτηση για κατάργησή τους φούντωσε όταν οι μαθητές άρχισαν να μουντζώνουν τους επισήμους που καλούνταν να χαιρετήσουν κατά τη διάρκεια της παρέλασης επειδή ορθότατα τους θεώρησαν υπεύθυνους για την κατάντια της χώρας και επειδή κάποιοι κάφροι δημιούργησαν πρωτοφανή ντροπιαστικά για όλη την κοινωνία προβλήματα, θιγμένοι από το γεγονός πως παιδιά αλλοδαπών γίνονταν σημαιοφόροι επειδή είχαν καλύτερες επιδόσεις στο σχολείο από παιδιά γηγενών. Με κατάλληλη κλήρωση τέτοια φαινόμενα μπορούν να αποφευχθούν.Όσοι καταφέρονται εναντίον των παρελάσεων, καλό θα ήταν την επόμενη εθνική επέτειο, να κάνουν μια βολτίτσα προς τη μεθόριο της χώρας μπας και καταλάβουν το νόημα τους.Το νόημα του να γίνεται σημαιοφόρος ο καλύτερος μαθητής, είναι πως πρέπει να εκπροσωπεί, να ηγείται ο καλύτερος, δηλ. είναι ένα πρώτο μάθημα ΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ στα πλαίσια του σχολείου που καλείται να παρέχει γνώσεις οπότε αξιότερος (κι όχι ο μόνος άξιος) στα πλαίσια αυτά είναι όποιος έχει πάρει την υψηλότερη βαθμολογία. Αλλά τολμά κανείς να μιλήσει για αξιοκρατία όταν μας κυβερνούν εδώ και δεκαετίες τενεκέδες ξεγάνωτοι και ..γόνοι;
Για ποιο λογο η σημαια να αφορα ολους τους μαθητες και οχι τους καλυτερους. Τι λογικη ειναι αυτη? Η αριστεια ειναι παμπάλαια αρετη των Ελληνων και δεν ειναι χολερα οπως ελεγε μια ψυχη. Πολλες φορες αριστοι υπηρξαν αλλοδαποι και καλως σηκωσαν τη σημαια. Οσο για το επιχειρημα που παει γινει κλισε, δηλαδη τις τεχνητες νοημοσυνες κτλ, τοτε να τα αφησουμε ολα στους αλγοριθμους και να μπολιαστουμαι με μια νοοτροπια της ισοπεδωσης των παντων και της ισονος προσπαθειας αφου τα 'κομπιουτερ' ξερουν καλυτερα απο μας
Ειδικά για το δημοτικό, η βαθμολογία γίνεται με το Α, Β, Γ, με τρόπο δηλαδή που αφήνει πολύ μικρότερη γκάμα βαθμών για να αναδειχθεί η "αριστεία" σε σχέση με την γκάμα 1-20 που ισχύει στο γυμνάσιο. Οπότε τι νόημα έχει ;Πόσο μάλλον που θεωρώ εντελώς αντιπαιδαγωγικό να βάζεις παιδιά από τόσο τρυφερή ηλικία στο απινχίδι του ανταγωνισμού, ή να οδηγείς αυτόν τον ανταγωνισμό σε παροξυσμό όταν τον έχουν ήδη καλλιεργήσει οι γονείς.
Η ίδια η ζωή είναι ανταγωνιστική, φρόνιμο είναι λοιπόν τα παιδιά να λαμβάνουν τα ανάλογα εφόδια ώστε να μπορέσουν να ανταπεξέλθουν αργότερα στις προκλήσεις της.Δεν είναι καθόλου κακό λοιπόν που οι μαθητές του Δημοτικού να βαθμολογούνται με αυτόν τον τρόπο...
