Έγραψα νωρίτερα το εξής: ''Μετά από χρόνια ''ερευνών'' και σκέψεων, έχω πειστεί πως οι γονείς θέλουν όντως το καλό των παιδιών τους (με εξαιρέσεις πάντα), πλην όμως το δικό τους ''καλό'' όπως το αντιλαμβάνονται δε σημαίνει ότι είναι και η βέλτιστη επιλογή σε αντικειμενικό πλαίσιο.''. Συμφωνούμε κατ' αποτέλεσμα.Κάποια στιγμή, όταν είχα να επιλέξω τι θα κάνω στη ζωή μου, ''άκουσα'' το μακαρίτη τον πατέρα μου. Ήταν ορθή η υπόδειξή του σε βραχυπρόθεσμο πλαίσιο, λιγότερο καλή μεσομακροπρόθεσμα. Δε μου το επέβαλε, απλά με ''επηρέασε''. Η μάνα μου, καλή της ώρα, είχε άλλη άποψη, πάντα μου το ''χτύπαγε'' που δεν την άκουσα. Κάποια στιγμή, μετά από πολλά χρόνια, βρήκα τη δύναμη να τα αλλάξω και να κάνω μία νέα αρχή στα σχεδόν σαράντα μου. ''Άκουσα'' τη μάνα μου; όχι φυσικά, επίλεξα ο ίδιος. Και δε μετανιώνω καθόλου. Δες τι μπορείς να αλλάξεις ο ίδιος. Οι γονείς λένε τα δικά τους. Μπορεί να έχουν δίκιο, μπορεί και άδικο. Αλλά η ζωή ανήκει σε εμάς κατ' αποτέλεσμα και εμείς αποφασίζουμε για το μέλλον μας. Καλά Χριστούγεννα.