Ήταν φυσικό το επικό κύκνειο άσμα του Marvel Cinematic Universe που «σπάει ταμεία» (το λιγότερο) παγκοσμίως και κυριαρχεί στην παραφιλολογία των social media να προκαλέσει ακόμα και πολιτικού / ιδεολογικού τύπου προσεγγίσεις.
Όπως αυτή που αναπτύσσει σε αξιέπαινο μήκος και βάθος, ο ενθουσιασμένος αρθρογράφος του Salon, Matthew Rozsa, με κεντρικούς πυλώνες τους δύο απόλυτους ανταγωνιστές με διακύβευμα το μέλλον του κόσμου, τον θνητό πρώην ατομικιστή Iron Man και τον βαρεμένο τιτάνα Thanos.
Του οποίου είναι πολύ πιο πρόσφατη συγκριτικά η κυριαρχία του στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, τεχνικά όμως είναι (αν το εξετάσει κανείς με απόλυτο κριτήριο την ισχύ και το εύρος των υπερδυνάμεων που διαθέτει ο κάθε ήρωας) ο πιο παντοδύναμος χαρακτήρας όχι μόνο της Marvel, αλλά όλων των υπερηρώων στα κόμικς γενικώς:
«Ασχέτως του πόσο ανήκουν στο Κακό οι πράξεις του, ο Thanos έδειξε ότι τα κίνητρά του είχαν να κάνουν πιο πολύ με μια επιθυμία να γίνει το σύμπαν ένα καλύτερο μέρος και μια ολοκληρωτική περιβαλλοντική αντίληψη, παρά από εγωισμό ή λαγνεία της εξουσίας. Μόνο όταν αρχίζει να βλέπει την προσωπική του πολιτική / οικουμενική ατζέντα ως «αναπόφευκτη» και τους Εκδικητές ως εμπόδια στο πεπρωμένο του, τότε ξεπροβάλλει μια διαφορετική πλευρά...»
Σύμφωνα με το άρθρο, η πορεία του Iron Man θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι αντίστοιχη, ίσως και ακριβώς αντίστροφη:
«Παρότι και οι δύο εμφανίζονται εν τέλει να εξισορροπούν την εγωπάθεια με τον ιδεαλισμό, χωρίς πάντως να αποχωριστούν ποτέ τελείως την αλαζονεία και τον εγωκεντρισμό, ο Iron Man ήταν αυτός που περισσότερο φάνηκε να μαθαίνει από τα λάθη και τα ελλείματά του. Ο ανερμάτιστος δισεκατομμυριούχος playboy από το πρώτο "Iron Man" και ο άπληστος καπιταλιστής του "Iron Man 2" μετεξελίχθηκαν στον θιασώτη του, κάποιου τύπου έστω, κρατικού ελέγχου στο "Captain America: Civil War" και εν τέλει σε μια μεσσιανική σχεδόν φιγούρα, πρόθυμη να θυσιαστεί για το κοινό καλό, στο "Avengers: Endgame"...»
Και το άρθρο καταλήγει με τον «πανίσχυρο» απόηχο της τελευταίας κουβέντας που ανταλλάσσουν οι δύο σφετεριστές της επίσημης διαχείρισης του σύμπαντος, όταν o Thanos λέει ότι «είμαι αναπόφευκτος» και ο Iron Man απαντάει: «Κι εγώ είμαι ο Iron Man».
