Κι επειδή άφησα απ'εξω τον φεμινισμό, τις alpha females, και όλα αυτά τα ωραία, ας πω κάτι και γι'αυτά. Ο φεμινισμός δεν είναι ένα ενιαίο πράγμα. Έχει κύματα (πρώτο, δεύτερο, τρίτο, ίσως τέταρτο τώρα που μιλάμε), σχολές και παρακλάδια και κυμαίνεται από τον ριζοσπαστισμό του "συλλογικές θηλυκότητες" μέχρι το "free the nipple" κι όλα τα ενδιάμεσα. Η σχολή που πρσωπικά ασπάζομαι είναι μετριοπαθής μεν, με σαφή προσανατολισμό liberal δε. Μια γυναίκα, σύμφωνα με αυτό το σκεπτικό, είναι προϊόν της μετανεωτερικότητας, δηλαδή έχει περάσει ΔΙΑΦΩΤΙΣΜΟ. Ορίζει το ποιόν της, καθορίζει τις σταθερές της, κι αν οι επιλογές της είναι φαινομενικά "παλιομοδίτικες" είναι κι αυτό ανάμεσα στα δικαιώματά της. Δεν θα την κρίνω γι'αυτό, εγώ κάνω τις δικές μου επιλογές, η άλλη τις δικές της, κι όλοι στο τέλος λουζόμαστε τις επιλογές μας. Η συμφιλίωση της υποτακτικότητας σε ετεροκανονικό πλαίσιο με γυναίκα υποτακτική και άντρα κυριαρχικό είναι το τελευταίο εναπομείναν ταμπού, επειδή ο μετανεωτερικός κόσμος έχει γνωρίσει την ισότητα των δύο φύλων. Επομένως πώς σκατά με πάτε πίσω κόσμε με όλα αυτά με τις υποταγές; Αμ δεν σε πάμε πίσω καλή μου. Είναι επιλογή σου. Είναι δικαίωμά σου. Το ανακαλείς όποτε θελήσεις πίσω. Ακόμα και στα πλέον ανελαστικά 24/7 "συμβόλαια" εθελοδουλείας (ο ίδιος ο όρος μας δείχνει ότι είναι επιλογή) στην πραγματικότητα στον ρεαλιστικό κόσμο, όχι αυτόν της καυλωμένης φαντασίας, ο δούλος δεν είναι δούλος κι ιδιοκτησία του άλλου. Επειδή ζει στον μετανεωτερικό κόσμο. Αυτόν που κατήργησε την δουλεία την πραγματική. Ό,τι μένει είναι ελεύθερη επιλογή και παιχνίδι. Η εξίσωση που ορισμένες φεμινίστριες κάνουν των υποτακτικών γυναικών με την θυματοποίηση προκύπτει από το πάρα πολύ κακό ιστορικό ενδοοικογενειακής βίας και κακοποίησης που δυστυχώς ακόμη υφίσταται στον κόσμο μας. Επίσης υποκύπτουν ορισμένες φορές στο ίδιο κλασικό λάθος που υποκύπτει κι όλος ο κόσμος, κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Επειδή εσένα δεν σου αρέσει να σου ρίχνουν χαστούκια σε ευαίσθητα σημεία (με την ξεκάθαρη ρητή σου συναίνεση και με διακριτή απόλαυση! το ξεκαθαρίζω) δεν σημαίνει ότι δεν αρέσει και σε όλες τις υπόλοιπες γυναίκες!Αν μη τι άλλο, η τεράστια εμπορική επιτυχία των Αποχρώσεων δείχνει ότι υπάρχει τεράστιο ενδιαφέρον των γυναικών για σχήματα D/s. Και είμαι σε θέση να ξέρω ότι σαφώς και προϋπήρχε πολλά πολλά χρόνια πριν, απλώς δεν συζητιόταν τόσο ανοιχτά όσο σήμερα. Αν πάτε μια βόλτα από Tumblr πλευρά (που κυριαρχείται δημογραφικά από γυναίκες και queers) θα το καταλάβετε. Βέβαια και το tumblr άλλαξε τον τελευταίο χρόνο. Δεν πειράζει, θα ξεπηδήσει κάτι άλλο. Οι γυναίκες μπορούν μέσα στο μυαλό τους να συμβιβάζουν την θέληση της ανεξαρτησίας με την θέληση ερωτικής υποταγής. Και δεν υπάρχει κάποια ντροπή σε αυτό. Είναι μια επιλογή. Κάποιοι άντρες, ιδιαίτερα ακριβώς οι άντρες που είναι φεμινιστικών αντιλήψεων, ανοιχτόμυαλοι, χωρίς ταμπού για την γυναικεία σεξουαλικότητα, μπορούν να το δεχτούν αυτό και να "ζωγραφίσουν" δεχόμενοι τα συμφωνηθέντα όρια. Άλλοι δεν μπορούν. Too bad. Δεν θα προτιμηθούν. Στον κόσμο του bdsm ο υποτακτικός επιλέγει κυρίαρχο, όχι το αντίθετο :) Kαι τέλος, ακριβώς επειδή η κυριαρχικότητα δεν συμβαδίζει με κάποιο φαλλοκρατισμό αλλά είναι μια κατάσταση του νου και της προσωπικότητας, υπάρχουν γυναίκες που είναι όντως κυριαρχικές και μπορούν να αναλάβουν άντρες που θέλουν να καθοδηγηθούν. Όμως ξέρετε τι συμβαίνει; Το ταμπού για την αντρική υποτακτικότητα είναι ΑΚΟΜΗ μεγαλύτερο κι από αυτό για την γυναικεία. Θεωρείται όνειδος και ντροπή και οι άντρες αυτοί το κρύβουν. Κι επειδή στον άντρα καλώς ή κακώς όλη η υποτακτικότητα συχνά ενδύεται και εκφράζεται μέσα από την επιθυμία την ερωτική, η υποταγή τους διαρκεί μέχρι να ανακουφιστεί το...πουλί τους. Too bad. Κι αυτοί κάτι χάνουν. Δεν πειράζει. Καθένας το ψάχνει όπως μπορεί κι οι άνθρωποι εξελισσόμαστε με τα χρόνια και τις εμπειρίες. Δεν είμαστε σκαλισμένοι στην πέτρα αλλά δυναμικές οντότητες σε συνεχή ροή. Αυτό άλλωστε μας κρατάει ζωντανούς!
