Η ελκυστική εμφάνιση είναι κατά κύριο λόγο υπόθεση καραμπινάτων γονιδίων. Όσοι δεν έχουμε εντυπωσιακά γονίδια πρέπει να προβούμε σε μια περιποίηση στο μέτρο του βασικού, λογικού και πραγματοποιήσιμου ανάλογα με τις δυνατότητες, την ευφυία μας (η ομορφιά είναι κι ευφυία, και μάλιστα αυταπόδεικτη, πράγμα που την κάνει ανώτερη) και την αισθητική μας.Το εντυπωσιακό που προέρχεται είτε από γονίδια (πχ. το πόδι της Σκλεναρλικοβα, η προσωποδομή της Πορίζκοβα) είτε από προσπάθεια (πχ. το μακιγιάζ της Καρντάσιαν, η σωματοδομή ενός αθλητή) τραβάει πάντοτε το μάτι. Το μάτι επίσης τραβιέται από την έκθεση σάρκας ή από το εξαιρετικά ασυνήθιστο (πχ. το φόρεμα σπαλομπριζόλα της Gaga, τα γοργονέ μαλλιά). Αυτό είναι μια μορφή εξουσίας επειδή ΕΠΙΒΑΛΛΕΤΑΙ. Λέει "δες με" και το απαιτεί. Το παρακάτω, το να δημιουργηθεί το "ξαναδές με" είναι αυτό που χαρακτηρίζει το πραγματικά ωραίο (αυτό που είναι στην ώρα του, σε χωροχρονικό συντονισμό με το περιβάλλον του) και να έλξει ενδεχομένως στο παιχνίδι του φλερτ. Με το να απομειώνουμε το "δες με" εις όφελος του "μπορεί να είμαι κι αόρατ@ πίσω από τις κολώνες της ΔΕΗ και τις αφίσες των νεολαίων" δείχνει την απέραντη ανασφάλεια του ατόμου που 1.είτε βαριέται να προσπαθήσει (αλλά αξιώνει εντούτοις αυτό που θεωρεί ότι η κοινωνία του χρωστάει, την προσοχή κι αποδοχή των άλλων), είτε 2. δεν έχει κατανοήσει τους μηχανισμούς που λειτουργεί ο κόσμος ακόμη και αρέσκεται να τους χτυπάει με το σφυρί ως έφηβ@. Όταν δεν καταπίπτουν ως συντρίμμια στα πόδια του/της κατηγορεί την κακούργα κενωνία. Παλιά ιστορία. Η προσωπική μου παρατήρηση είναι ότι μόνο άτομα μάλλον μέτριας προς χαμηλής πνευματικής στάθμης δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την σημασία της ομορφιάς και την αντιμάχονται, λες κι έχουν κοκόρι στη μάχη.Ενδέχεται βέβαια με το "εμφάνιση" και το "ομορφιά" εγώ να μιλώ για Ερμήδες του Πραξιτέλη κι Αφροδίτες της Μήλου κι εκείνοι να κατηγορούν τα πρότυπα τύπου gangsta chicka και δεκαπέντε κιλά τζοβαϊρια στην μάπα, οπότε πάσο. Για το ΥΓ3 συμφωνώ απολύτως μαζί σου.
