Πρώτον, θέλω να διευκρινίσω πως δεν έχω καμιά χαιρέκακη πρόθεση να ειρωνευτώ την κατάστασή του. Η Δικαιοσύνη πρέπει να εφαρμόζεται σ' όλους ανεξαιρέτως. Αυτό που γίνεται είναι ντροπή για το πολίτευμα. Τώρα στο θέμα. Μου κάνει εντύπωση το γεγονός πως οι αντιεξουσιαστές χαρακτηρίζουν μέχρι και "ολοκληρωτικό" (βιάζοντας και αποδυναμώνοντας την έννοια) το αστικό πολίτευμα, κι από την άλλη όταν συλλαμβάνονται, επικαλούνται του νόμους του Συντάγματος ενός καθεστώτος που το θεωρούν "φασιστικό". Κατηγορείς και πολεμάς με ένοπλο αγώνα το αστικό καθεστώς, κι από την άλλη ζητάς την εφαρμογή των νόμων του. Άρα τα αστικά πολιτεύματα περιέχουν δικαιώματα και δημοκρατικά στοιχεία. Το θέμα είναι η διαφθορά τους, όχι η ουσία τους. Απορρίπτεις και ζητάς την καταστροφή του Συντάγματος, και στα δύσκολα το επικαλείσαι για να προστατευτείς. Είναι οξύμωρο... Πρέπει να ζήσουμε σε κανένα θεοκρατικό καθεστώς, ή σε καμιά χούντα, όπου ο Νόμος είναι ο εκπρόσωπος του θεού επί της γης ή ο εκάστοτε συνταγματάρχης, και το αν είσαι αθώος ή ένοχος να κρίνεται από τις καύλες τους, για να εκτιμήσουμε τις συνταγματικές κοινωνίες; Οι Ρώσοι μηδενιστές που πολεμούσαν το τσαρικό απολυταρχικό καθεστώς, δεν περίμεναν τίποτα το δίκαιο να τους συμβεί από το καθεστώς, γιατί τι να περιμένεις από μια απολυταρχία; Πήγαιναν με υπερηφάνεια στην καρμανιόλα. Η αντιφατική στάση των σημερινών "αναρχικών", δηλώνει υπόρρητα πως στο καθεστώς που αποκαλούν "απολυταρχικό" (και άρα εξ ορισμού ΆΔΙΚΟ), που το αρνούνται και το πολεμούν με όπλα, υπάρχουν δίκαιοι θεσμοί! Αν ζούσα στη ναζιστική Γερμανία της δεκαετίας του 30, και με συλλαμβάναν για αντίσταση, θα ήξερα ότι δεν έχω να περιμένω τίποτα, αφού είναι μια αυθαίρετη δικτατορία. Τώρα τι κάνουν οι σημερινοί "αναρχικοί"; Βαφτίζουν απολυταρχικά τα αστικά καθεστώτα, και μετά επικαλούνται τους Νόμους...