Ζόρικη φάση ακούγεται. Γενικά το πατρικό είναι μεγάλο θέμα και σε ένα βαθμό καταλαβαίνω πώς νιώθεις. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν ευθύνεσαι εσύ για το αν καταστράφηκε η ζωή κάπου άλλου. Η απόφαση κάποιου να κάνει παιδιά είναι καθαρά δική του και όποια και είναι η έκβαση στο μέλλον, το έχει βάλει το χεράκι του και ο ίδιος. Η σχέση σου με τα άλλα αδέλφια ίσως είναι κάτι που αλλάξει όσο μεγαλώνετε. Έτσι έχω παρατηρήσει εγώ τουλάχιστον, ότι σε μεγαλύτερη ηλικία υπάρχει πιθανότητα να έρθουν πιο κοντά τα αδέρφια. Νομίζω ότι στην εποχή μας η έννοια της οικογένειας έχει αρχίσει κάπως και απομυθοποιείται ή ας πούμε επανεκτιμάται. Το βρίσκω σωστό γιατί απ' ότι φαίνεται δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κατάλληλοι να γίνουν γονείς. Τουλάχιστον αν δεν έχουν δουλέψει και οι ίδιοι με τα όποια θέματά τους. Ούτε χρειάζεται να κάνουμε παιδιά από ψυχαναγκασμό ή συνήθεια, επειδή το επιτάσσουν οι κοινωνικές νόρμες.