Κλείνομαι στον εαυτό μου. Ναι, πολλές φορές θα αγνοήσω τηλεφωνήματα, πολλές φορές θα προτιμήσω να μείνω κλεισμένος μέσα στο σπίτι μου, παρά να βγω έξω, θα προτιμήσω την συντροφιά ενός βιβλίου ή μιας ταινίας, από το να βγω μια βόλτα με την παρέα μου ή να μιλήσω με κάποιο δικό μου άτομο. Μπορεί να γίνω κοινωνικος αλλά απόμακρος την ίδια στιγμή.Είμαι δύσπιστος, δεν πιστεύω συχνά λόγια ή κουβέντες που κάποιος θα μου πει.Υπάρχουν φορές που ανοίγομαι σε άτομα τα οποία μου εμπνέουν εμπιστοσύνη, αποδεικνύοντας την κίνηση μου αυτή λανθασμένη, και κλείνομαι σε άτομα που θα έπρεπε να μιλήσω γιατί δείχνουν ότι θα μείνουν βράχος και στήριγμα δίπλα μου.Όλα αυτά είναι κομμάτια του εαυτού μου. Είναι κομμάτια της ελευθερίας που όσοι γνωρίζουν δεν μπορούν να τα αντιληφθούν και όταν αρχίσουν να αποκτούν μια εικόνα στην πορεία, εγκαταλείπουν τις προσπάθειες και φεύγουν… Λίγοι έχουν μείνει σε αυτά τα σκοτάδια μου και έχουν βοηθήσει πολύ.Λίγοι θα μπορέσουν να με καταλάβουν. Δεν είμαι εύκολος άνθρωπος, ίσως είμαι ο πιο δύσκολος και ιδιότροπος άνθρωπος, μα έχω αισθήματα, έχω πάθη και αγάπες. Απλά, υπάρχουν στιγμές που τα αρνητικά μου υπερισχύουν τα θετικά μου.Θα έπρεπε μάλλον αντί να κάθομαι και να τα γράφω εδώ πέρα, να καθίσω να τα φτιάξω.Προσπαθώ, προσπαθώ αρκετά, αρχίζω να εξοικειώνομαι με τον εαυτό μου, αρχίζω να φροντίζω τις πληγές του μέχρι να επουλωθούν, φροντίζω το σώμα μου, την ψυχή μου και το μυαλό μου.Και απολαμβανω τη μοναξιά μου όσο μου το επιτρέπει χωρίς να στερουμαι τη ζωή και το εξω. Αν τα εχεις καλά μέσα σου βρίσκεις αφορμές να κανεις πολλά.