Μολονότι είναι εν μέρει άτοπο αυτό που γράφεις, διότι οι μόνοι θα κλαίνε τη μοίρα τους στο σπίτι και όχι στο Ίδρυμα Νιάρχου, εντούτοις θεωρώ (κρίνοντας σε πραγματικά δεδομένα) ότι η έκταση της μοναξιάς είναι πολύ μικρότερη από όση μπορεί να θεωρήσει κάποιος εδώ μέσα όπου θα μπούνε και θα εκφράσουν πολλοί αυτό το συναίσθημα. Στην πράξη, πολλοί δεν είναι μόνοι απλά θα ήθελαν να έχουν μία άλλη παρέα και κάνουν τον καραγκιόζη για να μη μείνουν τελείως μόνοι τους.