D.M.G. 14.9.2019 | 14:55: Γιατί εσύ την πολυτέλεια της μοναξιάς, δεν την ζεις καθόλου; Θα προτιμούσες δηλαδή, (μια εκδοχή σου δίνω μόνο, μήπως και διευρύνεις λίγο τον τρόπο που σκέφτεσαι) να είσαι νέος, χωρίς προϋπηρεσία καμία, να μην σε δέχονται πουθενά εξ' αιτίας αυτού, και να βιώνεις την συγκεκριμένη παράνοια; Ή να είσαι επίσης άνεργος, κάποιας ηλικίας, να πρέπει να συμπληρώσεις ένσημα, να έχεις παιδιά ή/και άλλες υποχρεώσεις να τρέχουν, και πάλι να μην σε παίρνουν; Ή να θες να βρεις δουλειά, και να νιώθεις ότι δεν μπορείς να κάνεις βήμα, λόγω ανασφάλειας, έλλειψης εμπειρίας κλπ; Να νιώθεις μουδιασμένος, αβέβαιος; Ότι δεν θα πάρεις πότε σύνταξη μήπως; Ότι υπάρχουν κάποιοι, που ακόμα και αν δουλεύουν, δουλεύουν σε κακές συνθήκες, παρτ τάιμ, ή μελιγα χρήματα; Και πότε όλοι αυτοί (στην πλειοψηφία τους, νέοι, άπειροι, άτομα κάποιας ηλικίας, θα συμπληρώσουν τα ένσημα; Αυτό που εσύ ονομάζεις λοιπόν πολυτέλεια, είναι αδικία.