Λυπάμαι πολύ, μπορώ να σε καταλάβω. Δεν ξέρω πως είναι μετά απο 7 χρόνια τα πράγματα αλλα εγώ νιωθω έναν απερίγραπτο πόνο, νιώθω οτι έχασα τις ρίζες μου, νιώθω οτι ήταν τρομερά άδικο γιατί ο μπαμπάς μου ήταν νέος και ειμαστε πολλά αδέρφια (πεντε). Νιώθω οτι έγινα πιο ώριμη μέσα σε τρεις μήνες. Αν λοιπον, μπορω να πω οτι με παρηγορεί ένα πράγμα, αυτο είναι οτι ήμουν δίπλα του. Πολύ βίαιο συναίσθημα, μακάρι να γινόταν να μην το βιώθει κανένας άνθρωπος.