Καμιά φορά ο άλλος φαίνεται ηττοπαθής και δεν είναι ελκυστικό, όχι ότι είναι μόνος. Το να είσαι ψώνιο ίσως είναι κακό, αλλά όταν σου αρέσει ο εαυτός σου λογικά πλαίσια δε νομίζω ότι δε θα βρεις το «κοινό» σου. Μπορεί να είναι κολακευτικό να θέλει ο άλλος την επιβεβαίωσή σου, αλλά τη δική σου, όχι όποιας να 'ναι. Η ανάγκη να σου πουν οι άλλοι ότι μετράς και το γεγονός της διακριτικότητας που είναι αυτογκόλ είναι το πρόβλημα σε μόνους που δεν είναι πέφτουλες. Νομίζω κιόλας ότι οι ίδιοι είναι τοοοοοοοόσο αυστηροί με τον εαυτό τους και οι άλλοι να έχουν πολύ καλύτερη γνώμη για δαύτους μέχρι να τους βγάλουν ολίγον «γκαβούς» που είδα τόσα θετικά. Να σας κάνω ένα πατ-πατ στην πλατούλα με πολλή αγάπη, βοηθάει όμως;