«Η αριστεία είναι επιθυμητή κυρίως... όταν διαμορφώνει πολίτες του κόσμου, Η μακριά από εθνικιστικά στερεότυπα και μισαλλόδοξες φιέστες.»«...Να διαμορφώνει μαθητές που είναι ικανοί να αντεπεξέλθουν σε περιόδους έντονης κινητικότητας και ραγδαίων μεταβολών.»«Είναι δυνατόν στην εποχή της τεχνολογικής επανάστασης, των αλγόριθμων και της τεχνητής νοημοσύνης, να επιμένουμε σε μια επιχειρηματολογία παρελάσεων, σημαιοφόρων και ασυγκράτητης προγονολατρείας;» Ο σκοπός του σχολείου πάντως, εκτός των άλλων είναι να μάθουν να αγαπάνε τη χώρα τους, να τη σέβονται, και να είναι πάντα πρόθυμοι να υπερασπίζονται τα συμφέροντα της σε καιρούς ειρήνης ή πολέμου. Καλώς ή κακώς τα έθνη δεν έχουν ακόμα καταργηθεί, η Ελλάδα δεν είναι υπερδύναμη, βρίσκεται σε μία θέση πολύ δύσκολη με έναν ιδιαίτερα εχθρικό γείτονα και παρουσιάζει έντονη μείωση αυτόχθονου πληθυσμού είτε λόγω μείωσης γεννήσεων είτε λόγω φυγής. Το ότι είμαστε στην εποχή των αλγορίθμων δεν άλλαξε ούτε τις ανάγκες ούτε τα ένστικτα των ανθρώπων, και καλό θα ήταν να αφήσουμε τον διεθνισμό για κάποια άλλη στιγμή που θα ήταν πιο ασφαλής. Το σχολείο οφείλει να καλλιεργήσει στους μαθητές την αγάπη προς την πατρίδα και να κάνει όλους όσους έγιναν πρόσφατα μέλη της από άλλες χώρες να την αγαπήσουν και να τη σέβονται σαν να ήταν αυτή από πάντα, όχι να την βλέπουν σαν ακόμα μία περιοχή για «κινητικότητα».
Επί δεκαετίες ολόκληρες οι Έλληνες μεγάλωναν με αυτόν ακριβώς τον τρόπο. Να μάθουν όχι μόνο να αγαπούν, αλλά σχεδόν να λατρεύουν την πατρίδα τους. Σουλιώτισσες, κρυφά σχόλια κ ότι άλλο θες εφευρέθηκε για να θαυμάσει το παιδί αυτή την "υπέροχη χώρα". Το αποτέλεσμα? Η σημερινή κατάσταση. Δημιουργήσαμε την Ελλάδα παρια της Ευρώπης, την Ελλάδα της φτώχειας, την Ελλάδα που διώχνει τα παιδιά της κατά εκατοντάδες χιλιάδες στο εξωτερικό. Αναρωτιέμαι. Μήπως αυτό σημαίνει πως κάτι κάναμε λάθος τόσα χρόνια?
Είναι η σημερινή Ελλάδα αποτέλεσμα της "υπέρμετρης αγάπης για την πατρίδα" που δημιουργήθηκε στα σχολεία (αν δημιουργήθηκε), πως και από που προκύπτει αυτό;Τι αντιπροτείνετε λοιπόν για το αφήγημα της χώρας που πρέπει να διδάσκεται; (κάθε ιστορία είναι και ένα αφήγημα)Μήπως θα πρέπει να διδάσκουμε στους μαθητές πως η Ελλάδα είναι απλά μια περιοχή, κάτι σαν οικόπεδο, που αν τους δοθεί η ευκαιρία θα πρέπει να την εγκαταλείψουν;
Ποια είναι η "ορθή" παιδεία ακριβώς, αυτή που συντάσσεται με τον "εθνικισμό των γειτόνων" και το αφήγημα τους ή αυτή που μαθαίνει στους πολίτες της να αντιμετωπίζουν τον τόπο καταγωγής τους ως οικόπεδα δίχως συναισθηματικής εμπλοκής;Τα "αφηγήματα" αυτόν τον στόχο έχουν, και κάθε χώρα -που δεν είναι αποικία- έχει και από ένα δικό της.
Το κρυφό σχολειό (όχι σχόλιο) είναι όντως μια σαχλαμάρα που υπονοεί ότι το σκλαβωμένο έθνος χειραγωγείτο από τους (αγράμματους) παπάδες.Οι Σουλιώτισσες όμως, τι; Πού διακρίνετε εσείς λατρεία προς την πατρίδα στο περιστατικό με τις Σουλιώτισσες; Κάνετε λες και δεν γνωρίζετε ποια είναι η τύχη των γυναικών και των παιδιών στην πλευρά του ηττημένου. Αυτήν την τύχη προέβλεψαν και αποφάσισαν να γκρεμοτσακιστούν οι Σουλιώτισσες. Θέμα υπερηφάνειας και μπράβο τους.Θέλουμε μία παιδεία σφαιρική, κύριε. Ούτε εθνολατρεία ούτε διεθνιστική. Μια χρυσή τομή. Μία παιδεία που να καλλιεργεί την αυτογνωσία, βρε αδελφέ!Όσο για τους σημαιοφόρους, εφόσον η παρέλαση είναι σχολική, ο αριστούχος έχει τον πρώτο λόγο. Αν ήταν αθλητική, θα ήταν ο πρωταθλητής, ο Πετρούνιας λ.χ. Αν ήταν μουσική παρέλαση, θα ήταν ο Χρήστος Νικολόπουλος σημαιοφόρος.