ΙαπετόςΕίναι αντίφαση αν τα πραγματα ειναι τόσο απόλυτα όσο τα παρουσιάζεις, δεν είναι όμως. Το συγκεκριμένο σύστημα δεν είναι απολυταρχικό με την ακριβή έννοια του όρου δηλαδή δεν είναι ένα σύστημα που δεν αναγνωρίζει κανένα δικαίωμα και δεν έχει σύνταγμα, αλλά είναι ένα σύστημα που εφαρμόζει τους νόμους κατά το δοκούν και εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα, άρα η εφαρμογή των νόμων έχει δύο μέτρα και δύο σταθμά. Αυτό βεβαια δινει την δυνατοτητα στον κρατούμενο να χρησιμοποιήσει τον νόμο για να δικαιωθεί.Συγχρόνως ο κρατούμενος πιστεύει πως ένα οποιοδήποτε σύστημα εξουσίας φέρει εξ ορισμού τα πιο πανω χαρακτηριστικά. Άρα δεν θεωρεί πως το κράτος, και οποιοδήποτε κράτος είναι ουσιαστικά δίκαιο. Έτσι, ο κρατούμενος ουσιαστικά θέλει μέσω της κοινής γνώμης να ασκηθεί πίεση στο σύστημα για να εφαρμόσει τον νόμο που ναι μεν τον έχει θεσπίσει το ίδιο, αλλά υπό την πίεση των "κάτω" και εφαρμόζοντάς τον κατά περίπτωση. Δεν πιστεύει δηλαδή ότι από μόνο του το σύστημα θα εφαρμόσει τον νόμο γιατί ο νόμος υπάρχει για άλλους λόγους και όχι επειδή υπάρχει πραγματικά η έννοια "κράτος δικαίου", αλλά στοχεύει στο να το κάνει υπό την πίεση της κοινής γνώμης.Ξαναλέω ότι απλά έτσι αντιλαμβάνομαι εγώ το σκεπτικό του, ίσως να κάνω λάθος.