Συμφωνώ απόλυτα!Μην κάνεις χάρη σε κανένα να είσαι μαζί του, από τη στιγμή που δεν τον θαυμάζεις, και πολύ περισσότερο ντρέπεσαι να είσαι μαζί του. Γτ ουσιαστικά οχι μόνο το λες, αλλα το περιγράφεις με καθε τρόπο. Έδωσες τις ευκαιρίες που έπρεπε, είδες πράγματα που δεν σου άρεσαν, τέρμα! Αρκετά! Απλά επειδή κολακεύεσαι είσαι μαζί του, παραδέξου το!Τί χαρακτηριστικά έχει που σε κρατάνε μαζί του; Κανένα!Μόνο το πώς φέρεται σε σένα , δεν ειναι αρκετό. Ως άνθρωπος τι έχει που σε κανει να μενεις κοντα του;. Κι αν πρπει να τον παρουσιάσεις αργότερα σε δικούς σου ανθρώπους, θα νιώσεις άνετα; θα νιώσεις περήφανη; Η διαφορά στην κουλτούρα είναι πολύ σημαντικό ζήτημα. Κι εσείς απέχετε παρασάγγας!Δεν μπορείς ούτε να τον αλλάξεις, ούτε να να τον εκπαιδεύσεις σαν ένα παιδί από το μηδέν. Με τον καιρό θα αρχίσεις να βλέπεις μόνο τα μειονεκτήματά του και δεν θα σου αρκεί π καλός τρόπος απέναντι σου. Κάθε μέρα θα σου φαίνεται όλο και πιο ανεπαρκής. Θα φθαρεί η σχέση πολύ σύντομα.Αν δεν υπάρχει θαυμασμός, δεν μπορεί να υπάρχει ούτε σεβασμός. Δύο βασικά συστατικά για τη σχέση...