Τις ευγενικές και ωραίες προσεγγίσεις τις αφήνω στην άκρη, αφού δεν μας δημιουργούνε προβλήματα. Θα σας αποδείξω αμέσως τώρα πόσο επαρχιώτισσα είμαι στο βάθος της ψυχής μου. Ακούστε περιστατικό. Είμαι σε ένα μαγαζί μόνη μου για να φάω κάτι, έχω Break. Δυο τρια τραπέζια πιο εκεί κάθεται επίσης μόνος τους ένας άντρας γύρω στα 40, μουστακαλής και ανατολίτης. Δεν κάνω πλάκα. Βλέπω ότι με κοιτάζει, τον κοιτάζω ενοχλημένη και αμέσως μετά συγκεντρώνομαι στο πιάτο μου. Εκείνος συνεχίζει να με κοιτάζει απροκάλυπτα και πολύ πολύ ενοχλητικά. Σκέφτομαι να αλλάξω θέση και την στιγμή που το σκέφτομαι τα παίρνω στο κρανίο. Φωνάζω που λέτε από εκεί που κάθομαι έτσι ώστε να με ακούνε όλοι: "Εσείς με το μουστάκι εκεί απέναντι, σταματήστε να με κοιτάζετε με ενοχλείτε Κύριε". Ο τύπος έπαθε φρίκη και σε λίγο έφυγε. Οι κοπέλες που εργάζονται εκεί μόνο που δεν με φίλησαν, μου είπαν ότι αυτό γίνεται συχνά με τον συγκεκριμένο και οι περισσότερες γυναίκες δεν μιλάνε ή αλλάζουν θέση. Ε όχι, δεν θα αλλάζουμε ΕΜΕΙΣ θέση επειδή ο άλλος είναι πλεμ πλεμ.