Είχα πάει σήμερα το βράδυ γυμναστήριο κατά τις 10 προκειμένου να έχει αδειάσει λίγο γιατί το απόγευμα έχει πολύ κόσμο. Τελειώνω πλάτη και τραπεζοειδή και πάω να κάνω λίγα σετάκια δικεφάλων στην τροχαλία. Λίγο πιο πέρα παρατηρώ μια κοπέλα να κάνει κοιλιακούς. Δεν έδωσα σημασία στην αρχή αλλά μετά παρατήρησα ότι ήταν μια πολύ όμορφη γυναίκα πρέπει να ήταν 22-23. Στην συνέχεια σηκώθηκε και ήρθε να κάνει δίπλα μου και αυτή στην διπλανή τροχαλία την άσκηση που έκανα και εγώ ακριβώς λίγο πιο πρίν. Παρατήρησα με την άκρη του ματιού μου ότι με παρατηρούσε. Γενικά προσπαθώ με τις γυναίκες στο γυμναστήριο όσο το δυνατόν να μην καρθώνομαι γιατί στο παρελθόν έχω γίνει ρόμπα ξεκούμπωτη. Τελικά ήρθε μια γυμνάστρια και την πήρε για να της δείξει την ίδια άσκηση σε ένα μηχάνημα που θα ήταν καλύτερο για αυτήν. Έφυγα απο το γυμναστήριο και απο τότε την σκέφτομαι. Και απο εκεί προέκυψε και η εξομόλογηση. Δεν έχω τίποτα να της προσφέρω. Ούτε εξόδους, ούτε ομορφιά, ούτε αυτοκίνητο τίποτα. Σιώπησα και έφυγα σκυθρωπός.