Εγώ βασικά ως συναισθηματικό και ευαίσθητο άτομο μέχρι αηδίας, πολλές φορές μου λείπει πολύ η συντροφικότητα, η αγκαλιά και μια όμορφη σχέση, οπότε σε καταλαβαίνω. Από την άλλη όντως οι άνθρωποι γύρω μας δεν ξέρουμε τι είναι. Υπόσχονται πολλά και εξαφανίζονται σαν φαντάσματα αφήνοντας πληγές, άλλοι κάνουν σχέσεις και μετά παράλληλες κτλ. Λαχείο είναι να βρεις συνοδοιπόρο γενικά. Έχουν κλονιστεί οι σχέσεις και αντί χαρά προσδίδουν πόνο οι περισσότερες.