Δεν είσαι τόσο μόνος σε αυτό το κομμάτι. Ούτε εμένα μου αρέσει η διασκέδαση στα κλαμπ, ούτε να χρησιμοποιώ το κινητό μου ιδιαιτερα, ούτε να σχολιάζω πρόστυχα άλλους. Κι εγώ συμπεριφερομαι διαφορετικά απ ότι η πλειονότητα (!!) των συνομηλικων μου. Είμαι χαρούμενη με όλα αυτά όμως. Και όταν βρω κάποιον/α που θα έχει υιοθετήσει τον τρόπο ζωής που ακολουθώ, θα νιώσω και αλλου είδους χαρά. Όσον αφορά τις καταθλιψεις, τελειομανιες, κρίσεις πανικού, εμετούς, καλά κάνεις και σε φροντίζεις και πηγαίνεις σε ιατρούς. Ψυχοσωματικα είναι και θέλουν προσοχή για την υγεία σου.Μία τελευταία μου ανακάλυψη είναι πως το άγχος (σε μένα τουλάχιστον και σε άλλους ανθρώπους που γνωρίζω) καταπολεμαται με την χρήση λογικής. Σε πολλά ζητήματα που μου εμφανίζονται προσπαθώ να διατηρώ μια στάση αποστασιοποιημενη και να τα αντιμετωπίζω με λογική. Σαν αλγόριθμος. Κάνω τις απαραίτητες κινήσεις ώστε να λήξει το πρόβλημα με την καλύτερη δυνατή λύση. Κι ας μην είναι καλή, θα το έχω διαχειριστεί όσο πιο λογικά μπορούσα.Δεν ξέρω αν βοήθησα, μπορεί και όχι. Ελπίζω όμως να ένιωσες λιγότερο μονος<3Υ. Σ οι 70χρονοι μπορεί να νιώθουν πιο ζωντανοί από εμάς σε εσωτερικό επίπεδο. Νιώθουν ότι δεν έχουν μέλλον και ζουν το παρόν όσο περισσότερο μπορούν. Νιώθεις σίγουρα 70χρονος;